แชร์

บทที่ 7

ผู้เขียน: เจียงจื่อหยา
"คุณน้าคนฉวย เรามาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์นางแบบนายแบบค่ะ~" เจียงหนวนหนวนเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับมีดวงดาวซ่อนอยู่ข้างใน

ดาลิน่าสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบจิตใจ เด็กที่น่ารักขนาดนี้ และอ่อนโยนขนาดนี้ จะเป็นลูกของท่านซือได้ยังไงกัน?

จากความเข้าใจของเธอที่มีต่อท่านซือ เขาคงไม่มีทางให้กำเนิดเด็กที่น่ารักขนาดนี้ได้หรอกนะ

เธอคุกเข่าลงแตะศีรษะเล็กๆของพวกเขา "พวกหนูชื่ออะไรจ๊ะ"

"หนูชื่อเจียงหนวนหนวนค่ะ"

"หนูชื่อเจียงเหยียนเหยียนครับ"

เด็กน้อยทั้งสองตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน

ดาลิน่าตะลึงกับความน่ารักของพวกเขา หน้าตาน่ารักก็ถือว่าดีมากแล้ว แต่นี่ยังหน้าตาดีขนาดนี้อีก

ถ้ายืนหน้ากล้อง...

เธอดึงสติกลับมา ยืนขึ้นและตะโกนบอกเจ้าหน้าที่ที่อยู่รอบตัวเธอ "พวกเธอ รีบพานางแบบนายแบบตัวน้อยสองคนนี้ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วๆเข้า!"

เธอแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นผลลัพธ์!

ใต้อาคารTG มายบัคที่จอดอยู่ให้บอดี้การ์ดชุดดำรออยู่ที่ประตูเพื่อแยกฝูงชนที่อยู่รอบๆออกไปอย่างรวดเร็ว และยืนเป็นสองแถว

ซือเย่เจ๋วก้าวลงจากรถ และก้าวเข้าไปในล็อบบี้ด้วยขาที่เรียวยาว

อีกด้าน ดาลิน่าซึ่งถ่ายรูปไว้หลายชุด ได้ส่งผลงานของทั้งสองคนไปให้หลัวเชว่โดยที่ไม่ผ่านการตัดแต่ง

หลัวเชว่ชะลอความเร็วลง หยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าเสื้อแล้วดู เขาขยายภาพด้วยความไม่เชื่อ สีหน้าประหลาดใจเอาเสียมากๆ

หลัวเชว่ เดินตามรอยเท้าของซือเย่เจ๋วอย่างรวดเร็ว

"ท่านซือครับ"

"ว่าไง"

ซือเย่เจ๋วเดินไปที่ลิฟต์ส่วนตัว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดกดลิฟต์ เมื่อเขาเดินเข้าไปในลิฟต์ หลัวเชว่ก็ยื่นโทรศัพท์ให้เขา "ท่านดูสิครับ"

ซือเย่เจ๋วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วมองดู และดวงตาของเขาก็หม่นลง

หากไม่ใช่เรื่องสำคัญดวงตาของเขาแทบจะไม่ได้อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์เลยแม้แต่นาทีเดียว แต่นี่เขามองที่หน้าจอเป็นเวลาสามนาที

"ดาลิน่าส่งภาพชุดนี้มาครับ แบรนด์แอมบาสเดอร์ตัวน้อยสองคนของ"ถงเหยียน"ดูแล้วค่อนข้างจะคล้ายท่านเลย..."

หากมองให้ละเอียด จะเห็นว่าดวงตาของเด็กชายเหมือนกับท่านซือไม่มีผิดเพี้ยน และหน้าตาของเด็กทั้งสองก็คล้ายกันมาก โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย

ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้ว ส่งโทรศัพท์คืนให้เขา "ตอนนี้เด็กสองคนนี้อยู่ที่ไหน?"

