บททั้งหมดของ พันธนาการรัก: บทที่ 161 - บทที่ 170

นายศักดิ์ตาลุกวาว ‘เกือบไปแล้วเกือบจะโง่อีกแล้วควายจริงๆเรายอมให้เค้าสนตะพายใช้แล้วซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่เข็ดสักทีพอกันที’ “จะไปไหนคุณดาว” ดาวิกาสะดุ้งหยุดมือที่สวมใส่เสื้อผ้า “จะกลับบ้านนะสิ” “ใครอนุญาตให้คุณกลับ” “ เอ๊ะฉันก็ให้สิ่งที่แกอยากได้แล้วไง ปล่อยฉันกลับเถอะ” ดาวิกาวิงวอน “คุณกำลังจะไปประก

ณพิชชาลงมานั่งทานผลไม้ในห้องนั่งเล่นพีทษรุทตามเข้ามาหลังจากคุยโทรศัพท์ข้ามประเทศกับอาร์ม “ ค่อยยังชั่วเจ้าอาร์มช่วยเคลียร์ต่อเรายังมีเวลา ค่อยไปตอนลูกลูกปิดเทอม อีกอาทิตย์เดียวผมมีงานสำคัญอีกชิ้นเดียวเคลียร์เสร็จแล้ว ผมจะพาคุณกับลูกๆทัวร์ยุโรปตั้งแต่แต่งงานกันผมยังไม่เคยพาคุณไปไหนไกลๆเลย” “ ลูกๆคิ

ณพิชชาหัวเราะกิ๊กหน้าแดงขึ้น “แพมใส่บิกินี่ แล้วสวยจังไม่อยากเชื่อว่ามีลูกมาแล้วสองคน” “ว้าว นานๆทีคุณพีทษรุทจะชม” “ จริงๆนะผมเห็นผู้หญิงใส่บิกินี่มามาก ไม่สวยเท่าเมียของผมเลยนะเนี่ย” “ ขอบคุณค่ะแต่ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วยคงไม่กล้านุ่งหรอกค่ะอาย” “ ความจริง อยู่กับผมแค่สองคนไม่ต้องนุ่งอะไรเลยยังได้”

หลายปีต่อมา บริษัทเอสทีจีเติบโตขยายกิจการเป็นบริษัทย่อยอีกมากมาย บริษัทเข้าสู่ตลาดหลักทรัพย์ พีทษรุทในวัยกลางคนดูหล่อเข้มยังคงเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ในวงสังคม แม้ว่าจะแต่งงานมาแล้วหลายปีและมีลูกน่ารักอีกสองคน ชีวิตคู่ระหว่างพีทษรุทและแพมผ่านมาอย่างราบรื่นและมีความสุข ณพิชชายืนนิ่งที่หน้าต่างครุ่นคิดชีว

พีทษรุทนอนมองพระจันทร์ที่ระยิบระยับเต็มฟากฟ้า หลังจากรับประทานอาหารพีทษรุทมานอนดูพระจันทร์ขณะที่ภรรยาสาวขอตัวเข้าห้องน้ำ ชายหนุ่มมองพระจันทร์ก่อนถอนหายใจยาวอย่างมีความสุข พีทษรุทตกใจที่อยู่ๆ ก็มีมือน้อยๆ มาปิดที่ดวงตาพร้อมกับกลิ่นสบู่อ่อนๆ “ ทายสิ ว่าใคร” “ ไม่เห็นต้องทายเลย” “ แหม เล่นด้วยกันหน่อ