All Chapters of Billionaire's True Love Book 2: MINAMAHAL KITA!: Chapter 291 - Chapter 300

AMERY HEART POV "NO--NO! Sino naman ang may sabi na nag-aaway kami ng Tatay mo?" masuyo kong wika kay Baby Elizabeth. Dali-dali ko itong hinawakan para patahanin. "Nag-aaway po kayo eh! Narinig ko po! Huhuhu!" umiiyak nitong sambit. Hindi ko tuloy malaman kung paano ito patatahanin ngayun. Gosh, narinig niya na nagtatalo kami ng ama niya kaya siya umiiyak ngayun? Hayssst, mukhang simula ngayung araw, magbabago na ang lahat sa akin. Hindi na kagaya ng dati na kaya kong pasunudin itong si Elizabeth. Ngayun, feeling ko mas magiging loyal pa yata siya kay Elias kumpara sa akin eh. Dahil ba sabik siya sa presensya ng ama niya kaya siya nagkaganito ngayun? Well, kailangan ko talagang intindihin ang anak ko at isaalang-alang ang nararamdaman niya sa lahat ng oras. Ayaw kong ako pa mismo ang magdulot ng stress sa kanya kaya lahat ng gusto niya dapat kong pakingan lalo na kung involved si Elias dito. "No! No, BAby! hindi kami nag-aaway ng Nanay. Nag-uusap lang kami kaya don't cry na

AMERY HEART POV Inayos ko lang ang mga gamit na nasa ibabaw ng aking mesa bago ko dinampot ang aking bag at naglakad palabas. Ini-expect ko na si Oliver ang nasa labas pero hindi ko maiwasan na magulat nang bumungad sa paningin ko si Elias. Yes, si Elias nga. Siya ang tinutukoy ng secretary ko na sundo ko? Shocks! Ibang klase din ang lalaking ito eh. "Ano ang ginagawa mo dito?" kaagad kong tanong sa kanya pagkalapit ko. Hindi ko pa nga maiwasan na mapatingin sa secretary ko na noon ay pasimpleng nakiusyuso sa aming dalawa ni Elias. "Sinusundo ka. Tapos na ang duty mo? Let's go." nakangiti nitong sagot at hindi na ako nakapalag pa nang bigla niya na lang agawin ang aking handbag. Shocks ibang klase din ang taong ito. "Bakit kailangan mo pa akong sunduin? Kaya kong umuwi nang mag-isa kaya tigilan mo ako, Elias." seryosong sagot ko sa kanya! "I insist! Ayaw ko namang may masamang mangyari sa Ina ng anak ko kaya ako nandito. Tsaka, sinigurado kong nakatulog na si Baby Elizabet

AMERY HEART POV "AKALA mo hindi ko alam ang ginawa mo sa amin noon? Nagkakamali ka Rebecca. Malas mo lang dahil nabuhay kami. Malas mo dahil nakabalik akong buhay." galit kong wika sa kanya. Kung kanina galit ang nakikita ko sa mga mata niya, napalitan na iyun ngayun ng takot. "Huwag kang mambintang, Amery. Wala kang ebidensya!" seryosong sambit niya. Peke naman akong tumawa. Pinakatitigan ko siya at ngayun ko lang napagtanto ang malaking pagbabago sa hitsura niya. Wala na ang dating sopistikada, sexy at magandang si Rebecca. Ang laki ng ipinagbago ng physical na kaanyuan niya at kahit na ayaw niyang sabihin sa akin, alam kong may something din sa kalusugan niya ngayun. Nanlalalim ang mga mata niya at tuyot din ang kanyang balat. Ibang iba siya sa dating Rebecca na nakilala ko. Siguro kung hindi niya ako sinampal kanina at nakasalubong ko lang siya sa isang lugar, baka hindi ko siya makilala eh. "Walang ibedensya? Well, hindi ko na kailangan pa ng ibedensya kung ano ang gi

ELIAS POV DUMIRECHO ako ng opisina habang hinihintay ko ang kuha ng CCTV na hiningi ko. HIndi lang mga actions ni Rebecca ang gusto kong makita kundi pati na din ang kanilang mga pinag-usapan ni Amery kanina. Baka may makuha akong impormasyon tungkol sa kidnapping na naganap three years ago. Kung talagang sangkot si Rebecca kagaya ng nabangit sa akin ng pinsan kong si Christopher, ako mismo ang gagawa ng hakbang para mapanagot ito. Kay laking perwisyo ang ginawa nitong si Rebecca sa buhay ko. Nang dahil sa kanya, kinamumuhian ako ngayun ni Amery. Kaagad kong dinukot ang aking phone para tawagan sana si Amery. Sana lang talaga sumagot ito dahil wala na siya kanina pagkalabas ko ng ICU. "Nasa bahay na ako, Elias! Huwag mo na akong isipin pa. Itoon mo na lang muna ang attention mo sa anak mo." sagot din naman kaagad nito sa akin. Mabuti na lang sumagot siya sa tawag ko kung hindi kailangan ko na namang mag-utos ng tao para icheck ang kalagayan nito "Bakit ka umalis? Bakit mo a

ELIAS POV "Do you have a death wish?" seryosong tanong ko kay Rebecca. Nakahandusay pa rin ito sa sahig habang patuloy sa pag-iyak. Kahit na katiting na awa, wala akong nararamdaman para sa kanya. Kulang pa ang sakit na nararamdaman nito ngayun sa pahirap na ginawa niya kina Rebecca at Elizabeth. Tatlong taon...tatlong taon na nagtiis ang mag-ina ko dahil sa kagagawan ng babaeng ito. Nag take advantage din siya sa pagkakaroon ko ng amnesia noon. Pinaniwala niya din ako sa isang kasinungalingan kaya walang puwang sa puso ko ang awa. Wala! "Patayin mo na lang ako, Elias! Patayin mo na lang ako." umiiyak na sambit ni Rebecca sa akin. Mapakla akong tumawa sabay iling "Sa palagay mo ba, ganoon lang sa akin kabilis na pakawalan ka? No...hindi sagot ang kamatayan para maagbayaran mo ang lahat ng kasalanan mo sa akin. Habang may galit akong nararamdaman sa puso ko para sa iyo, hindi ka makakaalis sa poder ko. Araw-araw kitang pahihirapan hangang sa magkaroon ako ng fulfilment at pap