Tous les chapitres de : Chapitre 301 - Chapitre 310

AMERY HEART POV "He's gone. Wala na siya." seryosong sagot ni Elias sa akin.. Napansin ko ang biglang pamumula ng mga mata niya at halatang pinipigil niya ang maiyak. Oo, naiintindihan ko ang nararamdama niya. I think ceasefire muna. Kailangan ko siyang intindihin sa sitwasyon niya ngayun dahil alam ko kung gaano kasakit ang mawalan ng mahal sa buhay. "I am sorry for your loss." mahinang sambit ko. Alam kong walang mas magandang salita ang pwedeng sabihin para mabawasan ng kahit na kaunti ang pagdadalmahati na nararamdaman niya ngayun. Hindi naman nakaimik si Elias. Nakatitig lang sa akin ang malungkot niyang mga mata kaya naman dahan-dahan na akong tumayo at nilapitan siya. Tumayo ako sa may tagaliran niya na hindi ko malaman kung paano ko ba siya dadamayan. "Alam kong masakit. Pwede kang umiyak kung gusto mo." seryosong sagot ko. Tinapik -tapik ko ang baliikat niya pero hindi ko napaghandaan ang sunod niyang ginawa. Namalayan ko na lang na inihapit niya na ang dalawa niya

ELIAS VILLARAMA VALDEZ POV "NAKIKIRAMAY ang buong angkan sa pagkawala ng isa sa mga miyembro ng pamilya natin, Elias." seryosong wika sa akin ni Charles. Isa sa mga pinsan ko na ka-triplets nila Charlotte at Christopher. Anak nila Tita Carmela at Uncle Christian. Gabi na at nandito kami sa isang chapel kung saan nakatakdang iburol ang anak ko ng ilang araw bago ito hihatid sa huling hantungan. "Hindi ko akalain na hangang dito na lang ang buhay niya. Masakit pero kailangan kong tangapin. Masyado nang maraming hindi kanais-nais na nangyari sa buhay ko at kailangan ko nang maging immune sa sakit na nararamdaman ng puso ko." seryosong sagot ko sa kanya. "Cous, this is what we called pagsubok. Hindi lang naman ikaw ang nakakaranas ng ganito eh. Alam namin na ginawa mo ang lahat para mailigtas siya pero hindi na talaga niya kinaya. Wala na tayong magagawa pa kundi tangapin ang katotohanan na wala na siya." seryosong sagot nito Yes...ano pa nga ba ang magagawa ko? Tangapin ang la

AMERY HEART POV '"Paano kung magkrus ang landas naming dalawa ni Rebecca mamaya?" seryosong tanong ko. "So, ano naman ngayun?" sagot din naman kaagad ni Christopher sa akin. "Hindi kami magkasundo ng babaeng iyun and besides siya ang Mommy ni Liam so normal lang na nandoon din ang babaeng iyun sa burol ng anak niya. Huwag na lang kaya akong tumuloy?" seryosong sagot ko "Amery, Ini-expect ka na ni Elias. Ngayun ka niya higit na kailangan. Nasa gitna siya ng pagluluksa and I think your presence is very important para maibsan ng kahit na kaunti ang lungkot na nararamdaman niya ngayun." seryosong sagot ng binata sa akin. "Ano? I mean...paano naman ako nasali sa usapan na iyan?" natatawa kong sagot kahit na ang totoo, ramdam ko na para bang may mainit na bagay ang biglang humaplos sa puso ko dahil sa sinabi niyang iyun. "Elias loves you so much. Hindi mo pa rin ba ramdam iyun? Aba't hindi ka naman siguro manhid para hindi mo maramdaman iyan diba?" nakangiting sagot nito sa aki

AMERY HEART POV "Sa palagay mo ba, deserved ko ito, Amery?" seryosong tanong sa akin ni Elias. Naiserved na ang mga pagkain na inorder ko kanina pero hindi pa rin iyun ginagalaw ni Elias. Sa mga nangyari, alam kong wala siyang gana kumain pero kailangan niyang pilitin. Hindi pwedeng hindi siya kakain. "Kumain ka na muna. Hindi pwedeng hindi. Remember, nag effort ako na ipagdrive ka papunta dito sa restaurant." nakangiti kong sagot sa kanya Kusa ko na ding nilagya ang pingan niya ng mga pagkain. Napansin kong napatitig siya sa akin sabay dampot ng kutsara at tinidor na nasa harapan niya. "I missed you, Amery. Alam kong nagkamali ako. Alam mo ba, kahit noong mga panahon na may amnesia ako. feeling ko may kulang sa akin. Feeling ko may hinahanap ang puso ko na hindi kayang maalala na isipan ko. Now, I know. Ngayung nagbalik na ang alaala ko, alam ko na kung ano ang hinahanap ko." seryosong sagot niya. Naramdaman ko na lang ang pagagap niya sa palad ko. Hindi naman ako nakaimik.

AMERY HEART POV Kaagad na din naman kaming nakapag check-in ni Elias. Ang hotel na kinaroroonan namin ay may kanugnog ng mall. Sa isang side hotel at sa kabila pang side ay isang shopping center. Maganda at malinis ang buong paligid since kakabukas lang pala nito. IIsang kwarto lang ang kinuha namin. Gusto ko kasing mabantayan itong si Elias eh. Tiwala naman ako na hindi siya gagawa ng mga bagay na hindi ko magugustuhan lalo na at nagluluksa siya. Matutulog lang kami kaya kami nandito ngayun sa loob ng isang hotel. "Mauna ka nang gumamit ng banyo, Elias." nakangiti ko pang utos sa kanya. Nakaupo ako dito sa sofa at kunwari, busy sa aking cellphone. Sa totoo lang, naiilang ako. Ganito pa rin kasi talaga kalaki ang epekto sa akin ni Elias eh. Shocks...feeling ko, para akong isang teenager na kasama ang aking crush sa iisang silid. Hindi na din naman sumagot si Elias at direcho na siyang pumasok sa loob ng banyo. Pinilit kong baliwalain ang pagkailang na nararamdaman ko sa ngayun