Semua Bab Kakaibang Tikim: Bab 301 - Bab 310

Ilaria POV“Sir, kung hindi lang kasalanan ito ng nanay ko, hindi ko talaga gagawin ng normal ako,” paliwanan ko nang luhuran ko na siya.“Don’t worry, hindi naman nakakahiyang gawin ito. Basta, sa akin mo lang palaging gagawin,” udyok pa niya, habang nakangisi. Ngayon ko lang napansin na, kapag inaatake siya ng allergy ay mukhang may side siya ng pagiging bad boy look. Lalo na kung makangisi siya ngayon. Basta, parang bastos tignan. Parang libög na libög.“Hindi talaga at hindi ko ginagawa i—”Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang bigla niyang isubsob ang bibig ko sa naninigas niyang titë. Agad tuloy nasagad ang ulo niya sa bungad ng lalamunan ko. Sa bigla ko, muntik pa akong masuka agad.“Tila favorite na ng presa ko ‘yang bibig mo, Ilaria. Simula nung ipatikim ko ito sa iyo, hinahanap ka na niya palagi,” sabi pa niya, kaya lalo akong nahihiya. Ang lala niya magsalita ngayon. Daig pa niya ang lasing. At talagang naiiba ang timpla niya kapag tinatamaan ng allergy. Parang biglang

Keilys POVHindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinis sa balitang sinabi sa akin ni Ilaria kaninang hapon. Ang sabi niya, nakita raw niya sina Iliana at Ceska sa White Cross College of Nursing. Akala nagbibiro lang siya. Pero nung seryoso niyang sinabi na totoo ‘yun, nagulat talaga ako. Ang dami nang natapos na course ni Iliana, kung ano-ano nang inaral niya, tapos ngayon ay magnu-nursing naman. Kung tutuusin, hindi nila gusto ang course na iyon, lalo’t pagkaarte-arte ni Ceska, hindi siya tatagal sa ospital kapag nag-work na siya. Kaya parang naisip kong may kakaiba. Na hindi talaga pag-aaral ang pinuntan nila doon kundi ibang bagay talaga.Pero mas kumulo at nainis ako nang sabihin pa ni Ilaria na nakita niya rin doon ang mortal kong kaaway na si Lorcan Trey. Hindi rin ako makapaniwalang mag-aaral ito ng nursing. Parang hindi bagay sa gagong Lorcan na iyon ang course na gusto niyang aralin. Gaya nila Ceska at Iliana, marami na rin atang pinag-aralan na course ito sa college. Kaya i

Ilaria POVHabang patuloy kaming nagtatawanan at nagkukuwentuhan sa loob ng coffee shop, hindi ko napansin agad na may papalapit pala sa lamesa namin. Nakatuon kasi ako kina Golda at Jopay na nagtutuksuhan kung sino raw sa amin ang unang magkaka-boyfriend sa mga amo namin. Naputol lang ang halakhakan namin nang biglang may aninong huminto sa tabi ko.Paglingon ko, halos napatigil ang tibok ng puso ko.Si Doberlyn. Pagkatapos ng matagal-tagal na araw na nawala siya, bigla siyang nagpakita at talagang nasundan pa kami rito sa kabilang bayan.Tahimik siyang nakatayo, suot ang simpleng jacket na kulay itim. Hindi niya pinansin ang tatlong kaibigan ko, at ako naman, parang biglang natahimik dahil sa presensya niya. Hindi ko inasahan na makikita ko siya rito.“Puwede ba kitang makausap, Ilaria?” tanong niya, habang nakikiusap naman ito ng maayos.Nagkatinginan kami ng mga kaibigan ko. Sumenyas naman sila na kung sakaling may gawin si Doberlyn, handa silang back-up-an ako.“Sandali lang, hih

Keilys POVSumusobra na talaga si Lorcan Trey. Hindi pa makapagsalita si Ilaria hanggang ngayon, pero mabuti na lang at naglakas-loob si Doberlyn na kausapin ako. Sinabi niya sa akin ang lahat-lahat nang nalalaman niya at tungkol sa mga madidilim na gawain ng hayop na iyon. Hindi ko gets kung bakit ganoon na lang ang pake niya sa kiyo na iyon.Pero gets ko na kung bakit nasabi ni Ilaria na si Lorcan Trey ang may pakana sa pagsalon sa mga magulang niya. Nakausap din pala niya si Doberlyn kahapon.Hanggang ngayon, hindi ko makalimutan ang itsura ni Ilaria kagabi. Halos mawalan siya ng ulirat sa kakaiyak sa harap ng morgue. Ang bigat sa dibdib, ang sakit sa puso, at hanggang ngayon ay parang naririnig ko pa rin ang pag-iyak niya. Ngayon, habang siya ay tulala pa, ako na ang nagdesisyon na ako na muna ang hahawak ng lahat, kasi nasa ospital pa ang Tatay niya, tapos nag-iisa lang anak lang siya, walang tutulong sa kaniya kundi ako lang.“Sir, doon po sa tabi ng kapilya may puwede na po tay

Ilaria POVPagdilat ng mga mata ko, ramdam ko agad ang init ng buong katawan ko dala ng puyat ko buong magdamag para sa first night ng lamay ni Nanay.Pagkagising ko palang, siya agad ang nasa isip ko. Ang mahal kong Nanay Ilaria. Para bang hindi ko naramdaman na nakapagpahinga ako. Tatlong oras lang ang naging tulog ko, at iyon ay hindi pa tulog na mahimbing kundi puro iyak lang na magdamag. Baka nga idlip lang talaga ang nangyari, akala ko lang ay tulog ako. Tumitig ako sa kisame ng maliit na kuwartong pinahanda ni Sir Keilys dito sa tabi ng kapilya. Ilang saglit pa, doon ko lang napansin na may katabi pala ako sa kama. Nakabukas ang aircon kaya malamig ang buong paligid.Nakita kong si Sir Keilys ang katabi kong natutulog. Mahimbing na mahimbing ang tulog niya, nakatagilid na para bang pagod na pagoddin. Nakatulog na rin siya kaninang madaling-araw matapos akong samahan, matapos akong yakapin habang paulit-ulit kong binabanggit na ayoko pang mawala ang nanay ko. Pagod siya, oo, dah