Semua Bab พ่อของลูกเจระวี: Bab 71 - Bab 80

“ อือ “ เจระวีรู้สึกตัวขึ้นบนเตียง ไม่ทันที่เธอจะได้นึกคิดหรือสังเกตอะไรร่างของเธอก็ลุกจากเตียงไปอย่างกระฉับกระเฉง เหมือนกับว่าเธอควบคุมตัวเองไม่ได้ เจระวียืนมองภาพของตัวเองตอนนี้ในกระจก ก็เห็นว่าเธอใส่ชุดนักเรียนอยู่ พร้อมกับความรู้สึกที่ว่านี้คือตัวเธอแต่ก็ไม่ใช่เธอ ‘ นี่มันอะไร เรามาอยู่ในชุดนี้ได้ยังไง แล้วที่นี้มันที่ไหน ไม่ใช่บ้านเรานี่ ‘ เจระวีสงสัย แต่ร่างกายก็ไม่ได้ขยับตามท่าทีที่เธอต้องการ เหมือนกับว่าเธอควบคุมไม่มันได้ แค่ปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น “ อีพราว! มึงลงมานี้เดี๋ยวนี้ “ เสียงตะโกนร้องขึ้นมาจากด้านล่างทำให้เจระวีตกใจ พราวเหรอ? หมายความว่าไง เจระวีได้แต่นึกคิดในระหว่างนั้นร่างกายนี้ของเธอก็รีบวิ่งลงไปข้างล่าง “ พ่อ มีอะไรจ๊ะ “ ร่างกายพูดคุยกับคนตรงหน้าโดยที่เจระวีไม่ได้ควบคุมอะไร เธอได้แต่จ้องมองชายแก่ที่ดูเหมือนว่าจะเมามาย มองมาทางนี้ด้วยความโกรธ เพียะ! ฝ่ามือใหญ่ตบมาที่หน้าของหญิงสาว เจระวีปวดแสบปวดร้อนรู้สึกเจ็บไปกับร่างนี้ด้วย แต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงควบคุมร่างกายนี้ไม่ได้ ไม่งั้นตาแก่ตรงหน้าคงได้เจอกันสักตั้ง เจระวีได้แต่โมโหแล้วมองเห

“ พราว พราวอย่าเป็นอะไรไปนะพราว พราวต้องตื่นกลับมาหาเจตนะ “ เจระวีมองหน้าของจิรกิตติ์ที่ร้องไห้วิ่งตามร่างของเธอ นั่นก็คือร่างของพราวที่กำลังเป็นอยู่ “ เจต พราวรักเจนนะ “ สิ้นเสียงแผ่วเบาที่เจ้าของร่างพึมพำบอกคนตรงหน้า พยาบาลก็ได้เข็นเอาร่างกายนี้เข้ามาในห้องฉุกเฉิน เจระวีรู้สึกเจ็บและปวดร้าวทรมานไปทั้งตัว เหมือนกับว่าคนที่ถูกรถชนเป็นเธอจริงๆ แต่เมื่อรู้ตัวอีกรอบก็เหมือนกับว่าดวงจิตของเธอได้หลุดออกมาจากร่างของพราวฟ้าแล้ว เจระวีมึนงงก้มมองตัวเองที่เป็นเหมือนอากาศ แล้วเงยหน้าจ้องไปที่คนบนเตียงซึ่งกำลังโดนทีมแพทย์ช่วยป้ำหัวใจให้อยู่ ตี๊ด…ตี๊ด…. “ หมอชีพจรของคนไข้ดับแล้วค่ะ “ เจระวีถึงกลับน้ำตาตก ยกมือขึ้นทาบอก นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน ระหว่างนั้นร่างของเธอที่เป็นเหมือนดั่งลมก็ลอยไปตามอากาศ ไปหยุดยังห้องพักของคนๆ หนึ่ง ‘ แม่ ‘ หญิงสาวมองคนที่อยู่ในห้องนั้นก็คือจ๊ะจ๋าแม่ของเธอ กำลังดิ้นทุรนทุรายมีแววตาเจ็บ “ โอ้ย ปวดท้อง จะคลอดแล้ว พี่แสง!! “ ในระหว่างที่เจระวีกำลังตกใจ เธอก็โดนลมดูดเข้าไปในท้องของคนเป็นแม่! “ อ๊าก!!! “ ร่างของพลอยเจนสะดุ้งตื่นขึ้นมาในห้องนอนของบ้านจิรกิตติ์

“ ไม่เอาผัวใหม่นะครับ “ เขาที่นอนเป็นผักมาหลายเดือนทำให้การพูดค่อยข้างมีปัญหาประโยคสั้นๆ แต่ก็ต้องใช้แรงเยอะมาก เนื่องจากเมื่อกี้ได้ยินเมียขู่ว่าจะมีผัวใหม่เขารับรู้แล้วยอมไม่ได้ เมื่อจิตใจต่อสู้ร่างกายจึงตอบสนอง คนที่นั่งจ้องเขาอยู่นั้นก็มีแววตาตื่นเต้นตกใจดีใจปะปนกันไปหมด จนร่างกายขยับไม่ได้เลย “ อะ คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ เจนจะรีบไปตามหมอให้ หมอ หมอคะ! “ เมื่อหญิงสาวเริ่มคุมสติตัวเองได้ก็รีบวิ่งออกไปตามหมอข้างนอก ซึ่งหมอไนยะก็กำลังเตรียมของจะออกไปข้างนอกพอดี เขาจึงรีบกลับมาดูให้ “ เฮ้อ “ หมอไนยะถอนหายใจแรงหลังจากเข้ามาเช็คดูอาการของคนไข้บนเตียง จนพลอยเจนที่มองดูอยู่ดูไม่ออกกังวลใจยิ่งกว่าเดิม “ เป็นยังไงบ้างถึงได้ถอนหายใจแรงแบบนี้เนี่ย “ ไนยะหันมายิ้มให้ท่าทีร้อนใจของเพื่อน “ ปกติคนที่หลับนานเกือบปีแบบนี้ถ้าตื่นขึ้นมาคงต้องนับหนึ่งใหม่หมด ตั้งแต่ขยับตัวพูดจา แต่ร่างกายของอาเจตน่าจะแข็งแรงกว่าคนรุ่นเดียวกันมาก เลยอาการดูไม่หนัก คิดว่าถ้าทำกายภาพบำบัดสัก 2-3 เดือนก็น่าจะกลับมาเป็นปกติแล้วแหละ “ “ จริงเหรอ! “ พลอยเจนมีท่าทีดีใจมากรีบหันไปมองคนบนเตียง “ ใช่ เดี๋ยวฉันจะ

