LOGINShare
บทที่ 67
Last Updated:
2025-06-19 16:21:45กลับมาทางวังมาร เรือนลับของจอมมาร
ตอนนี้บรรยากาศภายในเรือนเงียบลงเล็กน้อยเมื่อไม่มีต้าเซ่า หนิงอันขยับตัวลุกขึ้นเดินด้วยตัวเอง ชุนหรงก็รีบเข้าไปประคองนางเดินทันที
“ข้าเดินเองได้”
“ข้ารู้ แต่หากเป็นไปได้ข้าอยากอุ้มอาอันตลอดเวลาด้วยซ้ำ ถ้าเจ้าไม่ว่าอะไร”
“ข้าตัวหนัก” หนิงอันกล่าวปฏิเสธกลาย ๆ
“ไม่หนักแม้แต่น้อย แม้อาอันจะตัวใหญ่เท่าพ่อครัวใหญ่ของวังมาร ข้าก็ยังอยากอุ้มเจ้าอยู่ดี”
หนิงอันไม่เคยเห็นพ่อครัวใหญ่ของวังมาร แต่เชื่อว่าเขาต้องเป็นชายร่างใหญ่รูปร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์อย่างแน่นอน ให้นางอ้วนขนาดนั้นคงไม่ไหว ชุนหรงนี่ช่างเอาใจเหลือเกิน
“อย่าคิดว่าพูดเอาใจแล้วข้าจะไม่คิดบัญชีกับท่าน”
“...” ชุนหรงที่ถูกจับได้ ทำได้เพียงใช้สายตากลมโตไร้เดียงสามองหน้าว่าที่ภรรยาราวกำลังบอกว่า
‘ข้าเป็นคนดีของศรีภรรยาคนเดียวจริง ๆ นะ’
“ในเมื่อเหลือแค่เราแล้ว เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ของภรรยา คนเป็นสามีอย่างชุนหรงราวกับเกิดปฏิกริยาอย่างไม่รู้ตัว มือของเขาเริ่มอย
Latest chapter
ชีวิตที่สามของหนิงอัน บทที่ 67
กลับมาทางวังมาร เรือนลับของจอมมารตอนนี้บรรยากาศภายในเรือนเงียบลงเล็กน้อยเมื่อไม่มีต้าเซ่า หนิงอันขยับตัวลุกขึ้นเดินด้วยตัวเอง ชุนหรงก็รีบเข้าไปประคองนางเดินทันที“ข้าเดินเองได้”“ข้ารู้ แต่หากเป็นไปได้ข้าอยากอุ้มอาอันตลอดเวลาด้วยซ้ำ ถ้าเจ้าไม่ว่าอะไร”“ข้าตัวหนัก” หนิงอันกล่าวปฏิเสธกลาย ๆ“ไม่หนักแม้แต่น้อย แม้อาอันจะตัวใหญ่เท่าพ่อครัวใหญ่ของวังมาร ข้าก็ยังอยากอุ้มเจ้าอยู่ดี”หนิงอันไม่เคยเห็นพ่อครัวใหญ่ของวังมาร แต่เชื่อว่าเขาต้องเป็นชายร่างใหญ่รูปร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์อย่างแน่นอน ให้นางอ้วนขนาดนั้นคงไม่ไหว ชุนหรงนี่ช่างเอาใจเหลือเกิน“อย่าคิดว่าพูดเอาใจแล้วข้าจะไม่คิดบัญชีกับท่าน”“...” ชุนหรงที่ถูกจับได้ ทำได้เพียงใช้สายตากลมโตไร้เดียงสามองหน้าว่าที่ภรรยาราวกำลังบอกว่า‘ข้าเป็นคนดีของศรีภรรยาคนเดียวจริง ๆ นะ’ “ในเมื่อเหลือแค่เราแล้ว เรามีเรื่องต้องคุยกัน”ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ของภรรยา คนเป็นสามีอย่างชุนหรงราวกับเกิดปฏิกริยาอย่างไม่รู้ตัว มือของเขาเริ่มอย
ชีวิตที่สามของหนิงอัน บทที่ 66
นอกจากคุณหนูตระกูลใหญ่ที่จ้างอาจารย์ส่วนตัวมาสอน เด็กสาวทั่วไปจึงไม่มีความรู้อะไรเลยมีอีกเส้นทางหนึ่งเพื่อเก็บเกี่ยวความรู้ คือการเป็นสาวใช้ของตระกูลใหญ่ นั่นจึงจะถูกสั่งสอนและฝึกฝนศาสตร์ต่าง ๆ ถึงอย่างนั้นการฝากชีวิตเป็นทาสของผู้อื่นย่อมไม่ใช่หนทางที่ดีเช่นกันดังนั้นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับหญิงสาวไร้ความรู้ คือต้องมีโรงเรียนสำหรับสอนหญิงขึ้นมานั่นเอง“ข้าจะสนับสนุนเรื่องนี้ด้วย โรงเรียนสอนหญิง…ดูน่าสนใจ” เห็นหนิงอันดูดีอกดีใจมาก