ปลายฟ้าเดินออกจากห้องไปแล้วแดเนียลก็เข้าไปในห้องนอนและล้มเขายังครูปวดท้องอยู่แต่มันก็ไม่มากเท่ากับตอนแรกที่โทรศัพท์หาหญิงสาวจริงๆ แล้วแดเนียลเป็นคนทานเผ็ดไม่ค่อยได้แต่ก็อยากจะทำความรู้จักกับปลายฟ้าและเพื่อนให้มากขึ้น เขาเลยตกลงไปกินส้มตำและก็ไม่คิดว่ามันจะปวดท้องมากขนานนี้แต่มันก็คุ้มค่าเพราะเขาเห็นความห่วงใยในสายตาของปลายฟ้าและจากนี้แดเนียลคิดว่าจะต้องพยายามใกล้ชิดกับเธอให้มากขึ้นเขาอยากให้ปลายฟ้าเปิดใจแต่ก็จะไม่กดดันจนหญิงสาวรู้สึกเครียดชายหนุ่มไม่คิดเลยว่าหญิงสาวที่ตนเองพยายามตามหาจะอยู่ใกล้กันถึงเพียงนี้ สองเดือนที่ผ่านมาเขากลับไปเคลียร์งานและเก็บของออกจากบ้านพักที่เชียงใหม่และเพิ่งมาอยู่คอนโดนี้ได้ไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เขาเลยไม่เคยเจอกับปลายฟ้าเลยแต่ในเมื่อได้เจอกันอีกครั้งเขาก็ไม่มีทางจะปล่อยปลายฟ้าไป อย่างแน่นอน ถึงตนเองจะเป็นอาจารย์และปลายฟ้าจะเป็นลูกศิษย์แต่ก็ไม่มีวิชาที่ต้องเรียนด้วยกันเลยแดเนียลนอนคิดถึงเรื่องของตนเองกับปลายฟ้าและหลับไปจนกระทั่งถึงเช้าเขาได้ยินเสียงเคาะประตูห้องเลยรีบลุกพอเปิดออกมาก็เห็นถุงโจ๊กที่แขวนอยู่ที่หน้าประตู ถ้าเดาไม่ผิดคนที่ซื้อมาให้น่าจะเป็นปลาย
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08
Masuk
