Buong akala ni Samantha ay malalagay na sa tahimik ang kanyang buhay sa oras na ikasal na siya sa lalaking pinakamamahal niya. Subalit hindi niya inaasahan'g sa araw ng kanyang kasal ay ipapahiya at iiwan lang pala siya ng kanyang nobyo sa mismong harap ng altar. Hindi naging madali para sa kanya ang pangyayaring iyon. Ngunit kailangan niya pa rin'g magpatuloy sa buhay. Mabuti na lamang at naisipan niyang mag-apply bilang sekretarya sa kompanyang pag-aari ng isang guwapo ngunit broken hearted at single dad na CEO. Kaagad siyang natanggap at sa bawat araw na lumilipas ay may mga sikreto siyang nadiskubre mula sa CEO, patungkol sa relasyon nila ng dati niyang nobyo. Subalit hindi naging hadlang iyon sa kanilang dalawa. Sa katunayan ay naging magkaibigan pa nga sila ngunit hindi niya inaasahan'g darating sa puntong higit pa pala sa isang kaibigan ang mararamdaman nila sa bawat isa. Nakahanda na kaya siyang maging step mom sa spoilded brat daughter ng CEO? Paano kung bumalik pang muli ang dati niyang nobyo? Tatanggapin niya pa kaya ito o mananatili na lamang itong parte ng nakaraan?
View MoreRegina
“Where is she?” My father’s voice boomed out angrily, making me startled. I wished I could be anywhere but here. “I don’t know, Father; she didn’t tell me where she was going,” I replied, my voice trembling with fear. I hated seeing my father looking so pissed and angry. My elder sister, Marcy, had suddenly left the pack without telling anyone where she was going. She was supposed to get married in a few days to Lionel Williams, the renowned cold and heartless Alpha of the Silver Moon pack, but she suddenly disappeared without a word. Our pack, the Moon Jade Pack, had been rivals with the Silver Moon Pack for over a decade. No one knew how two packs that were once close allies became bitter enemies, but that was how it had been until the Silver Moon Pack suddenly proposed a peace treaty. Why would they do that now, after so many years of rivalry? We weren’t threatening them, so why the sudden desire for peace? To make matters worse, they proposed a marriage alliance to seal the deal. Who would want to marry a heartless Alpha like Lionel? Certainly not me. I was shocked when my father agreed to the proposal, betrothing Marcy to Lionel without hesitation. “Did she tell you anything about where she was going?” my father asked suspiciously. “No, Father, she didn’t.” I was just as confused as he was. Marcy was even supposed to go for her dress fitting today, and it wasn’t like her to leave without telling anyone. My father’s phone screen suddenly lit up with a message notification. He glanced at it, and I watched as his face twisted from anger to rage. Before I could react, he hurled the phone at me. “You just told me you knew nothing about her whereabouts! How could you lie to me?” he roared angrily. I flinched, barely missing the phone by a few inches as it landed on the sofa. What was he talking about? And why was he so angry at me? Hesitantly, I went through the message on the screen. It read, “I am sorry, Father, but I can no longer continue with this arranged marriage. I found my true mate a few weeks ago, and as Regina would say, ‘True love can never be replaced.’ I have found my true love, and I want to be with him. I love you so much. Forgive me for disappointing you. Your daughter, Marcy.”* I immediately gasped. Marcy had found her mate and eloped with him! But why would she drag me into this? That quote—“True love can never be replaced”—was something I had said to her after reading a movie script. I never imagined she would take it so seriously! “Father, I swear I don’t know where she is. I just said that quote randomly. I never thought she would act on it,” I stammered, desperately trying to clear my name. “How could you girls do this to me? This alliance means everything to me. Nothing must go wrong!” My father’s anger made me feel there was something deeper for him about this alliance that he wasn't saying. I mean, why was this alliance so crucial to him? Our pack wasn’t as powerful as the Silver Moon Pack, but we weren’t weak