All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 1361 - Chapter 1370

ฮ่องเต้หวู่มองของเผ็ดร้อนในถ้วย ดุจได้รับสมบัติล้ำค่า “มียาวิเศษนี้ เหล่าทหารต้าเซี่ยก็เจ็บปวดน้อยลงแล้ว!”ฮ่องเต้หวู่ต่อสู้อยู่ในสนามรบราวครึ่งชีวิต พบเห็นทหารไม่รู้กี่มากน้อยได้รับบาดเจ็บติดเชื้อตาย นอกจากทำได้เพียงมอง ก็ไม่สามารถทำอันใดได้อีกหลี่หลงหลินเปล่งเสียงเคร่งขรึม “เสด็จพ่อ ตอนนี้เป็นเพียงสิ่งที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ลูกเห็นเสด็จพ่อได้รับบาดเจ็บถูกธนูยิง ร้อนใจไปชั่วขณะ ดังนั้นกรรมวิธีการทำจึงหยาบไปบ้าง สารสกัดกระเทียมที่กลั่นออกมายังไม่เข้มข้นเท่าที่คาดไว้ แต่ก็เพียงพอให้ฆ่าเชื้อได้พ่ะย่ะค่ะ”ดวงตาฮ่องเต้หวู่ทอประกาย “กรรมวิธียังสามารถพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นได้อีกหรือ?”หลี่หลงหลินพยักหน้า “ทำได้พ่ะย่ะค่ะ หลังพัฒนากรรมวิธีแล้ว ความเข้มข้นของการสกัดจะเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าพ่ะย่ะค่ะ”ซุนชิงไต้ชะงัก “องค์ชาย เช่นนั้นสารสกัดกระเทียมและชิงฮวาซู่ต่างกันเยี่ยงไร?”หลี่หลงหลินเปล่งเสียงเครียด “นั่นย่อมต่างกัน มองเพียงสรรพคุณ สารสกัดกระเทียมสามารถใช้นำมาใช้ฆ่าเชื้อโรคได้ สามารถใช้กับบาดแผลภายนอกจากสงครามของเหล่าทหารได้ สรรพคุณหลักของชิงฮวาซู่คือนำมาใช้รักษาโรคไข้มาลาเรีย”“ยิ่งไปกว

ซูเฟิ่งหลิงพูดเสียงเคร่งขรึม “องค์ชาย หากไม่ได้จริงๆ ก็ให้ข้าพาทหารออกไปต่อสู้กับพวกเขา ด้วยความกล้าหาญของกองทัพสกุลซู ต่อสู้กับอันธพาลอย่างพวกเขาเหล่านี้ เดิมทีก็ไม่เพียงพอให้เอ่ยถึง!”หลี่หลงหลินพยักหน้าเบาๆ เงียบงันครู่หนึ่ง “ตอนนี้หลู่จงหมิงกำเริบเสิบสานต้องการตัวคน จะต้องมั่นใจว่าฝ่าบาทถูกธนูยิ่งได้รับบาดเจ็บแน่ สถานการณ์เร่งด่วนอย่างมาก”“ไม่สู้วางแผนซ้อนแผนเขา จะได้ให้ข้าเห็นว่าตกลงใครเป็นผู้บงการหลู่จงหมิงอยู่เบื้องหลัง ตกลงจะเล่นลูกไม้อะไรกันแน่!”หลี่หลงหลินมาถึงเมืองตงไห่ก็พบว่าจะเมินข้ามความสามารถของหลู่จงหมิงไม่ได้หลี่หลงหลินพูดเสียงเครียด “เสด็จพ่อ อิงตามการมองของลูก หลู่จงหมิงกล้ากำเริบเสิบสานถึงเพียงนี้ ไม่เพียงเพราะฐานะพระเชษฐภาดาของเขา สำคัญที่สุดคือในมือของหลู่จงหมิงมีทรัพยากรส่วนมากของตงไห่ มีผลประโยชน์ให้แสวงหา”“บัดนี้หลู่จงหมิงจนตรอก ก็เพราะที่ดินศักดินาของสกุลหลู่ในตงไห่ถูกลูกจัดสรรให้ราษฎร์หมดแล้ว ดังนั้นจึงตัดสินใจเช่นนี้ออกมา เกิดความคิดสังหารเสด็จพ่อ”ฮ่องเต้หวู่พยักหน้า สีหน้าค่อยๆ เคร่งขรึมลง “เหตุใดเราคิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้หลู่จงหมิงจะกล้าถึงเพียงนี

หลู่จงหมิงเริ่มจินตนาการตนเองสวมชุดมังกร ท่าทางกำลังนั่งอยู่ในท้องพระโรง ออกคำสั่งขุนนางบุ๋นบู๊ทั้งหลายบัดนี้ฮ่องเต้หวู่สิ้นพระชนม์ภายในจวนอ๋องตงไห่ หลี่หลงหลินกระโดดลงแม่น้ำเหลืองก็ล้างมลทินไม่สะอาด ยิ่งไปกว่านั้นขุนนางในราชสำนักก็ไม่มีวันปล่อยหลี่หลงหลินไปอย่างง่ายดายจะต้องทำให้เขาชดใช้อย่างสาสมบัดนี้ขอเพียงหาทางกำจัดหลี่หลงหลิน จากนั้นราชสำนักก็จะไม่ต่อต้านตนตนเองพระเชษฐภาดาผู้ยิ่งใหญ่ย่อมสามารถครองตำแหน่งฮ่องเต้ที่ได้รับความเคารพจากทุกคน กลายเป็นกษัตริย์ของแคว้น!ความฝันอันงดงามที่หลู่จงหมิงวาดไว้ใกล้จะกลายเป็นจริงแล้ว รู้สึกมีความสุขภายในใจอย่างยากจะควบคุมได้หลู่จงหมิงตะเบ็งเสียง “เด็กๆ! รีบส่งม้าเร็วฟาดแส้ ส่งจดหมายลับเร่งด่วนแปดร้อยลี้ของข้าไปแจ้งเจ้ากรมคลังหม่ายงเรื่องฮ่องเต้สิ้นพระชนม์แล้ว!”“รัชทายาทหลี่หลงหลินล่วงเกินเบื้องสูง ปลงพระชนม์โอรสสวรรค์ สมควรตาย! ขอให้ราชสำนักส่งทหารมาในทันที จับกุมหลี่หลงหลิน เพื่อปลอบโยนวิญญาณของฮ่องเต้หวู่บนสวรรค์! หากเด็กคนนี้ไม่ยอมออกมา ก็จะเป็นการทำลายความน่าเกรงขามของเชื้อพระวงศ์ต้าเซี่ยข้า!”สีหน้าหลู่จงหมิงแดงเรื่อ ข่มความดีใ