"อาจจะยังอยู่ในสตูดิโอครับ"

และซือเย่เจ๋วก็กดลิฟต์ลงไปที่ชั้นถ่ายแบบในทันที

ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงอยากจะพบเด็กสองคนนี้เหลือเกิน

เจียงเฉินเฉินซึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ได้บุกเข้าไปในกล้องวงจรของTG กำลังดูและตรวจสอบกล้องวงจรปิดของอาคารTGทั้งหมด เขาคลิกบนหน้าจอเพื่อซูมเข้าและเห็นซือเย่เจ๋วกำลังเดินไปที่แผนกถ่ายภาพ เขาจึงโทรหาเจียงเหยียนเหยียนทันที

นาฬิกาข้อมืออัจฉริยะที่เจียงเหยียนเหยียนสวมใส่เกิดสั่นขึ้นมา เขาผละตัวออกมาอย่างเงียบๆเพื่อรับสาย "น้องชาย ว่ายังไง?"

"ซือเย่เจ๋วกำลังจะไปหาพวกพี่แล้วนะ ให้หนวนหนวนเข้าใกล้เขา อย่าลืมเอาเส้นผมของเขามาด้วยนะ!"

"ได้เลย!"

หลังจากที่เจียงเหยียนเหยียนวางสาย เขาก็เดินไปหาเจียงหนวนหนวนและกระซิบข้างหูเธอ เจียงหนวนหนวนพยักหน้าเล็กน้อย "หนูเข้าใจแล้ว"

เจียงเฉินเฉินนั่งหัวเราะอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ ไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือได้ยังไง ไม่ว่าเขาจะเป็นแด้ดดี้หรือไม่ ทุกอย่างจะชัดเจนเมื่อเขาเอาผมไปตรวจสอบDNA!

ซือเย่เจ๋วปรากฏตัวที่ด้านนอกแผนกถ่ายแบบ ดาลิน่าเข้าไปต้อนรับด้วยรอยยิ้ม "ท่านซือ ท่านมาที่นี่ได้ยังไงคะ?"

ไม่ทันที่เขาจะได้ตอบคำถาม หลัวเชว่ก็โพล่งขึ้นมาว่า "นางแบบนายแบบตัวน้อยทั้งสองคนอยู่ที่ไหนเหรอ?"

"พวกเขาเหรอ อยู่นั่นไง"

ดาลิน่าชี้ไปทางเด็กน้อยทั้งสอง

และพวกเขาก็พบกับเด็กน้อยสองคนที่ยืนอยู่บนเก้าอี้โดยมองไปที่หน้ากล้อง ท่าทางอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก

ซือเย่เจ๋วเดินไปหาทั้งสองคน

"หนวนหนวน เหยียนเหยียน~" ดาลิน่าเรียกพวกเขา ทั้งสองก็หันกลับมา และมองเห็นซือเย่เจ๋วที่ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขาพอดิบพอดี

ทั้งสองเงยหน้าขึ้น ดวงตากลมโตจ้องมองไปที่ซือเย่เจ๋ว เจียงเหยียนเหยียนป้องกันหนวนหนวนเอาด้านหลังโดยไม่รู้ตัวด้วยสีหน้าระแวดระวัง

ท่าทีที่เขาขมวดคิ้ว เหมือนกับซือเย่เจ๋วทุกประการไม่ผิดเพี้ยน

"คุณเป็นใคร?" เจียงเหยียนเหยียนจับจ้องเขา

แน่นอนว่ามันเป็นการตั้งใจที่ถามแบบนี้อยู่แล้ว

ซือเย่เจ๋วหรี่ตาลง "หนูล่ะเป็นใคร?"

"ยุ่งอะไรด้วย?"

หลัวเชว่และดาลิน่ามีเหงื่อผุดขึ้นมาที่หน้าผาก เด็กคนนี้จะแข็งกร้าวเกินไปไหม?

