Semua Bab เธอในความ(ลับ)รัก: Bab 21 - Bab 30

34 Bab

บทที่21

"จะไปไหน""ห้องน้ำ"เสียงทุ้มงัวเงียถามคนในอ้อมกอดที่ค่อยๆ ขยับตัวออกจากอ้อมแขน ก่อนจะยอมปล่อยให้เธอไปทำธุระส่วนตัว ส่วนเขาก็นอนรออยู่ที่เดิมรอเธอกลับมานอนกอดกันต่อ เพราะทั้งเขาและเธอพึ่งพากันนอนเมื่อตอนแสงพระอาทิตย์​ส่องผ่านผ้าม่านมาให้เห็น"ไปคุยงานกี่โมง""สิบโมง"คนตัวเล็กกลับมามุดผ้าห่มผืนเดียวกับเขาอีกครั้ง ส่วนเขาจากที่นอนคว่ำหน้าก็พลิกตัวตะแคงเลื่อนตัวลงไปซบหน้าอกนุ่มนิ่มของคนน้องแบบที่ชอบพาดแขนแกร่งกอดเอวบางไว้แน่นมีมือเล็กคอยลูบผมเขาเล่นเพลินๆ พากันเคลิ้มจนหลับสนิท"จะออกไปเดินเล่นรึป่าว" ผมหันไปถามเด็กดื้อที่นั่งมองผมแต่งตัวตาแป๋ว"อืม ว่าไปถ่ายรูปนะ" "รอสักสองชั่วโมง​ได้มั้ย" เพราะผมตั้งใจว่าพอประชุมเสร็จก็จะหนีกลับมาพาเธอไปเดินเที่ยว"รอทำไมอะ" มองหน้ากวนๆ แบบนี้ คงไม่พ้นจะปั่นประสาทให้ผมหัวหมุนแน่ มีเมียเด็กทำไมมันเหนื่อยจังวะ? "ก็อยากไปถ่ายรูป?" "อ่าฮะ" เด็กแสบพยักหน้าอมยิ้ม"แล้วจะให้ใครถ่ายให้" ผมยืนท้าวเอวถามมองเธอหน้านิ่ง เล่นเป็นเพื่อนซะหน่อย ดูซิ จะยั่วโมโหอะไรอีก"ก็ต้องมีหนุ่มๆ แถวนั้นถ่ายให้บ้างละ" ลอยหน้าลอยตาพูดสุดๆ ถ้าไม่ติดว่าใกล้ถึงเวลาประชุม เธอโดนเล่น
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-15
Baca selengkapnya

บทที่22

"เธอหาคาเฟ่นั่งกัน" อยากเช็คอีเมล์สักหน่อย เพราะเลขาส่งข้อความมาให้ผมช่วยอนุมัติงานให้ด่วน เลยอยากไปหาที่นั่งอ่านเงียบๆ"คุณลุงเหนื่อยแล้วหรอ..." สองมือเล็กประคองแก้มสากบีบเล่นเบาเบาพร้อมน้ำเสียงหยอกล้อแววตาดูซุกซนเหมือนว่าผมแก่นักแก่หนา"เดี๋ยวจะโดน" จนผมต้องใช้หลังนิ้วเคาะที่จมูกเชิดรั้นไปหนึ่งทีระบายความมันเขี้ยวที่มี"งั้นไปที่นี่กันมั้ย รอดูน้ำพุด้วย" เธอเปิดรูปในมือถือให้ผมดูสถานที่ที่เธออยากไป"อืม"ผมและเธอเลือกใช้บริการรถไฟฟ้าเพื่อเดินทางไปห้างสรรพสินค้า​ขนาดใหญ่ที่อยู่​ไม่ไกลเพราะเธออยากไปขอพรที่น้ำพุแห่งความมั่งคั่งและรอดูการแสดงน้ำพุประกอบแสงเลเซอร์​และเสียงเพลงอีกหนึ่งแลนด์​มาร์คที่เธอไม่อยากพลาดกลัวจะมาไม่ถึง"ลุง รออยู่ตรงนี้นะ" หลังจากเดินขอพรครบสามรอบ เราก็พากันมาหาที่นั่งในคาเฟ่ ซึ่งผมเลือกนั่งมุมริมกระจกจะได้มองเห็นวิวด้านนอกมาก็หลายครั้งแล้ว แต่ผมยังไม่รู้​สึกเบื่อเลยสักนิด อาจเป็นเพราะครั้งนี้มีเด็กช่างพูดอยู่เป็นเพื่อน มองอะไรก็เธอก็พาผมตื่นเต้นไปด้วยทุกอย่าง ชักอยากจะพาเธอใส่กระเป๋าไปกับผมทุกที่แล้วละซิ..."แล้วเธอ?""จะไปซื้อของฝากให้พี่แพทหน่ะ""อืม เอาบัตรไป
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-16
Baca selengkapnya

