All Chapters of คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว: Chapter 251 - Chapter 260

หมิงหมิงแค่รับไม่ได้ที่ถูกสงสัยว่ากำลังโกหกเมื่อซางเชี่ยนปลอบใจ เขาก็อารมณ์ดีขึ้นมากทันทีเฟิงจิ่งซินที่อยู่ด้านข้างได้ยิน ก็หยุดร้องไห้จริงด้วย เป็นไปได้สูงที่หมิงหมิงจะจำคนผิดคนคนนั้นไม่ใช่แม่ของเธอแน่คิดมาถึงตรงนี้ เธอก็อารมณ์ดีขึ้นมากแต่เธอนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้หรงฉือเคยชมว่าเถียนเถียนน่ารักมากยิ่งไปกว่านั้น พวกเธอเหมือนจะสนิทกันมากด้วยเฟิงจิ่งซินคิดมาถึงตรงนี้ น้ำตายังไม่ทันเช็ด ก็ยื่นมือออกไปจับกระเป๋าของเฟิงถิงเซิน "พ่อคะ โทรศัพท์"เฟิงถิงเซินได้ยินคำพูดของซางเชี่ยน ก็คาดเดาได้คร่าว ๆ ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเขาใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดน้ำตาให้เฟิงจิ่งซิน ได้ยินแบบนั้นก็ส่งโทรศัพท์ของตัวเองให้เธอเฟิงจิ่งซินรีบกดเบอร์ของหรงฉือ และโทรออกหรงฉือดูหนังเสร็จแล้วตอนนี้คนกำลังเล่นเกมอยู่ในร้านเกมข้างโรงภาพยนตร์เห็นเบอร์เฟิงถิงเซินโทรมา ก็ตัดสายโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยเบ้าตาของเฟิงจิ่งซินยังน้ำตาคลอ "แม่ไม่รับสาย""คงยุ่งอยู่" เฟิงถิงเซินพูด "พวกเราอย่ารบกวนแม่เลย พ่อพาหนูออกไปกินข้าวเย็นนี้ดีไหม?"เฟิงถิงเซินพูดว่าหรงฉือยุ่ง ในใจเฟิงจิ่งซินก็คิดว่าลู่เจ๋อหมิงจำคนผิด

หลังส่งผลงานอย่างเป็นทางการแล้ว เย็นวันนั้น พวกเขาก็เชิญหนานจื้อจือมากินข้าวข้างนอกครั้งนี้หนานจื้อจือไม่ได้ปฏิเสธเมื่อมาถึงร้านอาหาร พวกหรงฉือกับหนานจื้อจือก็ลงจากรถขึ้นไปที่ชั้นบน โดยไม่ทันสังเกตรถของเฮ่อฉางปั่วที่มาถึง ซึ่งหยุดอยู่ไม่ไกลจากรถของพวกเขากลับเป็นเฮ่อฉางปั่ว ที่หลังจากเห็นพวกหรงฉือ ก็ชะงักการเคลื่อนไหวเมื่อเปิดประตูรถลงไปหลังจากรออยู่สองสามนาที เขาจึงเพิ่งอุ้มตานตานที่หลับแล้วลงจากรถฉีอวี้หมิงมาถึงก่อนแล้วเมื่อเห็นเขา ก็พูด "มาแล้วเหรอ?"เฮ่อฉางปั่วพยักหน้า "อืม"หลังผ่านไปไม่กี่นาที ตานตานก็เพิ่งตื่นขึ้น เฟิงถิงเซิน หลินอู๋ เฟิงจิ่งซินรวมถึงซุนลี่เหยาก็มาถึงแล้วเมื่อเห็นซุนลี่เหยา เฮ่อฉางปั่วหลุบตาลงซุนลี่เหยากลับดีใจมาก รีบสาวเท้ามาตรงหน้าเขา ทักทายเขาเสียงหวาน "พี่ฉางปั่ว"เฮ่อฉางปั่วมองเธออย่างเฉยชา ไม่ได้ตอบกลับซุนลี่เหยารู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ตอนนี้เอง เฟิงจิ่งซินเดินเข้ามา เห็นตานตานมีท่าทางไม่ค่อยมีชีวิตชีวานัก ก็พูด "ตานตาน เธอไม่สบายเหรอ?"ตานตาน "เปล่า..."เห็นเฟิงจิ่งซิน เฮ่อฉางปั่วกลับเผยรอยยิ้มอ่อนโยนออกมา "ตานตานไม่ได้เป็นอะไร

อวี้มั่วซวินนวดขมับที่ปวดหนึบ ดวงตาแทบจะลืมไม่ขึ้นแล้ว "ผมรู้ว่าคุณยังไม่ได้นอนแน่ๆ!""ตอนนี้ฉันจะลงไปกินข้าวเช้า อีกเดี๋ยวพวกเราค่อยคุยกันไหม?"อวี้มั่วซวินปวดตา นั่งตัวแข็งทื่อบนเก้าอี้ น้ำเสียงกลับตื่นเต้นมาก "คุย ต้องคุยแน่!"แรงบันดาลใจมักเลือนหายไปได้ง่ายแน่นอนว่าต้องตีเหล็กตอนยังร้อน"โอเค"กินข้าวเช้าเสร็จ หรงฉือกำลังจะวิดีโอคอลไปหาอวี้มั่วซวิน สายของเผยซวี่เฉินก็โทรเข้ามา"เมื่อครู่ผมเพิ่งได้รับสายจากทนายของเฟิงถิงเซิน โฉนดบ้านของคฤหาสน์สามหลังที่เฟิงถิงเซินแบ่งเพิ่มให้คุณเมื่อไม่นานมานี้ดำเนินการเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวผมจะไปเอาโฉนดกลับมา คุณว่างมารับเมื่อไรครับ? ถ้าคุณไม่มีเวลา เดี๋ยวพวกเราค่อยนัดเวลากันแล้วผมจะเอาโฉนดไปส่งให้คุณ"หรงฉือเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้วตอนนี้เธอไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยได้ยินเผยซวี่เฉินพูดแบบนี้ เธอก็พูด "งั้นรบกวนทนายเผยไปเอาให้หน่อยนะคะ"หลังวางสาย เธอกับอวี้มั่วซวินก็เริ่มทำงานอย่างจริงจังทันทีจนกระทั่งถึงเวลาพักเที่ยง ตอนที่พวกเขาใช้สมองกันจนสมองแทบระเบิด จึงเพิ่งหยุดพักชั่วคราวครั้งก่อนที่หรงฉือไปเยี่ยมคุณย่าเฟิง ก็คืออาทิตย์ก่อนหรงฉ