เจียงหนวนหนวนดึงชายเสื้อของเจียงเหยียนเหยียน แสร้งทำเป็นกลัว "พี่ชาย หนูอยากกลับบ้าน"

เจียงเหยียนเหยียนแตะศีรษะเล็กๆของเธอและปลอบโยน "อย่ากลัวเลยนะ พี่อยู่นี่แล้ว"

ดวงตาของซือเย่เจ๋วฉายแววระอาออกมา หรือว่าเขาดูดุร้ายเกินไปหรือเปล่า?

เด็กคนนี้คิดว่าเขามีเจตนาไม่ดีต่อพวกเขางั้นเหรอ?

"ฉันเป็นเจ้าของบริษัทนี้ พ่อแม่ของพวกเธออยู่ที่ไหน?" เขาลดทีท่าดุดันลงเล็กน้อย

หลัวเชว่และดาลิน่าตกตะลึง เมื่อเห็นท่าทีที่อ่อนโยนของท่านซือเป็นครั้งแรก

และเจียงหนวนหนวนก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน "มามี้ยุ่งค่ะ แด้ดดี้ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน"

ซือเย่เจ๋วไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

จู่ๆเจียงหนวนหนวนก็เดินเข้าไปหาเขาพร้อมยื่นมือทั้งสองข้างออกมา "อาคนฉวย อุ้ม~"

ทุกคนต่างตกตะลึง เด็กคนนี้ กล้าให้ท่านซืออุ้มงั้นเหรอ?

เจียงเหยียนเหยียนจงใจดึงเจียงหนวนหนวนออกมา "น้อง มามี้บอกว่าเราให้คนแปลกหน้าอุ้มไม่ได้นะ ไม่เช่นนั้นเราจะถูกลักพาตัวไป"

"แต่อาก็ดูไม่ใช่คนไม่ดีอะไรนี่นา~"

ทันทีที่เจียงหนวนหนวนพูดจบประโยค ร่างกายอันอ่อนนุ่มตัวน้อยของเธอก็ถูกอุ้มขึ้นมาในอากาศ

และทุกคนก็ตกตะลึงอีกครั้ง

เจียงหนวนหนวนกอดคอเขาด้วยมือเล็กๆ แล้วมองเขาด้วยดวงตากลมโตที่น่ารัก "อาคนฉวย ดวงตาของอาสวยเหมือนพี่ชายของหนูเลยฮะ!"

ซือเย่เจ๋วไม่เคยลองอุ้มเด็กมาก่อน และการอุ้มครั้งนี้ทำให้เขาได้รับประสบการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน สาวน้อยคนนี้...

รู้สึกว่าหน้าตาคล้ายใครนะ

"มามี้ของหนูชื่ออะไร?"
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 635

    *ถูกลูกเล่นของ Soul จิวเวลรี่ทำให้อ้วกแล้ว*แฟรงค์มองดูเธอ "เซิงเซิง จำนวนยอดขายของ Soul จิวเวลรี่ในวันนี้ลดลงอีกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว บริษัทได้รับสายโทรศัพท์เพื่อสละออเดอร์และคืนเงินหลายออเดอร์แล้วดวงตาของเจียงเซิงขยับเขยื้อน "ดูท่าพวกเขาอยากจะบีบบังคับให้ฉันยอมจำนนสินะ""งั้นคุณวางแผนจะทำอย่างไร?" แฟรงค์รู้ว่าเธอไม่เปิดเผยตัวตนเพราะมีเหตุผลของเธอ ถ้าหากมีวิธีอื่นก็จะดีอย่างมากเจียงเซิงยื่นแท็บเล็ตไปให้เขา และหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ทางด้านผิ่นเก๋อยืนยันเป็นมั่นว่าฉันลอกเลียนแบบทั้ง Soul จิวเวลรี่ ถึงเวลาที่ฉันควรจะตอบโต้แล้ว"ในขณะที่กระแส "การลอกเลียนแบบ" บนอินเทอร์เน็ตกำลังโด่งดัง คำค้นหายอดนิยมของเฟซบุ๊กก็มีเพิ่มขึ้นมาหนึ่งประเด็น*ผิ่นเก๋อของปลอม*ผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่ถูกเปิดเผยออกมาว่าแอบลดวัสดุและขั้นตอนการก่อสร้าง ขายเครื่องประดับปลอมในราคาสูงและหลอกลวงลูกค้า และสร้างข่าวลือเรื่องที่โซราเสียชีวิต แม้กระทั่งข่าวลือที่เจ้าของผิ่นเก๋อมอมเหล้าเด็กสาวในคลับเฮ้าส์ก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกการเปิดเผยอย่างต่อเนื่องนี้ ทำให้เหตุการณ์ของ Soul จิวเวลรี่ถูกดันลงไปทันที เพียงแค่เรื่องที่

