“KAY Kuya po ba kayo nagtatrabaho Ma’am?” lakas-loob na tanong nito sa kanya. nagpahid ito ng luha sa mga mata.Napaisip siya bago nagsalita. “Kuya? Sino ba ang tinutukoy mo?“Si Kuya Lukas po.”“Ah, okay,” Tumango-tangong siya saka sinipat na mabuti ang mukha ng dalagitang kaharap. “Oo, sa kanya ako nagtatrabaho, ako ang secretary niya. Kaanu-ano mo ba siya? May kailangan ka ba sa kanya?”“Ako po si Aya, step-sister po n’ya ako Ma’am. Baka po matutulungan n’yo po ako na makumbinse po si Kuya Lukas na tulungan ang Mama niya. Kinakailangang ma-operahan po siya sa puso at wala po kaming malaking halaga,” mangiyak-ngiyak na lahad nito. “Pinilit ko pong makabyahe dito sa El Nido mula sa Puerto Princesa.Kinurot ang puso niya sa nalaman buhat kay Aya. Ngayon lang niya nalaman ang sitwasyon ng pamilya na mayroon ang bagong boss niya. Sabagay, hindi naman open book ang buhay ni Lukas sa kanya.“S-sige, gagawin ko ang makakaya ko para mapapayag ko ang boss ko na tulungan ang Mama niya.” Basta

NAGSIMULA na ang palaro sa mga single na kababaeha. Pinabilog ang mga ito sa pagkakatayo. Parang tila lahat ay competitive sa pagkakataong iyon at gustong maging partner ng isang Lukas Adriatico. Pang Man of my dream kasi ang datingan nito.“Okay, ready na ang ating mga single lady, simple lang ang mechanic natin,” imporma ng wedding host. “Kapag may tugtog, pagpasa-pasahan ninyo ang bouquet na ‘yan. Kapag tumigil ang music at kung sino ang may hawak ay eliminate na. Klaro ba sa lahat?”Sabay-sabay na tumango ang nasa pitong babae. Sa pagtango ni Cataleya ay mabilis na bumaling ang tingin niya sa nakaupong boss. Hinuli niya ang tingin ni Lukas at nagtagumpay naman siya. Isang naghahamong titig ang ibinigay niya dito na parang bang nagsasabing ‘Humanda ka sa akin Lukas’. Nanatiling blangko ang ekpreyon nito pero kumunot ang noo nito.Pumailanlang na nga ang masayang music sa paligid. Parang pinandidirian ng mga babae ang bouquet. Kapag natanggap ay kaagad ding ipapasa. At s’yempre, al

BUHAT-buhat pa rin ni Lukas si Cataleya hanggang sa maisakay nito sa kotse ang dalagang sekretarya. Mabilis ang mga naging pangyayari dahil na rin sa paghahabol ng oras. Hindi na rin tuloy namalayan kung paano nabuksan ang pinto ng sasakyan.“Gusto mo bang dalhin muna kita sa clinic?” nag-alalang tanong ni Lukas sa kanya. Kasasakay lang nito sa driver’s seat ng kotse nito. Sa seryosong mukha nito ay mababakas ang pag-aaalala.Isang malakas na tawa ang pinakawalan ni Cataleya bilang tugon niya sa tanong ng boss niya. Nanunudyong tiningnan din niya ito at pagsasalubong ng mga kilay, kinindatan pa niya.“What funny huh?” nagtatakang tanong nitong muli. Naroon na naman ang pagbakas ng inis sa itsura nito. “Nakakabaliw ba Miss Domingo ang masakit ang paa?”Bumunghalit siyang lalo ng tawa sa magkasunod na tanong na iyon. Hanggang sa siya na ang tumigil. “Sinubukan lang kita Mr. Adriatico, hindi naman talaga sumakit ang paa ko. It’s prank.”Umasim tuloy ang expression ng mukha nito. tumalim

SA napapanood na CCTV footage, nakita ni Cataleya ang paglalakad niya sa pasilyo ng ikalawang palapag ng second floor ng hotel. Nang makarating siya sa comfort room, may sumusunod palang isang nilalang sa kanya. Walang iba kundi si Leon Rivero, nagpalinga-linga ito sa paligid na para bang may inaabangan. Hanggang sa pumasok ito sa isang nakabukas na suite. Panay ang pagsilip nito sa labas.Nakita muli ni Cataleya ang sarili na naglalakad muli sa pasilyo na kalalabas lang ng CR. Sa pagdaan niya sa may tapat ng naturang suite, huling-huli sa eksena kung paano siya hinablot ni Leon papasok sa loob ng hotel room.Nahagip din ng camera ang pagpupumiglas niya at maging pagsasara ng pinto. Ganap nan gang nabunyag ang isang katotohanang na hindi maitatago ng camera.Ang lahat ng nasa monitoring room ay napabuntong-hininga. Isang tahimik na tensyon ang nagsimulang mabuo sa paligid. Kaagad na binasag iyon ni Cataleya para muling i-depensa ang sarili. Siya ang agrabyado sa mga nangyari at hindi

“SORRY kung naka-istorbo ko ang pag-uusap ninyo, ka-video call ko kasi ang friend ko,” palusot na sabi ni Cataleya kina Lukas at Lorraine. Pinakatitigan pa niya ang hawak na cellphone kahit hindi siya nakakonekta kay Ria. Abot-abot ang kaba niya ng mga sandaling iyon.Nangunot ang noo ni Lukas. “Nasa trabaho ka Miss Domingo, pero nakikipag-video call ka ng ganitong oras?”“I’m sorry Sir,” mababang tonong paumanhin niya. “Bigla kasing tumawag ang friend ko. Baka kasi emergency.”“Okay never mind, basta make sure na hindi mo mapapabayaan ang work mo.” Binalingan nito ang dalagitang pamangkin. “Teka, kumain ka na ba my dear niece?”“Tamang-tama uncle, gutom na nga ako kaya nga pinuntahan kita dito sa office mo.” Humagikhik pa si Lorraine.Minsan pa siyang nanibago sa pagiging kalmado ng presensya ng boss niya. Tila yata natulong ang pagiging isang dragon nito.“Miss Domingo, lalabas lang kami saglit ng pamangkin ko huh,” untag ni Lukas sa kanya. “Kailangan pagbalik ko mamaya ay tapos na