ข่าวจางไป่เจิงยกทัพไปตงไห่เผยแพร่ออกไป ทำให้เหล่าตระกูลชนชั้นสูงกระวนกระวาย แปดตระกูลใหญ่ล้วนกังวลภัยจะมาถึงตัวแปดตระกูลใหญ่อยู่ที่ตงไห่มานานนับร้อยปี ทรัพยากรของตงไห่ถูกจัดสรรปันส่วนจนหมดเกลี้ยงตั้งนานแล้ว แต่ละตระกูลต่างกุมชะตาชีวิตของตงไห่ไว้ในกำมือทำเกลือ ทอผ้า ตีดาบ ถลุงแร่...อำนาจของแปดตระกูลใหญ่ซับซ้อน หยั่งรากลึกอย่างมั่นคงครั้งนี้จางไป่เจิงยกทัพมาตงไห่ เกี่ยวพันถึงสถานการณ์ในภายภาคหน้าของตงไห่ ไปจนถึงอนาคตของแปดตระกูลใหญ่ ดังนั้นเจ้าบ้านทุกคนจึงไม่กล้ารอช้า พากันมาปรึกษาสถานการณ์กับหลู่จงหมิงจวนพระเชษฐภาดาหลู่จงหมิงเห็นเจ้าบ้านทุกคน อารมณ์ดีอย่างมาก เสียงหัวเราะอารมณ์ดีดังก้องไปทั้งโถง “ไม่ได้พบเจ้าบ้านทุกท่านนานมากแล้ว สบายดีหรือไม่! ช่วงนี้มีงานติดพัน ไม่สามารถรับรองดูแลทุกท่านได้ เสียมารยาทต้อนรับ หวังว่าจะให้อภัย”เจ้าบ้านทั้งหมดสวมใส่ชุดหรูหรานั่งล้อมอยู่ภายในหอประชุม สีหน้าแข็งทื่อดุจเหล็ก กระวนกระวายหวาดกลัว จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเจ้าบ้านสกุลโจวผู้เป็นหัวหน้าค่อยๆ ลุกขึ้น “พระเชษฐภาดา วันนี้พวกเราเจ้าบ้านแปดท่านมารวมตัวกันไม่มีอารมณ์พูดล้อเล่นอยู่ที่นี่

ณ เวลานี้หลังจางไป่เจิงได้รับคำสั่งทหารแล้วก็ออกจากเมืองหลวง นำทหารทั้งหมดเดินทางฝ่าหมู่ดาว ไม่หยุดพักทั้งวันคืน เร่งเดินทางมายังเขตตงไห่หลายวันต่อมาเขตตงไห่ ที่ศาลาสิบลี้กองทัพใหญ่เดินทางมา ฝุ่นควันตลบอบอวลอยู่ทางด้านหลังจางไป่เจิงสวมชุดเกราะ ขี่ม้านำทัพอยู่ด้านหน้า ควบม้าถืออาวุธ รัศมีน่าเกรงขามจางไป่เจิงเงยหน้าทอดสายตามองไป ดวงอาทิตย์ดุจโลหิต แดงก่ำไปทั้งผืนฟ้าชุดเกราะเปื้อนคราบศึกสะท้อนสีแดงโลหิตของท้องฟ้า คล้ายกองทัพที่ผ่านการนองเลือดมารองแม่ทัพรีบมาหยุดข้างกายจางไป่เจิง “แม่ทัพจาง ข้าน้อยล่วงหน้าไปดูเส้นทางมาแล้ว อีกสิบลี้ก็คือเขตตงไห่ แต่นอกประตูเมืองมีราษฎร์จำนวนมากรวมตัวกัน สวมใส่ผ้าป่านไว้ทุกข์ ยังมีโลงศพตั้งอยู่อีกด้วยขอรับ”จางไป่เจิงขมวดคิ้ว พูดเสียงเคร่งขรึม “ไปสืบสถานการณ์ข้างหน้า!”พูดไป ทหารทุกคนก็รีบตามจางไป่เจิงเร่งเดินทางไปเขตตงไห่เวลาหนึ่งก้านธูปผ่านไปจางไป่เจิงมาถึงนอกประตูเมืองตงไห่ท่ามกลางแสงแดด โลงศพไม้หนานมู่เนื้อทองงดงามตั้งอยู่กลางถนนราษฎร์ทุกคนสวมผ้าป่านขวางทางจางไป่เจิงเหล่าราษฎร์เห็นจางไป่เจิงก็ร้องไห้หนัก ดังสั่นสะเทือนเลื่อนล