Semua Bab ชีวิตที่สามของหนิงอัน: Bab 61 - Bab 70

ทันใดนั้นมือหนึ่งก็เอื้อมมาจับแขนเสื้อ หนิงอันหันไปมองและพบว่าคือมือของชายคนรัก นางก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ก่อนจะจับมือเขาตอบ“เจ้าดูเศร้า? คิดอะไรอยู่” ชุนหรงปวดใจเมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้นของภรรยา ในใจชายหนุ่มคิดว่านางเป็นภรรยาของตนไปแล้ว“ข้าเป็นเด็กกำพร้า เมื่ออยู่ในสถานที่เช่นนี้แล้วจึงอดรู้สึกเคว้งคว้างไม่ได้ ทุกคนมีครอบครัวให้กลับไปหา แต่ข้าไม่มี” หนิงอันตอบด้วยรอยยิ้ม ราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรกับสิ่งที่พูดออกมา แต่มันทำให้คนฟังเข้าใจได้อย่างลึกซึ้งถึงความเจ็บปวดเบื้องหลังคำพูด“ต่อจากนี้เจ้ามีข้า”“ขอบคุณนะเจ้าคะ” หนิงอันกำชับมือที่จับมากขึ้น จูงเขาเดินไปบนถนนถนนสายนี้ทั้งสองเคยเดินด้วยกันมาแล้วห้าครั้งในเทศกาลซีซีทุกปี ชายหนุ่มจะมาและพานางออกมาเดินเล่น แต่เขาทำเพียงแค่เดินตามหลังและเฝ้ามองว่าหญิงสาวกำลังสนุกอยู่กับอะไรบ้าง โดยไม่กล้ายื่นมือเข้าไปเกี่ยวข้อง เพราะเกรงว่าจะทำให้ภาพสวยงามที่เกิดจากนางพังทลายลงในพริบตาสุดท้ายมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆชุนหรงสูญเสียหญิงสาวไปเพราะเรื่องในวังมารของต

“เจ้าปกป้องมัน?” ชุนหรงกำลังจะระเบิดอารมณ์ ไหน้ำส้มของเขาแตกแล้วในตอนนี้“ไม่ ข้าแค่ผ่านทางมา” หนิงอันพยายามปกป้องต้าเซ่าอย่างเห็นได้ชัด นางรู้ว่าข่าวลือเกี่ยวกับจอมมารผู้โหดเหี้ยมไม่ใช่เรื่องโกหก มันเป็นเรื่องจริงและนางได้เห็นด้วยตัวเองตั้งแต่แรกขณะถูกลักพาตัวไปความจริงควรเอะใจตั้งแต่ต้น เขาโหดเหี้ยม เย็นชา ดูไร้หัวใจ แล้วยังมีเรือนลับอยู่กลางป่า ท่ามกลางวังมารที่แสนยิ่งใหญ่ คนที่มีสิทธิพิเศษพอที่จะทำแบบนั้นได้ ควรมีแค่จอมมาร ผู้อยู่จุดสูงสุดในเมืองนี้เท่านั้น“ท่านจอมมาร” ใบหน้าของจอมมารไม่ใช่ความลับ ทุกคนล้วนรู้จัก ถึงขั้นมีภาพวาดเพื่อแจกจ่าย ป้องกันไม่ให้ใครโง่พอที่จะยั่วยุมัจจุราชผู้นี้ แน่นอนว่าต้าเซ่าก็รู้จักจอมมารโดยไม่ต้องแนะนำตัว“และนางคือว่าที่ฮูหยินของข้า” ชุนหรงมองชายอีกคน พบว่าเขามีอายุมากแล้วจึงเปลี่ยนท่าทีไปเล็กน้อย ปิดไหน้ำส้มที่ส่งกลิ่นโชยออกมาในทีแรก“...” หนิงอันขยับหนีมือที่คว้ามาโดยไม่รู้ตัว เห็นอย่างนั้นชุนหรงก็เจ็บปวดใจ เลือกที่จะไม่ยื่นมือออกไปอีก“อาอันเจ้าเป็นอะไรไป ในเมื่อเจ้าไม่อยากเที่ยวงานเทศกาลซีซีแล้ว เช่นน

