แชร์

บทที่ 257

ผู้เขียน: อวินจงมี่
เธอกำลังคิดเรื่องนี้ เฮ่อฉางปั่วก็เห็นรถของเธอและเดินมาหาเธอแล้ว

หรงฉือค่อย ๆ ลดกระจกรถลง "ประธานเฮ่อ"

เฮ่อฉางปั่ว "อรุณสวัสดิ์"

หรงฉือพยักหน้า "อรุณสวัสดิ์" พูดจบก็ถาม "ประธานเฮ่อมาที่นี่มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?"

เฮ่อฉางปั่วมาที่นี่ ความจริงก็ไม่ได้มีธุระอะไร

เพียงแต่เขาแค่นึกถึงการคาดเดาเมื่อคืน...

เขาพูด "เมื่อคืนวันเสาร์ ที่ทางเข้าร้านอาหาร ผมเห็นคุณกับประธานอวี้ แล้วก็มีคุณหนานจื้อจือด้วย"

หรงฉือฟังแล้วก็ยังไม่ทันจะเข้าใจว่าจู่ ๆ เขามาพูดเรื่องนี้กับเธอทำไม ก็ได้ยินเฮ่อฉางปั่วถาม "คุณก็เป็นลูกศิษย์ของคุณหนานจื้อจือเหมือนกัน ใช่ไหม?"

หรงฉือชะงัก ขมวดคิ้วมองเขา "คุณ..."

เฮ่อฉางปั่วกลับรับรู้คำตอบจากการตอบสนองของเธอ

"ถ้าอย่างนั้น ทั้งสองโปรเจกต์ของฉางโม่ ก็เป็นคุณที่นำทีมพัฒนาเหมือนกันใช่ไหม?"

หรงฉือเม้มปาก "ตกลงว่าคุณ..."

"คำถามสุดท้าย" เฮ่อฉางปั่วพูด "ภาษาโปรแกรม CUAP ของฉางโม่ ก็เป็นผลงานของคุณเหมือนกัน ถูกต้องไหม?"

แม้เขาจะไม่ได้เข้าใจภาษาโปรแกรม แต่ธุรกิจครอบครัวเขาข้องเกี่ยวกับสาขาที่เกี่ยวข้อง การมีอยู่ของ CUPA สุดยอดแค่ไหน เขารู้ดี

ตามที่เขารู้ ตอนแรกที่ฉางโม่ก่อต
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 270

    เฟิงจิ่งซินส่ายศีรษะแล้วกล่าว “โทรติดแล้วค่ะ”เฟิงถิงเซินกอดเธอไว้ ใช้ด้านในของนิ้วมือลูบสัมผัสที่มุมหน้าผากของเธอ พร้อมกับจ้องมองทั้งคิ้วและดวงตาของเธอที่เหมือนกับของตัวเอง “โทรติดแล้วยังไม่มีความสุขอีกเหรอ?”เฟิงจิ่งซินขมวดคิ้วน้อย ๆ เป็นปม “มีความสุขสิคะ แต่ว่า…”นานมากแล้วที่ไม่ได้คุยโทรศัพท์กับคุณแม่ หลังจากคุยสายกับคุณแม่เสร็จ ตอนนี้เธอก็มีความสุขเป็นอย่างมาก เพียงแต่ว่า...เฟิงถิงเซิน “แต่ว่าอะไร?”เฟิงจิ่งซินพูดเสียงอู้อี้ “แต่ก็เหมือนว่าจะไม่มีความสุขนิดหน่อยค่ะ”“โอเค ฟังดูเหมือนจะลึกซึ้งทีเดียวนะ? แต่ว่า…” เฟิงถิงเซินเอามือเท้าคางแล้วยิ้ม “น่าจะเป็นเพราะว่าลูกไม่ได้เจอคุณแม่มานานแล้ว ก็เลยคิดถึงแม่เขาน่ะ รอให้แม่เขาเสร็จงานแล้ว ค่อยให้เธอใช้เวลาอยู่กับลูกนาน ๆ ก็จะดีเอง”เฟิงจิ่งซินพยักหน้า แต่ก็เอ่ยอย่างไม่มีความสุขขึ้นมาอีกครั้งว่า “แต่คุณแม่งานยุ่งมากเลยนะคะ คุณแม่บอกว่าต้องรอเดือนหน้าถึงจะมาอยู่กับหนูได้…”“งั้นก็รอเดือนหน้า พ่อจะรอเป็นเพื่อนลูกเอง”“ค่ะ”เฟิงจิ่งซินก็เหนื่อยล้าแล้ว คุยไปได้ครู่หนึ่งก็หาวหวอด จึงลงจากตักเขาแล้วกลับไปพักผ่อนที่ห้องวันต่อมาคือว

