All Chapters of Consultant Turned Contracted Wife: Chapter 151 - Chapter 160

Nanlaki ang mga mata nina Tyler at Barry. Pareho nilang natanaw ang kapahamakan, isang banggaan ang posibleng mangyari. Saglit silang lumingon sa likuran.Sa passenger seat, mahigpit na nakapikit si Selena habang nakakapit sa kanyang tiyan. Halatang pinipigilan ang kaba. Si Neera naman ay wala pa ring malay, walang kamuwang-muwang sa panganib na kinakaharap nila ngayon.Nagkatinginan sina Tyler at Barry, mabilis, puno ng tensyon.Si Barry ang unang nagsalita. “May smoke bomb ka pa ba diyan?”“Oo, mayroon pa akong dalawa rito. Bakit?” balik-tanong ni Tyler, bakas ang pag-aalinlangan.“Akin na!” agad na kinapa ni Barry sa bulsa ni Tyler ang smoke bomb.“Ano’ng pinaplano mo?!” tanong ni Tyler, halatang naguguluhan.“Basta! Makinig ka sa ‘kin, tanggalin mo ang seatbelt ni Neera, ako na bahala kay Mrs. Strathmore!” madiing sambit ni Barry habang binababa ang salamin ng pintuan.Walang pag-aatubili, ibinato niya ang smoke bomb sa katabing sasakyang humahabol sa kanila, sa kanan.Isang iglap

Agad nilang inilagay si Selena sa stretcher at itinakbo sa NICU para isagawa ang emergency cesarean section.Hindi na nag-aksaya ng oras ang mga nurse at doktor.Si Axel naman ay napilitang manatili sa labas, iniwan sa hallway habang sinusubukan niyang panatilihin ang sarili sa katinuan.Ilang minuto ang lumipas, muling bumukas ang pinto ng NICU at lumabas ang isang doktor, seryoso ang ekspresyon. “Mr. Strathmore?” tawag nito.Agad na lumapit si Axel. “Ano’ng lagay niya?” aniya, halos hindi makahinga.Hindi maganda ang anyo ng doktor. May bigat ang bawat salitang bibitawan.“Mr. Strathmore, sinabi mo na halos o papasok pa lang sa walong buwan ang dinadala ng asawa mo kaya magiging premature ang panganganak niya. May tumulo mula sa kanyang pwerta dahil maaga ring nabutas ang panubigan ni Mrs. Strathmore kaya’t nagsimula na ang contractions, kasabay ng matinding pagdurugo. Malakas ang sakit na nararamdaman niya kaya siya namumutla. Binigyan na siya ng painkillers at pinapakalma ang kond

Sa katahimikan ng ward, tanging tunog ng mabagal na paghinga ni Selena at ng mahinang pag-ugong ng aircon ang naririnig.Hapon na nang magising si Selena. Ilang oras din siyang nakapagpahinga matapos ang mahaba at nakakapagod na operasyon.Iminulat niya ang kanyang mga mata nang dahan-dahan, para bang sinusubukan munang masanay sa liwanag na pumapasok sa silid.Una niyang nasilayan ang pigura ni Axel na nakaupo sa tabi niya, bahagyang nakasandal sa sandalan ng upuan, ngunit abala sa pagtipa sa laptop na nakalapag sa kanyang hita. May seryosong ekspresyon ito, para bang malalim ang iniisip.Sa kabilang panig naman niya, naroon si River, abala rin sa pagtingin sa mga dokumento sa laptop na hawak nito, halatang may pinagkakaabalahan ding trabaho.Naramdaman ni Axel ang isang pares ng mata na nakatingin sa kanya kaya inangat niya ang kanyang ulo. Nang makita niyang gising na si Selena at tahimik na nakatitig sa kanya, bahagyang nabigla si Axel.Mabilis niyang kinalma ang sarili, isinara a

Hindi pa rin gumalaw si Klyde sa kinauupuan. “May balita ka ba kung ano ang nangyari kina Vincent?” malamig pa rin ang tinig niya.“Sinubukan kong tingnan ang mga hidden cam sa buong hideout nila, pero wala akong na-recover. Mukhang binura nila ang lahat ng record at sinira ang mga camera sa loob ng apartment. Kahit ang mga files sa loob ng mga computer nila ay nabura at walang bakas ng kahit anong history ng pag-transfer, pag-copypaste, o kahit log in,” paliwanag ni Lyka, pilit pinapanatili ang normal na tono ng boses kahit ramdam niyang nanlalamig ang kanyang mga palad.“Hanapin mo sila, at kapag nahanap mo na kung nasaan sila… alam mo na ang dapat mong gawin,” mariing wika ni Klyde, mabigat ang tono at malamig ang titig.Walang alinlangan, agad na naunawaan ni Lyka ang nais ipagawa sa kanya. Walang tanong, walang pagdadalawang-isip. Bahagya siyang yumuko bilang paggalang at agad na nagpaalam na aalis na.Alam niyang mahalaga na mahanap kaagad si Vincent at ang mga kasama nito. Kila

Habang papalapit si Russell sa private ward ni Selena, abala siya sa pag-iisip ng tamang paraan para ilabas ang mga dala nang hindi nakakagulo. Ngunit bago pa man siya tuluyang makalapit, isang biglaang paghila sa kanyang braso ang nagpahinto at nagpagulat sa kanya.“Neera?!” halos pasigaw na reaksyon niya, bahagyang nanlaki ang mga mata.Makahulugang tinitigan ni Neera si Russell, ang mga mata’y matalim at may kahulugan. “Ang tagal mo,” sabi nito na may halong pag-aaktong inis. “Kanina pa kita tinatawagan, ngayon ka lang dumating.”Kasabay nito, nagkunwari pa siyang hirap maglakad at kumapit nang mahigpit sa braso ni Russell, na para bang kailangan niya ng suporta.“Ano’ng pinagsasasabi mo—” naguguluhan pang tanong ni Russell.“Ikaw naman!” putol ni Neera, patuloy ang kanyang pag-arte habang mahigpit pa rin ang kapit. “Kanina pa nga kita pinapapunta rito!”Habang nagsasalita, bahagyang nag-iba ang ekspresyon niya, mula sa kunwaring inis, ay naging seryoso at matalim.Tumango siya nan