“หนิงอัน หลานตื่นแล้ว!”เพราะท่านลุงต้าเซ่าโผล่เข้ามาในห้อง หนิงอันเลือกที่จะคุยกับเขาก่อนและไม่ได้หันไปให้ความสนใจชุนหรงอีก“ท่านลุง ข้าฟื้นแล้ว”“หนิงอัน แน่ใจนะว่าหลานไม่เป็นอะไรแล้ว ร่างกายหลานเป็นยังไงบ้าง”“ข้าไม่เป็นอะไรแล้วจริง ๆ ไม่เจ็บเลยสักนิด” แม้จะรู้สึกติดอยู่ตลอด แต่ก็ไม่เจ็บจริง ๆ เหมือนว่าทั้งร่างชาไปหมดหนิงอันรับรู้แค่ว่าชายคนรักของตนเอง ช่วยดูแลตั้งแต่เช็ดตัวอาบน้ำ เปลี่ยนชุดให้ จนกระทั่งป้อนข้าวป้อนน้ำเลยทีเดียวแน่นอนว่ายังมีวิธีการป้อนยาแบบพิเศษที่เขาเพิ่มเข้ามา มันอบอุ่นในใจ ไม่ได้รู้สึกถึงความร้อนแรงเหมือนในวันที่มีอะไรกันใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น หนิงอันรีบคิดเรื่องอื่นและถามท่านลุง“ท่านลุง ท่านเข้ามาได้อย่างไร”“ท่าน เอ่อ หลานเขยให้ลุงเข้ามาเยี่ยมได้ในตอนกลางวัน” บอกตามตรงว่าต้าเซ่ายังหวาดกลัวจอมมารจับจิต แต่เมื่อคิดว่าอีกฝ่ายจะมาเกี่ยวดองกันผ่านทางหนิงอัน เขาก็รู้สึกว่ามีพลังเสริมแกร่งทางจิตใจขึ้น

กลับมาทางวังมาร เรือนลับของจอมมารตอนนี้บรรยากาศภายในเรือนเงียบลงเล็กน้อยเมื่อไม่มีต้าเซ่า หนิงอันขยับตัวลุกขึ้นเดินด้วยตัวเอง ชุนหรงก็รีบเข้าไปประคองนางเดินทันที“ข้าเดินเองได้”“ข้ารู้ แต่หากเป็นไปได้ข้าอยากอุ้มอาอันตลอดเวลาด้วยซ้ำ ถ้าเจ้าไม่ว่าอะไร”“ข้าตัวหนัก” หนิงอันกล่าวปฏิเสธกลาย ๆ“ไม่หนักแม้แต่น้อย แม้อาอันจะตัวใหญ่เท่าพ่อครัวใหญ่ของวังมาร ข้าก็ยังอยากอุ้มเจ้าอยู่ดี” หนิงอันไม่เคยเห็นพ่อครัวใหญ่ของวังมาร แต่เชื่อว่าเขาต้องเป็นชายร่างใหญ่รูปร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์อย่างแน่นอน ให้นางอ้วนขนาดนั้นคงไม่ไหว ชุนหรงนี่ช่างเอาใจเหลือเกิน“อย่าคิดว่าพูดเอาใจแล้วข้าจะไม่คิดบัญชีกับท่าน”“...” ชุนหรงที่ถูกจับได้ ทำได้เพียงใช้สายตากลมโตไร้เดียงสามองหน้าว่าที่ภรรยาราวกำลังบอกว่า‘ข้าเป็นคนดีของศรีภรรยาคนเดียวจริง ๆ นะ’ “ในเมื่อเหลือแค่เราแล้ว เรามีเรื่องต้องคุยกัน”ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ของภรรยา คนเป็นสามีอย่างชุนหรงราวกับเกิดปฏิกริยาอย่างไม่รู้ตัว มือของเขาเริ่มอย

ตอนพิเศษจอมมารกับนางโลมอันดับหนึ่ง เลือดถูกชโลมลงบนพื้นไหลออกมาจากร่างที่เคยถูกกล่าวว่าเป็นสาวงามอันดับหนึ่ง สอง สาม หรืออันดับใดก็แล้วแต่เมื่อพวกนางเลือกที่จะปีนเตียง ‘จอมมาร’ ประมุขวังมารผู้นี้ก็ล้วนมีจุดจบเดียวมอบให้คือความตายแต่เพื่อให้ประมุขได้มีผู้สืบทอดต่อไปผู้อาวุโสเหล่านั้นยอมทำทุกวิถีทาง ในตอนแรกพวกเขาส่งลูกหลานของตนเองขึ้นมาเพื่อสั่งสมอำนาจ แต่หลังจากได้รับรู้ความโหดเหี้ยมไร้หัวใจของผู้เป็นนาย เหล่าผู้อาวุโสก็ไม่กล้าส่งลูกหลานไปตายอีกพวกเขาค่อย ๆ เลือกจากลูกหลานผู้ใต้บังคับบัญชา หญิงงามประจำเมืองและแคว้นต่าง ๆ องค์หญิงจนถึงบุตรสาวของขุนนางที่ต้องการอำนาจของวังมาร  ทุกคนล้วนหลงกลคำลวงของเหล่าผู้อาวุโสและส่งลูกหลานซึ่งเป็นถึงหญิงงามมาตายคนแล้วคนเล่าที่รอดไปได้ก็กลายเป็นบ้า!ข่าวลือเริ่มหนาหูว่าท่านจอมมารไม่มีความรักหยกถนอมบุปผา อย่าว่าแต่ให้ถนอมเลย แค่ให้แตะต้องก็ว่ายากแล้วสุดท้ายเหล่าผู้อาวุโสก็ยอมแพ้ เวลาล่วงเลยไปกว่าห้าปีหลังจากที่ยอมแพ้เรื่องทายาทของผู้เป็นนาย ในที่สุดก็มีคนคิดเรื่อ