All Chapters of หลี่ชิงเหมียว..ภรรยาผู้หวนคืน: Chapter 11 - Chapter 20

หลี่ชิงเหมียวสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอึดอัด อาจจะเป็นเพราะความหวาดกลัวจากเจ้าของร่างเดิม ที่มีต่ออีกฝ่าย จึงได้มีปฏิกิริยาเช่นนี้ ทว่ากับนางนั้นไม่ใช่ นางไม่เคยกลัวผู้ใดคติประจำใจของนาง คือตาต่อตาฟันต่อฟัน หากสตรีผู้นี้ คือคนที่คิดร้าย และลงมือทำร้ายหลี่ชิงเหมียวจริง นางก็พร้อมที่จะทวงความยุติธรรม ให้แก่เด็กสาว เพื่อตอบแทนอีกฝ่าย ที่สละร่างกายนี้ให้แก่นางได้มาเกิดใหม่“ท่านอาจารย์ชิวมาแล้วเจ้าค่ะ”เสียงของสาวรับใช้ดังขึ้นมาจากด้านหน้าเรือนบุปผา ก่อนที่สตรีรูปร่างสูงโปร่ง วัยเพียงสามสิบต้นๆ จะเยื้องย่างเข้ามา พร้อมกับสาวรับใช้คนสนิท ที่ในมือถือฉินตัวโปรดของเจ้านายเข้ามาด้วย“คารวะท่านอาจารย์ชิวเจ้าค่ะ” ทั้งหลี่ชิงหรง และหลี่ชิงเหมียว ย่อกายประสานมือ คำนับทักทายผู้มาใหม่อย่างพร้อมเพรียงกันชิวซิงอีก้าวเข้ามารับการคำนับจากลูกศิษย์ทั้งสอง ก่อนที่นางจะใช้สายตาลอบสำรวจ คุณหนูที่นางได้ยินมาจากผู้คนภายนอก ร่ำลือกันว่า แต่ก่อนคุณหนูผู้นี้ เป็นเพียงเด็กสาวที่มีเพียงแค่รูปโฉมงดงามเท่านั้น แต่สติปัญญาเปรียบได้กับเด็กเพียงแค่สามขวบทว่าเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้าของนางในยามนี้ กลับดูแตกต่างไปจากที่ผู้คนไ

ครั้นสตรีทั้งสามมาถึงเรือนบุปผา เสียงหัวเราะพูดคุยกันดังจนออกมานอกเรือน โหรวหลิงหลิงยังคงกุมมือคุณหนูสามสกุลหลี่ให้เดินเข้าไปภายในเรือนด้วยกัน ก่อนที่จะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก หลี่ชิงเหมียว คุณหนูสามบุตรีคนรองของท่านเจ้าสำนักบัณฑิตหลี่ และไม่ลืมแนะนำหลี่ชิงหรง คุณหนูรอง พี่สาวต่างมารดาของหลี่ชิงเหมียวให้ทุกคนได้รู้จักเช่นกันแน่นอนว่าบุตรีที่เกิดจากอนุภรรยานั้น ย่อมไม่ได้รับความสำคัญ หลี่ชิงเหมียวดีกว่าหน่อย แม้นางจะเป็นบุตรีที่เกิดจากภรรยารอง แต่ภรรยารองของท่านเจ้าสำนักบัณฑิตหลี่ ผู้ใดก็รู้ความเป็นมาของนาง ดังนั้นหลี่ชิงเหมียวจึงมีสถานะที่น่าคบหามากกว่าหลี่ชิงหรง“จินเอ๋อร์…เจ้าก็มางานวันนี้ด้วยหรือ”หลี่ชิงหรงหาได้สนใจสายตาคุณหนูผู้สูงส่งที่กำลังรุมล้อมน้องสาวต่างมารดาอยู่ไม่ นางเดินเข้าไปทักทายสหายของตน อีกฝ่ายเป็นบุตรีที่เกิดจากอนุเช่นกัน ทว่าได้รับความรักจากผู้เป็นบิดามากกว่าบุตรีที่เกิดจากภรรยาเอก“ข้าคิดว่าเจ้าจะไม่มาเสียแล้ว ว่าแต่…นั่นน้องหญิงสามที่เจ้าเคยบอกว่าเป็นจุดด่างพร้อยของตระกูลหลี่น่ะหรือ” หรวนลี่จินทักทายอีกฝ่ายกลับ ก่อนที่จะบุ้ยปากไปทางกลุ่มสตรี ซึ่งกำลังรุมล้อมเด็ก