บทที่23

เป็นครั้งแรกที่ผมใช้ความรู้สึกนำทางในตอนที่พูดประโยคนั้นออกไป จะบอกว่าบรรยากาศพาไปก็อาจจะมีส่วน แต่ถ้าไม่ใช่เธอคนที่ชอบยั่วโมโหให้ผมหงุดหงิด ทำให้ผมสนุกทุกครั้งที่ได้แกล้ง เป็นเหมือนยานอนหลับที่ทำให้ผมนอนหลับสนิท ผมก็คงไม่พูดอะไรที่มันผูกมัดตัวเองออกไป แต่อันที่จริงเป็นผมเองนี่แหละที่อยากจะผูกเธอไว้กับตัว อยากจะบาปพยศเด็กดื้อสักหน่อย"ขอฉันเป็นแฟน รับผิดชอบด้วยนะ" คนตัวโตกอดคอคนตัวเล็กเดินกลับที่พักไม่ห่าง พูดแซวเธออย่างหยอกล้อที่หลวมตัวพูดตามเขา"ฉันไม่ได้เป็นคนขอนะ ลุงนั่นแหละ" เด็กแสบเถียงแก้ต่างให้ตัวเอง ให้ผมทำความเข้าใจเสียใหม่"ใช่หรอ..." แต่ผมเป็นคนตอบ เพราะงั้นเธอเป็นคนขอ"เดี๋ยวก็ปล่อยให้ขึ้นคานเลยนี่" "ไม่ให้ปล่อย"แขนแกร่งกระชับไหล่บางเข้าหาตัวให้แน่นขึ้นอย่างมันเขี้ยว แค่ได้ยินเธอพูดว่าจะปล่อยมือจากเขาใจที่เคยแกร่งดั่งหินผาก็กระตุกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เขาไม่มีทางคลายปมเชือกที่เขาเป็นคนผูกเราสองคนไว้ปล่อยให้เธอหลุดหายไปแน่"จองตั๋วกลับวันไหน" "วันมะรืน""ลุงอะ" "พรุ่งนี้ เดี๋ยวเลื่อน" ผมบอกคนตัวเล็กที่นอนแช่ในอ่างอาบน้ำหลับตาพริ้มอ้อนให้ผมสระผมให้ เมียเด็กมันขี้อ้อนแบบนี้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-17
Baca selengkapnya

บทที่24

"น้องฝัน มาให้พี่ตีซะดีดีเลยค่ะ" ทันทีที่ถึงสนามบิน ฉันก็รีบวิ่งมาหาพี่แพทที่ยืนทำหน้ายักษ์รอรับอยู่ตรงทางออก ทิ้งให้คุณลุงเดินลากกระเป๋าเดินทางทั้งของฉันและของเขาตามหลังมาอยู่ไกลๆ "ไม่เอาค่ะ ไม่ทำหน้าแบบนี้นะคะ""เดี๋ยวตีนกาขึ้น ฝันไม่พาไปเติมเพิ่มนะคะ" "น้องฝันอะ" ฉันพูดกับผู้จัดการส่วนตัวอย่างหยอกล้อไม่ให้บรรยากาศ​ตึงเครียดจนเกินไปเพราะถ้าหลังจากนี้พี่แพทน่าจะช็อกจนอาจจะเป็นลมเลยก็ได้ เพราะงั้นฉันเลยเตรียมกระปุกยาดมไว้ให้เลยดีกว่า"แล้วกระเป๋าน้องฝันละคะ""กำลังมาค่ะ"ถึงพี่แพทจะทำหน้าสงสัยมองหาสัมภาระของฉัน แต่ก็ไม่ได้ถามจู้จี้จุกจิกแต่อย่างใด เปลี่ยนมาอัพเดตคิวงานให้ฉันฟังระหว่างรอแทน ทำฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจกับตารางงานล่าสุดที่พี่แพทรับมาเหมือนว่าฉันต้องรีบใช้เงินอย่างไงอย่างงั้น"หืม น้องฝัน นั่นคุณฟิล์มนี่"ฉันยังไม่ทันได้หันไปมองตามสายตาคนที่อายุมากกว่า เสียงทุ้มก็ดังขึ้นจากข้างหลังในระยะที่ใกล้กันมากมาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมสบายจมูกประจำตัว ฉันก็รู้ว่าเป็นเขา"สวัสดี​ครับคุณแพท" "วิ่ง ไม่รอ" มือหนาขยี้ผมหนาเบาเบาอย่างมันเขี้ยวโทษฐานที่ไม่รอเขา แล้วยังแกล้งให้เขาขนของทั้งหมด
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-19
Baca selengkapnya

