แชร์

บทที่ 1364

ผู้เขียน: จันทร์กระจ่างภูผา
ซูเฟิ่งหลิงพูดเสียงเคร่งขรึม “องค์ชาย หากไม่ได้จริงๆ ก็ให้ข้าพาทหารออกไปต่อสู้กับพวกเขา ด้วยความกล้าหาญของกองทัพสกุลซู ต่อสู้กับอันธพาลอย่างพวกเขาเหล่านี้ เดิมทีก็ไม่เพียงพอให้เอ่ยถึง!”

หลี่หลงหลินพยักหน้าเบาๆ เงียบงันครู่หนึ่ง “ตอนนี้หลู่จงหมิงกำเริบเสิบสานต้องการตัวคน จะต้องมั่นใจว่าฝ่าบาทถูกธนูยิ่งได้รับบาดเจ็บแน่ สถานการณ์เร่งด่วนอย่างมาก”

“ไม่สู้วางแผนซ้อนแผนเขา จะได้ให้ข้าเห็นว่าตกลงใครเป็นผู้บงการหลู่จงหมิงอยู่เบื้องหลัง ตกลงจะเล่นลูกไม้อะไรกันแน่!”

หลี่หลงหลินมาถึงเมืองตงไห่ก็พบว่าจะเมินข้ามความสามารถของหลู่จงหมิงไม่ได้

หลี่หลงหลินพูดเสียงเครียด “เสด็จพ่อ อิงตามการมองของลูก หลู่จงหมิงกล้ากำเริบเสิบสานถึงเพียงนี้ ไม่เพียงเพราะฐานะพระเชษฐภาดาของเขา สำคัญที่สุดคือในมือของหลู่จงหมิงมีทรัพยากรส่วนมากของตงไห่ มีผลประโยชน์ให้แสวงหา”

“บัดนี้หลู่จงหมิงจนตรอก ก็เพราะที่ดินศักดินาของสกุลหลู่ในตงไห่ถูกลูกจัดสรรให้ราษฎร์หมดแล้ว ดังนั้นจึงตัดสินใจเช่นนี้ออกมา เกิดความคิดสังหารเสด็จพ่อ”

ฮ่องเต้หวู่พยักหน้า สีหน้าค่อยๆ เคร่งขรึมลง “เหตุใดเราคิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้หลู่จงหมิงจะกล้าถึงเพียงนี
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1364

    ซูเฟิ่งหลิงพูดเสียงเคร่งขรึม “องค์ชาย หากไม่ได้จริงๆ ก็ให้ข้าพาทหารออกไปต่อสู้กับพวกเขา ด้วยความกล้าหาญของกองทัพสกุลซู ต่อสู้กับอันธพาลอย่างพวกเขาเหล่านี้ เดิมทีก็ไม่เพียงพอให้เอ่ยถึง!”หลี่หลงหลินพยักหน้าเบาๆ เงียบงันครู่หนึ่ง “ตอนนี้หลู่จงหมิงกำเริบเสิบสานต้องการตัวคน จะต้องมั่นใจว่าฝ่าบาทถูกธนูยิ่งได้รับบาดเจ็บแน่ สถานการณ์เร่งด่วนอย่างมาก”“ไม่สู้วางแผนซ้อนแผนเขา จะได้ให้ข้าเห็นว่าตกลงใครเป็นผู้บงการหลู่จงหมิงอยู่เบื้องหลัง ตกลงจะเล่นลูกไม้อะไรกันแน่!”หลี่หลงหลินมาถึงเมืองตงไห่ก็พบว่าจะเมินข้ามความสามารถของหลู่จงหมิงไม่ได้หลี่หลงหลินพูดเสียงเครียด “เสด็จพ่อ อิงตามการมองของลูก หลู่จงหมิงกล้ากำเริบเสิบสานถึงเพียงนี้ ไม่เพียงเพราะฐานะพระเชษฐภาดาของเขา สำคัญที่สุดคือในมือของหลู่จงหมิงมีทรัพยากรส่วนมากของตงไห่ มีผลประโยชน์ให้แสวงหา”“บัดนี้หลู่จงหมิงจนตรอก ก็เพราะที่ดินศักดินาของสกุลหลู่ในตงไห่ถูกลูกจัดสรรให้ราษฎร์หมดแล้ว ดังนั้นจึงตัดสินใจเช่นนี้ออกมา เกิดความคิดสังหารเสด็จพ่อ”ฮ่องเต้หวู่พยักหน้า สีหน้าค่อยๆ เคร่งขรึมลง “เหตุใดเราคิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้หลู่จงหมิงจะกล้าถึงเพียงนี