ตกดึกของวันเดียวกันก่อนจะเข้านอน จิรกิตติ์เดินถือแก้วนมเข้ามาให้เมียก็มีคำถาม เขานั่งลงข้างๆ เธอ “ ช่วงเย็นเห็นแจกซองกัน โอมจะแต่งงานแล้วเหรอ “ พลอยเจนหันมารับแก้วนมในมือสามีพร้อมพยักหน้าให้ “ ใช่ค่ะ จะได้แต่งสมใจมันแล้ว หลังจากรอมาตั้งหลายปี “ “ อืม เห็นมาสั่งแหวนเพชรตั้งแต่สามปีก่อน นึกว่าจะได้แต่งตั้งแต่ตอนนั้นแล้วนะเนี้ย “ พลอยเจนเผยยิ้ม “ ถ้าแต่งเร็วก็ได้ใจไอ้โอมมันสิคะ คนเจ้าชู้แบบนั้นให้รอคอยอะไรบ้างนะดีแล้ว จะได้เห็นค่า “ เธอหัวเราะเบาๆ ในลำคอจากนั้นจึงยกแก้วนมขึ้นจิบ “ แล้วคุณไม่ดื่มด้วยกันเหรอคะ อายุก็มากโขแล้ว ควรจะเพิ่มแคลเซียมบ้างนะ “ เจตมองที่หน้าเมียแล้วก็อมยิ้ม “ เดี๋ยวก็ดื่ม “ “ ดื่ม? ดื่มจากไหน จับมาแค่แก้วเดียวนี่ “ เมื่อเมียพูดจบเขาก็ก้มหน้าลงแนบนมเมีย “ ดื่มจากเต้านี่ไง “ เจ้าของเต้าตาลุกวาวรีบดันหน้าคนแก่ออก “ ทะลึ่ง! “ “ ทะลึ่งอะไร อานอนเป็นผักมาเกือบปี ตอนนี้หายแล้วก็ไม่คิดจะให้รางวัลกันหน่อยเหรอ “ เขาออดอ้อนเธอแขนใหญ่ก็สวมกอดเธอแนบแน่น “ คุณคิดว่าอยากจะมีลูกกี่คนคะ “ คำถามของพลอยเจนเล่นเอาเข้าทางเขา “ ถามแบบนี้แสดงว่า..ถ้าอาทำอะไ

“ ว๊าย! อาเจต คนฉวยโอกาส “ พลอยเจนตะคอกว่าคนข้างหลังเสียงดังด้วยความตกใจเพราะเขาเล่นแอบย่องเบามาหอมแก้มเธอ “ มัวทำอะไรอยู่ตรงนี้ ไม่เห็นเข้าไปในห้องสักที น้องแจมหลับไปแล้วนะ “ เขากระซิบกระซาบข้างหูเธอ พลอยเจนจึงหันมาจ้องเขา “ เจนยืนดูรูปที่เราถ่ายกันเมื่อช่วงบ่ายอยู่ไงค่ะ แล้วคุณจะรีบไปไหน เพิ่งจะสองทุ่ม “ จิรกิตติ์ได้ยินเมียพูดแบบนั้นก็รู้สึกหงอย นี่มีแค่เขาเหรอที่รู้สึก หรือเขาจะเป็นตาแก่บ้าตัณหาไปแล้วเนี่ย “ ไปเถอะเจนขึ้นห้องเถอะน่า เดี๋ยวลูกตื่นเอา “ หญิงสาวตาเหลือกโผนทันที ตาแก่นี้สักจะเอาใหญ่แล้วนะ “ คิดจะทำอะไรคะ “ “ เอ้า เจน~ก่อนที่น้องแจมจะนอนวันนี้ น้องแจมบอกอาว่าเขาอยากมีน้อง เขาเหงาอยากมีเพื่อนเล่น แล้วเจนไม่อยากทำเพื่อลูกหน่อยเหรอ “ พลอยเจนรีบหันหน้าหนีไปทางอื่น “ ลูกอยากได้หรือคุณอยากได้กันแน่ น้องแจมยังเรียกพ่อเรียกแม่ไม่ชัดด้วยซ้ำจะไปพูดประโยคยาวๆ พวกนั้นได้ยังไง “ สิ้นคำพูดเธอก็รีบเดินหนีเขาไป เพราะกลัวใจอ่อนให้ “ เจน ที่รักครับ “ ซึ่งจิรกิตติ์ก็หาได้ยอมแพ้เขาเดินตามเธอไปพลันทำเสียงอ้อนเสียงหวาน “ จะเดินตามเจนอีกนานไหมคะ “ พลอยเจนที่กำลังนั่งอยู่บ