All Chapters of Under His Temptation: Chapter 11 - Chapter 20

“Do you think your brother like me?” I asked. It's early in the morning and I am exactly where I need to be. In his arms, embracing his hugs. He kissed my forehead, then began to caress my back. “Cause I think… he doesn't like my presence,” I uttered. My instincts were telling me yesterday that something was off. I'm not blind, I noticed how he looked at me with a hint of…annoyance. “Carsen has been through a lot. His expressions are always like that, give him some time to adjust, hm?” he responded in a sweet calm tone. Minutes has passed and Cassian need to prepared for work. Bumaba na rin ako upang ipagluto siya ngunit pagkarating ko pa lang sa kusina ay binati na ako ni Nella. She already cooked our breakfast. Wala naman akong ibang nagawa kundi ang magpasalamat. Tinulungan ko na lang siya sa pag-aayos ng mga plato nang may maalala ako. “Nella, ano nga pala yung sinabi mo kahapon? About Carsen’s favorite flower,” pagbubukas ko ng usapan. Biglang nawala ang ngit

Nandito ako ngayon sa kwarto namin ni Cassian. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong paulit-ulit na tumitingin sa orasan. It’s already 9 in the evening but I haven't eaten yet. Gusto ko kasing makasabay kumain si Cassian kahit na hindi ko alam kung anong oras siya uuwi.“Ouch!” Hinipan ko daliri na napaso ng glue gun na hawak ko.Panlimang beses na akong napaso ng mainit na glue stick. Oo, panlimang beses. Nagmamarka kasi ang mga paso sa balat kong sobrang sensitibo. Kani-kanina lang ay namumula ito ngunit ngayon ay nagiging purple na sila. “Hindi na naman ako inform na crafty ka na pala,” natatawang sambit ni Mia.Kanina ko pa ka-video call si Mia, wala kasi akong magawa kaya na pag-isipan kong bumili kanina ng mga ribbonet, glitters, sticks at iba pa dahil gusto kong gumawa ng mga handmade glitter flowers. “Do you think he will like it?” tanong ko sa kaniya.Dinidikit ko na lang ang mga piraso nito upang maging rosas, pagkatapos ay nilagyan ko ng glitters at inayos para m

3rd Peson’s POV “There you are, lover boy,” sarkastikong bungad ni Carsen sa nakatatandang kapatid.Hatinggabi na kaya't tulog na ang lahat sa mansyon ng mga Etienne. Payapa ang gabi ngunit nagpapalitan ng matatalim na mga tingin ang magkapatid. Mataas ang tensyon sa pagitan nilang dalawa ngunit wala ni-isa ang gustong magpaawat.“What did you do, Carsen?” malamig ang tono na tanong ni Cassian. Hindi naman nagpatinag si Carsen at napataas ang kilay habang nakatingin sa nakatatandang kapatid. Pansin niya ang pag-iiba nang kilos ng kaniyang kapatid simula noong maikasal ito. Ramdam niya ang dahan-dahang paghiwalay nito sa kanilang mga plano. “Have you forgotten why we are doing this, Cassian?” matalim ang ipinukol na tingin nito sa kapatid. “Would you like me to remind you again of the details of every pain and sorrow that family caused us?” “I remember every fucking memory and it is haunting me up to this day!” galit na sambit ni Cassian ngunit kinokontrol ang boses upang hindi map

Napatitig ako sa sariling repleksyon sa salamin. I look great as always. Napatawa naman ako sa sariling iniisip, kailan pa ako nagsimulang maging narcissist?My gown is kinda similar to Cinderella. It's a fitted bodice, enough length to touch the ground. It's a winter pearl silk with a dramatic shadows. Nag-retouch ako saglit bago lumabas ng restroom. Bumalik na ako sa lamesa namin at hinintay na bumalik si Cassian. “Isn't she the daughter of the once famous but now infamous Flaubert Elbridge?” Rinig kong sabi ng kung sino. “Yes, the bankrupt man,” tugon naman ng isa.“Why the perfect Cassian Etienne would marry an average woman like her?” “She's a high class, girls. Their family was once as highest as the Etiennes so watch your mouth,” I heard a different voice.“Well, not anymore right? Her family didn't even make it up to top 20 in the rankings this year.”“Cassian deserves better. Obviously it's not her.” Rinig ko ang sunod na pagtawa nila. I felt humiliated by what I heard. I

Pagpasok ko pa lang sa pintuan ng mansyon ay agad na bumungad sa akin ay nakakakilabot na pangyayari. Nanginginig ang buong katawan ko sa kaawa-awa at walang buhay na pusa, kulay puti at malago ang balahibo ng pusa kung kaya naman ay kitang-kita mo ang napakaraming dugo na nakapalibot dito. “CASSIAN!” I screamed in horror. Nahihilo ako sa masangsang na amoy at sa kaawa-awang sitwasyon nito. Hindi ko kayang tignan pa ito ng matagal kung kaya't nanghihinang napahawak ang kaliwang kamay ko sa pader habang nasa dibdib ko naman ang isa ko pang kamay, habol-habol ang hininga. “What is it, lily?” bakas ang pag-aalala sa tono ni Cassian. Nasa tabi ko ito at inaalalayan ako upang makatayo ng maayos. Nangingilid ang luhang itinuro ko sa kaniya ang pintuan dahil parang nawalan ako ng lakas na magsalita. Napatingin naman ito roon at humakbang upang tignan ang tinutukoy ko. Kitang-kita ko ang pagbabago ng ekspresyon nito. Napahilamos ito sa mukha bago tuluyang bumalik sa akin upang a