Semua Bab ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ: Bab 871 - Bab 880

น้ำเสียงการพูดการจาและอากัปกิริยาของนาง ล้วนแตกต่างจากเจี่ยนอันอันแห่งจวนกั๋วกงราวกับเป็นคนละคน“เจ้าสังหารเหวยป๋อจื่อจริงหรือ? เขาเป็นถึงโหราจารย์แห่งแคว้นไท่ยวน มีวิชาไสยศาสตร์ที่แก่กล้า จนแม้แต่สมัยก่อน เสด็จพ่อข้ายังทำอะไรเขาไม่ได้เลย”บุคคลที่ร้ายกาจถึงเพียงนี้ เจี่ยนอันอันใช้วิธีใด จึงสามารถเอาชีวิตเขาได้?เจี่ยนอันอันไม่มีแก่ใจพูดคุยกับฉู่เทียนหัวให้มากความ และนางก็คร้านจะอธิบายด้วยยามนี้นางเพียงตั้งใจใช้วิธีในคัมภีร์ เพื่อแก้คุณไสยที่อยู่ในความฝันให้จงได้เมื่อเห็นเจี่ยนอันอันไม่ยอมพูดจา ฉู่เทียนหัวจึงได้แต่เก็บงำข้อกังขาไว้ในใจอีกครั้งเพียงไม่นานเจี่ยนอันอันก็ใช้นิ้วมือคลี่คลายคุณไสยได้ชุดหนึ่ง นางหันไปกล่าวต่อฉู่เทียนหัว “วันหน้าเราไปพบกันในเมืองอินเป่ยเถอะ”เจี่ยนอันอันกล่าวพลาง ชี้นิ้วไปทางต้นไม้ใหญ่ ปากร้องตะโกน “พังทลาย!”ต้นไม้ใหญ่เบื้องหน้าเกิดอาการสั่นไหวรุนแรง จนแม้แต่พื้นดินที่ทั้งคู่เหยียบอยู่ ก็พลอยโยกคลอนตามฉู่เทียนหัวยังไม่ทันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พลันเกิดอาการหน้ามืด พร้อมหมดสติสัมปชัญญะไปในบัดดลกว่าเขาจะรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง ก็พบว่าตนกลับมาอยู่บนเส

ฉู่จวินสิงเดินมาเบื้องหน้าเจี่ยนอันอัน ขวางสายตาการจ้องมองของกู้มั่วหลีไว้พลางมองหน้ากู้มั่วหลีด้วยความเย็นชา “ป้ายประกาศิตนี้ เจ้าไปได้มาจากที่ใด?”กู้มั่วหลีหาสนใจฉู่จวินสิงไม่ สายตาคล้ายทะลุผ่านฉู่จวินสิง มองไปยังเจี่ยนอันอันต่อ“เป็นอย่างไรบ้าง สิ่งตอบแทนจากข้าไม่ธรรมดาสินะ”กู้มั่วหลีรอคอยคำชมจากเจี่ยนอันอัน ไม่นึกว่ากลับกลายเป็นเย้ยหยันแทน“นี่เป็นเพียงป้ายคำสั่งทั่วไปเท่านั้น พิเศษตรงไหนกัน?”“อีกทั้งวัสดุที่ใช้ก็หาใช่ทองแท้ทั้งหมดไม่ เป็นเพียงเคลือบทองที่ภายนอกเท่านั้น”เจี่ยนอันอันกล่าวพลาง หยิบตะบันไฟออกจากห้วงมิติ จ่อที่หน้าป้ายประกาศิตสวรรค์แล้วเผาขึ้นมาไม่นานผงทองที่เคลือบอยู่ด้านนอก ก็ถูกไฟเผาจนหลอมละลาย จนปรากฏแผ่นเหล็กชั้นในให้เห็น“ทำไมเป็นแบบนี้ ที่ข้าได้มาคือป้ายประกาศิตชัดๆ เหตุใดพริบตาจึงกลายเป็นของปลอมได้?”กู้มั่วหลีตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเขาเคยเห็นป้ายประกาศิตสวรรค์ของแท้มาก่อนอีกทั้งป้ายนี้ เขาไปค้นเจอในมุมเร้นลับที่อยู่ในห้องลับภายในจวนเสวียนเยว่ด้วยแล้วจะเป็นของปลอมได้อย่างไร?เจี่ยนอันอันทำเสียงฮึเล็กน้อย “ท่านยังไม่ได้บอกเลยว่าป้ายนี้ได้มาจา

