Tous les chapitres de : Chapitre 41 - Chapitre 47

XANTINA’s POV“SAGUTIN N’YO AKO! AM I NOT YOUR DAUGTHER?!”Gusto kong maiyak pero pinipigilan ko. Puno ng tanong ang isip ko ngayon. Habang si Mama at Papa, tila hindi alam kung ano ang isasagot sa akin.“I am sorry,” saad ni Papa.Sapat na ang salitang iyon para makumpirma ko ang totoo.Hindi ako anak ni Mama. Kaya ba ganito siya sa akin ngayon? Kaya ba wala na siyang pakialam sa nararamdaman ko? Dahil hindi naman niya ako tunay na anak?Muling tumulo ang mga luha ko. Parang may parte ng pagkatao ko ang biglang kinuha sa akin. Nanginginig ako at hindi ko alam kung manunumbat ba ako, magtatanong o tatakbo palayo. Pero sa kabila ng lahat ay para akong na-magnet sa kinatatayuan ko.“No. Arnold, ano ba?!” saad ni Mama na parang sinasaway si Papa. “X, you are my daughter. Mama mo ako, hindi ba? Ako iyong kasama mong lumaki. I was the one who always there with you kapag may event ka sa school. Ako iyong palagi mong kasama. Ako ang mama mo,” paliwanag niya. Humakbang siya papalapit sa akin

THIRD PERSON POVNakayuko lang si Yohan hawak ang ulo at nakapatong ang mga siko niya sa hita niya. Hindi pa rin siya makapaniwala sa kalagayan ngayon ni Xantina. Hindi niya alam na maglalasing ito, at magmamaneho dahilan para maaksidente ito.Matagal na niyang alam ang tungkol sa tunay na pagkatao ni Xantina, pero pinagbawalan siya ng ina niya banggitin ang tungkol doon. Ayon kay Yonna, tanging ang mga magulang lang ni Xantina ang pwedeng magsabi sa kaniya ng totoo. Hindi niya pwedeng pangunahan ang mga ito.Kaya nanahimik si Yohan. Hindi siya nagsalita kahit na may alam siya. Dahil iyon ang pakiusap ng ina niya.Hindi niya alam kung kailan magising si Xantina, pero sana oras na magising ito. Sabihin na ng mga matatanda ang lahat ng dapat nitong malaman, dahil kung hindi pa sila magpapaliwanag ay siya na ang magsasabi ng totoo. Alam niyang maaring magalit sa kaniya si Xantina, dahil tanging ito na lang ang walang alam sa tunay nitong pagkatao, pero tatanggapin niya ang galit nito.“Y

THIRD PERSON POVMakalipas ang mahigit isang taon….“Xander, bilisan mo!” sigaw ni Nimfa sa anak niyang nasa taas pa.Agad namang bumaba si Xander. Naka-casual attire lang siya ngayon.“Ang bagal mong kumilos. Sabi ko naman sa iyo, agapan mo ang gising dahil dadalaw tayo sa ate mo,” pagsesermon ni Nimfa sa anak.“How about dad?” tanong ni Xander sa ina niya habang palabas na sila ng bahay. Hindi na niya pinansin ang sermon ng ina.“Papunta na rin daw siya. Magkita na lang tayo doon,” sagot ni Nimfa sa anak.Tumango naman si Xander bago naunang lumabas ng bahay. Isang taon na ang nakakaraan. Maayos nang naghiwalay ang mga magulang nila pero mas naging maayos ang takbo ng buhay nila. Nagkabati na sina Nimfa at Arnold, pero mas pinili na nilang maghiwalay ng maayos at maging magkaibigan na lang. Si Xander naman ay bumalik na siya sa bahay para samahan ang kaniyang ina.Dumaan muna sila sa flowershop para sa bulaklak na dadalahin nila. Saka sila muling nagpatuloy papunta kay Xantina.Kasa