جميع فصول : الفصل -الفصل 100

“Oooh… Nice one, Shoti!” Atsi patted me on the back when she returned and saw the laptop I bought.“Ayaw nya tanggapin,” pinagmamasdan ko sya habang nakatayo ako sa likod nya hawak ang bote ng beer na iniinom ko.“But why, Shobe? You don’t like it?” “Hindi naman po sa gano’n, mahal po kasi nito eh. Nakakahiya naman kay Ahya,” she awkwardly tucked her bangs at the back of her ears.“That’s no biggie, Shobe! I was about to give you my other Macbook nga, since hindi ko naman ginagamit... Tanggapin mo na ‘yan. Barya lang ‘yan kay Shoti,” Atsi chuckled. “H’wag kang mahihiya, we’re family. It’s very normal for siblings to help each other. I could give you one of my cars if you’d ask for it. I wouldn’t shrug a shoulder.”“Hindi po ako nagpapabili sa kanya,” depensa nya sa sarili, twitching her fingers. “Uhm… Thank you po, Ahya. Babayaran ko po, kapag nakaluwag,” kahit hindi nya ako nilingon ay alam ko ang nakarehistrong hiya sa mukha nya.I grinned. Alam kong mape-persuade sya agad ni Atsi

In just seconds, binuksan nya rin ang pinto nya. I started grinning foolishly at her sa likod ni Atsi. Iniwasan nya lang ako ng tingin at binuksan nang maigi ang pinto para makapasok kami.“Sorry po, nagliligpit po kasi ako sa closet. Hindi ko narinig,” pagdadahilan nya. Kaswal na kaswal ang paghakbang ko sa loob ng dungeon nya. Inilapag ko ang Macbook sa kama nyang kulay green ang bedding at mabilis na iginala ang tingin sa kabuuan ng kwarto. Nakita ko ang makitid na shelf na sinasabi ni Mike na halos nagkakapatong-patong na lang ang mga maliliit na stuffed toys na nasa loob. And I saw the framed sketch that looks exactly like her na nakasabit sa gilid ng kama nya. Napakaganda, pang-exhibit ang dating. I can tell the artist was so inspired while he's doing it. I could've been more impressed kung hindi ko lang alam kung sino ang nagbigay nito sa kanya. “Hmmm… magpalinis ka ng kwarto sa maid. Marami kang gagawin, ‘di ba? May katulong naman. Tomorrow I’ll book a cleaning service, magp

“Hi!” I mouthed mine too. Buti na lang hindi nakaisip si Divine na makipag-video conference kundi hindi ko sya matititigan sa suot nyang manipis na silk nightie. Dumapa sya sa higaan ko at nagbasa sa dala nyang notebook na I think lesson plan nya. She is such a sight to see! Ang cute nyang tingnan habang nagbabasa suot ang kanyang salamin at pink na lingerie sa ibabaw ng kama ko. Napansin nya ang pagkatulala ko sa kanya kaya napahagikhik sya. May sinulat sya sa pinilas nyang papel ng kanyang notebook at ipinakita iyon sa akin. ‘Don’t mind me, dito lang ako.’ Napakaganda talaga ng cursive nyang penmanship. Na-i-inlove na naman ako. “Okay,” nakangiting anas ko sa aking attractive na ibon. “Okay, who? Kay MC Builders o kay RDT?” si Divine ang sumagot sa ‘okay’ na nasabi ko. “No. I’m going to read their bid proposals first,” sagot ko naman. “Pag-aaralan ko muna, I’ll get back to you as soon as I’ve read everything saka mo i-push ang meeting.” Nakita ko syang tumayo at in-

“Dito na ‘ko, Ahya, h’wag ka nang mag-park,” bumaba na ako agad ng kotse pagkahinto nya sa harap ng gate. “Shobe! Ang baon mo!” hinabol pa nya ako ng sigaw. “Ay oo nga pala! Thanks po!” inabot ko sa bintana nya ang lock and lock tapos nagtatakbo na ako. Habang papalapit na ako sa quadrangle ay naririnig ko na ang pag-aassemble ng mga estudyante para sa flag ceremony. Nasalubong ko si Master Seiji sa may corridor papuntang faculty room. “Baka madapa ka, hindi ka pa naman gano’n ka-late,” natatawang wika nya sa akin. “Akin na ‘yan, ako na lang ang maglalapag sa table mo. Pumunta ka na ro’n, nagkakagulo na ang mga estudyante,” sabay abot nya ng mga dala-dala ko. Nagpasalamat ako sa sa kanya tapos tumakbo na ‘ko. Pawis na pawis talaga ako, dumidikit na sa leeg ko ang buhok ko sa pawis. Naalala ko ang panyo ko sa bag kaya bumalik ako kay Master Seiji, naabutan ko pa rin syang nakatayo sa pinag-iwanan ko sa kanya at tinitingnan ang laman ng lock and lock na dala ko. “Teka l

Nakipag-meetup sya sa isang lalakeng Intsik na Henson Yee ang pangalan sa isang restaurant. Pagkatapos naming kumain ay nag-convoy sila papunta sa isang napakalawak na bakanteng lote sa may Taguig. Hindi ko gaaanong maintindihan ang pag-uusap nila kasi intsikan lang sila ng intsikan mula pa kanina, bumubuntot-buntot lang ako sa kanila.Medyo nagda-dalawa ang paningin ko sa kakatitig sa malawak na kawalan at sa nakakasilaw na init ng araw kaya naglayo-layo muna ako sa kanila. Naisipan kong tawagan si Miss Nori kasi nag-alala ako sa ibang mga notebooks ng mga estudyante ko na hindi ko pa nakukuha.“Miss Nori, pakisuyo na lang ha. Pi-pickup-in ko mamaya sa school pagkatapos namin dito, biglaan kasi ang lakad eh.”“Hmp, oo na, sige! Kahit hindi man lang ako natirhan ng Jabee,” na-imagine ko ang mukha nyang nagpapairap-irap habang nagsasalita. Naalala ko bigla ang sinabi ni Miss Isabel na tawagin si Miss Nori kaso hindi na ako nakaakyat pa sa classroom nya dahil umalis na kami agad ni Ahya