Semua Bab ชายาแพทย์พลิกชะตา: Bab 1781 - Bab 1788

“ไป พวกเราเดินทางต่อ”กู้หว่านเยว่ตะโกนเสียงดัง จูเชวี่ยกางปีกบินขึ้นฟ้าคนทั้งกลุ่มเดินทางท่ามกลางพายุหิมะ และยังอยู่กลางอากาศ สายลมอันหนาวเหน็บพัดกระหน่ำใส่ร่างกายพวกเขาไม่หยุดอุณหภูมิบนท้องฟ้าต่ำกว่าที่ผืนดินอย่างมากกู้หว่านเยว่รู้สึกโชคดีในใจที่ได้เตรียมเสื้อผ้าฝ้ายให้ทหารทุกคน ไม่เช่นนั้นด้วยอากาศที่หนาวเย็นเช่นนี้ บินกลางอากาศ เกรงว่าต้องมีคนมากกว่าครึ่งที่หนาวตายแน่นอนนางหยิบแผ่นแปะให้ให้ความร้อนจากมิติมาแปะตามตัวสองสามแผ่นเงียบๆ ในที่สุดก็รู้สึกอุ่นขึ้นเล็กน้อยในเวลาเดียวกัน องค์ชายเจ็ดพาคนของเขาหยุดอยู่ตรงระแวกหุบเขาแม่น้ำน้ำแข็งเดิมทีพวกเขาควรอยู่ใกล้ตงโจวที่สุด และควรเป็นกลุ่มแรกที่ไปถึงด่านพรมแดนตงโจว เพียงแต่องค์ชายเจ็ดรักตัวกลัวตาย ไม่อยากออกหน้าคนแรกดังนั้นตลอดทางมานี้จึงเดินบ้างพักบ้าง จนถึงตอนนี้ยังเดินไม่ได้ครึ่งทางเลยด้วยเหตุนี้จึงทำให้องค์ชายเก้าที่อยู่หลังเขาไปถึงก่อนขณะนี้ทุกคนยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับองค์ชายเก้า และไม่รู้ว่าพวกเขาโดนกองทัพตงโจวลอบโจมตี เพราะอยู่ท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวจัดเช่นนี้ และไม่มีเครื่องมือสื่อสาร อยากให้ทหารส่งข่าวก็เป

องค์ชายเจ็ดวิ่งกลับไปที่ค่ายอย่างหัวซุกหัวซุน “กลับ กลับเขตปกครองเดี๋ยวนี้”“ศึกนี้ใครอยากรบก็รบไป”“ไม่มีอะไรสำคัญกว่าชีวิตของข้า”เขารักตัวกลัวตายจริงๆ หลังจากกลับไปถึงค่ายก็สั่งให้ทหารถอนกำลังกลับไปที่เขตปกครองทันทีอีกทั้งยังไม่ได้ช้าเหมือนตอนมา แต่แทบเป็นการหนีเอาชีวิตรอดเฮ่อหลานหัวเราะอย่างเหยียดหยาม “เพิ่งเคยเจอองค์ชายที่รักตัวกลัวตายเช่นนี้ครั้งแรก องค์ชายแต่ละคนของแคว้นเป่ยตี้แกร่งกล้าทุกคน เขากลับนอกคอกอยู่คนเดียว”กู้หว่านเยว่กล่าวเสียงเรียบ “องค์ชายเจ็ดไม่ได้รับความสนใจตั้งแต่เด็ก และถูกองค์ชายคนอื่นรังแกมาโดยตลอด ด้วยเหตุนี้เขาจึงกลายเป็นคนอ่อนแอ ขี้ขลาดเหมือนหนู”เฮ่อหลานกล่าวด้วยความประหลาดใจ “องค์หญิงน้อยรู้กระทั่งเรื่องลับเช่นนี้?”กู้หว่านเยว่ยิ้มแล้วยิ้มอีก “รู้เขารู้เรา รบรอยครั้งชนะร้อยครั้ง”นางหมุนกาย “ตอนนี้ทางองค์ชายเจ็ดไม่เป็นภัยคุกคามชั่วคราวแล้ว ดูจากความเร็วในการเคลื่อนทัพของเขา ภายในสามวันก็สามารถไปถึงเขตปกครองแล้ว พวกเราไปจุดหมายต่อไปกันเถอะ”ชิงเยี่ยนกำหมัด “น่าเสียดาย รองแม่ทัพสองคนนั้นตายง่ายเกินไป”รองแม่ทัพสองคนที่ฆ่าเมื่อครู่ ล้วนแต่เป็น