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1363

    ซูเฟิ่งหลิงพูดเสียงเคร่งขรึม “ประเมินคร่าวๆ น่ากลัวว่าอีกฝ่ายมีทหารม้านับหมื่นนาย เสียงอึกทึกกึกก้อง ไม่เคยเห็นพระเชษฐภาดายโสโอหังเช่นนี้มาก่อน!”“อะไรนะ!”ฮ่องเต้หวู่ชะงักคิดไม่ถึงเลยว่าเมื่อครู่เป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อย บัดนี้เจอศึกหนักแล้วความกล้าของหลู่จงหมิงมากขึ้นเรื่อยๆ!น่ากลัวว่าตระกูลชนชั้นสูงของตงไห่ล้วนกบฏแล้ว นำทรัพย์สินทั้งหมดออกมาฮ่องเต้หวู่พูดเสียงเคร่งขรึม “รวบรวมกำลังพลมากถึงเพียงนี้ หรือพวกเขาคิดจะก่อกบฏกระนั้น! ดูท่าแล้วกลุ่มอำนาจในตงไห่ซับซ้อนยิ่งนัก หาไม่แล้วคงไม่อาจรวมกำลังพลได้มากถึงเพียงนี้ในช่วงเวลาอันสั้น”ซูเฟิ่งหลิงรับคำว่า “ฝ่าบาท ตอนนี้กำลังพลเหล่านี้คล้ายไม่มีการเคลื่อนไหวอันใด ชนิดที่ว่ามีบางส่วนตั้งค่ายอยู่นอกจวนอีกด้วยเพคะ”สายตาหลี่หลงหลินสะท้อนไอเย็น “หลู่จงหมิงวางแผนถ่วงเวลาพวกเรา ถ่วงจนกระทั่งวันที่ไม่อาจทนไหว”ซูเฟิ่งหลิงแปลกใจอยู่บ้าง “ทำเช่นนี้เขาจะได้อะไร หรือวางแผนให้พวกเรามอบฝ่าบาทออกไปจริงๆ? คนโง่เพ้อฝันไร้สาระ!”หลี่หลงหลินเปล่งเสียงเคร่งขรึม “อิงตามความสามารถของกองทัพสกุลซูในตอนนี้ ต้องการปิดล้อมจวนอ๋อง ง่ายดุจพลิกฝ่ามือ ต่อ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1362

    ฮ่องเต้หวู่มองของเผ็ดร้อนในถ้วย ดุจได้รับสมบัติล้ำค่า “มียาวิเศษนี้ เหล่าทหารต้าเซี่ยก็เจ็บปวดน้อยลงแล้ว!”ฮ่องเต้หวู่ต่อสู้อยู่ในสนามรบราวครึ่งชีวิต พบเห็นทหารไม่รู้กี่มากน้อยได้รับบาดเจ็บติดเชื้อตาย นอกจากทำได้เพียงมอง ก็ไม่สามารถทำอันใดได้อีกหลี่หลงหลินเปล่งเสียงเคร่งขรึม “เสด็จพ่อ ตอนนี้เป็นเพียงสิ่งที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ลูกเห็นเสด็จพ่อได้รับบาดเจ็บถูกธนูยิง ร้อนใจไปชั่วขณะ ดังนั้นกรรมวิธีการทำจึงหยาบไปบ้าง สารสกัดกระเทียมที่กลั่นออกมายังไม่เข้มข้นเท่าที่คาดไว้ แต่ก็เพียงพอให้ฆ่าเชื้อได้พ่ะย่ะค่ะ”ดวงตาฮ่องเต้หวู่ทอประกาย “กรรมวิธียังสามารถพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นได้อีกหรือ?”หลี่หลงหลินพยักหน้า “ทำได้พ่ะย่ะค่ะ หลังพัฒนากรรมวิธีแล้ว ความเข้มข้นของการสกัดจะเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าพ่ะย่ะค่ะ”ซุนชิงไต้ชะงัก “องค์ชาย เช่นนั้นสารสกัดกระเทียมและชิงฮวาซู่ต่างกันเยี่ยงไร?”หลี่หลงหลินเปล่งเสียงเครียด “นั่นย่อมต่างกัน มองเพียงสรรพคุณ สารสกัดกระเทียมสามารถใช้นำมาใช้ฆ่าเชื้อโรคได้ สามารถใช้กับบาดแผลภายนอกจากสงครามของเหล่าทหารได้ สรรพคุณหลักของชิงฮวาซู่คือนำมาใช้รักษาโรคไข้มาลาเรีย”“ยิ่งไปกว

