All Chapters of พลิกรักร้ายนายแฟนเก่า: Chapter 21 - Chapter 30

บทที่ 21 นีน่าช่วยพวกเราด้วย“เกิดเรื่องเหี้ยอะไรขึ้น ใครทำอะไร?” มั้นท์รีบใช้คีย์การ์ดที่หยิบไปเมื่อคืนเปิดประตูเข้ามาในห้องอย่างร้อนรนจากการได้ยินเสียงเมื่อครู่ทั้งเรนและมั้นท์จ้องมองรีไวน์อย่างไม่วางตา ส่วนมั้นท์ตื่นตระหนกเล็กน้อยเพราะตัวเองไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่แรก“มันทำอะไร เรนมึงตอบกูหน่อยดิ้”“กูจะเอาข้าวเอายาให้มันกิน แต่มันปัดทิ้งหมดและเอาแต่แดกเบียร์” เรนยังคงมองไปที่รีไวน์อย่างไม่สบอารมณ์ เหมือนกับแววตาที่จ้องมองเด็กเอาแต่ใจไม่ผิด“รีไวน์ มึงจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ เพื่อนอุตส่าห์หวังดี” มั้นท์หันไปพูดกับรีไวน์อย่างใจเย็นและพยายามให้รีไวน์เข้าใจถึงเหตุผล“พวกมึงไม่ได้ยินเหรอ? กูบอกแล้วว่ากูอยากตาย พวกมึงจะปล่อยให้กูเป็นแบบนี้ต่อไปโดยที่ไม่ห้าม กูก็ไม่ว่า มันคือทางที่กูเลือก กูคิดของกูมาดีแล้ว” รีไวน์พูดออกมาอย่างอดกลั้น ในตอนนี้เขาเหมือนกับคนมืดแปดด้านและหาหนทางสว่างไม่เจอเรนกับมั้นท์ถึงขั้นส่ายหัวไปตามๆ กัน“ไปหาหมอเถอะ ถือว่ากูขอร้อง..” มั้นท์พยายามเข้าไปพูดใกล้ๆ กับรีไวน์แต่เจ้าตัวก็ปฏิเสธและไล่ให้ทุกคนออกไปเรนกับมั้นท์จึงออกมาจากห้องก่อนรอให้อารมณ์ของรีไวน์สงบลงและ

บทที่ 23 กลิ่นของความรัก“เธอก็เหมือนกันนี่ แล้วเธอมีอะไรจะบอกกับฉันไหม?”“ฉันขอโทษ ที่ก่อนหน้านี้ฉันไม่เปิดโอกาสให้นายได้พูดเลยและก็ไม่ยอมฟังนายด้วย จนทำให้นายต้องมาอยู่ในสภาพนี้”“นั่นไม่ใช่ความผิดของเธอสักหน่อยฉันมาอยู่นี่เพราะทำตัวเองต่างหาก เลิกโทษตัวเองได้แล้วหน่า” รีไวน์ดุนีน่าเล็กน้อย เพราะเธอยังคิดว่าเป็นความผิดของเธออยู่เรื่อย แต่นีน่าเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นจริงจังของเขาแล้วก็หลุดหัวเราะออกมาอย่างลืมตัว รีไวน์ตกใจกับรีแอคของนีน่าแต่เขาก็ยิ้มออกมาอย่างสบายใจ“โอเคๆ เข้าใจแล้วๆ งั้นจะให้ฉันไปตามหมอได้หรือยังล่ะ?”“ยัง..จนกว่าเธอจะตอบคำถามฉันก่อน ว่าจะเป็นไปได้ไหมถ้าฉันขอโอกาสได้กลับไปดูแลเธออีกครั้ง” รีไวน์ค่อนข้างกังวลกับคำตอบแต่มันก็ต้องลองดูสักตั้ง บรรยากาศอุตส่าห์ดีมาตลอดอยู่แล้วเชียว หากว่ามันจะพังไปเพราะคำพูดของเขาเมื่อกี้ ก็คงน่าเสียดายอยู่ไม่ใช่น้อย เพราะนี่คือการคุยกันกับนีน่าที่ดีที่สุดในรอบสองปีกว่าๆ ที่ผ่านมาเลย“...” นีน่าเงียบและไม่ตอบ จนรีไวน์เริ่มหน้าเสีย“ขอโทษนะที่ฉันถามอะไรไม่เข้าท่าไป เธอไปเรียก..” ยังไม่ทันที่รีไวน์จะได้พูดจบ เธอก็ลุกจากเก้าอี้มาจุ้บเบาๆ

