"หม่ามี้ปะป๊าทางนี้ฮะ"เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยตะโกนเรียกผู้เป็นแม่เสียงดังพร้อมทั้งมือน้อยๆโบกสะบัดไปมากลางอากาศเพื่อให้ผู้เป็นแม่อย่างนลินและผู้เป็นพ่ออย่างคีย์ที่พึ่งจะเดินออกมาจากบ้านพักตากอากาศริมทะเลได้เห็น"น้องคิรินไม่เสียงดังครับลูกเกรงใจคนอื่นเขานะครับ"นิวตัลผู้เป็นยายที่เดินตามหลังของหลานชายตัวน้อยมาติดๆเอ่ยพูดตักเตือนหลานชายตัวน้อยพลางนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนที่นลินได้ไปก็จ้องมองลูกชายคนโตกับชายหนุ่มตัวสูงที่อีกไม่นานก็จะได้เกี่ยวดองกันอย่างเป็นทางการแล้วด้วยแววตาเรียบนิ่ง ก่อนที่จะเอ่ยพูดชวนคนทั้งสองขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"ปะ ไปกินข้าวกันได้แล้วนี่ก็สายมากแล้วจะได้เดินทางกลับกัน""ครับมี้/ครับคุณแม่"นลินและคีย์ขานรับนิวตัลด้วยใบหน้ายิ้มๆ ก่อนที่จะก้าวเดินตามหลังชายวัยกลางคนรูปร่างเล็กไปติดๆ อ่อ!ลืมเล่าให้ทุกคนฟังเลยว่าหลังจากวันนั้นที่ฐิระเชษฐ์ขอนลินแต่งงาน ตอนนี้เวลาก็ผ่านมาได้เดือนกว่าๆแล้ว และคำตอบที่คีย์ได้จากนลินทุกคนก็น่าจะพากันเดาออกเพราะเดิมทีในตอนที่นลินคบอยู่กับคีย์ คีย์เคยพูดชวนนลินให้ย้ายไปอยู่ด้วยกันที่ญี่ปุ่นหลังจากเ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-14 Baca selengkapnya