“องค์หญิงน้อยตงโจวเจ้าเล่ห์จริงๆ”“พี่เก้าถูกซุ่มโจมตีที่ข้างหน้าแล้ว คำนวณจากเวลา เดาว่าอีกไม่นานองค์หญิงน้อยแห่งตงโจวก็จะมาทางพวกเรา”เหล่ารองแม่ทัพที่อยู่ข้างๆ หันไปสบตากัน น้ำเสียงหวาดหวั่น“องค์หญิงน้อยแห่งตงโจวร้ายจริงๆ ไม่รู้ว่านางจะใช้วิธีอะไรมาลอบโจมตีพวกเรา”องค์ชายสิบเอ็ดหัวเราะเสียงเย็นอย่างเย่อหยิ่ง“พวกพี่เก้าถูกลอบโจมตีเพราะไม่ได้ตั้งตัว แต่ตอนนี้ในเมื่อพวกเรารู้แผนของตงโจวล่วงหน้าแล้ว ย่อมไม่มีทางหลงกลพวกมัน”เขาลูบคาง “ถ่ายทอดคำสั่งออกไป ให้สามเหล่าทัพเพิ่มการเฝ้าระวัง เพิ่มทหารยาม ห้ามปล่อยให้มีแมลงวันบินเข้ามาแม้แต่ตัวเดียว”“รับทราบ!”เหล่าแม่ทัพถ่ายทอดคำสั่งออกไป กลางวันทุกคนเร่งเดินทัพ กลางคืนตั้งค่ายพักแรม วางกำลังทหารยามไว้โดยรอบอย่างแน่นหนา ทุกระยะเวลาจิบหนึ่งถ้วยชา[1] จะมีหน่วยลาดตระเวนสองชุดตรวจตราโดยรอบบนท้องฟ้าเหนือค่าย มีอีแร้งห้าตัวบินลาดตระเวนไม่ว่าจะทางบกหรือทางอากาศ ทั้งค่ายถูกป้องกันหนาแน่นจนแม้แต่ลมก็ไม่สามารถเล็ดลอด ไม่มีทางที่ใครจะบุกเข้าไปได้เลยองค์ชายสิบเอ็ดกวาดมองหนึ่งรอบ ลูบคางพลางหัวเราะอย่างเหยียดหยาม“ต่อให้ตงโจวมีสามหัวหกแข

เขารู้ว่าเรื่องนี้คือจุดอ่อนของฝ่าบาทเขาเงยหน้าขึ้น มองเป่ยหมิงโยวหลานอย่างระมัดระวังแวบหนึ่ง และถามอย่างคาดเดา“ตงโจวกำลังจะจบเห่แล้ว แต่ข้าน้อยดูสีหน้าท่าน เหมือนไม่ค่อยดีใจเลย ท่านยังกังวลเรื่องอะไรอีกหรือ?”“ไม่มีอะไร”เป่ยหมิงโยวหลานส่ายหัวและมองชาในมือแวบหนึ่ง หลังจากกลับมาสองวัน มักจะมีเงาของกู้หว่านเยว่ปรากฏขึ้นในหัวของเขาถ้าหากไม่ใช่เพราะเซียมซีนั่น…กู้หว่านเยว่เป็นคนมีความสามารถจริงๆ บางทีพวกเขาอาจสามารถลองร่วมมือกันแต่น่าเสียดาย เขาเห็นผลประโยชน์ของแคว้นโยวหลานมาก่อนเสมอ ใครก็ตามที่ขัดขวางแคว้นโยวหลานรวมที่ราบแห่งความโกลาหลเป็นหนึ่งเดียว ข้าจะฆ่าอย่างไม่ปรานี“หวังว่านางจะยังมีชีวิต” เป่ยหมิงโยวหลานพึมพำเบาๆ มั่นใจแล้วว่าครั้งนี้ตงโจวแพ้สงครามแน่นอนทันใดนั้นเอง มีคนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในโรงน้ำชากะทันหันเขาโบกข่าวสารในมือ“ทุกคนรีบมาดูเร็ว ทุกคนรีบมาดูเร็ว ข่าวต้นฉบับจากศาลาพักม้า ผลสงครามระหว่างตงโจวกับเป่ยตี้ มาดูกันว่าใครจะเป็นคนแรกที่ซื้อ!”เมื่อได้ยินเสียงคนคนนั้น ทุกคนต่างพากันไปมุงพร้อมกับยื่นมือ “ให้ข้าดู ให้ข้าดู!” เรื่องที่ถูกพูดถึงมากที่สุดในหอน้