บทที่ 25 หึงออกนอกหน้า“ยิ้มหน้าบานเลยนะมึง กลัวคนไม่รู้หรือไงว่ามีความสุข” มั้นท์อดใจที่จะไม่แซวไม่ได้ เห็นเพื่อนมีความสุขใคร ๆ ยินดีทั้งนั้น แต่มั้นท์พอเห็นรอยยิ้มที่บานไปถึงหน้ามหาลัยเห็นแล้วก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ เฮ้อ เมื่อไหร่มั้นท์จะเจอได้ความรักดี ๆ แบบนี้บ้าง“ก็มีความสุขนี้หว่า พวกคนโสดไม่เข้าใจหรอก” คำว่าโสดแทงลึกเข้าไปในจิตใจของมั้นท์จนเขาแทบช็อกรีบหยิบยาดมมายัดเข้าจมูก“คนมหาลัยรู้หมดแล้วมั้งว่ามึงกับนีน่าคบกัน ตอนกูไปกินข้าวคนที่เดินผ่านกูแม่งยังพูดถึงเรื่องมึงเลย แต่เป็นเรื่องเหี้ยๆ นะไม่ใช่เรื่องดีหรอก” ทีแรกรีไวน์ก็ยิ้มอย่างดีใจที่คนทั้งมหาลัยรู้ว่านีน่ามีเจ้าของแล้ว แต่ก็ต้องหุบยิ้มลงอย่างคนโดนช็อตฟิลทันทีเมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย“ขอบใจ เมื่อตอนกลางวันตอนกูไปกินข้าวก็โดนผู้ชายมองไม่หยุด สงสัยกูหล่อเกิน”“ความหล่อให้สิบความมั่นหน้าให้ร้อย สมแล้วที่เป็นเพื่อนกูจริงๆ”เรนหลอกตามองขึ้นบนอย่างรำคาญ สองคนนี้อยู่ด้วยกันทีไรถ้าไม่ใช่เพราะเถียงกันก็เหมือนคู่ซี้ที่เข้าขากันดีจนน่าปวดหัว ตรงโต๊ะนี้คงมีแค่เรนคนเดียวสินะที่ตั้งใจฟังเนื้อหาที่อาจาร์ยสอน!เมื่อเลิกเรียน รีไวน์รีบเก็บของ

บทที่ 27 ย้ายห้องวันเวลาผ่านไปเป็นเดือนความรักของทั้งสองก็เริ่มผลิบานขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีอะไรที่จะมาแยกทั้งสองได้อีก เรื่องที่เคยเป็นประเด็นให้รีไวน์หรือนีน่าต้องเคลือบแคลงใจก็ไม่มีอีกแล้ว เพราะทุกอย่างได้รับการแก้ไขไปหมดแล้วรีไวน์เองก็ปรับตัวและดีขึ้นมาก เขาเองไม่อารมณ์เสียเวลา นีน่าคุยกับเพื่อนผู้ชายหรือรุ่นพี่คนอื่นๆ ที่เข้ามาถามเรื่องงานกับเธออีก เพราะรีไวน์รักและเชื่อใจนีน่าจนสุดหัวใจรีไวน์ยังคงไปรับนีน่าที่คอนโดและมาส่ง อาจจะมีบางวันที่ รีไวน์ขึ้นมานั่งเล่นที่ห้องบ้างและก็กลับไปในตอนกลางคืน ซึ่งนั่นทำให้รีไวน์รู้สึกว่า มันเสียเวลา เขาอยากจะอยู่กับนีน่าให้มากกว่านี้ แค่ไปรับไปส่งมันไม่พอ เขาอยากที่จะใช้ชีวิตร่วมกันในทุกวันกินข้าวด้วยกัน นอนพร้อมกัน ตื่นพร้อมกัน แปรงฟันพร้อมกัน มันคงเป็นภาพที่น่ารักมากเลยในความคิดของเขา รีไวน์จึงคิดว่าเขาควรที่จะขอให้นีน่าย้ายไปอยู่ที่คอนโดของเขา เพราะมันกว้างและสบายกว่าคอนโดที่เธออยู่ในตอนนี้รุ่งเช้าในวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุดรีไวน์ขับรถออกจากคอนโดของตัวเองในตอนเช้าและตรงไปหาหวานใจเหมือนที่ทำมาตลอด เขาเดินตามทางเดินมาจนถึงหน้าห้อง และเคาะประต

บทที่ 29 นัดพบเพื่อนแฟนหลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้วแต่ยังไม่ได้เก็บของนีน่าบอกกับ รีไวน์ว่าจะไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตแถวนี้ แต่รีไวน์ก็รีบบอกทันทีว่าชั้นใต้ดินของคอนโดนี้เป็นซูเปอร์มาร์เก็ตที่มีทุกอย่างแล้ว ไม่ต้องออกไปไหนก็ได้ นีน่าถึงกับอึ้งไปเลยเธอก็รู้แล้วว่าคอนโดนี้หรูกว่าที่เธอเคยอยู่ แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะถึงขั้นมีซูเปอร์มาร์เก็ตในตัวด้วย! นี่ยังไม่รวมส่วนกลางที่เป็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ยิมที่ไม่ต้องไปยืนรอต่อแถวกันเล่น และไหนจะมีห้องซาวน่าอีก มันชักจะหรูหราเกินไปแล้ว!พอลงมาถึงด้านล่างตอนแรกนีน่าก็คิดว่าซูเปอร์มาร์เก็ตในคอนโดมันก็คงจะเล็กๆ ไม่น่ามีอะไรมาก แต่มันดันมีทุกอย่างเหมือนที่รีไวน์บอกจริงๆ ทั้งโซนของใช้ของกินและของสด คือมีทุกอย่างตามที่ต้องการแล้วจริงๆโดยรีไวน์เองก็เดินไปดึงรถเข็นมาเข็นอย่างรู้หน้าที่ทันที ตอนนี้เขาได้กลายเป็นพ่อบ้านอย่างเต็มตัวไปแล้ว โดยที่ซูเปอร์นี้ รีไวน์เองก็ลงมาน้อยมากๆ แทบไม่ได้มาเดินเลยด้วยซ้ำ ถึงห้องนอนของเขาจะทำอาหารได้แต่เจ้าตัวก็ไม่เคยทำเลยสักเมนูเดียว ทำมากสุดก็แค่ต้มน้ำร้อนใส่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปและอุ่นอาหาร..“ทำไมซื้อของเยอะจัง”