either. What made this marriage so important? “I’m sorry, Father, but I think we should call the Silver Moon Pack and cancel this—” “No! This alliance must not be broken!” he snapped at me before I could finish. I had never seen him react this strongly before. I took a deep breath, trying to slowly reason with him. “But, Father, Marcy is gone, and you know how good she is at hiding when she wants to. We don’t have time to find her. Besides, would you really want to deny her the joy of being with her true mate?” He fell silent, and I felt I was slowly convincing him so I pressed on, “How would you feel if your parents had kept you from being with our late mother, your mate?” Immediately I said those words, I regretted it. His eyes darkened, and I saw his wolf, Leo, struggling for control. Oh my! I was doomed! Quickly, I bowed my head, avoiding his gaze, and bared my neck in submission. Leo was a very dominant Alpha wolf who wouldn't hesitate to discipline me despite being his pup. After a very tense moment, my father regained control and spoke in a low and dangerous voice. “Don’t ever do that again. Your mother is a sensitive topic for me and Leo. Don’t ever try to use her to make your point.” My wolf whimpered inside me, cowering under the weight of my father’s powerful aura. “I’m sorry, Father. I’ll never do that again,” I said quickly. My mother’s death had always been a sore spot for him. She had died giving birth to me, and he had mourned her for years, refusing to remarry and forbidding anyone from mentioning her name. I didn’t know why I thought I could use their bond to convince him that Marcy deserved to be with her mate. How stupid of me! “But I guess you’re right. Marcy does deserve to be with her true mate,” my father said, his tone softening. Finally, he was starting to see reason. He was beginning to understand my point. “So, when will you call the Silver Moon Pack and tell them the news?” I asked, relieved that this arranged marriage drama was finally over. But I spoke too soon. “I don’t think you understand me, Regina,” he said, his voice firm. “Since Marcy has found her true mate and can’t marry Lionel, you will have to marry him.” I immediately froze when I heard him declare, “You will be his substitute Luna.”BUONG akala ko ay makakalabas agad ako kinabukasan. Subalit laking gulat ko nang magsulputan sa hospital sina Nicole at Mr. President."Hoy, frenny! Ano ang nangyari sa'yo? Diyis ko, pinag-alala mo ako ng husto!" Anang kaibigan ko na halos hindi na ako makahinga dahil sa higpit ng pagkakayakap nito saakin."Okay na ako. Huwag ka ng masyadong OA diyan! Salamat sa pagdalaw. Actually, kahapon pa dapat ako laabas kaso ayaw naman ni Iñigo.""Hmm...mabuti na rin 'yon para naman mabantayan at maalagaan ka niya rito lahit isang gabi lang Kumusta si baby?""Okay din siya. Eh ikaw, medyo halata na 'yang tiyan mo ah.""Yup, at nagpa-ultrasound na din kami ni Dylan. Mag-gender reveal kami sa sunday. Kailangan nandoon ka ah.""Oo naman! Hindi pwedeng mawala ako do'n." nakangiting pahayag ko.Maya-maya pa ay ang presidente naman ang sunod na lumapit saakin. Si Iñigonay nasa labas. Aasiksuhin niya daw muna ang mga hospital bills ko.Naawa na rin ako sa kanya. Wala siyang maayos na tulog kaga
PAGDILAT ko ng aking mga mata ay nasa hospital na ako. Nagpalinga-linga ako sa paligid at wala akong makita at makausap na tao. Kaya kahit nanghihina pa ako ay nagpumilit akong bumangon. Subalit bago pa man ako tuluyan'g makabangon ay biglang bumukas ang pintp ng ward.Namilog ang aking mga mata nang mapagsino ko ang pumasok. It was Jordan. Hindi agad ako nakapagsalita. Sa halip ay muli akong nahiga."How are you, Sam?" nag-aalala'ng tanong niya saakin."Why are you here, Jordan?" sa halip na sumagot ay tinanong ko rin siya."Vacation." maikli niyang tugon."Ikaw ba ang nagdala saakin sa hospital?""Yeah.""Huh? Paano nangyari 'yon? Bakit hindi si Iñigo ang nagdala sa'kin?""That was supposed to be my question to you, Sam." mariin niyang sambit.Napabuntonghininga muna ako bago ko siya nagawang sagutin. "He's busy.""Busy?" balik tanong niya at pagkatapos ay pagak na natawa. "In this kind of situation ay busy siya? Sam, paano kung tuluyan nga kayong mapahamak ng bata na na
