AlexenaLuh? Ano na namang pauso 'yon? Daming alam, eh."La la la la. Ayaw raw magpalagay sa akin ng lotion kasi baka tsansingan ko, pero may lumapit lang na isa pang guwapo pumayag na." Nanlaki ang mata ko. Alam kong ako ang pinaparinggan nito. "Ayan. Hindi siya makasagot ngayon, kasi nga kinikilig pa rin siya," patuloy na parinig pa rin nito.Inis na hinampas ko ito sa hita. "Grabe ka!"Kunwa ay gulat pa itong tumingin sa akin at ikinurap-kurap ang mata na parang kay inosente. "Ay! Ikaw ba 'yon? Bakit nagre-react ka?" maang-maangan pang tanong nito.Umirap ako at ngumuso. "Hindi ko naman kasi ginusto 'yon."Tiningnan ako nito nang hindi naniniwala. "Ows?"Kinurot ko naman ito sa braso. "Malay ko ba kasing lalapit 'yong kaibigan mo? Tss. Kung anu-ano ang sinasabi at ang lakas na pagbantaan ako."Hinawakan nito ang kamay kong nakakurot pa rin sa braso nito, nakangiwi ito dahil madiin ang ginawa ko. "Grabe. Kailangang manakit?" sa halip ay tanong nito."Ikaw kasi, eh," paninisi ko.

AlexenaSeryosong nakatingin sa akin ang singkit nitong mata.Ano na naman kaya ang problema nito?Napalunok ako.Pasimple akong tumingin sa paligid at nakitang kami na lamang palang dalawa ang walang kapareha at kulang sa mga naroon na nagsasayaw sa tabi ng apoy.Nabalik ang tingin ko rito noong ilahad nito ang kamay sa tapat ko.Kinabahan akong bigla at napalunok pa ako ng ilang beses. Kumurap rin ako upang malaman kung totoo ba ang lahat ng ito.Pero ako ba talaga ang niyayaya nito? Magsasayaw din kami?Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kamay nito na nakalahad pa rin at sa mukha nitong seryoso lang. Is he asking me to dance with him? Is he really serious about this?Nagtatalo ang isip, katawan at puso ko kung tatanggapin ko ba ang alok nito. Gusto ko na ayoko. Fck. Naguguluhan na ako. Ano ang gagawin ko?Pero mukhang kahit na ano pa ang piliin ko, magkakaroon at magkakaroon sigurado ng epekto ang magiging desisyon ko sa aming dalawa.Nanatili akong tahimik habang nakatingala rit

AlexenaNakatulala lamang ako sa dilim at hindi gaanong nakatulog dahil sa nangyari. Hindi ako hinayaan ni Cloud na manahimik lang, bagkus ay pinilit ako nitong magkuwento kung ano ba ang nangyari sa pagitan namin ni Lucy na humantong sa pagkahulog ko sa pool. Dahil sa sakit ng loob na nadarama ay sinabi ko rito ang totoo. Tila ba para akong bumalik sa pagkabata, para akong nakakita ng kakampi at nagsumbong ako rito. Inilabas ko ang mga sama ng loob ko dahil sobrang bigat na. Inalo naman ako ni Cloud. Inalis ko ang hiya ko at umiyak sa balikat nito halos buong magdamag, ayaw maampat ng luha ko, pinipigilan ko naman pero ayaw talagang tumigil. Nakinig ito sa lahat ng drama ko. Nang matapos na akong magkuwento ay singhot at hikbi na lang ang pumuno sa silid namin. Hinayaan ako nito at sa pagod siguro ay hindi ko na namalayan pa na nakatulog ako, nagising na lang ako na komportableng nakahiga sa kama ko. Gising na ako kanina pa pero hindi ako kumikilos o gumagalaw man lang.Ramdam ko

AlexenaSimula noong nakauwi kami ni Cloud, madalas ay nasa kuwarto lamang ako at paulit-ulit na lang ang ginagawa... matutulog, gigising, nakatulala o 'di kaya ay nakapikit at pinipilit na ipahinga ang isip at umidlip kahit na hirap na hirap akong matulog. Lumalabas lamang ako kapag kinatok na ako ni Zelle para kumain. Hindi ko man masabi rito pero sobra ang pasasalamat ko dahil nandito ito, kahit na ang tagal din naming hindi nagkasama pero hindi pa rin ito nagbabago, kahit na nga nasaang lupalop man ito ay umuwi kaagad ito noong pinatawagan ko ito kay Cloud bago kami bumiyahe, hindi pa rin ako nito kayang tiisin at pabayaan. Hindi ako nito iniiwan at nandito pa rin ito para samahan ako kahit pa nga madalas ay parang wala itong kasama dahil tahimik lang ako at halos puro tango lang ang isinasagot ko kapag may itinatanong ito sa akin. She's worried about me. Kita ko rin at ramdam na gusto ako nitong tulungan. Pero sa ngayon, ang gusto ko ay ang mapag-isa at mag-isip to sort things

AlexenaPigil na pigil ko ang sarili kong huwag lumingon dahil ayokong makumpirma ang hinala ko.Dmn it. Paano nito nalaman na nandito ako? Gumalaw ang anino at naramdaman kong umupo ang may-ari niyon sa tabi ko mismo. "B-Baby Dela Rama..." basag ang boses na basa ni Mikey sa nakaukit sa lapida. Napalunok ako at nagbikig ang lalamunan ko.Hindi ko ito magawang lingunin, natatakot akong makita ang sakit na nakabalatay sa mukha nito.Oo, deserve nitong malaman ang totoo pero kung masasaktan lang ito, hindi bale na lang na sarilinin ko ang lahat. Kaya ko naman eh, mas nahihirapan kasi ako sa kaalamang nasasaktan ito. Kung may paraan lang sana para hindi na ito makadama pa ng sakit, walang alinlangan na gagawin ko iyon. I want to save him from pain. Ang hirap kasi sa pakiramdam na wala akong magawa para rito, ang puwede ko lang gawin ay panuorin ito habang nasasaktan.Nakita kong hinawakan nito ang lapida.Hindi ko na napigilan ang pagdaloy ng luha ko, lalo na nang idinikit nito ang n