ISANAKITA ko kung paano naningkit ang mga mata ni Gwen matapos marinig ang sinabi ng manager. Napasinghap ang mga tao, kabila na ako, nang biglang umangat ang kamay nito at dumapo sa pisngi ng kawawang lalaki.Naglikha ng malakas na ingay ang sampal na ibinigay niya sa manager ng restaurant. Buong taong kumakain sa paligid ay nasa amin na ang mga mata, lalo pa't kilalang tao si Gwen."Bobo ka! Gusto mo ba talagang matanggal sa trabaho mo?"Pulang-pula ang mukha ni Gwen sa galit nang tuluyan nitong lapitan ang manager at tiningnan ang pangalan nito sa nametag."Listen here, Andrew Herrera! Starting today, you're fired! And I won't stop here! I'll make sure na walang ni isang restaurant sa Pilipinas ang magha-hire sa iyo!"Gusto kong tumayo pero hindi ko magawa. I know I should stop Gwen from harassing the manager, pero sa tuwing naaalala ko ang ginawa niya sa akin noon at kung paanong halos mawala ang aking mga anak sa sinapupunan ko, nawawalan ako ng lakas. Nanginginig ako sa takot.

UNO3 YEARS AGO"Isa's pregnant. She's pregnant with my child."Huminto sa ginagawa nito si Mama, but she smiled while holding her cup of tea. Nandito kami sa malawak na hardin—sa loob ng kaniyang greenhouse. Madalas siyang magtsaa rito tuwing ganitong oras ng hapon."Then we should dispose her.""Didn't you hear me? She's pregnant with my own flesh and blood! Ako ang ama ng batang dinadala niya!"Mahina siyang natawa habang umiinom ng tea. "Ako yata ang hindi mo narinig. Kung nagbunga ang pagkakamali mo, mas lalo natin kailangan dispetsahin ang babaeng iyon!"Matagal akong natigilan. Hindi ako makapaniwala na ganitong klaseng tao ang babaeng kaharap ko. Ang sarili kong ina. I know she's capable of doing this, but not to her own grandchild."Don't hurt her.""Too late."Matalim niya akong tiningnan matapos ilapag ang tasa ng tsaa."Noong pinatulan mo ang pulubing iyon, dapat alam mo na ang mangyayari sa kaniya.""Ma, please! Nakikiusap ako, don't hurt Isa! Huwag mo siyang saktan—huwag

ISAMAHIGIT isang araw na rin ang lumilipas simula nang umuwi si Uno mula sa probinsya. Isang araw na rin mula nang itanong niya sa akin ang bagay na iyon. Magmula no'n, iniwasan na niya ako."Uno, nagluto ako ng breakfast. Kain ka muna?" Humabol ako sa kaniya sa pintuan. Pilit akong ngumiti para pagaanin ang mood.Pero nawala rin ang ngiti sa mukha ko. Hindi na nga niya ako sinagot, hindi pa ako nilingon. Disappointed at malungkot ko siyang hinatid ng tanaw hanggang sa makalayo ang sasakyan niya sa mansion.Nanlumo ako at buong araw na walang gana. Hindi ako sanay na iniiwasan ni Uno, lalo pa't ang dahilan ay dahil sa naging trabaho ko.Nahihiya na rin ako sa kaniya. Paano ba kasi niya nalaman na ako ang babaeng naghubad sa birthday niya noon?Hindi ako proud sa trabaho ko, pero para sa anak ko, nilunok ko lahat. Ngayon na iniiwasan ako ni Uno dahil sa pagsasayaw at paghuhubad ko sa harap ng mga lalaki, pakiramdam ko, diring-diri ako sa sarili ko."Yaya, did you fight with daddy?"Na

ISA"Saan ka galing?"Napapitlag ako nang may magsalita mula sa likuran ko. Dahan-dahan akong lumingon nang makilala ang nagmamay-ari ng boses. Sinalubong ako ng matalim na mga mata ni Uno."Ha? A-ah, sa labas. Nakipagkita ako kay Alicia.""Alicia? Si Ali?""O-oo."Mariin akong lumunok. Bakit ba ako nauutal? Wala naman akong ginagawang masama. Nakakatakot naman kasi itong mga titig ni Uno. Parang lulunok ng taong buhay."Bakit?" tanong ko nang mapansin kong matagal siyang natigilan."Ayaw kong lumalabas ka nang hindi ko nalalaman, lalo na kung makikipagkita ka sa lalaki."Nagsalubong ang mga kilay ko sa tono ng pananalita niya. "Uno, hindi naman talaga lalaki si Ali. He's gay. At isa pa—""Lalaki pa rin siya.""Pero matagal ko na siyang kaibigan."At matagal na niya akong tinutulungan sa anak nating si Heart.Naiiling niyang hinila ang kamay ko patungo sa kuwarto niya. Nang makapasok ay pinaupo niya ako sa kandungan niya at sinimulang himasin ang mga braso at hita ko."Sundin mo na la

ISANANLAKI sa gulat ang mga mata ni Uno dahil sa sinabi ko. Mabilis niya akong hinawakan sa kamay habang umiiling."No, baby, please! Don't do this.""Mauulit lang ang dati! Kung wala kang tiwala sa relasyon natin, madali lang tayong masisira ni Senyora Celestia!"Pinilit kong bawiin ang kamay ko pero lumuhod siya sa sahig. Matagal na oras akong natigilan dahil sa ginawa niya."Mahal kita. Sobrang mahal lang talaga kita kaya natatakot akong mawala ka ulit sa akin. I'm sorry, Isa! Please, huwag mo akong iwan."Nangilid ang mga luha sa pisngi ko habang nakatitig sa mukha niya. Pain was visible in his eyes. This is my chance to stop the wedding, pero kapag hindi namin itinuloy ang kasal, hindi ko magagawa ang plano."I won't do it again! Mahal, please, patawarin mo na ako. I-if you want, mag-abroad tayo pagkatapos ng kasal."Bigla akong natigilan sa sinabi niya.He smiled at me. "Magbagong-buhay tayo kasama si Alas. Umalis na tayo ng Pilipinas para makalayo sa gulo, huh?""Aalis tayo?"