นางเป็นคนอยู่นิ่งไม่เป็นมาแต่ไหนแต่ไร จึงไม่คิดฝืนใจอีกเมื่อทั้งคู่มาถึงทุ่งนา จึงเห็นหญิงชาวบ้านหลายคนยืนอยู่ข้างแอ่งน้ำกำลังจับปลาอยู่เมื่อทุกคนเห็นพวกเขาเดินมา จึงต่างส่งยิ้มให้แก่คนทั้งสองที่นี่หลังจากมีปลาแล้ว ชาวบ้านจึงต่างพากันมาจับปลา เพื่อนำไปปรุงอาหารปลาหลากหลายสายพันธุ์ล้วนตัวใหญ่และมีรสชาติดี ทุกคนกินแล้วมักมาจับซ้ำอยู่เสมอเจี่ยนอันอันส่งยิ้มให้แก่หญิงชาวบ้านทั้งหลาย พลางเดินไปดูที่แปลงนาของตน ว่าควรจะปลูกเสบียงอาหารชนิดใดอีกเพราะอาหารที่บ้านได้ถูกกินไปกว่าครึ่งแล้ว ควรต้องปลูกชนิดใหม่มาเพิ่มเติมไหนๆ นางก็มีน้ำพุวิญญาณอยู่ ไม่ต้องห่วงว่าการปลูกพืชผลจะเติบโตช้าหลังจากทำการปลูกเสบียงแล้ว เจี่ยนอันอันพลันรู้สึกเหนื่อยล้านางจึงนั่งผึ่งลมอยู่ใต้ต้นไม้ รับลมเย็นให้สบายขึ้น อาการเหนื่อยล้าก็พลอยเลือนหายไปบ้างเจี่ยนอันอันจึงกล่าวต่อฉู่จวินสิง “อยากดูหรือไม่ว่าตอนนี้ฉู่ชางเหยียนกำลังทำอะไรอยู่”ฉู่จวินสิงย่อมต้องการดูอยู่แล้ว แต่แว่นตาล่องหนอันนั้น เขาได้คืนให้แก่เจี่ยนอันอันไปดังนั้นหลายวันที่ผ่าน เขาจึงไม่ได้แอบดูความเคลื่อนไหวของฉู่ชางเหยียนอีกเจี่ยนอันอั

เมื่อเห็นสีหน้าเป็นปลื้มของถังหมิงเซวียน เจี่ยนอันอันเหยียดปากเล็กน้อยนางกล่าวสัพยอก “ในเมื่อเหยียนซวงชื่นชมเจ้าเช่นนี้ ไฉนจึงไม่บอกฐานะแท้จริงของตนให้นางรู้เสียเล่า?”ถังหมิงเซวียนได้ยินดังนี้ แววตาปลื้มปีติแต่แรกกลับค่อยๆ หม่นลง“ตอนนี้ข้ายังไม่กล้าเผยฐานะตัวเอง ด้วยเกรงว่าหากเหยียนซวงรู้เข้า นางจะทิ้งข้าไป”เขาสู้พยายามกว่าจะได้ใกล้ชิดเหยียนซวงเช่นนี้ และได้รับความไว้วางใจจากนางโดยเฉพาะคราวก่อนที่ช่วยต่อรองราคาให้นาง ทำให้เหยียนซวงมั่นใจในสายตาถังหมิงเซวียนมากขึ้นจึงยอมให้เขาช่วยเหลือ โดยไปซื้อผ้าที่อำเภอไถหยางกลับมาหากเขาเปิดเผยว่าแท้จริงเขาคือคู่หมั้นของนาง บอกให้เหยียนซวงได้รู้เกรงว่าความเชื่อมั่นเพียงน้อยนิดก็อาจเลือนหายในบัดดลหลายวันนี้ที่ได้คลุกคลีกับเหยียนซวง ทำให้เขาพอรู้นิสัยของนางบ้างเหยียนซวงเคยกล่าวไว้ว่า ชั่วชีวิตเกลียดชังการหลอกลวงที่สุดท่านอารองกับอาสะใภ้รองเกือบนำนางไปขาย นี่คือเสี้ยนหนามในใจนางมากที่สุดแล้วชาตินี้นางจะไม่มีวันให้อภัยพวกเขาเลย เมื่อได้ฟังคำจากเหยียนซวง ทำให้ถังหมิงเซวียนยิ่งไม่กล้าเปิดเผยฐานะที่แท้จริงของตนเจี่ยนอันอันเห็นแวว

ฉู่จวินสิงมองดูใบหน้าเล็กเปี่ยมด้วยความดีใจของฉู่จื่อซี จึงถามเสียงอ่อนโยน “จื่อซีอยากมีน้องสาวหรือน้องชายอีกคนหรือไม่?”ฉู่จื่อซีเบิกตาโพลง มองหน้าฉู่จวินสิงด้วยความฉงน“ท่านอารอง น้องสาวน้องชายข้าอยู่ที่ใด?”ฉู่จวินสิงชี้นิ้วไปที่ท้องของเจี่ยนอันอัน“น้องสาวและน้องชายเจ้า อยู่ในครรภ์ของอาสะใภ้รอง”คำพูดของฉู่จวินสิง ทำให้ทุกคนในบ้านตระกูลฉู่ต่างตกตะลึงพรึงเพริด“อันอัน เจ้าตั้งครรภ์หรือนี่?”ฟางอิ๋งรีบมาจับมือเจี่ยนอันอันไว้ พลางมองสำรวจใบหน้านาง เรื่อยไปจนถึงหน้าท้องเจี่ยนอันอันมองไปยังทุกคน คนอื่นก็จ้องมองนางตาไม่กะพริบเช่นกันนางมองหน้าฉู่จวินสิงคล้ายกับนึกตำหนิ เพราะเรื่องนี้ยังไม่คิดจะเปิดเผยเร็วเกินไปไม่นึกว่าฉู่จวินสิงจะรีบบอกทุกคนเสียก่อนฉู่จวินสิงกล่าวยิ้มแย้มด้วยสีหน้าเปี่ยมด้วยความรัก “เรื่องนี้ช้าเร็วทุกคนก็ต้องรู้อยู่แล้ว เจ้าไม่ต้องปิดบังหรอก”เจี่ยนอันอันนึกๆ ไปก็เห็นด้วย เพราะท้องเริ่มจะใหญ่ขึ้นทุกวัน จะปิดบังก็ได้ไม่นานนางจึงบอกทุกคนด้วยรอยยิ้ม “ข้าตั้งครรภ์จริงๆ นี่ก็ได้สองเดือนกว่าแล้ว”“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เจ้าสมควรจะบอกให้เรารู้แต่แรก”ฟางอิ๋งดีใ