ชุนหรงจะไม่ลงมือได้อย่างไร“หากนายท่าน…หลานเขยอยากสนับสนุนย่อมเป็นเรื่องดี ข้าได้ยินว่ามีที่ดินว่างเปล่าอยู่ทิศตะวันออก คนละฟากกับสำนักศึกษาชื่อดัง ตรงนั้นยังเป็นที่ว่าง เหมาะอย่างยิ่งสำหรับจัดตั้ง” ต้าเซ่ารีบเสนอเมื่อเห็นชุนหรงแสดงท่าทีเอาอกเอาใจหลานสาวตน ที่ตรงนั้นเหมาะมากจริง ๆอีกทั้งตัวเขาก็เป็นพ่อค้า ต้าเซ่าซื้อที่ดินหลายแห่งไว้ในแถบนั้นด้วยเพราะมันมีราคาถูกเนื่องจากอยู่คนละด้านกับสำนักศึกษา ดังนั้นหากมีสถานศึกษาสอนหญิงสร้างขึ้นที่นั่น ที่ดินย่อมมีราคาพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน
ชีวิตที่สามของหนิงอัน บทที่ 65
“หนิงอัน หลานตื่นแล้ว!”เพราะท่านลุงต้าเซ่าโผล่เข้ามาในห้อง หนิงอันเลือกที่จะคุยกับเขาก่อนและไม่ได้หันไปให้ความสนใจชุนหรงอีก“ท่านลุง ข้าฟื้นแล้ว”“หนิงอัน แน่ใจนะว่าหลานไม่เป็นอะไรแล้ว ร่างกายหลานเป็นยังไงบ้าง”“ข้าไม่เป็นอะไรแล้วจริง ๆ ไม่เจ็บเลยสักนิด” แม้จะรู้สึกติดอยู่ตลอด แต่ก็ไม่เจ็บจริง ๆ เหมือนว่าทั้งร่างชาไปหมดหนิงอันรับรู้แค่ว่าชายคนรักของตนเอง ช่วยดูแลตั้งแต่เช็ดตัวอาบน้ำ เปลี่ยนชุดให้ จนกระทั่งป้อนข้าวป้อนน้ำเลยทีเดียวแน่นอนว่ายังมีวิธีการป้อนยาแบบพิเศษที่เขาเพิ่มเข้ามา มันอบอุ่นในใจ ไม่ได้รู้สึกถึงความร้อนแรงเหมือนในวันที่มีอะไรกันใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น หนิงอันรีบคิดเรื่องอื่นและถามท่านลุง“ท่านลุง ท่านเข้ามาได้อย่างไร”“ท่าน เอ่อ หลานเขยให้ลุงเข้ามาเยี่ยมได้ในตอนกลางวัน” บอกตามตรงว่าต้าเซ่ายังหวาดกลัวจอมมารจับจิต แต่เมื่อคิดว่าอีกฝ่ายจะมาเกี่ยวดองกันผ่านทางหนิงอัน เขาก็รู้สึกว่ามีพลังเสริมแกร่งทางจิตใจขึ้น
ชีวิตที่สามของหนิงอัน บทที่ 64
ชุนหรงเห็นแบบนั้นดวงตาพลันเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาบาดเจ็บทั้งแขนและขา แต่ไม่คาดว่าหญิงสาวจะกระโดดเข้ารับลูกธนูให้ตนเองกลุ่มผู้อาวุโสวังมารเข้ามาสมทบในเวลาต่อมา นักฆ่าถูกกวาดล้าง พวกเขารีบเข้ามามุงดูนายท่านซึ่งกำลังอุ้มนายหญิงไว้ในอ้อมแขนนิ่ง ๆ“ข้าจะตายรึเปล่า”“ไม่ เจ้าจะไม่ตาย เจ็บมั้ยอาอัน”“ข้าไม่เจ็บ แต่กลัวมากกว่า” ภาพความน่ากลัวของชุนหรง ช่างติดตานางเหลือเกิน เขาโหดเหี้ยมเกินไปจริง ๆ“ดวงตาสีแดงของท่านราวกับพระจันทร์สีเลือด มันสวยงามมาก แต่เลือดพวกนั้นสกปรกและทำให้…แค่ก ๆ ๆ” นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพูดอะไรออกไปบ้างตอนนี้นางอยากจะทำอะไรสักอย่าง อะไรก็ได้เพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บปวดบริเวณหัวไหล่ที่ราวกับถูกฉีกออกจากกัน“หมอมารมาหรือยัง!” อาการของหนิงอันไม่อาจขยับสุ่มสี่สุ่มห้าได้ จึงต้องให้องครักษ์เงาออกไปตามหมอมารมาที่นี่แทน“มาแล้วขอรับ แฮ่ก ๆ” ไม่รู้ว่าเสียงหอบเป็นของหมอมารหรือองครักษ์เงา แต่ไม่มีใครสนใจว่าความจริงจะเป็นอย่างไร พวกเขาจดจ่ออยู่แค่กับดวงหน้าหวานที่กำลังซีดเซียวลงเรื่อย ๆ“ตรงนี้มันเจ็บปวดมาก แต่จะไม่เป็นอะไร
ชีวิตที่สามของหนิงอัน บทที่ 63
