Semua Bab หย่ารักคุณสามี | อ่านฟรี : Bab 1 - Bab 9

ในค่ำคืนที่แสงไฟจางลงและเสียงดนตรีดังกระหึ่ม อัศวินประธานหนุ่มร่างสูงยืนอยู่ในกลุ่มเพื่อนที่หัวเราะและพูดคุยกับแฟนสาวของเขา หล่อนคือสุดา แฟนสาวของเขาที่รู้เรื่องราวเบื้องหลังของการแต่งงานคนถูกชนครั้งนี้เป็นอย่างดี เธอรู้ว่าเขาถูกบีบบังคับให้แต่งงานกับพลอยไพลิน ผู้หญิงหน้าเงินที่ยอมเสียสละร่างกายเพื่อแลกกับการปลดหนี้ของครอบครัว เธออาจจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่แสนดีที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อครอบครัว แต่สำหรับเขาเธอก็แค่ผู้หญิงหน้าเงินที่ยอมทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเอง ยอมทำทุกอย่างได้เพื่อเงินโดยไม่รู้ถูกผิด ทั้งที่เขาก็บอกไปแล้วว่าเขานั้นมีคนรัก เธอก็ไม่สนใจและยอมที่จะตกลงแต่งงานกับเขาอยู่ดีอีกด้านหนึ่งของงาน พลอยไพลินที่ไม่รู้จักใครเลยในงานได้ยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนมองภาพสวีทหวานระหว่างสามีกับผู้หญิงคนอื่นด้วยความหนาวเหน็บในใจ ถึงจะรู้สึกเจ็บหัวใจมากสักแค่ไหนแต่เธอก็ไม่สามารถแสดงออกได้ เพราะผู้หญิงคนนั้นคือแฟนตัวจริงของสามีเธอ และเธอกับครอบครัวก็ยังต้องพึ่งพาเงินจากอัศวินเพื่อรักษาความอยู่รอด และดำเนินธุรกิจของครอบครัวให้ผ่านพ้นวิกฤตช่วงนี้ไปก่อนพลอยไพลินมองดูสามีตลอดเวลาจนเพื่อนของเขานั้นนึกสงสาร

#วันต่อมาหลังจากเลิกงานอัศวินก็กลับมาบ้านตามเวลาปกติ พลอยไพลินก็ยังคงทำหน้าที่จัดโต๊ะอาหารรอเขาเหมือนกับทุกวัน "พี่วินอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมคะ เดี๋ยวพลอยทำเพิ่มให้" และเธอก็ถามคำถามเดิมๆเหมือนทุกวัน เขาฟังจนเบื่อ และตอนนี้เขาก็อยากจะฟังเรื่องอื่นมากกว่า "วันนี้ฉันกินมาแล้ว " เขาตอบแค่นั้นแต่ในใจเริ่มรู้สึกไม่พอใจที่พลอยไพลินมีเรื่องปิดบังเขา ทั้งๆที่เขาคือสามีของเธอ ไม่ว่าเธอจะมีเรื่องอะไรก็ควรจะบอกเขาเป็นคนแรก "ค่ะ " แล้วเธอก็ตอบเพียงสั้นๆก่อนที่จะเดินหายกลับเข้าไปในห้องครัว นี่เป็นอาการผิดปกติของเธอ เพราะปกติเธอจะต้องถามว่าเขาจะอาบน้ำเลยไหม หรือจะนั่งพักผ่อนก่อน เธอจะได้ไปเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้เขา เขาต้องดูให้ได้ว่าเธอมีเรื่องอะไร อัศวินเดินไปนั่งยังโซฟาที่ห้องรับแขก เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาแม่ของพลอยไพลินในทันที เพราะแม่คือคนที่พลอยไพลินสนิทมากที่สุด (ว่าไงลูก น้องบอกลูกแล้วหรอ) "บอกเรื่องอะไรหรอครับ ผมยังไม่ได้คุยอะไรกับน้องเลยครับ" ปลายสายเงียบไปสักพัก ก่อนที่จะบอกออกมาด้วยท่าทางลำบากใจ (น้องโทรมาปรึกษาแม่ว่าอยากได้เงินไปลงทุนทำร้านเบเกอรี่กับเพื่อน แต่ไม่กล้าข