บทที่25

"พ พี่ฟิล์ม" "หืม" "ฝันปวดท้อง" เสียงแหบแห้งปลุกผมให้ตื่นขึ้นกลางดึก ทำผมต้องเอื้อมแขนไปเปิดโคมไฟข้างเตียงให้พอมีแสงสว่างร่างบางนอนขดตัวคุดคู้อยู่ใกล้ๆ วางมือเล็กกุมประสานไว้ตรงหน้าท้องขมวดคิ้วเป็นปมยุ่ง จนเขาที่กำลังสลึมสลือลืมตาตื่นเต็มที่ อาการแบบนี้เขาที่มีน้องสาวก็พอจะรู้มาบ้าง ว่าเธอคงทรมานไม่น้อย"กระเป๋า​น้ำร้อนอยู่ไหน""ตู้ในครัว ฝันอยากเข้าห้องน้ำ" "อืม พี่พาไป" ผมค่อยๆ ช้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาวพาเธอในอ้อมอกไปเข้าห้องน้ำ เพราะเธอปวดท้องมากจนเดินไม่ไหว ก่อนจะมาหาแพนตี้และของสำคัญเตรียมไปให้เธอเปลี่ยนเธอไม่ได้บอกหรอก แต่ผมอยากช่วย ช่วยด้วยความเต็มใจก๊อก ก๊อก ก๊อก"ฝัน ในลิ้นชักไม่มีแล้ว" ผมถือวิสาสะแง้มประตูเล็กน้อยให้พอโผล่หน้าเข้าไปได้ ถึงแม้ว่าจะเคยเห็นอะไรต่อมิอะไรกันทุกวัน แต่เวลาแบบนี้เธอคงไม่สะดวกเท่าไหร่"..." เมียตัวน้อยใบหน้าซีดเซียวนั่งกุมท้องหันมามองอย่างงุนงง "ที่ฝันต้องใช้""..." "เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้ ใช้แบบไหน" ผมบอกคนตัวเล็กอย่างไม่เคอะเขิน แต่เป็นเธอ...จากหน้าขาวซีดเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ ก้มหน้างุด ผัวเมียกันเรื่องแบบนี้ ผมว่า...ไม่แปลก"เดี๋ยว​ฝันไปเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

บทที่26

วันนี้ฉันมาถ่ายแบบชุดเดรสสวยๆ ของแบรนด์คนไทยเป็นแบบที่ไว้ใส่ไปทะเลไปคาเฟ่สไตล์น่ารักๆ ซึ่งทางแบรนด์เลือกสถานที่ถ่ายทำเป็นคาเฟ่ริมทะเลพัทยาเพราะบรรยากาศลงตัวที่สุดและตอบโจทย์คอลเลคชั่นใหม่ของทางแบรนด์มากที่สุด ฉันชอบนะ ได้ทั้งมาทำงานแล้วก็ได้มาเที่ยวด้วย"น้องฝันคะ คุณลุงน้องฝันโทรมาค่ะ" พี่ช่างแต่งหน้าวิ่งถือโทรศัพท์ตรงมาให้ฉันที่พึ่งออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเขา คุณลุงที่ไม่ใช่ลุงอย่างที่คนอื่นเข้าใจ"ขอบคุณค่ะพี่จินนี่" ฉันขอบคุณช่างแต่งหน้าประจำ เพราะเจอกันแทบทุกกองถ่ายจนเรียกว่าสนิทกันเลยก็ว่าได้คนตัวเล็กเดินปลีกตัวมาหาที่คุยโทรศัพท์เงียบๆ ห่างจากสายตาผู้คนนิดหน่อยเพื่อที่เธอจะได้ไม่รู้สึกเกร็งเวลามีใครจับจ้องหรือกลัวว่าจะมีใครได้ยินเสียงคนปลายสาย แล้วจะโป๊ะ และที่น่ากลัวกว่าการโป๊ะแตกก็คือการโดนยิงคำถามใส่รัวๆ นี่แหละ"ฮัลโหล ลุงงง...""รับช้า" เสียงทุ้มปลายสายหางเสียงติดงอแงนิดๆ ทำฉันรู้ได้ทันทีเลยว่าตอนนี้เขามีสีหน้ายังไง"เปลี่ยนชุดอยู่นี่นา" แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกรำคาญเลยสักนิด กลับรู้สึกว่าเขาในมุมนี้น่ารักมากซะอีก"ไหน ดู" พูดจบปุ๊บ เขาก็กดเปิดกล้องปั๊บ ไม่รอให้ฉันตอบห
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-21
Baca selengkapnya

