All Chapters of THE BILLIONAIRE'S PLAYGIRL SISTER: Chapter 191 - Chapter 200

“Hey, where are you going?! You can’t just leave,” I hold onto her arm firmly to stop her. “Kung wala kang tiwala sa ‘kin, wala na ‘ko magagawa roon. Kung lahat na lang ng ikikilos ko pag-aawayan natin at sasabihin mong malandi ako, mas mabuti pang umuwi na lang ako. Marunong ako mag-commute. Nagko-commute naman talaga ako dati pa.” I quickly realize I’ve no way of winning this argument anytime soon. Napagtanto ko ang punto nya na hindi ko naisip kanina. Pero wala naman ako talagang ibang intensyon, I just couldn’t shake the feeling that something might happen today if I don’t come along with them—or maybe praning lang ako o hindi ko makuhang magtiwala sa kanya at sa mga tao sa paligid nya. Wala akong choice kundi magpakumbaba na lang kundi lalo lang hahaba lang ang pag-aaway namin. “Hindi naman sa walang tiwala, babe. I’m just trying to protect you,” I say softly, not letting go of her. “Please, take your seat. I’m sorry. I didn’t mean to make you uncomfortable or upset or wh

“Hindi na ako magpa-park, puno rin ang parking lot eh. Tatawagan ko na lang si Roman para puntahan kayo rito. For sure magtatagal kayo. Umuwi kayo agad pagkatapos, okay?” si Kataleia ang nilingon ko para bilinan. “Oooh! Ang lakas ng pang-amoy ni loverboy, huh!” hagikhik ni Divine habang nakalingon sila pareho sa kanan. “Pwede ka nang umalis, Knives. Meron na kaming date ni Kat at mas gwapo pa sa 'yo,” sabay tawang pang-asar nya. “What the fucking hell?” I muttered nang malingunan ko ang pagpasok ng kotseng kulay gray sa parking lot ng spa. “Hey, did you tell him we’re here?” pabulong na tanong ni Divine pagsiko nya sa tagiliran ni Kataleia. “Hindi po. Hindi ko sya tinext, promise!” agad na depensa ni Kataleia, nagkatamaan kami ng tingin sa rearview mirror pagsipat nya sa akin na nakatingin na ako sa kanya. Nababasa ko sa mukha nya ang pagkagitla at pagso-sorry nya. At talaga namang napakabilis ng reflex ko. Pagkakita kong umatras palabas ang isang sasakyan sa isang parking slo

“Nagandahan ako sa tattoo mo,” sagot ko sabay iwas ko ng tingin. Hindi ako nagkamali sa nakita ko nang isang beses ay inilahad nya ang braso nya sa ilalim ng madalas nyang get-up na ¾ sleeves shirt. I know I’ve seen those tattoos before, hindi ko lang ma-pin point kung saan at kung kanino ko nakita 'yung gano'ng klaseng tattoo. May dugo syang Filipino pero definitely Japanese ang kultura na sinusundan nya, based on the tattoos on his body. Hindi ko alam kung nakita na ba ang mga ito ni Kataleia kasi kahit isang beses ay wala syang nababanggit sa akin. O baka nakita na rin nya, hindi nya lang sinabi kasi hindi naman ako interesadong malaman. Or I'm hoping not, because that could only mean nakapaghubad na si Seiji sa harapan nya, my jaws clenched at the thought. Una palang iba na ang impression ko sa kanya, lalo lang tumindi ito ngayong nakita ko na at namasdang maigi ang mga matitingkad na burda nya sa katawan. “Disiotso palang ako noong tatuan ako, paglapad ng katawan ko lu

[Kataleia’s POV] Nagulantang akong talaga nang biglang lumiwanag ang paligid pagbukas ng pinto. “Don’t look,” bulong nya pagpaling nya sa mukha ko paharap sa kanya nang mapalingon ako sa likuran ko kung saan nagmumula ang liwanag. “Fuck!” Narinig kong mura nya nang malakas. “May tao! May tao, syet!” natatarantang kinakawag ko ang mga paa ko at tinutulak ko na rin sya nang malakas pero ang higpit ng hawak nya sa bewang ko, hindi nya ako pinapakawalan. Huminto lang sya saglit at tumingin sa dumating tapos pinagpatuloy pa rin nya ang pagbayo. Napakasarap nyang sipain, kaso kahit anong igkas ko ay hindi nya ako binibitawan, nakapasak pa rin sa keps ko ang naghuhumindig nyang alaga, hindi man lang ako makadama na nanlambot sya sa pagkakaistorbo nya. Napakalibog talaga ni Ahya! Wala na akong nagawa kundi ang pumikit na lang at mag-isip kung sino iyong biglang pumasok dito sa loob ng maliit at masikip na storage area. Malamang empleyado rito sa spa, o ‘yung janitor o janitress kasi puro

“I just asked him why he has two phones, galit na sya agad. Why? Mali na ba ‘yun? Wala na akong K magtanong?” magkasunod na tanong nya sa akin. Iniisip pa rin pala nya ang nangyaring pagsinghal sa kanya ni Knives kanina. “Hindi ko po alam eh, baka wala lang sa mood,” pagrarason ko sa inasal ni Knives. Na-realize ko kung gaano na katagal na nawawala ‘yung dalawang babaeng gagawa sa amin. Parang nalalasing na nga ako sa iniinom namin dahil medyo umiinit na ang pakiramdam ko. “Nagtatawanan kayo kanina, dumating lang ako wala na sya sa mood?” nahimigan ko ang hinanakit sa tono ng boses nya. “Ah, eh… uhm...” napakamot na lang ako sa gilid ng aking noo nang hindi ko alam kung anong isasagot ko. “Inaamin ko nawalan ako ng time for him. I’ve been very busy sa business namin. Tamad akong magluto, hindi ako maasikasong asawa, mas inuuna ko ang social gatherings kesa sa humarap sa kusina, mamalantsa at maglinis ng penthouse. I’m not a ‘perfect wife’ —I mean, meron ba talaga no’n?” isinandal