# วันต่อมาแม้ว่าค่ำคืนที่ผ่านมาจะเร่าร้อนกับสามีจนร่างกายอ่อนเพลียไปหมด แต่พลอยไพลินก็ตื่นขึ้นแต่เช้าเพื่อทำอาหารเช้าให้กับสามี เธอตั้งใจทำอาหารอย่างเต็มที่และพยายามสร้างบรรยากาศที่อบอุ่นในบ้าน เมื่อสามีลงมาที่โต๊ะอาหารเธอก็บริการตักข้าวให้สามีอย่าเอาใจ ทุกอย่างบนโต๊ะล้วนแต่เป็นของโปรดของเขาทั้งนั้น เธอจดจำและใคกทำโดยไม่ได้ถามเขา เธอสังเกตุการกินของเขา ว่าชอบอะไร หรือไม่ชอบอะไร เธอใส่ใจสามีในทุกรายละเอียด โดยที่เขานั้นไม่เคยรู้เรื่องอะไรของเธอเลย หลังจากทานอาหารเสร็จ สามีก็เตรียมตัวไปทำงานตามปกติ ไม่ได้มีการบอกกล่าวมีร่ำลาอะไรกับภรรยาเหมือนคู่รักทั่วไป พลอยไพลินที่เคยชินแล้วก็ได้แต่มองตามรถออกไปพร้อมรอยยิ้ม เธออยากอยู่ทำหน้าที่นี้ไปนานๆ อย่าอยู่เคียงข้างสามีแบบนี้แม้จะไร้ค่าในสายตาของเขาก็ตามเมื่อพี่อัศวินออกไปทำงานแล้ว พลอยไพลินจึงกลับมาที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดแท็บเล็ตส่วนตัวและเริ่มเข้าคอร์สเรียนออนไลน์เกี่ยวกับการทำอาหารและทำขนม เป็นความชอบมาตั้งแต่ยังเด็กเพราะพลอยไพลินเคยทำอาหารช่วยคุณยายอยู่บ่อยๆ ฝีมือการทำอาหารถอดแบบมาจากผู้เป็นยายที่เคยเป็นเจ้าของร้านอาหารมาก่อน ทำให้พลอยไพ

พลอยไพลินยืนนิ่งอยู่ในห้องครัว เธอไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อดี ควรเก็บเสื้อผ้าเก็บของใช้ของตัวเองเตรียมตัวไว้เลยไหม หรือรอไปเซ็นใบหย่าก่อนแล้วค่อยเก็บ หรือควรจะบอกพ่อกับแม่ก่อนดี หัวใจที่ว้าวุ่นทำให้พลอยไพลินคิดอะไรไม่ออกเลย แพลนชีวิตที่เคยวางไว้พังไปหมด "เฮ้อ..ทำไงดี?" พลอยไพลินถอนหายใจออกมาเมื่อท่าทางเหนื่อยใจโดยไม่รู้ว่ามีใครบางคนยืนอยู่ข้างหลังแล้ว"คิดจะทำอะไร? " เสียงของสามีทำให้พลอยไพลินตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเธอกลัวว่าเขาจะโกรธที่เธอไม่ตั้งโต๊ะอาหาร แต่เขาก็ไม่เคยเดินมาตามเธอถึงห้องครัวมาก่อนเลย " ไม่ได้ทำอะไรค่ะ พลอยกำลังเตรียมตัวตั้งโต๊ะอาหารให้พี่ค่ะ " พลอยไพลินรนลานราวกับคนมีความผิดนักหนา ทั้งที่ตัวเธอก็ทำหน้าที่ภรรยาได้อย่างดีและสมบูรณ์แบบ " ให้พลอยตั้งโต๊ะเลยไหมคะ พี่หิวหรือยังคะ" " หิว!" คนตัวสูงตอบอย่างชัดเจนและค่อยๆเดินก้าวเข้ามาใกล้ จนร่างบางต้องถอยหลัง เธอมองหน้าสามีเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่จะหลบสายตา เธอไม่เข้าใจในการกระทำของเขาเลย และยิ่งได้ยินประโยคก่อนหน้าของเขาก็ยิ่งทำให้หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมานอกอก"หิวอย่างอื่น วันนี้เธอไม่ทำหน้าที่ภรรยา" " เอ่อ..." ภ

วันเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งเดือน หลังจากการหย่ากับภรรยาสาวประธานหนุ่มอย่างอัศวินรู้สึกไม่มีความสุขอย่างที่เคยเป็น เขาตื่นมาพร้อมความว่างเปล่า ไม่มีใครคอยเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เหมือนตอนที่มีภรรยาอยู่ อาหารที่เคยทานก็ไม่เหมือนเดิม ถึงจะเป็นเมนูเดิมๆ แต่รสชาติแตกต่างกันมาก พอหย่ากันเขาถึงได้รู้ว่าเขาติดรสมือของภรรยาไปแล้ว ตอนนี้น้ำหนักของเขาลดไปหลายกิโลเลย อาจจะต้องปรับตัวกันบ้างกับการเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้ แต่เขาคิดว่าอีกไม่นานเขาก็คงจะชินก๊อกๆเสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้นก่อนที่เลขาจะเข้ามารายงานว่าเพื่อนสนิทอย่างปรเมศมาขอพบ"ให้เข้ามาได้เลยครับ" ประธานหนุ่มเอ่ยอนุญาตโดยที่สายตายังคงมองเอกสารในมือ "งานยุ่งเยอะเหรอ?" "นิดหน่อย""เมื่อวานฉันเจอพลอยไพลินไปส่งขนมตามคอนโด นายหย่ากับเธอแล้วเหรอ?" เพื่อนถามด้วยความแปลกใจ ไม่ได้แปลกใจเรื่องที่ทั้งสองคนจะหย่ากัน แต่แปลกใจว่ามันรวดเร็วจนเกินไป"ใช่ หย่ามาเกือบเดือนแล้ว"อัศวินพยักหน้าและตอบไปตามความจริง เรื่องการหย่ายังไม่ได้มีใครรู้มากนักและก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องปิดบัง"ถึงจะหย่ากัน นายก็ควรจะดูแลเธอหน่อยนะ ให้ไปเช่าห้องอยู่แบบนั้