บทที่27

เพราะวันนี้เป็นลูกค้าคนสำคัญที่ทำธุรกิจด้วยกันมานานตั้งแต่รุ่นป๊า ทำให้ผมและไอ้แฝดต้องมาเลี้ยงต้อนรับด้วยกัน เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่ผมสองคนจะมารับรองพร้อมกันแบบนี้ โดยปกติแล้วเราจะแยกกันไปตามสายธุรกิจของตัวเองซะมากกว่า"ลูกค้ามาถึงละ กูไปก่อน" "อืม เจอกัน" ผมมาถึงที่ร้านไอ้ติณก่อนเวลาพอสมควร ส่วนไอ้เลนส์ก็ส่งข้อความมาบอกว่าพึ่งประชุมเสร็จกำลังรีบตามมา ผมเลยขึ้นมานั่งเล่นเกมส์อยู่​บนห้องทำงานเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณ รอทุกคนเดินทางมาถึงก่อนจะลงมารับลูกค้าตรงทางเข้าหน้าร้านและพาเดินเข้าไปยังโต๊ะโซนวีไอพีที่ผมจองไว้ด้านใน จัดการสั่งเครื่องดื่มราคาแพงพร้อมอาหารทานเล่นสามสี่อย่างทำหน้าที่เจ้าบ้านอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ระหว่างที่นั่งคุยนั่งดื่มกันชิลๆ ผมก็มองนั่นมองนี่ไปเรื่อย จนไปสะดุดกับผู้หญิงโต๊ะ​ข้างๆ ที่นั่งหันหลังให้ เอวเล็กๆ ที่โผล่พ้นเสื้อตัวสั้นเผยให้เห็นผิวขาวๆ ผมยาวสีน้ำตาลคาราเมล ดวงตาคมของผมแสกนแป็บเดียวก็รู้แล้วว่าเธอหุ่นดีมากขนาดไหน ยิ่งเพื่อนอีกสองคนที่นั่งอยู่ข้างเธอหันมายิ้มเจื่อนๆ ให้ผมด้วยแล้ว ผมก็ยิ่งมั่นใจ ว่าเป็นเธอ...เด็กแสบของผมทำไมมาไม่บอกกันเลยวะ? ทดหนึ่งไว้ก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-25
Baca selengkapnya

บทที่28

"พี่เสียหาย จะรับผิดชอบยังไง" ประโยคนี้มันดังก้องอยู่ในหูของฉันตลอดทางที่เขาขับรถพาฉันกลับคอนโด เป็นคอนโดของเขาที่ฉันเคยมาหลายครั้งแล้ว จนรถหรูจอดสนิท ฉันก็ยังคงคิดไม่ตกว่าจะแก้ตัวยังไงใครจะไปรู้ละ...ว่าเขามีฝาแฝดที่เหมือนมากราวกับเป็นคนเดียวกันขนาดนี้"ลุง" วันนี้จะยอมง้อก่อนก็ได้ พอคิดได้อย่างนั้น เธอเลยเอื้อมไปจับมือใหญ่อยากจะเดินจูงมือกันเข้าลิฟต์​เหมือนทุกวัน "..." โอ้โห เมินกันหรอ? นอกจากเขาจะไม่ยอมให้จับแล้วยังทำทีเป็นเดินล้วงกระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง ปล่อยให้เธอเดินตามหลังเขาเข้าลิฟต์ไป เธอมองเขาผ่านกระจกในลิฟต์ ส่วนเขาหลุบตามองพื้นดึงหน้าตึง ไม่สบตากัน พรึ่บ! ทันทีที่ประตูปิดลง คนตัวเล็กกระโดดขี่หลังแกร่งกอดคอไว้แน่นโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว อยากเมินกันดีนัก ห้อยติดเป็นลูกลิงแบบนี้นี่แหละ ดูซิ! จะยังเมินกันได้อยู่มั้ย? ฟอด"ดีกัน" ฉันทำใจกล้ายื่นหน้าเข้าไปกดจมูกลงแก้มสากฟอดใหญ่ซ้ำๆ เหมือนเวลาที่เขาง้อฉัน"..." ไม่ได้ผลหรอ? เขาพาฉันเดินไปที่โซฟาตัวใหญ่หน้าทีวี ค่อยๆ แกะแขนที่ฉันกอดติดไว้แน่นออก ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำเย็นๆ ดื่ม ปล่อยให้ฉันนั่งหน้าเศร้าสำนึกผิดอยู่คนเด
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-26
Baca selengkapnya

