Semua Bab MY BOSS IS CHASING ME (SPG 18+): Bab 1 - Bab 10

Regalo ng matalik na kaibigan ni Samantha na si Ariane ang isang sexy na little black dress — para sa kanyang ika-26 na kaarawan, sampung sentimetro ang taas ng damit mula tuhod. Hindi pa siya kailanman nagsuot ng ganoong kaikling damit, kahit pa sa trabaho ay laging blouse at slacks lang ang kanyang suot.Pagkababa na pagkababa niya mula trabaho, agad siyang hinatak pauwi ni Ariane at pinasuot ng bagong damit. Ayon kay Ariane, lalabas daw sila sa bar para mag-celebrate, at baka makatsamba na rin daw si Samantha ng isang guwapong lalaki para matapos na ang 26 taon niyang pagiging single.Binantayan pa ni Ariane ang pinto para lang hindi makatanggi si Samantha. Wala siyang nagawa kundi isuot ang itim na damit.Nang maisuot na niya ito, kapansin-pansin ang dalawang pearl straps na nakapatong sa kanyang mapuputing balikat.Pagbukas ng pinto, napatulala si Ariane."Grabe, ang ganda mo, Sam! Ayoko na tuloy kitang isama, baka maagawan pa ako ng atensyon. Anong gagawin ko?!"Umikot lang ang

Nagtagal si Samantha sa kusina bago lumabas dala ang isang basong maligamgam na tubig.“Pagkauwi ko kagabi, diretso akong natulog. Gano’n talaga ako kapag nakainom, mahimbing ang tulog. Hindi na ako nagising buong gabi,” sabi niya sabay abot ng tubig kay Dwyn, sinabayan pa ng isang inosenteng ngiti.Tinanggap iyon ni Dwyn at ngumiti rin, pero may laman ang tanong niya habang dahan-dahang nagsalita, “Noong nagising ka, uminom ka ba ng tubig na nasa tabi ng kama mo?”“Uminom ako… Naalimpungatan kasi ako dahil sa uhaw.” Pagkasabi niyon, parang may kutob na agad si Samantha na may mali sa sagot niya.Lalong tumalim ang titig ni Dwyn, halatang may alam. Tumayo siya at sa ilang hakbang lang ay nakalapit agad sa kanya. Bigla niyang inabot ang baywang ni Samantha at hinila ito papalapit sa kanya.“Alam mo ba kung sino ang naglagay ng tubig sa tabi ng kama mo?” Parang patibong ang tanong, na para bang inaanyayahan siyang mahulog sa bitag. “Since sabi mong wala kang maalala kagabi, hayaan mong

Maya-maya lang, dumating na ang tren sa istasyon. Sa may labasan pa lang, nandoon na ang mga tauhan ng branch office para salubungin sila. Agad silang tumuloy sa opisina, kung saan nagsagawa ng isang mabilis na meeting kasama ang mga senior executives upang agad na simulan ang pagpapatupad ng emergency plan.Makaraan ang meeting, isinama ni Dwyn ang ilan sa mga matataas na opisyal ng branch papunta sa ospital para dalawin ang mga manggagawang nasangkot sa aksidente.Ngunit hindi naging maganda ang reputasyon ng dati nilang project-in-charge—arogante at malamig ang pakikitungo sa pamilya ng mga nasugatan. Dahil dito, naging sarado ang loob ng mga kamag-anak ng pasyente sa sinumang may kaugnayan sa kumpanya.Habang hawak ang listahan ng detalye, napag-alaman ni Samantha na ang manggagawang naaksidente ay kakalabas pa lamang mula sa ICU. Siya ang pangunahing bumubuhay sa pamilya, may inaalagaang matatanda, at may maliliit pang anak.Dahil dito, agad siyang nag-utos sa assistant ng branch

Pagkalabas ni Samantha mula sa banyo, bigla na lang tumunog ang doorbell. Napakunot ang noo niya."Sino naman kaya 'to sa ganitong oras?" bulong niya sa sarili habang dahan-dahang naglakad papunta sa pintuan, bitbit ang bahagyang kaba sa dibdib.Hindi niya agad binuksan. Inilapit niya muna ang kanyang mukha sa pinto at tinanong, "Sino 'yan?"Isang pamilyar na boses ang sumagot mula sa labas — mababa, malamig, at diretso."Ako."Napahinto si Samantha. Gulat na gulat siya. Hindi niya inakalang darating pa ito ng ganito ka-late. Sandali siyang nag-alinlangan. Hindi niya alam kung pagbubuksan ba niya o hindi.Pero tila wala nang pasensya ang taong nasa labas."Buksan mo ang pinto!" utos ng lalaki, mas matigas na ngayon ang tinig.Napabuntong-hininga si Samantha. Wala na siyang nagawa kundi pagbuksan ito. Pagkabukas ng pinto, halos mabitawan niya ang hawak na tuwalya nang makita ang isang napakalaking stuffed doll — halos kasing laki ng tao.Pagkatapos ng ilang segundo, pumasok si Dwyn, da

Hindi inaasahan ni Samantha ang eksenang ipinakita sa pelikula — ang bida ay biglang tumingin sa kanyang kasintahan at hinalikan ito.Medyo naasiwa siya, kaya bahagya siyang yumuko para abutin ang plato ng prutas. Pero bago pa niya ito mahawakan, may malakas na humila sa kanya pabalik. Napaupo siyang muli sa sofa.Pagdaka’y yumuko si Dwyn at marahang dumampi ang mga labi nito sa kanya.Ang isang kamay nito’y nakaalalay sa baywang niya, at ang isa nama’y nakapatong sa likod ng tainga niya. Pakiramdam ni Samantha ay nawala ang lakas niya sa katawan. Para siyang lumulubog sa malambot na sofa, at wala siyang magawa kundi tanggapin ang nararamdaman.Dahan-dahang binuksan ni Dwyn ang kanyang mga labi.At just when Samantha was about to let go and fall into the moment, biglang tumunog ang ringtone mula sa speaker ng kwarto.Parang natauhan silang dalawa.Tinitigan ni Samantha si Dwyn, na nakapatong pa rin sa kanya. Kita niya ang pag-alon ng damdamin sa mga mata nito, pero pilit pa rin niyang