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 634

    "ทำไม่ได้" ซือเย่เจ๋วเสียงทุ้มต่ำ จากนั้นจูบเธออย่างแรง และยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรงขึ้นอาจเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง เมื่อคืนฝนตกหนักทำให้อุณหภูมิเปลี่ยนไปหนาวเย็นกะทันหัน ใบไม้สีเหลืองที่แห้งเหี่ยวปกคลุมบนพื้น สัมผัสกับแอ่งน้ำเจียงเซิงกับซือเย่เจ๋วเพิ่งไปส่งเจ้าตัวเล็กทั้งสองคนที่โรงเรียนประถมเอกชน จากนั้นตอนที่เดินทางไปส่งเจียงเซิงที่ Soul จิวเวลรี่ เจียงเซิงง่วงจนพิงร่างกายของเขาแล้วงีบหลับซือเย่เจ๋วหันหน้าไปจ้องมองเธอ จากนั้นก็ยกมือขึ้นรวบไรผมที่อยู่ตรงหน้าผากของเธอ "ยังง่วงเหรอ?""อืม"เจียงเซิงบ่นอย่างซื่อตรง "โทษคุณเลย"เขายิ้ม จากนั้นก็มก้มตัวมาที่ข้างหูของเธอ "หรือว่าไม่ใช่ความผิดของคุณเหรอ?"เจียงเซิงเงยหน้าขึ้นและวางคางบนไหล่เพื่อมองดูเขา "ไม่ได้ให้คุณทำสองยกทั้งคืนสักหน่อย"ซือเย่เจ๋วที่สูญเสียความทรงจำไม่เพียงควบคุมอารมณ์ไม่ได้ แถมยังมีกำลังวังชาเต็มเปี่ยม เกือบพรากชีวิตแก่ ๆ ของเธอซือเย่เจ๋วไม่ได้พูดอะไร แต่ในใจกลับรู้สึกพึ่งพอใจอย่างมากในตอนนี้โทรศัพท์ของเจียงเซิงดังขึ้น คุณอาแฟรงค์โทรมาหาเธอแต่เช้าเกรงว่าต้องมีเรื่องใหญ่แน่นอนเธอรับสาย "คุณอาแฟรงค์?""เซิงเซิง