บทที่29

"ลุง" คนน้องวิ่งมากอดคอเขาจากด้านหลังยื่นแก้มนุ่มๆ มาแนบแก้มสากอย่างออดอ้อน"หืม" ผมตอบรับในลำคอรอฟังเสียงหวานๆ ของเด็กแสบ ดูซิ จะมีเรื่องอะไรมาเล่าให้ผมฟังอีกตั้งแต่เป็นแฟนกันแบบจริงจัง ไม่ได้อยู่ในสถานะคู่นอนเหมือนตอนแรก ผมก็ได้เข้าไปอยู่ในชีวิตเธอมากขึ้น ไม่ว่าเธอจะไปไหนทำอะไรอยู่ที่ไหนก็มักจะกลับมาเล่าให้ผมฟังจนรู้สึกเหมือนได้ไปด้วยกันในทุกๆ ที่ ซึ่งผมชอบนะ ชอบมาก และผมก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน"วันหยุดนี้ว่างมั้ย" "ทำไม" ระหว่างรอเธอตอบ ผมก็เปิดตารางงานเช็คดูให้มั่นใจ แต่ถึงไม่ว่างผมก็เลื่อนได้"ฝันมีถ่ายงานที่ต่างจังหวัด ไปด้วยกันมั้ย" "พี่ไปได้?" จริงอยู่ที่เกือบสามเดือนมานี้ ผมมักจะไปรอรับเธอทั้งกองถ่ายโฆษณาหรือเวลาที่เธอไปเดินแบบอยู่ตลอด จนผมกับทีมงานเริ่มคุ้นชินกันบ้าง ถึงขนาดที่ทุกคนสามารถเก็บเรื่องของผมกับเธอไว้เป็นความลับได้ มีค่าปิดปากเป็นชานมไข่มุกและขนมอร่อยๆ จากร้านของมินินที่ผมซื้อติดมือไปทุกครั้งตามคำแนะนำของคุณแพทผู้จัดการส่วนตัวของเธอ"อ่าฮะ" "ไม่กลัวเป็นข่าว?" ครั้งนี้เป็นงานต่างจังหวัด และคงต้องค้างคืน ซึ่งผมไม่มีทางนอนคนละห้องเด็ดขาด"ลุง​กลัวหรอ" "ไม่เคยกลัวค
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-27
Baca selengkapnya

บทที่30

"ฝันหิวอาหารทะเลมากเลย" ระหว่างนั่งรถไปรีสอร์ท​ที่เขาจองไว้ ฉันก็รู้สึกหิวอยากจะกินอาหารทะเลอร่อยๆ มาก มาทะเลทั้งทีนี่นะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึง"เดี๋ยวพี่สั่งพนักงาน" "หรือจะไปกินที่ร้านดี ชวนพี่แพทไปด้วย" "ได้" ตามใจเก่งก็คุณลุงของวาดฝันคนนี้นี่แหละ"ลุงร้านนี้ดีมั้ย" ฉันรับหน้าที่เสิร์ชหาร้านซีฟู้ดใกล้ฉัน และดูคะแนนรีวิวว่าร้านไหนน่าไปที่สุด เลือกมาสองสามร้านถามความเห็นเขาสักหน่อย"หืม ร้านนี้รอนานนะ รอไหว?" ฉันเปิดรูปร้านที่ได้คะแนนรีวิวเยอะที่สุดให้เขาดู"หรอ แล้วร้านนี้ละ" กลัวรอนานจนโมโหหิวแล้วพาลกินไม่อร่อยนี่แหละ"พี่ไม่ไปเคย แต่ลองได้" ยังไงดีละทีนี้ การเลือกร้านอาหารเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับฉัน กลัวพาทุกคนไปเจอร้านไม่อร่อยจัง"เป็นอะไร ทำหน้ายุ่ง""ฝันเลือกไม่ถูก" "หึ" สุดท้ายฉันตัดสินใจเลือกตามที่เขาบอกตั้งแต่แรก สั่งอาหารของทางรีสอร์ทนี่แหละ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่อร่อย เขาก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยขับรถไปขับรถกลับด้วย รถสปอร์ตหรู ถอยหลังจอดเข้าที่พร้อมกับรถของพี่แพท เพราะเขาจองห้องพักเผื่อผู้จัดการส่วนตัวของฉันด้วย แถมยังเป็นห้องสวีทเห็นวิวทะเลสวยมาก สวยพอพอกับห้องฉันเลย ทำฉั
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-28
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status