Semua Bab รักนี้อย่าหวนคืน: Bab 21 - Bab 25

ภูริตามองไปที่ห้องทำงานของเขตคาม วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาโทรมาบอกว่าไม่เข้าบริษัทตั้งแต่วันนั้นที่เขาไปที่คอนโดของเธอ เขาก็หายหน้าหายตาไป มีโทรมาบ้างบางวัน บางวันก็ส่งข้อความมา เธอพยายามไม่คิดมากคิดว่าเขากำลังดูแลพ่อของเขาและคงยุ่งมาก แต่ธีรเดชกลับเป็นคนที่มาให้เธอเห็นหน้าทุกวัน เลิกงานเขาจะมารอเธอที่หน้าบริษัท แล้วขับรถตามเธอไปที่คอนโดทุกวันเอาดอกไม้มาให้ทุกวันแต่เธอก็ไม่เคยรับ วันนี้หลังเลิกงานเธอแวะห้างเพื่อซื้อของสดไปใส่ตู้เย็น ธีรเดชก็ตามเธอมาด้วยเธอไล่เขาจนไม่รู้จะไล่ยังไงแล้ว ตราบใดที่เขาไม่ข้ามเส้นที่ขีดไว้เธอก็ไม่สนใจ เขาอยากตามก็ตามไป ระหว่างเลือกซื้อของสายตาก็หันไปเห็นเขตคามกำลังเข็นรถเข็นมีหญิงสาวหน้าตาน่ารักคล้ายลูกครึ่งหยิบของลงรถเข็น ทั้งสองคุยกันหัวเราะคิกคัก ธีรเดชเห็นภูริตาหยุดเดินก็มองตามสายตาของเธอ เขากระตุกยิ้มมุมปาก" ผมบอกคุณแล้วว่าคนอย่างมันไม่จริงจังกับคุณหรอก ที่มันหายไปหลายวันมันบอกคุณว่ายังไงหล่ะภาพตรงหน้ายืนยันชัดไหมว่ามันโกหกคุณ "ภูริตาทำเป็นไม่สนใจรีบเข็นรถไปจ่ายเงินทันที เขตคามรู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองจึงหันหลังไปดูก็ไม่เห็นมีใครที่รู้จัก ธีรเดชช่วยเอาข

เขตคามพึ่งรู้ว่าวันเกิดของภูริตาผ่านมาแล้วและวันนั้นที่เขาเจอเธอที่พัทยาเธอก็พึ่งกลับจากการฉลองวันเกิดที่ไอยวรินทร์จัดให้ เขาจึงตั้งใจจะชดเชยให้เธอย้อนหลัง เขามองดูแหวนเพชรในกล่องและตั๋วบินไปปารีส2ใบเขาจะขอเธอแต่งงานที่นั่นเขตคามพาภูริตาไปเที่ยวหลายที่พาไปกินของอร่อยๆเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ จนมืดค่ำเขานั่งลงล้วงเอากล่องแหวนเพชรมาเปิด " ผมรู้ว่ามันอาจจะเร็วไปหน่อย แต่ผมไม่อยากรออีกแล้ว ผมอยากเข้านอนพร้อมคุณและตื่นนอนขึ้นมาเจอคุณในทุกเช้า พายครับผมรักคุณ แต่งงานกับผมนะ แสงไฟจากหอไอเฟลยิ่งทำให้บรรยากาศในตอนนี้โรแมนติกเข้าไปอีก ภูริตาลังเลแต่ก็คิดว่าความรักไม่ต้องใช้เวลานานหรอก รักก็คือรัก เธอพยักหน้าตอบรับ เขตคามดีใจรีบสวมแหวนให้เธอแต่แหวนหลวมไปหน่อย " ผมขอโทษนะผมกะไม่ถูกไว้กลับไปผมจะไปเปลี่ยนให้พอดีกับนิ้วคุณ ไม่สิ หาร้านที่นี่ก็ได้นี่งั้น พรุ่งนี้ผม"" ไม่ต้องรีบหรอกไว้กลับไปเมืองไทยก่อนก็ได้ แต่ฉันขอถอดเก็บไว้ก่อนนะกลัวมันหาย "เขตคามหน้าเศร้าพึ่งสวมไปแท้ๆก็ต้องถอดออกดูเป็นลางไม่ดีเลย แต่ถ้าหล่นหายไปจริงๆก็ไม่ดี ต้องโทษเขาที่กะขนาดนิ้วของเธอไม่ดีเอง ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น