Lahat ng Kabanata ng My Ugly Husband is a Billionaire : Kabanata 141 - Kabanata 150

Strawberry's POVNAKALUHOD ako sa malawak na sala, abalang naglalampaso sa sahig gamit ang basang tela na ngayon ay puno na ng dumi. Ang mga kamay ko ay nangangalay na sa kapipiga ng pamunas, ang pawis ko ay tumutulo mula sa aking noo, humahalo sa tubig na aking ginagamit sa paglilinis.Minsan ay nag-uunat ako ng katawan dahil kumikirot na ang aking balakang at likod sa walang tigil na gawain.Mula sa paglalampaso, umangat ang paningin ko kay Seven. Nakadekuwatro siya ng upo sa malaking sofa na hindi kalayuan mula sa pinaglalampasuhan ko, nagbabasa ng magazine. Sinadya pa niyang hindi pumasok sa trabaho para lang pahirapan ako.Matapos kong maglampaso, sunod kong ginawa ang pagpupunas ng mga painting, pictures, at mga display sa paligid. Masyadong malaki itong bahay at bawat sulok nito ay may mga painting at palamuti na naka-display. Inisa-isa kong linisin ang lahat ng iyon.Sandali akong tumigil at nagpunas ng pawis sa noo. "Nakakapagod pa ito kaysa sa trabaho ko sa bar."Lumingon ak

Strawberry's POV"What are you doing here?""Ako dapat ang nagtatanong niyan, Seven!""Umalis ka na, Rebecca. I'll deal with you in the office.""Seven, please—""Sa halip na nasa meeting ako, I'm here at the hospital, fixing the problem you've caused!""Which you don't have to! Ipagawa mo sa iba, marami kang tauhan! Pero bakit ikaw pa mismo ang nandito?"Naalimpungatan ako dahil sa malalakas na boses na nagtatalo. Hindi ko alam kung nasaan ako pero nasisiguro kong nasa labas ang dalawang taong naririnig kong nag-aaway."I heard everything from Rico. She's just a payment! Wala siyang halaga sa iyo kaya umalis na tayo!""She's worth millions! Mas mahalaga pa siya kaysa sa iyo na sekretarya ko lang!"Muli akong napapikit nang maramdaman ang pag-ikot ng paningin ko. Huli kong narinig ang galit na boses ni Seven bago ako tuluyan ginupo ng antok."Gising ka na pala."Naabutan ko ang tauhan ni Sir Seven na naglalagay ng basket na puno ng prutas sa ibabaw ng side table ng kamang kinahihigaan

Strawberry's POVNAKITA ko ang matinding pagnanasa sa mga mata ni Sir Seven habang nakatingin sa akin. Alam kong ito ang gusto niya. Maayos na ang usapan namin kaya gagawin ko ang dapat kong gawin para hindi niya bawiin iyon.Ayokong maging parausan lang ng isang lalaki, maging laruan sa kama o alipin sa sex, pero sa halip na may mangyari sa akin na mas malala, mas gugustuhin ko ito. Isa pa, gusto ko si Seven. Sa lahat ng lalaking nakilala ko, siya ang bukod-tanging pinagpala sa lahat. Mas gugustuhin kong ibigay sa kaniya ang sarili ko kaysa sa ibang tao.Mabilis na kinalas ni Seven ang sinturon niya at hinubad ang kaniyang suot na damit. Wala pang isang minuto, nasa ibabaw ko na siya at sinusubukang ipasok ang pagkalalaki niya.Ang totoo niyan, sa loob ng tatlong araw na wala si Seven, sinubukan kong mag-finger. Hindi dahil gusto kong magpaligaya ng sarili, kundi dahil sinusubukan kong mawala ang sakit. Kaso hindi lang doble kundi sampung ulit na mas malaki ang ari ni Seven kaysa sa

Strawberry's POVNAMAMANGHA na iginala ko ang paningin ko sa paligid. Nandito kami ni Sir Seven sa isa sa pinakamalaking mall sa Manila. Hindi ko nga lang alam kung bakit dinala niya ako rito."Anong ginagawa natin dito?""We're going shopping." Tumigil siya sa paglalakad at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. "Look at you, mukha kang pulubi. Ipamimili kita."Sa sinabi niya ay bumaba ang paningin ko sa sarili ko. Nakasuot kasi ako ng lumang bestida at bulaklaking blouse na nahiram ko lang sa isa sa mga naging close kong katulong sa mansion.Dinala ako ni Sir Seven sa 3rd floor sa isang clothing shop. Tiningnan ko isa-isa ang mga damit na naka-display, pero hindi magawang kunin ang mga ito. Takot akong hawakan ang mga damit dahil halatang mamahalin. Para kasing masisira ang mga ito kapag hinawakan ng isang tulad ko."Sir Seven, sa iba na lang kaya tayo?" lumapit ako sa kaniya at ibinulong iyon."Why? Wala kang nagustuhan?"Binalik ko sa naggagandahang mga damit ang tingin ko. "Mayroon

Strawberry's POVSA LIBRARY natulog si Seven kinagabihan dahil halos buong araw kaming hindi nagpansinan. Ang totoo ay todo iwas ako sa kaniya. Noong matutulog na ay nakatalikod rin ako. Nainis na siguro kaya pinili na lang niyang umalis.Kinaumagahan, pinatawag ako ni Sir Seven para doon sa dining room mag-almusal. Pagbaba ko, nandoon na siya at kumakain. Tahimik akong lumapit sa table at naupo sa harap.Hindi ako makakain nang maayos dahil ramdam na ramdam ko ang mga titig ni Sir Seven sa akin. Pinagpapawisan na nga ako kasi hindi ako mapakali."Bakit ka ba nakatitig?""About yesterday—"Pareho kaming natigilan nang sabay kaming nagsalita. Natawa ako at ganoon din siya."I'm sorry," sabi niya na ikinatigil ko. "I didn't think about you when I thought about doing that. Kung ayaw mo, hindi kita pipilitin."Biglang gumaan ang pakiramdam ko sa mga sinabi niya. Parang may malaking bato sa dibdib ko ang biglang naglaho."Pasensya na rin, sir. Hindi ko talaga kayang gawin iyon, at ayaw ko.