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 269

    พวกซางเชี่ยนถึงบ้านแล้ว แต่ไม่เห็นหรงฉือ จึงนึกว่าเธอไปรับลูกสาวกับเฟิงถิงเซินที่สนามบินด้วยกันตอนนี้เฟิงถิงเซินกับเฟิงจิ่งซินล้วนถึงบ้านกันแล้ว ไม่เห็นแค่หรงฉือคนเดียว พวกเธอต่างก็ประหลาดใจอยู่เหมือนกันเพียงแต่ว่าพวกเธอไม่ได้สนใจหรงฉือ จึงคร้านที่จะถามเฟิงถิงเซินพูด “เธอมีธุระน่ะ”เฟิงถิงอีไม่นึกสงสัยว่าอาจมีเรื่องอื่นแอบแฝง จึงกลับไปเล่นกับเฟิงจิ่งซินต่อคุณย่าเฟิงรู้ดีอยู่แก่ใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรหลังจากทานข้าวเสร็จ เฟิงจิ่งซินเล่นอยู่คนเดียวสักพัก รู้สึกเบื่อขึ้นมา จึงโทรศัพท์ไปหาหรงฉือต่อให้เป็นวันหยุด หรงฉือก็ไม่คิดที่จะให้ตัวเองได้ว่างเลยในตอนที่เฟิงจิ่งซินโทรมา หรงฉือกำลังค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับข้อมูลที่หนานจื้อจือให้เธอมาเมื่อเห็นสายโทรเข้าจากเธอ นึกได้ว่าพวกเธอก็ไม่ได้พบกันมาเกือบครึ่งเดือนแล้ว หรงฉือจึงยกโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย “ฮัลโหล”หรงฉือไม่ได้รับสายของเธอมานานมากแล้วทีแรกเฟิงจิ่งซินไม่ได้คาดหวังอะไรเลยแต่เมื่อเห็นว่าจู่ ๆ หรงฉือก็รับสายแล้ว เธอจึงประหลาดใจอย่างเหลือล้น “คุณแม่!”สมาธิของหรงฉือจดจ่ออยู่บนหน้าจอโน้ตบุ๊ก จึงตอบกลับเสียงเรียบ “อืม”เฟิงจิ่งซ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 268

