Semua Bab องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Bab 1421 - Bab 1428

จิ่งซานหลางผิวปากให้สัญญาณ “สหายทั้งหลาย! มาทำงานได้แล้ว เตรียมตัวให้พร้อม!”เหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วล้วนชักดาบเหล็กข้างเอวออกมา โห่ร้องเสียงดังก้องภายในสายตาองค์หญิงใหญ่สะท้อนรอยยิ้มเย็นชาวูบหนึ่ง “ดังคาด ที่สมควรมาก็ย่อมมา”“ขอเพียงสามารถปล้นทรัพย์สินของตระกูลชนชั้นสูงผู้มั่งคั่งของตงไห่ได้ ข้าก็มีเงินสามารถพัฒนากองเรือของตนได้ ถึงตอนนั้นก็ไม่ต้องพึ่งพาตงอิ๋งอีก”องค์หญิงใหญ่สามารถมองผ่านท่าทีของจิ่งซานหลางออกได้ อีกฝ่ายไม่ใช่ต้องการช่วยตนจริง เพียงแต่มีผลประโยชน์จึงรีบเดินทางมาเท่านั้นความสัมพันธ์เช่นนี้อยู่ได้ไม่นานนัก ดังนั้นเพื่อให้สามารถยืนหยัดในน่านน้ำแห่งนี้ได้ จะต้องมีกองเรือของตน ระดับความสามารถจะต้องกล้าหาญเด็ดเดี่ยวยิ่งกว่าโจรสลัดเหล่านี้ได้ยินเพียงเสียงออกคำสั่งของจิ่งซานหลางเรือโจรสลัดสิบลำก็ยกใบเรือขึ้น แล่นไปทางเรือรบของตระกูลชนชั้นสูงผู้มั่งคั่งทั้งหมดของตงไห่...บนมหาสมุทร เรือหนึ่งลำกำลังมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกโจวหงไม่เคยออกทะเลมาก่อน เดิมทีก็ไม่คุ้นชินกับการนั่งเรือ เพียงออกจากท่าตงไห่ก็เริ่มเมาเรืออย่างรุนแรง กอปรกับอาการบาดเจ็บบนศีรษะของเขา ปวดห

เว่ยซวินคิดไม่ถึง ครั้งนี้ติดตามฮ่องเต้หวู่มาตามหาโจรสลัดแคว้นโวกั๋ว เดิมทีคิดว่าจะได้พบพวกอ่อนแอจะได้ทดลองเรือ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอพวกแข็งแกร่งเช่นนี้หลี่หลงหลินคลี่ยิ้มจางๆ “เว่ยกงกง ใครพูดว่าพวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้กัน?”เว่ยซวินเผยสีหน้าหวาดกลัว “องค์ชาย ท่านคงไม่วางแผน...”หลี่หลงหลินพยักหน้า “ยังไม่ต้องพูดถึงเรือสิบลำ ต่อให้พวกเขามีเรือหนึ่งร้อยลำ พวกเราก็ไม่กลัว! วันนี้ข้าจะตีเรือสิบลำนี้!”ภายในสายตาเว่ยซวินเปี่ยมความเหลือจะเชื่อ พูดเสียงสั่นๆ “ฝ่าบาท! รัชทายาทเสียสติไปแล้ว! ท่านอย่าฟังคำพูดเหลวไหลของเขาเป็นอันขาดพ่ะย่ะค่ะ!”สีหน้าฮ่องเต้หวู่สงสัย รู้สึกกระวนกระวายภายในใจบัดนี้ต่อให้กำลังรบของเรือสมบัติแห่งต้าเซี่ยแข็งแกร่งมากเพียงใด แต่หนึ่งจะสู้สิบได้เยี่ยงไรกันยิ่งไปกว่านั้น ตนเองยังไม่เชี่ยวชาญการต่อสู้บนมหาสมุทร หากพูดเพียงเรื่องสั่งการกองทัพ น่ากลัวว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโจรสลัดเหล่านั้นอย่างไรเสียอีกฝ่ายก็ปล้นสะดมฆ่าคนบนทะเล จะดูเบาความสามารถไม่ได้หลี่หลงหลินชี้เว่ยซวิน ตะคอกว่า “เจ้าบ่าวรักตัวกลัวตายคนนี้ เหตุใดเจ้ากล้าปั่นหัวเสด็จพ่อเช่นนี้? เมื่อครู่ข้าคร้านจ

“เหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วกินใช้ไม่ใช้เงินหรือ?”ได้ยินดังนั้น ทุกคนล้วนตกอยู่ในห้วงภวังค์ความคิด ใคร่ครวญคำพูดของโจวหงอย่างละเอียด ตนเองไม่คู่ควรจริงนั่นล่ะอย่างมากที่สุดก็ได้ยินว่าเหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วปล้นเรือพ่อค้า ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าปล้นเรือคนถูกเนรเทศทุกคนล้วนมองทางโจวหง ใบหน้าเผยความประหลาดใจ “เช่นนั้นนายท่านโจวหมายความเยี่ยงไร?”โจวหงหัวเราะลำพองใจ ชี้ไปทางเรือสมบัติแห่งต้าเซี่ยทางด้านหลัง “ในเมื่อเป้าหมายของโจรสลัดแคว้นโวกั๋วไม่ใช่พวกเรา นั่นก็ต้องเป็นผู้อื่น!”ทุกคนเข้าใจในทันใด“ใช่แล้ว เหตุใดข้าคิดไม่ถึง! ครั้งนี้โจรสลัดแคว้นโวกั๋วจะต้องพุ่งเป้ามาที่รัชทายาทแน่ พวกเราเพียงแต่บังเอิญคั่นกลางก็เท่านั้น”“เช่นนั้นตอนนี้พวกเราจะทำเช่นไร? ตอนนี้พวกเรายังคั่นอยู่ตรงกล้าง หากพวกเขาต่อสู้กันขึ้นมา จะต้องทำร้ายผู้บริสุทธิ์แน่!”โจวหงส่ายหน้า “ไม่! ตอนนี้พวกเราจะสวามิภักดิ์กับโจรสลัดแคว้นโวกั๋ว เช่นนี้ก็ไม่โดนลูกหลงแล้ว”ทุกคนชะงักไป“ใช่แล้ว! อย่างไรเสียโจรสลัดแคว้นโวกั๋วก็ไม่ได้พุ่งเป้ามาที่พวกเรา บัดนี้ยังไม่เริ่มการต่อสู้ ยอมสวามิภักดิ์ยังทันเวลา!”“หลี่หลงหลินจะ

เวลาเพียงชั่วพริบตาก็มาอยู่ต่อหน้าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วแล้วเหล่าโจรสลัดอยากหันหัวเรือก็ไม่ทันการณ์แล้วมองเห็นเรือใหญ่พุ่งเข้าไปชนเรือโจรสลัดตรงๆมหาสมุทรกว้างใหญ่ ไม้ถูกกระแทกกระจัดกระจายออกไปรอบทิศทางเหล่าโจรสลัดบนเรือหนีไม่ทัน ทำได้เพียงมองเรือสมบัติแล่นเข้ามาชนตนอย่างสิ้นหวัง จากนั้นถูกเรือสมบัติชนจนกลายเป็นเนื้อบดโจรสลัดดวงแข็งไม่ถูกชนตาย แต่กอดท่อนไม้ลอยเคว้งอยู่กลางทะเลน้ำในมหาสมุทรสีฟ้าเจือโลหิตสีแดงเสียงโอดครวญดังระงมบนผิวน้ำ ทุกหนแห่งล้วนคือแขนขาขาดสะบั้นเหล่าโจรสลัดแคว้นโวกั๋วต่างตกตะลึงพรึงเพริด“นี่เป็นไปไม่ได้!”“เหตุใดทหารต้าเซี่ยจึงกล้าหาญถึงเพียงนี้!”“ได้เห็นเรือโจรสลัดของพวกเรากลับไม่กลัว ตรงข้ามกันยังชนกระแทกเข้ามาอีกด้วย! เหลือจะเชื่อจริงๆ!”ความเร็วในการโจมตีของเหล่าโจรสลัดลดลง ใบหน้าเปี่ยมความลังเลจิ่งซานหลางเห็นภาพนี้ เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน “เหลวไหลไร้สาระ! ต้าเซี่ยโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้ น่ากลัวว่าชนครั้งนี้ทั้งลำเรือคงไม่รอดแล้ว! ไม่รู้ว่ามีสหายกี่มากน้อยต้องตายอยู่ก้นทะเล!”“ข้าจะล้างแค้นแทนพวกเจ้า!”จิ่งซานหลางชักดาบซามูไรออกมา ตะเบ็งเสียงดัง “ไ