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 633

    แต่ชาวเน็ตส่วนใหญ่คิดว่านี่ไม่ใช่การลอกเลียนแบบ ต่อให้สไตล์เหมือนกันแต่ยังมีจุดเด่นอื่นอีก สถานการณ์แบบนี้ไม่สามารถจำกัดความว่าเป็นการลอกเลียนแบบได้ ขอถามกลับว่าคนที่พูดว่าลอกเลียนแบบมีสิทธิอะไรคิดว่าคนเขาจะต้องลอกเลียนแบบแน่นอนน่าจะเป็นเพราะผู้บริหารของผิ่นเก๋อ จิวเวลรี่เห็นว่านี่ไม่เพียงไม่ได้กดหัวคนอื่น แต่กลับเป็นวิธีที่ "ใจร้อนอยากประสบความสำเร็จแต่กลับทำให้เสียการ" จึงอยากเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมออกแต่คิดไม่ถึงว่า พวกเขาไม่สามารถเพิกถอนได้ เพราะว่ามีคนทุ่มเงินจำนวนมากซื้อคำค้นหายอดนิยมนี้ ผิ่นเก๋อของพวกเขาออกเงินสองเท่า ฝ่ายตรงข้ามก็ออกเงินสี่เท่า ตอนนี้เล่นเกมทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมแล้วเจียงเซิงนั่งดูหน้าแชทเฟซบุ๊กอยู่ตรงหน้าคอมพิวเตอร์ แฟรงค์เดินเข้ามา "เซิงเซิง ผิ่นเก๋อยอมแพ้การเพิกถอนคำค้นหายอดนิยมแล้ว ดูท่าว่าจะทุ่มเงินไม่ไหวแล้ว"เจียงเซิงหรี่ตาลง "พวกเขาทำใจทุ่มเงินไม่ได้ แต่น่าจะมีวิธีอื่นอีก"ทางด้านเจียงเซิงทุ่มเงินซื้อคำค้นหายอดนิยมกับผิ่นเก๋อ ทางด้านซือเย่เจ๋วก็ทุ่มเงินล้มธุรกิจของหานซื่อกรุ๊ป หลัวเชว่มองดูจนตกตะลึงตาค้าง สามีภรรยาคู่นี้ตอนนี้เป็นคนโง่ที่เงินเ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 632

    เซียวเถียนเถียนใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา เธอตกใจจนถอยหลังไปสองสามก้าว จากนั้นก็หันหลังวิ่งหนีไปเมื่อมาถึงนอกห้องทำงานของเจียงเซิง คนทั้งคนยังคงอยู่ในสภาพเครื่องรวน เมื่อเข้าไปข้างในก็ทรุดนั่งลงบนโซฟา ขาก็อ่อนแรงไปหมดเจียงเซิงเดินออกมาจากห้องทำงาน เห็นท่าทางเหม่อลอยของเซียวเถียนเถียน ก็ยิ้มบาง "เกิดอะไรขึ้น?"เซียวเถียนเถียนลุกนั่งทันที และวางกาแฟบนโต๊ะทำงานของเธอ "ซื้อ...ซื้อมาให้เธอ"เจียงเซิงเดินไปตรงหน้าโต๊ะแล้วหยิบกาแฟขึ้นมา เห็นเธอพูดจาติดขัดจึงถามขึ้น "เจอเรื่องอะไรมา ทำไมถึงตกใจขนาดนี้?""ก็...ก็ไม่ได้เจอเรื่องอะไร ก็แค่ระหว่างทางที่ซื้อกาแฟได้เจอกับหานเซิงเข้า เกือบจะทะเลาะกับเธอขึ้นมา"เจียงเซิงถือกาแฟเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน "แค่นั้นเหรอ?"เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "ใช่""งั้นเธอทำไมหน้าแดงขนาดนี้?""นั่นเป็นเพราะว่าฉันร้อน!" เซียวเถียนเถียนโกรธขึ้นมาทันที เจียงเซิงมองท่าทางประหม่าของเธอออก จึงหรี่ตาจ้องมองเธออยู่นานต่อให้เจอกับหานเซิงแล้วทะเลาะกัน ก็ไม่ถึงกับทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ ท่าทางแบบนี้เห็นได้ชัดว่า...ทำเรื่องไม่ดีอะไรมา"อ่อใช่เซิงเซิง บนเฟซบุ๊กเรื่องลอกเลียนแ

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 631

    "เธอ…"“ผู้ชายทุกคนชอบผู้หญิงที่อ่อนโยนและน่ารัก คนปากคอเราะรายอย่างเธอชีวิตนี้คงไม่มีคนชอบเธอหรอก”ขณะพูด เธอก็พูดเหน็บแนม "ถ้าไม่ใช่ว่าเธอเป็นลูกสาวตระกูลเซียว จะมีการแต่งงานเกี่ยวดองกันกับตระกูลลู่ที่ดีขนาดนี้เหรอ คุณชายลู่แต่งงานกับเธอซวยไปแปดชาติจริง ๆ"เซียวเถียนเถียนสีหน้าเคร่งขรึมลงทันที เธอง้างมือขึ้นจะฟาดหน้าของหานเซิงหานเซิงเงยหน้าขึ้นให้เธอตบแต่ฝ่ามือยังไม่ทันโดน ข้อมือก็ถูกคนจับเอาไว้ลู่ลี่เซินดึงเซียวเถียนเถียนไปข้างหลังแล้วมองดูเธอ "ลงมือต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ ไม่รู้จักอายบ้างเหรอ?"ผู้คนรอบตัวพากันมองมาทางนี้ เหมือนกำลังจะรอดูฉากเด็ดอยู่ ถ้าหากเมื่อครู่เซียวเถียนเถียนตบลงไปจริง ๆ ก็จะมีคนถ่ายรูปเอาไว้และเอาเรื่องนี้ไปพูดกันแต่เซียวเถียนเถียนไม่ยอมแพ้ เธอสะบัดมือของเขาออก "นายยุ่งอะไรกับฉันด้วย""คุณชายลู่ คุณมาได้พอดีเลย คู่หมั้นของคุณร้ายกาจ เมื่อครู่ยังอยากจะตบฉันด้วย ถ้าคุณไม่ห้ามไว้ หน้าของฉันคงบวมไปแล้วหานเซิงท่าทางน่าสงสาร เธอมีความมั่นใจคิดว่าผู้ชายชอบแบบนี้กันหมด แทบอยากจะให้ลู่ลี่เซินเห็นใจเธอ สงสารเธอ และทะเลาะกับเซียวเถียนเถียนขึ้นมาแต่หานเซิง

  • ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน   บทที่ 630

    กู้เฉินกวางยิ้มบางแต่ไม่ได้พูดอะไรหลัวเชว่มองไปที่ซือเย่เจ๋วและพูดไม่ออก นี่เห็นได้ชัดว่าถูกคุณเจียงควบคุมจนอยู่หมัดแล้ว......บริษัท Soul จิวเวลรี่สิบเจ็ดบอกว่าเจียงยี่กับผู้เฒ่าเจียงได้พาเจียงเฮงกลับเมืองจินเฉิงแล้วเงินห้าแสนกว่าบาทที่ต้ายฉิงใช้จ่ายไปตอนนี้ได้ตามกลับผ่านทางตำรวจแล้ว แต่ก็ตามกลับมาได้แค่แสนกว่าบาท แต่ต้ายฉิงถูกควบคุมการเดินทาง อยากจะหนีก็หนีไม่ได้เจียงเซิงก็ไม่ได้พูดอะไรมากมายหลังจากผ่านเรื่องนี้ไปผู้เฒ่าเจียงคงจะทำตัวดีไม่น้อย จากอายุของเธอในตอนนี้อยากจะดิ้นรนต่อไป เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสดิ้นรนแล้วหลายชายของตัวเองล้างผลาญครอบครัวใช้เงินสะสมของเธอจนหมด แถมยังถูกหลอก แม้แต่ลูกชายก็ยังไม่ยอมรับเธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอารมณ์คิดถึงมรดกของพ่อของเธอแล้ว*อลิซลอกเลียนแบบโซรา*พาดหัวข่าวเฟซบุ๊กที่โดดเด่นบนหน้าจอทำให้เจียงเซิงที่เพิ่งดื่มน้ำแทบจะพ่นน้ำออกมาเธอลอกเลียนแบบตัวเอง?เมื่อเปิดดู ก็เป็นเรื่องประดับ*รุ่นคู่รัก*ที่เธอออกแบบคล้ายกับสไตล์การออกแบบของเธอก่อนหน้านี้ แต่ไม่รู้ว่าใครตั้งใจพูดตัดสินเรื่องนี้ว่าลอกเลียนแบบ ชาวเน็ตที่ไม่ผ่านกรองการครุ่นคิดก็เชื่อจ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status