    “คุณพ่อ น้าอู๋อู๋”ออกมาจากสนามบินแล้วเห็นเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ เฟิงจิ่งซินปล่อยมือจากป้าหลิว วิ่งตรงเข้ามาทางพวกเขา แล้วโผเข้าสู่อ้อมกอดของพวกเขาพอขึ้นรถมาแล้ว เฟิงจิ่งซินค้นกระเป๋าน้อย ๆ ของตัวเอง นำของเล่นกระจุกกระจิกที่น่าสนใจซึ่งเธอออกไปเที่ยวเล่นแล้วซื้อกลับมาในช่วงไม่กี่วันนี้ยื่นส่งให้หลินอู๋กับเฟิงถิงเซิน“คุณพ่อ น้าอู๋อู๋ หนูซื้อของขวัญมาฝากค่ะ”หลินอู๋รับมา ลูบผมของเธออย่างอ่อนโยนพร้อมกับเอ่ยยิ้ม ๆ “ขอบคุณซินซินนะ”วันนี้คุณหญิงย่าออกจากโรงพยาบาล เฟิงถิงเซินกับเฟิงจิ่งซินต้องกลับไปกินมื้อค่ำที่บ้านเดิมออกจากสนามบิน หลังพาหลินอู๋กลับไปส่งที่บ้านแล้ว เฟิงถิงเซินถึงค่อยให้คนขับรถเปลี่ยนทิศทางมุ่งหน้ากลับไปยังบ้านเดิมเฟิงถิงเซินกำลังสะสางงานอยู่บนรถระหว่างทางกลับบ้านเดิมเฟิงจิ่งซินก็ไม่รบกวนเขา เล่นคนเดียวไปเงียบ ๆกลับมาถึงบ้านเดิม พอลงจากรถมา เฟิงจิ่งซินที่แบกกระเป๋าน้อย ๆ อยู่ก็วิ่งเข้าไปในบ้านเดิมพลางตะโกนว่า “คุณแม่คะ คุณแม่~”เฟิงถิงเซินพับเก็บโน้ตบุ๊กแล้วลงจากรถ เมื่อได้ยินอย่างนั้น ก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบนาบ “คุณแม่ของลูกไม่อยู่หรอก”เฟิงจิ่งซินอึ้งไปเล็กน้

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 267

    อวี้มั่วซวินเคยมาที่บ้านตระกูลหรง เขาจึงส่งพลุมาที่บ้านตระกูลหรงโดยตรงส่วนเฮ่อฉางปั่ว เพื่อเป็นการหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น หรงฉือจึงให้ที่อยู่ในละแวกใกล้ ๆ กับวิลล่าตระกูลหรงกับเขาไปแทนบ่ายสองโมงกว่า หรงฉือขับรถไปตามนัดเฮ่อฉางปั่วบอกในโทรศัพท์ว่าเขาให้คนนำพลุมาส่งให้เธอแต่ในความเป็นจริง หลังจากจอดรถแล้ว คนที่หรงฉือพบกลับเป็นเจ้าตัวเฮ่อฉางปั่วเฮ่อฉางปั่ว “มาแล้วเหรอครับ?”“ค่ะ...”“เปิดฝากระโปรงหลังทีครับ”หลังจากหรงฉือเปิดฝากระโปรงท้ายรถ เฮ่อฉางปั่วก็ขนพลุกับของขวัญปีใหม่จำนวนหนึ่งมาไว้ที่ท้ายรถเธอหรงฉือเห็นของขวัญปีใหม่แล้ว ก็อดไม่ได้จึงกล่าว “ของขวัญปีใหม่ไม่ต้องก็ได้ค่ะ…”“ตานตานให้ผมเอามาให้คุณครับ”หรงฉือ “…”เธอก็เอาเชือกถักเงื่อนสมหวังทุกประการที่ถักเอง รวมถึงของขวัญปีใหม่จำนวนหนึ่งที่ซื้อมาหลังกินมื้อกลางวันไปไว้ในรถของเฮ่อฉางปั่วเช่นกัน “ของพวกนี้ฉันซื้อให้ตานตานค่ะ”เฮ่อฉางปั่วยิ้มเล็กน้อย ก่อนกล่าว “โอเคครับ”เขาเห็นของเล่นกระต่ายที่ดูคุณภาพดีตัวหนึ่งจากในกองของขวัญปีใหม่ที่เธอเตรียมไว้ จึงหยิบขึ้นมาดู “นี่อะไรเหรอครับ?”“นี่คือโคมไฟกระต่ายค่ะ” หรงฉือ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 266

    ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ถ้าอย่างนั้นเฟิงจิ่งซินก็น่าจะอยู่ฉลองปีใหม่ที่ตระกูลเฟิงแล้วแม้ในใจของคุณยายหรงจะเสียดายเฟิงจิ่งซิน ทว่าก็เสียใจแทนหรงฉือเช่นกันหรงฉือจิตใจสงบนิ่ง เธอกล่าวปลอบใจคุณยายหรง “คุณยายคะ หนูไม่เป็นไรค่ะ แค่ซินซินมีความสุขก็พอแล้ว”แต่คุณยายหรงกลับรู้สึกว่าเธอไม่อยากทำให้ตนเป็นกังวล ถึงได้ฝืนยิ้มคุณยายหรงลอบถอนหายใจ ไม่ได้พูดต่ออีกหลังจากรับประทานมื้อเช้าแล้ว หรงฉือกับพวกเหอหมิงเสวี่ยก็ออกไปหาซื้อของฉลองปีใหม่ในส่วนนอกของร้านค้าล้วนประดับประดาด้วยโคมไฟและอักษรมงคลอย่างละลานตา เพลงปีใหม่อันคุ้นหูก็สามารถได้ยินในทุก ๆ ที่ อบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งช่วงปีใหม่ส่วนเรื่องของฉลองปีใหม่ อันที่จริงพวกเหอหมิงเสวี่ยได้หาซื้อและเตรียมไว้รอบหนึ่งแล้วของส่วนใหญ่ก็มีในบ้านอยู่แล้ว วันนี้แค่ออกมาหาซื้อในส่วนที่ยังขาดเหลืออยู่เท่านั้นบนถนนก็มีเด็กน้อยสวมชุดเซตกันหนาวบุขนสามชิ้นสไตล์จีนที่ดูมีความเป็นมงคล โคมไฟเสือน้อยในมือก็น่ารักน่าเอ็นดูหรงฉือมองเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกระโดดโลดเต้นอยู่บนถนนแล้วก็ชะงักฝีเท้าลงช้า ๆชุดเซตกันหนาวบุขนสามชิ้นสไตล์จีนนี้ ในช่วงก่อนที่เฟิงจิ่งซินจะ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 265

    งานเลี้ยงของฉางโม่จัดขึ้นหลังงานเลี้ยงที่เฮ่อซื่อสามวันในคืนวันงาน เฮ่อฉางปั่วมาถึงค่อนข้างเร็วทีเดียวอาจเป็นเพราะว่าไม่มีหลินอู๋ เฟิงถิงเซินกับเหรินจี่เฟิงอยู่ด้วย ที่งานเลี้ยงของฉางโม่จึงไม่มีเรื่องพิเศษอะไรเกิดขึ้นมากนักในคืนวันนั้นมีแขกเหรื่อมากันค่อนข้างมากหรงฉือกับอวี้มั่วซวินรับแขกกันวุ่นตัวเป็นเกลียว จึงไม่เหลือกำลังจะมาสนใจเฮ่อฉางปั่วเป็นพิเศษพองานเลี้ยงดำเนินมาได้ครึ่งทางแล้ว เห็นเฮ่อฉางปั่วกำลังคุยกับหรงฉ่างเซิ่ง พวกเขาถึงค่อยนึกได้ว่าเฮ่อฉางปั่วไม่ได้ขอตัวกลับไปก่อนต้องรู้ว่างานเลี้ยงของตระกูลหลินก็จัดขึ้นในค่ำคืนวันนี้เช่นกันพวกเขานึกว่าเฮ่อฉางปั่วมาเร็วอย่างนี้ เพราะวางแผนว่าจะขอตัวกลับก่อนกลางคัน จะได้ไปเข้าร่วมงานเลี้ยงของตระกูลหลินแต่ไม่นึกเลยว่า...อวี้มั่วซวินค่อนข้างพอใจเลย จึงพูดอย่างอดไม่อยู่ “อะไรที่เรียกว่าเห็นความสำคัญของการร่วมมือกับฉางโม่เรา? ดูสิ นี่ก็คือตัวอย่างไงล่ะ ส่วนเหรินจี่เฟิงนั่น…จิ๊ ผมคร้านที่จะว่าเขาด้วยซ้ำ”หรงฉือก็ประหลาดใจอยู่บ้างเหมือนกันเฮ่อฉางปั่วไว้หน้ากันขนาดนี้ หรงฉือกับอวี้มั่วซวินจึงไม่อาจละเลยอีกฝ่ายพวกเขาเดินเข้า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status