All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 461 - Chapter 470

ฉือหว่านชะงักไปเล็กน้อย กว่าจะรู้ตัวไม่กี่วินาทีต่อมาก็เข้าใจว่าเขากำลังพูดลามก ฮั่วซือหานผู้ชายคนนี้จู่ๆ ก็พาเธอขึ้นทางด่วนแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยใบหน้าเล็กของฉือหว่านแดงวาบขึ้นมาทันที “ไร้ยางอาย!”ฮั่วซือหานก้าวขายาวเดินเข้าไปในโรงพยาบาลถงเหรินถัง พร้อมเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า “ฉันพูดอะไรล่ะถึงไร้ยางอาย ฉือหว่าน หรือว่าเธอคิดอะไรไม่ดีลามกอยู่ในหัว?”ฉือหว่าน “……”ผู้ชายคนนี้ภายนอกดูภูมิฐานเป็นสุภาพบุรุษ แท้จริงไม่มีใครเลวร้ายเท่าเขาอีกแล้วฉือหว่านไม่อยากพูดกับเขาอีก เธอเดินตามฮั่วซือหานเข้าไปไม่นาน ผู้อำนวยการหลิวแห่งถงเหรินถังก็รีบวิ่งมาหาอย่างร้อนรน “ประธานฮั่ว ดึกขนาดนี้ทำไมถึงให้เกียรติมาเยือนถงเหรินถังได้ครับ?”คืนนี้ผู้อำนวยการหลิวไม่ได้เข้าเวร เขาได้รับสายจากฮั่วซือหานก็รีบออกจากบ้านมาทันทีฮั่วซือหาน “ฉันพาคนมาตรวจครรภ์”ผู้อำนวยการหลิว “ใครเหรอครับ?”ฮั่วซือหานขยับตัวให้ฉือหว่านที่อยู่ด้านหลังปรากฏตัว “เธอ”เมื่อผู้อำนวยการหลิวเห็นฉือหว่าน ดวงตาเขาหดตัวทันที สูดหายใจแรงหนึ่งเฮือก “คุณ... คุณคุณคุณ…”ฮั่วซือหานมองไปที่เขา “ผู้อำนวยการหลิว คุณรู้จักฉือหว่านเหรอ?”ผู้อำน

ฮั่วซือหาน “คืนนี้พวกเธอจะมีเซ็กส์กันไหม?”ขนตาของฉือหว่านกระตุก เธอตอบย้อนทันควัน “แล้วประธานฮั่วกับฉือเจียวล่ะ จะมีเซ็กส์กันไหม?”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไรฉือหว่านมองมือที่เรียวยาวและกระดูกเด่นชัดของเขา เขาถอดสูทสีดำออก เหลือเสื้อเชิ้ตสีขาวกับเสื้อกั๊กสูทแขนยาว เสื้อเชิ้ตห่อรอบข้อมือแข็งแรงของเขา นาฬิกาข้อมือหรูบนข้อมือนั้นดูมีระดับ เหมือนกับตัวเขาเลย“ประธานฮั่ว เราหย่ากันแล้ว ต่อไปเรื่องส่วนตัวของฉัน ประธานฮั่วอย่ามายุ่งเลยจะดีกว่า”ทันใดนั้นเสียงเบรกอันแหลมคมดังขึ้น ฮั่วซือหานหักพวงมาลัย จอดรถข้างทางกะทันหันฉือหว่านสะดุ้ง “ประธานฮั่ว คุณทำอะไร อื้อ!”ร่างสูงสง่างามของฮั่วซือหานโน้มตัวลงมาทันที มือทั้งสองข้างประคองใบหน้าเล็กของเธอ แล้วก้มลงจูบริมฝีปากแดงของเธอถูกจู่โจมจูบโดยไม่ทันตั้งตัว ทำให้ร่างของฉือหว่านแข็งทื่อไปทั้งตัว จากนั้นเธอยกมือขึ้นยันแผงอกแน่นของเขา “ปล่อยฉันนะ ประธานฮั่ว!”ฮั่วซือหานถอนริมฝีปากออก แต่ใบหน้าทั้งสองยังแนบชิด ลมหายใจปะปนกัน เขาหายใจเข้า ก็เต็มไปด้วยกลิ่นหอมอ่อนหวานจากตัวเธอ “เธอชอบเซียวอี้เหรอ?”“ชอบสิ!”“ชอบเหมือนที่เธอเคยชอบฉันไหม?”ฉือหว่าน