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1361

    เวลาหนึ่งก้านธูปผ่านไปซุนชิงไต้พาบ่าวทั้งหมดเดินกลับมา ทุกคนต่างก็อุ้มตะกร้ากระเทียมคนละใบไว้ในวงแขนซุนชิงไต้พูดว่า “องค์ชาย อิงตามคำสั่งของท่าน ซื้อกระเทียมทั้งหมดในตลาดมาแล้ว ทั้งหมดมีมากสุดเท่านี้เพคะ”หลี่หลงหลินพยักหน้าและพูดว่า “เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว พวกเจ้าทุกคนนำกระเทียมตรงหน้าเหล่านี้ไปตำให้แหลก”ฮ่องเต้หวู่แปลกใจอย่างมาก ไม่เข้าใจอยู่บ้าง แต่เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ทำได้เพียงมองดูว่าหลี่หลงหลินจะทำอันใดฮ่องเต้หวู่มองแขนขวา ต่อให้มีผงห้ามเลือดที่หลี่หลงหลินทำขึ้นเป็นพิเศษ แต่เลือดยังไหลไม่หยุดดังเดิมเพียงพอให้เห็นว่าบาดแผลสาหัสมากเพียงใดเหล่าบ่าวไม่กล้าสงสัยลังเลใจ อิงตามคำพูดของหลี่หลงหลิน นำกระเทียมในตะกร้าทั้งหมดออกมาตำจนกลายเป็นกระเทียมบดเห็นหลี่หลงหลินเทเหล้าแรงสิบไหลงในหม้อใหญ่ทั้งหมด จากนั้นต้มจนเดือด แล้วเทเหล้าในหม้อกลับลงไหอีกครั้งกองกระเทียมบดตรงหน้าถูกวางไว้ทางด้านข้างคล้ายภูเขาลูกเล็กก็มิปานหลี่หลงหลินชี้ไปที่ไหเหล้าแล้วพูดว่า “กระเทียมที่พวกเจ้าทุบไว้ รวมถึงน้ำกระเทียมด้วย เททั้งหมดลงไหเหล้านี้”ไหเหล้าหลายใบเต็มไปด้วยกระเทียมบดอย่างว่องไวกลิ่นเห

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1360

    ณ จวนอ๋องตงไห่ ฮ่องเต้หวู่บรรทมอยู่บนเตียง ลูกธนูดอกนั้นยังคงปักคาอยู่ที่แขนขวา สีหน้าซีดขาว ไร้สีเลือด ซุนชิงไต้พอทราบข่าวก็รีบมา พอเห็นสภาพของฮ่องเต้หวู่ก็ตกใจจนหน้าซีด “องค์รัชทายาท ฝ่าบาททรงเป็นอะไรไปเพคะ?” หลี่หลงหลินเอ่ยเสียงขรึม “พระเชษฐภาดาก่อกบฏ ส่งมือสังหารมาลอบปลงพระชนม์ฝ่าบาท โชคดีที่ฝีมือยิงธนูของอีกฝ่ายไม่แม่นยำ ไม่โดนเส้นเลือดใหญ่ของเสด็จพ่อ จึงทรงรอดชีวิตมาได้” ฮ่องเต้หวู่ตรัสเสียงเย็นชา “ไอ้ฟ้าผ่าหลู่จงหมิง เราไม่มีวันปล่อยมันไปง่ายๆ แน่!” แม้ซุนชิงไต้จะได้รับยกย่องเป็นหมอเทวดาแห่งต้าเซี่ย ทะนงในวิชาแพทย์ของตนยิ่งนัก แต่พอเห็นบาดแผลจากธนูเช่นนี้ของฮ่องเต้หวู่ ก็อดขมวดคิ้วเล็กน้อยไม่ได้ชั่วขณะ หลี่หลงหลินเอ่ยเสียงขรึม “แผลธนูลึกเกินไป จัดการไม่ง่ายนัก เสด็จพ่อ เดี๋ยวพระองค์อาจจะต้องทรงอดทนหน่อยพ่ะย่ะค่ะ” ฮ่องเต้หวู่ทรงมีสีหน้าเคร่งขรึม ตรัสเสียงขรึม “เรากรำศึกบนหลังม้ามาครึ่งชีวิต บาดแผลแบบไหนบ้างที่ไม่เคยเห็น แผลธนูแค่นี้เราเห็นมานับไม่ถ้วน ไม่ควรค่าแก่การเอ่ยถึง!” หลี่หลงหลินส่ายหน้า เอ่ยว่า “เสด็จพ่อ ลูกดูแล้ว หัวลูกธนูที่มือสังหารฝ่ายนั้นใช้หล่อขึ้นเ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1359

