“เราเดินมาไกลแล้วนะคะ กลับกันดีกว่ามั้ย”“ทำไม กลัวเหรอ”“ก็มันมืด”เธอบอกเขาด้วยเสียงแผ่วเบา“ยัยเด็กโง่ มีพี่อยู่กลัวอะไร”“มีพี่อยู่ยิ่งน่ากลัว”เธอบ่นพึมพำ“หึ”เอริคหัวเราะในลำคอก่อนจะเชยคางเกวลิน ขึ้นมาจูบ“อื้อ เดี๋ยวก็มีคนมาเห็น”เธอทุบที่อกเขาเบาๆ“เห็นก็เห็นสิ”“พี่เอริค ไอ้คนบ้า”“หึ ดูนั่นสวยมั้ย”เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มีพระจันทร์ส่องแสงสว่างและดวงดาวส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า“สวยจัง”เกวลินยืนมองท้องฟ้ากว้างใหญ่ ก่อนจะหลับตาพริ้มและสูดหายใจเอาอากาศเข้าเต็มปอด“สดชื่น อ๊ะ พี่เอริคทำคะไรคะปล่อยเลย”ขณะที่เธอกำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศอยู่นั้นเอริคก็เดินเข้าไปสวมกอดเธอจากด้านหลัง เขาสูดดมเส้นผมหอมและเลื่อนใบหน้าลงมาเอาคางไหล่เกวลินไว้“หอมจัง”เขาบอกเธอพลางยื่นใบหน้าไปซุกไซร้ซอกคอและหอมแก้มเนียน“ปล่อยได้แล้วค่ะ”“ไม่ต้องพูดแล้ว ดูดาวไป”เกวลินที่รู้ว่าห้ามคนเอาแต่ใจไม่ได้จึงหยุดพูดและยืนนิ่งดูบรรยากาศยามค่ำคืนที่พระจันทร์และดวงดาวส่องแสงลงมายังผืนน้ำกว้างใหญ่ชวนหลงใหล บรรยากาศตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกโล่ง สบายและผ่อนคลายมาก“ชอบมั้ย ถ้าชอบพี่จะพามาบ่อยๆ”“ชอบค่ะ”“วันหลังมากันสองคนนะ”เ
Last Updated : 2025-06-02 Read more