ร่างบอบบางของเธอซุกอยู่ในเสื้อสูทตัวใหญ่ของเขา ใบหน้าเล็กแดงระเรื่อแฝงความขาวนวลฮั่วซือหานไม่ได้ปลุกเธอ เขาเปิดประตูรถลงมา แล้วเบาๆ อุ้มฉือหว่านขึ้นแนบอกฮั่วซือหานอุ้มฉือหว่านกลับขึ้นคอนโด พอดีเซียวอี้ออกมาข้างนอก “ประธานฮั่ว คุณพาหวานหว่านกลับมาแล้วเหรอ? หวานหว่านหลับอยู่สินะ ส่งให้ผมเถอะ”เซียวอี้ยื่นมือออกไป ตั้งใจจะรับฉือหว่านแต่ฮั่วซือหานไม่มีทีท่าว่าจะส่งตัวฉือหว่านให้เลย เขาอุ้มฉือหว่านเดินอ้อมเซียวอี้ แล้วเข้าไปในห้องของตัวเอง“ประธานฮั่ว” เซียวอี้เอ่ยเรียกจากด้านหลังฮั่วซือหานหยุดก้าวเซียวอี้มองเขาแล้วพูดว่า “ประธานฮั่ว ทุกคนล้วนเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ถ้ารักก็ขอให้รักให้สุด ถ้าไม่รักก็ขอให้ปล่อยเธอไป การที่คุณวางตัวอยู่ระหว่างหวานหว่านกับฉือเจียวแบบนี้ มันไม่ยุติธรรมเลยสำหรับใคร ทุกคนต่างก็เจ็บปวดกันหมด”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไรเซียวอี้พูดต่อ “ประธานฮั่ว คุณชอบหวานหว่าน หรือว่าชอบฉือเจียวกันแน่ คุณต้องถามใจตัวเองให้ดี หวังว่าคุณจะตัดสินใจให้เร็ว เพราะถ้ายังปล่อยให้เรื่องมันคลุมเครืออยู่แบบนี้ ผมจะไม่ยอมให้คุณทำร้ายหวานหว่านอีกแล้ว”ฮั่วซือหานยังคงไม่ตอบอะไร เขาเพียงแต่

ฉือเจียวยิ้มหวานอย่างเขินอายขณะนั้น ประตูทางเข้าโรงแรมหาวถิงถูกเปิดออก ฉือหว่านและเซียวอี้มาถึงแล้วเซียวอี้พูดว่า “หวานหว่าน ผู้อำนวยการหลิวรออยู่แล้ว เราเข้าไปกันเถอะ”ฉือหว่านเดินเข้าไปด้านใน แต่จู่ๆ เธอก็เห็นเงาร่างสองคนที่คุ้นเคย ทำให้เธอหยุดฝีเท้าเซียวอี้มองตามสายตาของฉือหว่าน แล้วก็เห็นฮั่วซือหานกับฉือเจียวเช่นกันตอนนี้ฮั่วซือหานและฉือเจียวนั่งจับมือกัน มองตากันอย่างลึกซึ้ง ดูหวานชื่นเหลือเกินเซียวอี้ยิ้มมุมปาก “ไม่คิดเลยว่า ประธานฮั่วจะยุ่งขนาดนี้ เมื่อคืนยังอุ้มเธอกลับไปนอนที่ห้อง คืนนี้ก็มาดินเนอร์กับฉือเจียวอีก แบบนี้เรียกว่าเดินอยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ประธานฮั่วนี่มัน ‘จอมบริหารเวลา’ เลยนะ”พูดจบเซียวอี้ก็ส่ายหัว “ดูไม่ออกเลยนะว่า ประธานฮั่วเป็นผู้ชายเฮงซวย”ฉือหว่านมองฮั่วซือหานกับฉือเจียว แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่ ประธานฮั่วไม่ใช่ผู้ชายเฮงซวย”เซียวอี้หันมามองฉือหว่านฉือหว่านพูดต่อ “คนที่ประธานฮั่วชอบมาตลอดคือฉือเจียว เขาทุ่มเทความรักทั้งหมดให้ฉือเจียว เขาไม่ใช่คนเลว”เซียวอี้ “ก็ได้ๆ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”“อืม”ฉือหว่านละสายตา เดินตามเซียวอี้เข้าไปด้านในฝ

ฉือหว่านเลิกคิ้วโค้งบางขึ้นเล็กน้อย “ประธานฮั่ว ฉือเจียว บังเอิญจัง เจอกันที่นี่ได้ด้วย”ฉือเจียวพูดประชดประชันทันที “แน่อยู่แล้ว เธอย่อมไม่อยากเจอเราหรอก เพราะกลัวว่าความเลวของตัวเองจะถูกจับได้ไงล่ะ”ฉือหว่านคือบอสใหญ่ขององค์กรถงเหรินถัง พอมีคนมาดูหมิ่นบอสของตัวเอง ผู้อำนวยการหลิวจึงรีบพูดขึ้น “คุณฉือเจียว คุณพูดจาทำไมถึงได้หยาบคายแบบนี้?”“ผู้อำนวยการหลิว ทำไมคุณถึงเข้าข้างฉือหว่านนักล่ะ? คุณออกมากินข้าวกับฉือหว่านแบบนี้ ภรรยาของคุณรู้หรือเปล่า?”ผู้อำนวยการหลิว “ผม…”ฉือหว่านยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้เขาถอยออกไปผู้อำนวยการหลิวจึงถอยไปยืนด้านหลังฉือหว่านมองฉือเจียวอย่างขบขัน “ฉือเจียว ฟังดูเหมือนเธอจะพูดมีนัยนะ หมายความว่ายังไง? เธอสงสัยว่าฉันกับผู้อำนวยการหลิวมีความสัมพันธ์ไม่เหมาะสม?”ฉือเจียวแค่นหัวเราะเย็น “ใครๆ ก็รู้ว่าองค์กรถงเหรินถังเป็นบริษัทด้านการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ มีชื่อเสียงมาก ผู้อำนวยการหลิวในฐานะหัวหน้าขององค์กรนี้ ย่อมต้องเจอกับสิ่งล่อใจมากมาย เธอจะใช้ความสวยไปล่อเขาก็พอเข้าใจได้อยู่”ผู้อำนวยการหลิว “…”เขามองฉือเจียวด้วยสายตาเหมือนกำลังมองคนโง่ฉือ