“เจ้าปกป้องมัน?” ชุนหรงกำลังจะระเบิดอารมณ์ ไหน้ำส้มของเขาแตกแล้วในตอนนี้“ไม่ ข้าแค่ผ่านทางมา” หนิงอันพยายามปกป้องต้าเซ่าอย่างเห็นได้ชัด นางรู้ว่าข่าวลือเกี่ยวกับจอมมารผู้โหดเหี้ยมไม่ใช่เรื่องโกหก มันเป็นเรื่องจริงและนางได้เห็นด้วยตัวเองตั้งแต่แรกขณะถูกลักพาตัวไปความจริงควรเอะใจตั้งแต่ต้น เขาโหดเหี้ยม เย็นชา ดูไร้หัวใจ แล้วยังมีเรือนลับอยู่กลางป่า ท่ามกลางวังมารที่แสนยิ่งใหญ่ คนที่มีสิทธิพิเศษพอที่จะทำแบบนั้นได้ ควรมีแค่จอมมาร ผู้อยู่จุดสูงสุดในเมืองนี้เท่านั้น“ท่านจอมมาร” ใบหน้าของจอมมารไม่ใช่ความลับ ทุกคนล้วนรู้จัก ถึงขั้นมีภาพวาดเพื่อแจกจ่าย ป้องกันไม่ให้ใครโง่พอที่จะยั่วยุมัจจุราชผู้นี้ แน่นอนว่าต้าเซ่าก็รู้จักจอมมารโดยไม่ต้องแนะนำตัว“และนางคือว่าที่ฮูหยินของข้า” ชุนหรงมองชายอีกคน พบว่าเขามีอายุมากแล้วจึงเปลี่ยนท่าทีไปเล็กน้อย ปิดไหน้ำส้มที่ส่งกลิ่นโชยออกมาในทีแรก“...” หนิงอันขยับหนีมือที่คว้ามาโดยไม่รู้ตัว เห็นอย่างนั้นชุนหรงก็เจ็บปวดใจ เลือกที่จะไม่ยื่นมือออกไปอีก“อาอันเจ้าเป็นอะไรไป ในเมื่อเจ้าไม่อยากเที่ยวงานเทศกาลซีซีแล้ว เช่นน
ชีวิตที่สามของหนิงอัน บทที่ 62
ความจริงที่เพิ่งรับรู้ทำให้หนิงอันถึงกับเข่าทรุด นางโลมทั้งสองเห็นแบบนั้นก็คิดว่านางกลัว หลังจากพยายามปลอบแล้วเห็นอาการของนางยังไม่ดีขึ้นก็เลือกที่จะจากไป“จอมมารงั้นหรือ” นางไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตนเองจะถูกหลอก ชีวิตที่แล้วก็แบบนั้น ชีวิตนี้ยังโดนหลอกซ้ำซากฐานะที่แท้จริงของชุนหรงคือจอมมาร และเขาไม่เคยบอกความจริงเลยสักครั้ง ซ้ำยังไม่มีคำอธิบายอื่นใด นอกจากหลงรักนางในความฝันเมื่อคิดดูแล้วก็ดูเหมือนจะสมเหตุสมผลมากขึ้น หากเขาคือจอมมารจริง ๆ จะโกรธที่ตนต้องการไถ่ตัวออกจากหอนางโลมก็ไม่แปลกที่แท้ก็เป็นอย่างนี้…ตระหนักได้ถึงความจริงเบื้องหลังที่ชายหนุ่มปกปิดตัวตนของเขาเอาไว้ หนิงอันก็ลุกขึ้นยืน ใช้มือลูบใบหน้าเบา ๆ และเดินออกจากบริเวณห้องน้ำหญิงสาวรู้ดีว่าตอนนี้ตนเองหนีไม่พ้นเงื้อมมือจอมมารแล้ว แต่ก็ยังอยากจะลองหนีไปอีกครั้ง อย่างน้อยก็เพื่อสงบใจลง ตอนนี้ความจริงที่ได้พบมันเกินกว่าจะรับได้คนที่ไว้ใจ แท้จริงคือศัตรูที่ฆ่าตนจนตายในชาติที่แล้วแค่คิดร่างกายก็สั่นสะท้าน หนิงอันไม่ได้เดินกลับห้องแต่เลือกที่จะออกจากเหลาอาหารไป มุ่งหน้าก
You may also like
![จะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
จะไม่ทนกับบทบาทนางร้าย [รีไรท์ตอนจบ]
คุณยอดวิทย์71 viewsสลับชะตาองค์ชายจอมโจร
จูเฉิงกง - อันนา34 viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา520 viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋650.7K viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา698 viewsองค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น
จันทร์กระจ่างภูผา348.7K viewsองค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย348.1K views
