Semua Bab Secret Marriage With The Cold-hearted Billionaire: Bab 501 - Bab 510

CHAPTER 37 – Holding Hands While FilingTahimik ang opisina maliban sa patak ng ulan sa bintana. Wala nang bagyo, pero may naiwan pa ring ambon sa paligid. Parang background music ng araw na 'di mo sure kung masaya o sentimental lang.Sa gitna ng afternoon lull, abala si Cesca sa paglalagay ng tab markers sa thick folder para sa isang arbitration case. Ang lamesa niya ay puno ng highlighters, sticky notes, at dalawang iced drinks—isa para sa kaniya, isa para sa hindi pa bumabalik mula sa meeting na si Seiichi.Pagbalik ni Seiichi, dumaan siya sa cubicle ni Cesca bago pumasok sa opisina niya. "You okay?""Yup. Halos tapos na 'tong sa arbitration. Konting stapling na lang.""Want help?"Nagkatinginan sila saglit. That tone again—casual, pero may kasamang offer na hindi trabaho lang. Cesca grinned. "Sure. Pero ikaw magta-type ng case number sa label sticker, ha.""Deal."Dalawa silang nakaupo sa maliit na table, magkatabi. Si Cesca ang nag-aayos ng sequence ng documents, habang si Seiich

CHAPTER 39 – Seiichi’s Wall ReturnsMaaga pa lang ay may tensyon na sa loob ng opisina. Parang may bumabalot na manipis na ulap na hindi mo makita pero ramdam mo ang bigat. Tahimik si Cesca habang abala sa pagsusulat ng memo sa kanyang cubicle, pero hindi niya mapigilan ang kabog ng dibdib. Simula nang pumasok siya kanina, ramdam na agad niya ang malamig na ihip ng presensya ni Seiichi.Walang bati. Walang simpleng “good morning.” Walang kahit anong pagbati na nakasanayan nila. Ni hindi siya tinapunan ng tingin habang dumaan ito kanina. At mas lalong walang coffee invitation o side comment sa trabaho. Wala. Tahimik.Nagtataka si Cesca. Wala pa naman siyang sinasabing final decision. Totoo, ipinagtapat na niya ang tungkol sa job offer mula sa DGRP, pero hindi pa siya nagpapaalam. Hindi pa siya umaalis. Hindi pa siya nagpapaalam—bakit parang siya na ang iniiwan?---11:27 AMHabang tinatalakay ng team ang mga bagong case deadlines, hindi mapakali si Cesca. Nasa dulo siya ng conference t

CHAPTER 41 – “Heart vs. Career.” Sa kabila ng malamig na umagang iyon, walang ni katiting na hangin ang nakapasok sa bahay nina Cesca. Nakasara ang bintana, nakababa ang blinds, at wala ring tunog ang TV. Tahimik. Isang uri ng katahimikan na hindi nagbibigay ng ginhawa, kundi kabigatan. Gising na siya pero hindi pa bumabangon. Nakadapa sa kama, nakapulupot ang kumot sa katawan niya, habang nakapatong ang cellphone sa mismong tapat ng kanyang mukha. Blangko ang screen. Walang notification. Wala pa rin. Ilang beses na niyang sinabi sa sarili na okay lang. Na hindi niya kailangan ng message mula kay Seiichi. Na trabaho lang 'yon. Na hindi naman sila... Pero bakit ganito ang pakiramdam? Unti-unti siyang umupo sa kama, marahang bumuntong-hininga. Hinila ang clip mula sa buhok at inabot ang tumbler sa bedside table, pero wala na palang laman. "Okay," mahinang bulong niya sa sarili. "Hindi pwedeng ganito lang ako buong araw." Tumayo siya, nagsuot ng hoodie, at lumabas ng kwarto.

CHAPTER 43 – “Shared Silence.”Pasado alas-diyes na ng umaga ngunit nanatiling tahimik ang buong firm library. Isang linya lamang ng ilaw mula sa recessed ceiling lights ang bukas, sapat upang masilip ang mga hanay ng aklat at mesa. Hindi ito karaniwang tambayan ng mga empleyado, pero tuwing kailangan ni Seiichi ng katahimikan, dito siya palaging bumabalik. Ngayong araw, hindi siya nag-iisa. Naroon din si Cesca, at magkatapat sila sa isang mesa—ang pagitan ay dalawang libro at isang envelope.Tahimik si Cesca sa unang ilang sandali. Gamit ang dalawang daliri, marahan niyang ini-slide ang envelope papunta kay Seiichi. Wala itong decorative sticker, wala ring kalakip na bulaklak o fancy na papel. Isang simpleng sobre, ngunit laman nito ay kasagutan sa tanong na matagal na nilang iniiwasan."Hindi ko pa alam kung kaya ko pang manatili sa firm," ani Cesca, hindi iniiwas ang tingin sa mga mata ni Seiichi. "Pero gusto kong malaman mo na... I read everything. And it mattered."Tumango si Sei

CHAPTER 45 – “Working Without Her.”Lunes ng umaga, ang dating maingay at aktibong opisina ng Kawashima & Inoue Law Firm ay tila nabawasan ng kulay. Ang staff ay patuloy sa kani-kanilang trabaho, pero halata sa atmosphere na may kulang. Hindi man ito sinasabi ng lahat, pero ramdam nilang ang pagkawala ni Cesca ay may iniwang puwang na hindi basta napupunan ng kahit sinong bagong empleyado.Si Seiichi, sa kabilang banda, ay mas naging tahimik kaysa dati. Kung dati ay sharp ang mga utos niya, ngayon ay tila laging delayed. Nakaupo siya sa opisina, hawak ang tablet na may calendar at case notes, pero hindi lumilipat ng page. Napansin ito ni Rica habang dumadaan sa glass wall ng office niya."Grabe. Parang may gray filter ang buong firm," bulong niya kay Mike habang nagko-coffee refill."Si Boss Presinto? Tahimik. Hindi na sumisigaw. Hindi na rin nagpapatawag ng spontaneous briefing. Weird, no?""Weird is an understatement. Alam mong affected siya, pero pinipilit pa rin niyang i-function,