เธอเพิ่งเดินเข้าไปรับคน ก็เห็นด้านหลังของคู่ค้า มีร่างที่คุ้นเคยร่างหนึ่งปรากฏขึ้นเมื่อเห็นหลินลี่ไห่ ท่าทีของหรงฉือก็ไม่ได้เปลี่ยนไปหลินลี่ไห่กลับไม่เห็นเธอ แต่เด็กหนุ่มอายุสิบเจ็ดสิบแปดคนหนึ่งด้านข้างเขากลับโบกมือเรียกจากอีกฝั่งอย่างดีใจ "แม่ พี่ ผมกับพ่ออยู่นี่!"ได้ยินคำพูดของชายหนุ่มคนนั้น หรงฉือก็หยุดฝีเท้าทันที และเข้าใจโดยพลันว่าเขาเป็นใครเมื่อเอียงศีรษะไปมอง ก็เห็นซุนเยว่ชิงกับหลินอู๋ตามที่คาดไว้ซุนเยว่ชิงกับหลินอู๋เผยรอยยิ้ม หลินเช่อรีบสาวเท้าวิ่งไปทางพวกเธอตอนนี้เอง ประธานถังคู่ค้าของฉางโม่ก็เดินมาทักทายตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม "คุณหรง"หรงฉือคลายมือที่กำแน่น เก็บสายตาหลับมา และจับมือด้วยรอยยิ้ม "ประธานถัง"ตอนนี้ ในที่สุดพวกซุนเยว่ชิงกับหลินลี่ไห่ก็สังเกตเห็นหรงฉือหลินลี่ไห่ขมวดคิ้วซุนเยว่ชิงยิ้มอย่างเย็นชาอยู่หลายส่วนหลินอู๋มีสีหน้าเฉยชา ไม่คิดจะสนใจหลินเช่อไม่รู้ว่าพ่อแม่กับพี่สาวตัวเองกำลังมองอะไร จึงมองตามสายตาของพวกหลินลี่ไห่ไป ตอนที่เห็นหรงฉือก็ประหลาดใจมากเขาไม่เคยเจอหรงฉือ จึงหลุดปากออกมา "เป็นผู้หญิงที่สวยมาก!"หลินอู๋ขมวดคิ้วเหลือบมองเขาหลินลี่

การเจรจาการค้ากับประธานถังราบรื่นมากหลังจากนั้นสองวัน ทั้งสองฝ่ายก็เซ็นสัญญากัน ประธานถังยังมีตารางงานอื่น จึงออกไปจากฉางโม่แล้วเหนื่อยมาครึ่งวัน หรงฉือกับอวี้มั่วซวินก็กลับมาที่ห้องประชุม ดื่มเครื่องดื่มร้อน ๆ หลังจากดื่มครู่หนึ่ง เลขาเฉียนก็เดินเข้ามา เอากองคำเชิญปึกหนามาวางตรงหน้าพวกเขา และพูด "บัตรเชิญงานเลี้ยงส่งท้ายปีที่ได้รับช่วงไม่กี่วันมานี้อยู่ตรงนี้หมดแล้วครับ"ตรงนี้มีคำเชิญมากถึงยี่สิบสามสิบฉบับคำเชิญที่ส่งมาจากเหรินจี่เฟิง เฮ่อฉางปั่ว เฟิงซื่อกรุ๊ป กับซวิ่นตู้ก็อยู่ในบรรดานั้นด้วยหรงฉือกับอวี้มั่วซวินมองดู ก็พบว่าตระกูลหลินก็ให้คนส่งบัตรเชิญมาเช่นกันบนบัตรเชิญที่ตระกูลหลินส่งมา นอกจากอวี้มั่วซวินแล้ว ก็ยังมีชื่อของหรงฉือเขียนอยู่ด้วยอวี้มั่วซวินนั่งที่โต๊ะประชุม ถือบัตรเชิญที่ตระกูลหลินส่งมาและยิ้ม "ดูท่าบริษัทของพวกเราจะมีเสน่ห์ไม่น้อยเลย"แทนที่จะบอกว่าบริษัทของพวกเขามีเสน่ห์ไม่น้อย ไม่สู้บอกว่าสองโปรเจกต์ล่าสุดของบริษัทของพวกเขากับ cuap มีเสน่ห์ดึงดูดที่รุนแรงต่อตระกูลหลินจะดีกว่าส่วนตระกูลหลินเพื่อสร้างสายสัมพันธ์กับเขา ก็ไม่ลังเลที่จะลดตัว เขียนชื่อขอ