All Chapters of Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight : Chapter 31 - Chapter 38

Ang hirap na magkunwari na masaya. Ang hirap na magkunwari ng walang problema. Nakikitawa at nakikisaya nga ako sa kanila pero sa totoo lang durog na durog na ang puso ko. Alam mo yung nakangiti ako sa harapan nila pero kapag nag-iisa ako hindi ko alam paano pakalmahin ang sarili ko. Madalas akong umiyak mag-isa. Nagtatago ako dahil ayakong ipakita sa kanila na malungkot at umiiyak ako. Ayoko nang dagdagan pa ang mga alalahanin nila. Habang papalapit ang araw na aalis ako parang pinipira piraso ang puso ko. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Kailangan ko na silang iwan.Kailangan kong umalis dahil ito ang nararapat. Ayaw ko man pero madami ang madadamay. Alam kong idadamay ng demonyo hindi lang si Ate Chichay kundi pati ang mga taong kasama naming naninirahan sa palengke. Alam kong totohanin niya ang bantang susunugin niya ang mga bahay doon.Dumagdag pa ang problema sa Mama ni Ningning. Gusto niyang guluhin ang tahimik na buhay ni Ningning. At kung hindi sasama si Ningning sa

"Open your mouth for me, Jem."We are savoring each other's mouth. Thunder inserted his tongue inside. He is exploring, tasting, sucking my tongue. We're exchanging kisses, passionate and torrid kisses, tongue to tongue. His kisses traveled to my jaw, I tilted my head to give him more access but startled when someone shouted in the kitchen entrance."Ay jusko! Wrong floor! Kala ko swimming pool area, sabungan ata, may nagtutukaan!""Saan-saan!? Patingin...patingin!""Hoy! Kami din patingin!"Sa sobrang pagka-panic ko pagkarinig sa boses ng mga kaibigan niya hindi ko alam kung anong nagawa ko kay Thunder. Basta na lang pagtingin ko sa kanya nakabulagta na ito sa lupa, nakapikit ang mata at wala nang malay.Gosh! What have I done? Biglang nag-loading ang utak ko na hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. Pagtingin ko sa mga kaibigan niya nakatulala din ang mga ito na kagaya ko ay nakatingin din kay Thunder. Wala ni isa man lang sa kanila ang lumapit para saklolohan sya. Did I just

"T-Thunder..." Tawag ko sa pangalan niya. Hindi ko alam kung para saan ang pagtawag kong yun. Am I stopping him or craving for more?Pinagdikit ko ang hita, dahil nahihiya ako sa kanya. Pakiramdam ko kasi sobrang basa na ng kaselanan ko. Sinubukan ko pang pigilan ang kamay niyang binababa ang shorts na suot ko. Pero ayaw paawat ni Thunder nagpatuloy ito sa paghubad sa akin hanggang sa wala nang natirang kasuotan sa akin. I was standing in front of him naked. While he is kneeling in front of me like he is worshipping a queen. Do I deserve to be treated like this? I don't look good. I am scarred. I'm a shit. Disgusting. Bigla akong nakaramdam ng hiya. Sinubukan kong takpan ang katawan ko pero mabilis niya ring nahawakan ang kamay ko. "Don't."Tumayo ito at pinaharap ako sa kanya. "You're beautiful. Every bit of you is special." I don't know but I feel the sincerity in his voice when he said that. "You're perfect, Jem. Just the way I imagined." Nag-init ang pisngi ko.Bumaba ang

Sorry mga langga, it took a while for me to write again. Na busy lang talaga. Thank you for waiting. ***I don't know what's wrong with these people. Alam naman nilang kalaban nila ako pero baliktad yung pinapakita nila sa akin. They all are acting like as if they are taking care of me. They aren't even bothered of my existence, ni wala silang pakialam kung naririnig ko ang usapan nila. Kahit pa yung mga plano nila. Hindi ba sila nanatakot na malaman ko yung mga binabalak nila? It's been a while that I am here at hanggang ngayon hindi pa rin bumabalik si North. Hindi ko alam kung saang lupalop na naman ito ngayon. Minsan naririnig kong kausap nila ito pero hindi ko man lang narinig na kinamusta niya ako o gusto akong kausapin. Tila ba kinuha niya lang ako doon sa bahay ng tatay naming demonyo saka dinala dito. Tapos yun na, basta niya na lang ako iniwan. Hindi ko naman matawag na kidnapping itong ginawa nila dahil kung tutuusin malaya ko namang nagagawa ang gusto ko dito. Katuyanan