Semua Bab My Wife Is My Father's Mistress: Bab 61 - Bab 70

ELYSSA POINT OF VIEW Halos abutin ako ng ala-una ng madaling araw sa pag-aayos ng delivery ko ng mga damit at make up. Dahil binawalan ako ni Ali na magtrabaho sa club, minabuti kong humanap ng kaunting pagkakakitaan para naman makaipon ako. Hindi niya alam ang bagay na ito kaya nagulat na lang akong medyo maaga-aga siyang umuwi. Buti na lamang at lasing siya kaya makakalimutan niya rin ang nakita kinabukasan. Nagtatrabaho ako hindi dahil sa nakukulangan ako sa ibinibigay niya. Kaya ko iyong pagkasyahin, gusto ko lang na may pera. Hindi ko alam hanggang kailan niya ako pananatilihin sa kanyang tabi, kailangan kong maging handa. Matindi ang galit sa akin ni Ali at alam kong hindi basta-basta mawawala iyon. Hindi basta-basta matutunaw. Ang kailangan ko lang ay maghintay sa kanya na mapatawad ako. Nangawit ang likod ko kaya nag-inat ako, nagsisi nga lamang ako nang mabinat ang bumuka kong sugat. Kung sana hindi iyon bumangga sa mesa kanina, maaring wala akong iniindang sakit ngayon

ELYSSAPOINTOFVIEW (Trigger Warning) Tulala akong nakatingin sa kawalan, halos wala akong tulog ng dalawang araw, hinihintay ang pag-uwi ni Ali. Hindi ko mapigilang muling maluha. Muli kong niyakap ang sarili para pagaanin ang aking loob. Tanging sarili ko na lamang ang kakampi ko sa oras na ito. Ngunit kahit anong gawin ko'y naroon pa rin ang takot na baka nga iniwanan na ako nang tuluyan ni Ali. Bumulalas ang malakas na hagulgol sa aking bibig. Sobrang bigat at sikip na ng aking dibdib. "Bakit Mo ba ako pinaparusahan ng ganito? Akala Mo ba kaya ko pa?" Hindi ko mapigilang tanungin ang Diyos sa nangyayari sa akin. Walang dinulot ang buhay sa akin kundi pasakit at hirap. Ang mga taong gustong mahalin ako ay unti-unting nawala. Unti-unti nila akong iniwan. Hindi ko na kaya ang sakit. Hindi ko kaya, kaya mas gugustuhin ko nang tapusin ang lahat. Mas gugustuhin kong putulin na ang paghihirap na meron ako. Nanghihina ang mga paa kong tinungo ang kuwartong hanggang ngayon ay para p

ALYJAH POINT OF VIEW Hunghang ang aking pakiramdam nang bumangon akong wala na sa tabi ko ang babaeng nakamaskara. Mas naging tuliro ang isip ko nang makita ko ang pulang mantsa sa bedsheet. Pumikit ako at inalala ang pakiramdam noong nagniniig kami. Pakiramdam ko'y hindi naman ako ang nakauna pero, ang pulang mantsa na ang patunay na birhen pa siya. Napasabunot ako sa aking ulo nang muli akong atakihin ng alalahanin. Hindi siya ang babaeng nakatalik ko noong kung ganoon. Ngunit bakit pakiramdam ko'y kilala ko ang babaeng nakamaskara. Bakit pakiramdam ko noong una ay iisa lamang sila. Hindi ko pa rin naman maipagkakailang may atraksiyon pa ako sa babaeng nakamaskara. Ngayon ay litong-lito na ako. Ilang araw na rin akong nakatira dito sa hotel. Hindi ko magawang umuwi sa apartment, ayon kasi kay Heron ay naroon pa si Ely, naghihintay sa aking pagbabalik. Binaba ko ang aking paa sa sahig. Pumikit ako nang maramdaman ko ang pagpitik ng aking sentido at sumakit ang ulo. Napahilot

BABAENG NAKAMASKARA POINT OF VIEW Hindi ko alam kung kakayanin ko ang araw-araw na pangungulila. Sa ngayon ang kailangan ko ay mabuhay na malayo sa lahat. Sa isang maliit na kuwartong inuupahan ko, kinalap ko ang gamit ko papunta sa aking trabaho. Nagawa kong makapasok sa tindahan ng mga gulay. Maliit lang ang kita pero ayos na kesa sa wala. Walang-wala kasi ako ngayon. Ang perang naipon ko mula sa pagsasayaw noon ay tila bulang naglalaho. Hindi ko pa man nahahawakan ay napupunta na sa mga utang. Utang na hindi naman ako ang nakinabang. Nang maayos na ako'y naglakad na ako patungo roon. Labin-limang minutong lakad. Wala akong pambayad sa trycicle kaya nanaisin ko na lamang lakarin iyon. Mainam pa na ehersiyo sa kalagayan ko. Tatlong linggo na rin ako kay Aling Joy. Mabait siya at itinuturing niya akong parang anak, hindi niya ako itinuring na iba nang mapadpad ako sa bayan nila. Bayan ng Sta. Lucia. "Sana ay makarami tayo," puno ng pag-asang sabi niya at naupo na sa monoblock c

ALYJAH POINT OF VIEW "Ely!" Bumalikwas ako ng bangon. Pawis na pawis na naman ako kahit pa malamig naman sa kuwarto dahil may aircon. Umusod ako at nilapat ang likod sa headboard. Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at inalala ang aking panaginip. Iyon na naman. Hinahabol kong muli si Ely habang mabilis na papalayo sa akin. Masaya siyang lumalayo habang ako naman ay tila nakagapos at hindi siya maabot kahit anong pilit kong abutin siya. Napahagulgol ako sa aking mga kamay. Dala siguro ito ng galit ko sa kanilang dalawa na ngayon ay masaya nang nasa ibang bansa. Masaya na silang nagsasama ngayon ni Papa, ni hindi ko gustong makibalita dahil alam kong masasaktan ako. Pero inaamin ko sa sarili kong hindi lamang galit itong nasa dibdib ko. Alam kong nagsisisi ako dahil hinayaan ko na lamang sila. Ipinaubaya ko ang babaeng mahal ko sa sarili kong ama. Na-mi-miss ko si Ely. Na-mi-miss ko ang presensiya niya sa buhay ko. Ang positibong hatak niya sa pagkatao ko. Ngayon kasi, tila