    หลี่หลงหลินเอ่ยเสียงขรึม “เสด็จพ่อ ตามความเห็นของลูก ตระกูลหลู่ล้วนมีใจคิดกบฏ ลูกทูลขอให้เสด็จพ่อทรงมีพระบัญชาประหารเก้าชั่วโคตร เพื่อถอนรากถอนโคนเภทภัยให้สิ้นซากพ่ะย่ะค่ะ!” “มิเช่นนั้นแล้ว ไฟป่าไม่อาจเผาไหม้จนหมด ลมวสันต์พัดมาย่อมงอกงามใหม่ ตระกูลหลู่จะต้องกลับมาสร้างความเดือดร้อนให้ต้าเซี่ยอีกเป็นแน่!” ฮ่องเต้หวู่พยักหน้า ตรัสว่า “เราขอเตือนเจ้า อย่าได้ดิ้นรนอย่างไร้ประโยชน์อีกเลย! ไม่มีประโยชน์อันใดแล้ว ผลลัพธ์ถูกกำหนดไว้แล้ว!” เดิมทีหลู่จงหมิงตั้งใจจะสู้ตายถวายชีวิตให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่คิดไม่ถึงว่า คิดขโมยไก่ไม่สำเร็จ กลับเสียข้าวสารไปกำมือ หลู่จงหมิงยิ้มขื่น “ผลลัพธ์ถูกกำหนดไว้แล้ว? ข้าว่าไม่แน่เสมอไป!” เอ่ยจบ หน่วยกล้าตายกลุ่มหนึ่งก็ทยอยเข้ามาเป็นสาย ทั่วทั้งหอละอองฝนอันใหญ่โต กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง ชิ้นส่วนแขนขากระจายเกลื่อนพื้น ทั่วทุกแห่งคือร่องรอยการต่อสู้ ซูเฟิ่งหลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เอ่ยเสียงขรึม “ที่จวนพระเชษฐภาดาเลี้ยงดูหน่วยกล้าตายไว้มากเท่าใดกันแน่?” ภายในห้องพักส่วนตัวอันใหญ่โตล้วนเต็มไปด้วยซากศพที่นอนทับถมกัน กองสูงเป็นเนินเขาเล็กๆ หลี่หลงหลินเอ่ยเ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1358

    ณ หอละอองฝน เหล่าองครักษ์เสื้อแพรต้านทานอย่างยากลำบาก แม้จะต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีจำนวนมากกว่าหลายเท่า ก็ยังคงต่อต้านอย่างทรหด องครักษ์กลุ่มหนึ่งคุ้มกันฮ่องเต้หวู่และหลี่หลงหลินไว้เบื้องหลังอย่างแน่นหนา แม้การต่อสู้จะดุเดือดอย่างยิ่ง แต่ทั้งสองพระองค์ก็มิได้บาดเจ็บแม้แต่เส้นขน องครักษ์ตะโกน “ต้านไว้อีกหน่อย! กองหนุนใกล้จะมาถึงแล้ว ท่านรองผู้บัญชาการจางกำลังเดินทางกลับมา!” หลู่จงหมิงแหงนหน้าหัวเราะเสียงดัง “ช่างเป็นสุนัขรับใช้ที่ดีจริงๆ ใกล้จะตายถึงเพียงนี้ยังภักดีนัก! เกรงว่าคนที่ไปส่งข่าวคงหนีรอดไปได้นานแล้ว ไม่สนใจความเป็นความตายของพวกเจ้าหรอก!” “ข้าจะให้โอกาสสุดท้ายแก่พวกเจ้าอีกครั้ง หากยอมจำนนทันที เดี๋ยวข้าจะให้พวกเจ้าตายอย่างสบาย!” เหล่าองครักษ์ต่างกำดาบเหล็กกล้าในมือแน่น เอ่ยเสียงเย็นชา “ฝันไปเถอะ! ต่อให้ตาย พวกเราก็ไม่เป็นไอ้ขี้ขลาด!” แต๊ง! ทวนเงินเล่มหนึ่งพุ่งทะลุหน้าต่างเข้ามา เฉียดปลายจมูกของหลู่จงหมิง ปักลึกลงไปในผนังตรงๆ ใบหน้าของหลู่จงหมิงซีดขาว ไร้สีเลือด เมื่อครู่หากตนก้าวไปข้างหน้าอีกเพียงก้าวเล็กๆ เกรงว่าตอนนี้คงโลหิตสาดกระเซ็น ตายอย่างผิดธ