KINABUKASAN ay tinotoo nga ni Iñigo ang galit niy saakin.Maaga daw itong umalis sabi ni Ellie. Dadaan daw ito sa school niya para kausapin mismo ang kanyang teacher. Bigla akong nakaramdam ng lungkot at hindi ko maiwasan'g kausapin ang aking sarili. "Napagod na ba si Iñigo sa ugali ko?"Naihilamos ko na lamang ang aking mga palad at muli akong bumalik sa tabi ni Ellie."Kumusta ang pakiramdam mo?""Okay na ako tita mommy. Pwede na nga po akong pumasok sa school eh." nakangiti niyang sagot saakin."Masaya ako na okay ka na. Pero, kailangan muna natin na kausapin nag dad mo kung papayag na ba siyang pumasok ka sa school.""Okay po.""Iwanan na muna kita ah. Puntahan ko lang si Sammuel.""Sige po tita mommy."Nang makalabas ako ng silid ay bigla akong nakaramdam ng bahagyang pagkahilo. Kaya naman dahan-dahan akong nangapa ng pwede kong makapitan at gayo'n na lamang ang pagkagulat ko nang mismong ang balikat ng presidente ang nahawakan ko."Hey, are you okay, Sam?" Aniya na puno ng pag-
LINGGO ngayon kaya't sinadya kong gumising ng maaga. Araw ng pamamalengke ni Aling Flor kaya naman, sasamahan ko na lang siya nang sa gayo'n ay hindi ko makita ang pagmumukha ni Iñigo." Nay!" tawag ko sa matanda nang hindi gad ito nakita sa kusina."Oh, bakit? May problema ba?" aniya na galing pala sa silid niya."Punta ka na ba ng palengke 'nay?""Oo.""Tara na po, sasamahan na kita.""Huh? Eh, wala ba kayong lakad ngayon ni Iñigo?""Wala po." determinadong sagot ko."Who told you that?"Gulat kaming napalingon sa pinanggalingan ng tinig. Si Iñigo 'yon. Nakasuot pa ng pantulog at halatang kakagising lang."Uhm, ako. Narinig mo naman di'ba?" pamimilosopo ko rito."Naku, mukhang iba na naman ang ihip ng hangin dito. Mabuti pa siguro ay mag-isa na lang akong magtungo sa palengke." Anang matanda."Sasama ako 'nay!" patuloy na pagpupumilit ko."Just stay here, Sam." maawtoridad na pahayag ni Iñigo.Nakasimangot na tinalikuran ko si Iñigo. Pumunta ako sa sala at walang imik na naupo
NANG makalabas na ng silid si Iñigo ay dahan-dahan rin akong lumabas at maingat akong lumipat sa silid ni Ellie.Nakabenda pa rin ang kanan nitong paa. Kaya naman naroon lang ito sa kanyang kama. Nakaupo at doon na rin mismo kumakain."Tita mommy!" sigaw niya na agad ko rin'g sinenyasan na tumahimik.Nilapitan ko ito at umupo ako sa tabi niya. "How are you, baby?""I'm not okay tita mommy." malungkot niyang tugon. "Gusto ko ng alisin 'tong benda ng paa ko."Ba't ikaw lang mag-isa ang kumakain. Bakit hindi ka man lang inalalayan ng dad mong kumain?"Nakagat pa nito ang pang-ibabang labi bago sinagot ang katanungan ko."As I told you before, tita mommy...my dad is so damn strict. He won't tolerate you to -""Nasobrahan naman siya ng pagka-strict. Dapat man lang sama sinubuan ka niya o kaya naman inalalayan kang lumabas patungo sa hapag kainan.""That's impossible! Sabihin pa no'n sa'yo...you're not a disable person. So you better do it with your own.""Ang harsh naman ng da
PAGDATING sa hospital ay nakita ko agad si Iñigo. Patakbong nilapitan ko ito at mahigpit kong niyakap."How's Ellie?" nag-aalalang tanong ko sa kanya."She's okay now. Sorry hindi na ako akapagpaalam sa'yo kanina.""It's okay. Ang mahalaga okay na si Ellie. Uhm, hindi pa ba siya pwedeng dalawin?""Makakalabas na siya ngayon. Hintayin na lang natin 'yong doctor." Aniya ngayon ay nakangiti na."Mabuti naman. Halika, maupo na muna tayo." Hinawakan ko siya sa braso at hinila ko papunta sa may waiting area. Nagpatianod naman ito at maya-maya lang ay bigla na naman'g naging malungkot ang ekspresyon ng kanyang mukha."Hey, what's wrong?""Wala. May naisip lang ako." aniya na sinundan ng isang malalim na buntonghininga."Hmm, ano 'yon? Magkuwento ka. Makikinig ako.""Uhm, actually...tungkol 'to sa'yo eh. Naisip agad kita kanina habang dinadala si Ellie sa emergency room.""Huh? But why?" gulat kong tanong sa kanya."Sam, alam ko na ngayong kung ano ang pakiramdam na makitang nakahi
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments