Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 931 - Bab 940

PARANG MAY SARILING buhay na kumubabaw na si Giovanni sa katawan ni Briel na nang dumikit ang kanyang balat sa balat ng babae ay parang may dumiklap doong invisible at nakatagong apoy. Yumundo ang kama nang dahil sa kanyang ginawang pagmamadali doong pagsampa upang pagbigyan lang ang kanyang sarili. Ngumisi si Briel na animo ay nagtagumpay sa kanyang plano hindi pa man nagsisimula si Giovanni sa kanyang planong gawin sa kanya. Amoy na amoy na niya ang pamilyar at mabangong hininga ang dating asawa. Hinaplos pa ng kamay ni Briel ang mukha ng dating Governor na para bang ipinapakita ng kanyang mga mata na sobrang mahal na mahal niya ang dating asawa. Gumalaw naman ang adams apple ng dating Gobernador nang sunod-sunod siyang mapalunok ng sarili niyang laway sa tanawing iyon sa mukha ni Briel na halatang puno ng pananabik sa kanya. Hindi siya disabled para hindi mag-react ang katawan sa tanawing nakahain sa kanyang harapan. Gahibla na lang ang agwat ng kanilang mga mukha. Isang maling gal

MULING NAUPO NAMAN si Giovanni nang marinig niya ang sinabi ni Briel. Mukhang alam na niya kung ano ang kailangan nilang pag-usapang dalawa. Malamang ay ang nangyari sa kanila iyon. Wala naman silang dapat pag-usapan, unless piliin nitong pag-usapan nila ang dating sila.“I was drunk last night.” panimula ni Briel na unti-unting pumawi sa ngiti ni Giovanni. Ang ibig ba nitong sabihin ay itatanggi niya ang lahat ng kanilang ginawa ng nagdaang gabi? “Alam kong may nangyari sa atin at ramdam iyon ng katawan ko. Sana hindi ka nag-take ng advantage—”“Sandali lang, Gabriella.” taas ni Giovanni ng kanyang isang kamay na pinapatigil siya magsalita. Hindi pwede na sa kanya lang ang maging sisi. Noong mg abandang huli, alam niyang wala na ang bakas ng alak sa katawan nito pero pumayag pa rin itong ulitin nila nang ulitin ang pagniniig. “Taking advantage? Huwag mong sa akin lahat ibigay ang sisi, please lang. Ikaw ang naunang humamon sa akin. Isa pa, pareho rin tayong nag-enjoy di ba? Pareho ta

HINDI NA NAGAWA pang makasagot ni Giovanni nang tumakbo na palapit sa kanila ang mga bata. Yumakap na sa isang hita ng dating Gobernador si Gia at lumambitin naman sa isang braso niya si Brian. Pilit na kinukuha nila ang atensyon niya.“Okay na ba kayo, Mommy? Daddy?” masigla ang boses na tanong ni Brian na halos mapunit ang ngiti sa kanyang labi. Kumikinang ang mga mata. Salit-salitan na ang tingin sa kanilang dalawa ni Giovanni. “Titira na ba tayo ulit dito sa villa?” Makahulugang nagkatinginan sina Giovanni at Briel na hindi direktang masagot ang katanungan ng kanilang anak. “Gia, okay na ang Mommy at Daddy natin. Di ba gusto mo na rin ditong tumira tayo ng sama-sama?” baling nito sa kanyang kapatid, pumalakpak naman noon si Gia upang ipakita na maligaya siya sa sinabi ni Brian. “Ito na iyon, Gia…”Naiiling na lang sina Giovanni at Briel sa ligayang iyon ng mga anak. Aminin man nila o hindi, mas masarap sa kanilang paningin na ganun kaligaya ang kanilang mga anak. Magaan sa kanil

HINDI NA SUMAGOT si Giovanni na hinubad na ang suot niyang roba na basta inihagis sa may pintuan ng banyo. Walang hirap na isinandal na niya ang katawan ng tulalang si Briel sa pader malapit sa sink at siya na ang nagkusang kunin ang isang binti nito at iyakap na sa kanyang beywang. Pareho silang napapikit nang muli nitong magawang maipasok ang kanyang sarili sa loob ni Gabriella na mahina ng napadaing habang mariing kagat ang labi upang hindi tumakas ang kanyang mga munting daing. Sa loob mismo ng banyo ay muling nagsalpukan ang kanilang katawan na animo ay sabik na sabik pa rin sa bawat isa, hindi alintana ang mahirap na posisyon dahil ang mahalaga ay ang mailabas nilang pareho ang natitirang init ng kanilang katawan na alam nilang hindi sila papatulugin kung hindi nila hahayaang lumabas iyon. Nakagat na ni Giovanni ang labi ni Briel habang halos maibaon naman ni Briel ang kanyang kuko sa likod ni Giovanni ng pareho silang makaraos at maabot ang rurok ng sukdulan. Parehong hindi mak

HUMAGALPAK NA NG tawa si Briel sa ginawang paghahamon ng dating Governor. Ang lakas nitong maghamon pero halatang hindi na naman niya kaya ang isang round pa. Pabiro na niyang piningot ang tainga nito ay hinalikan ang labi na bahagya niyang kinagat. Napatulala na si Giovanni sa hitsurang iyon ni Briel na parang ina-underestimate ang kaya niya.“Tama na, may bukas pa. Baka tubuan ka na ng panibagong sakit diyan sa kahayukan mo sa laman.” yakap na ng mahigpit ni Briel sa hubad na katawan ni Giovanni habang patuloy pa rin sa kanyang malakas na pagtawa, nang-aasar pa.“Kaya ko pa—” “Oh please? Shut up na! Matulog na tayo. Ayokong mabibitin lang ako, at alam mo ang bagay na iyan!” Pareho na silang malakas na natawa sa sinabing iyon ni Briel.“Bukas naman okay? Saka ubos na rin ang lakas ko. Kailangan na muna natin matulog at mag-recharge ng energy.”Hindi natuloy kinabukasan ang pag-akyat nila ng Baguio dahil tumawag si Mr. Dankworth kay Giovanni. Iniimbitahan sila na pumunta doon. Hindi