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1357

    “ไสหัวไป!” จางอี้ถีบประตูห้องพักส่วนตัวเปิดออก ฟันดาบเดียวแยกมือสังหารที่ขวางอยู่หน้าประตูออกเป็นสองซีก อย่างสะอาดหมดจดเด็ดขาด ไม่มีความอ้อยอิ่งลังเลแม้แต่น้อย! จางอี้วิ่งตรงไปยังคอกม้า พลิกตัวขึ้นหลังม้า ควบม้าบุกไปยังจวนอ๋อง หลู่จงหมิงมองตามแผ่นหลังของจางอี้ไป ในแววตาเต็มไปด้วยความดูแคลน “ข้านึกว่าเป็นผู้ภักดีหาญกล้าสักเพียงใด ที่แท้ก็แค่ ต่างคนต่างหนีเมื่อภัยมา พูดจาไพเราะ แต่กลับหนีเร็วยิ่งกว่าใคร” หลู่จงหมิงกวาดตามอง ตอนนี้องครักษ์เสื้อแพรเหลือเพียงสามสี่คนที่ยังคงต้านทานอย่างยากลำบาก ที่เหลือบ้าตาย บ้างก็บาดเจ็บ หลู่จงหมิงเอ่ยเสียงเย็นชา “ฮ่องเต้หวู่ หากตอนนี้พระองค์มีรับสั่งราชโองการด้วยวาจาทันที สละราชสมบัติให้แก่ข้า ข้าก็จะใจกว้างเมตตา ไว้ชีวิตพระองค์สักครั้ง!” ฮ่องเต้หวู่แค่นเสียงเย็นชา ในสายตาเต็มไปด้วยความดูแคลน “ข้าราชการกบฏขุนนางทรยศเช่นเจ้า ก็คู่ควรที่จะพูดจากับเราเช่นนี้รึ!” ใบหน้าของหลู่จงหมิงปรากฏแววอำมหิต “ฝ่าบาท อย่าได้ทรงดื้อดึงไม่ยอมรับความปรานีเลยพ่ะย่ะค่ะ โบราณว่า ผู้รู้สถานการณ์คือยอดคน พระองค์ทรงคิดว่าตอนนี้พระองค์ทรงเข้าพระทัยในสถานการณ์ปัจจุบันแล

  • องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1356

    จางอี้ชักดาบปักลายออกมา กวัดแกว่งขวางหน้า ตวาดเสียงดัง “องครักษ์เสื้อแพร คุ้มกัน! ปกป้องฝ่าบาทและองค์รัชทายาทจนตัวตาย!” เหล่าองครักษ์เสื้อแพรใช้ร่างของตนเป็นเกราะกำบังเบื้องหน้าฮ่องเต้หวู่และหลี่หลงหลิน ประหนึ่งกำแพงเหล็กสูงตระหง่าน หลู่จงหมิงยิ้มเหี้ยม “ยังจะแสร้งทำเป็นเก่งกาจอันใดอีก? ต่อให้เจ้าจัดการหน่วยกล้าตายหลายสิบคนของข้าได้ ร่างกายก็คงเต็มไปด้วยบาดแผล! บัดนี้จะมาเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้อย่างไร?” “ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้คนของข้ากำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ!” หลู่จงหมิงรู้สึกว่าตนกุมชัยชนะไว้ในมือแล้ว หลี่หลงหลินย่อมหมดหนทางพลิกสถานการณ์! แววตาของจางอี้ดุจคมกระบี่ ประหนึ่งคมดาบสังหาร จ้องเขม็งไปยังหลู่จงหมิง เมื่อครู่ขณะฝ่าวงล้อมเพื่อช่วยเสด็จ ด้วยใจร้อนรนที่จะช่วยนายของตน จึงถูกหน่วยกล้าตายจับช่องโหว่ได้ ถูกฟันเข้าที่ไหล่หนึ่งดาบ จนถึงตอนนี้มือที่กุมด้ามดาบยังคงสั่นเทาไม่หยุด จางอี้เอ่ยเสียงเย็นชา “วันนี้ต่อให้ต้องตายในที่รบ ก็ต้องสังหารไอ้คนใจหมาป่าปอดสุนัขเช่นเจ้าให้ได้!” หลู่จงหมิงเอ่ยเสียงขรึม “คิดจะฆ่าข้า? คงต้องถามเหล่าหน่วยกล้าตายพวกนี้ก่อนว่ายินยอมหรือไม่ อีกอย

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status