“คุณชายใหญ่ซ่ง" หลี่ชิงหรงคำนับทักทายอีกฝ่ายก่อนตอบคำถาม"เจ้าค่ะ…ข้าเพียงแค่ไม่ค่อยชื่นชอบชมการแสดงอุปรากรสักเท่าใดนัก”หลังจากตอบคำถามของคุณชายหนุ่มเสร็จ นางก็แสร้งทำเป็นย่อกายลงไป นั่งยองๆ ชื่นชมบุปผางามตรงหน้า ที่กำลังเบ่งบานชูช่อ นัยน์ตาคมของซ่งเว่ยถิง มองไปยังบุปผางามช่อนั้นเช่นกัน ช่างเป็นบุปผาที่งดงามยิ่งนัก ทว่ากลับมีหนามแหลมคม จนคนไม่กล้าสัมผัส“ซ่งเว่ยถิง เหตุใดเจ้าถึงออกมาอยู่ที่นี่ เอ๊ะ!! นั่น…”คุณชายรองสกุลหวงที่เพิ่งจะเดินเข้ามา เอ่ยทักทายสหายที่ยืนอยู่ตรงหน้า ทว่าหลังจากที่อีกฝ่ายหันกลับมามองเขา ด้านหลังของชายหนุ่ม กลับมีสตรีนางหนึ่ง กำลังนั่งชื่นชมบุปผางามอยู่ นางลุกขึ้นคำนับทักทายเขา หลี่ชิงหรงนางย่อมจดจำชายหนุ่มที่มาใหม่ได้เป็นอย่างดี ว่าเขาคือผู้ใด“เว่ยถิง…เจ้าแอบนัดสตรีผู้นี้ ให้ออกมาพูดคุยกันตามลำพังรึ”หวงกวงหมิงรับการคำนับทักทายจากสตรีตรงหน้า ก่อนที่จะรีบดึงแขนของคุณชายใหญ่ซ่ง ไปกระซิบกระซาบ เอ่ยถามออกมา ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เป็นน้ำเสียงที่ให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคนสายตาของคุณชายหนุ่มก็มองไปยังสตรี ที่กำลังยืนส่งยิ้มอ่อนหวานมาให้พวกตน หากเขาไม่เคยได้ยิน น้องสา

หลังจากกลับมาถึงจวน สตรีทั้งสามก็แยกย้ายกันกลับเรือนนอนของตน ระหว่างทางเดิน จ้าวฉิงหันไปถามบุตรสาวของตน ว่านางอยากจะย้ายเรือนนอนหรือไม่ เพราะเรือนที่หลี่ชิงเหมียวอาศัยอยู่ในยามนี้นั้น อยู่ในส่วนลึกที่สุดของจวน แทบจะเรียกว่าท้ายจวนเลยก็ว่าได้ นับว่าไม่ปลอดภัย สำหรับเด็กสาวที่กำลังจะก้าวสู่วัยสาวเต็มตัวอย่างหลี่ชิงเหมยแต่ก่อนท่านพ่อของนางไม่อนุญาต เพราะเกรงว่าบุตรสาวที่เป็นเด็กไม่รู้ความ จะก่อเรื่องน่าอับอาย ยามที่มีแขกมาเยือน ทว่ายามนี้บุตรสาวหายจากอาการป่วยเช่นนั้นแล้ว เขาจึงได้อนุญาตให้หลี่ชิงเหมียวย้ายเรือนนอนได้“ข้าไม่อยากย้ายเจ้าค่ะ ข้ารู้สึกผูกพันกับเรือนหลังนั้น อีกทั้งเรือนนั้นก็ยังอยู่ใกล้กับสวนดอกไม้ ยามที่ข้าฟื้นขึ้นมา ข้าก็ลงมือปรับปรุงสวนนั้นเสียแรงและทรัพย์ไปไม่น้อย” หลี่ชิงเหมียวกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังสำหรับนางแล้ว หาได้มีความผูกพันกับสตรีตรงหน้านี้ไม่ แม้อีกฝ่ายจะเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของหลี่ชิงเหมียวตัวจริง ทว่าอีกฝ่ายกลับมิอาจปกป้องบุตรสาวได้อย่างเต็มที่ ยามที่หลี่ชิงเหมียวยังคงมีชีวิตอยู่ ไม่รู้ว่าฮูหยินรองผู้นี้ จะมาใส่ใจบุตรสาวเช่นนี้หรือไม่มารดาเช่นนี้นาง

วันเวลานั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว จากวันที่หลูชิงเหลียนกลับมาเกิดใหม่ ในร่างของคุณหนูสามตระกูลหลี่ นี่ก็นับว่าล่วงเลยมากว่าครึ่งปีแล้ว การใช้ชีวิตในแต่ละวันของการเป็นคุณหนูสาม ตระกูลบัณฑิตนั้นไม่ง่ายเลย เป็นเพราะบิดาผู้นั้นของหลี่ชิงเหมียว ขยันสรรหาอาจารย์ มายัดวิชาความรู้ให้แก่นาง ด้วยเหตุผลที่ว่า กลัวนางจะตามสหายรุ่นเดียวกันไม่ทันหลี่ชิงเหมียวร่ำเรียนวิชาราวกับบุรุษ ทว่าสุดท้ายแล้วก็มิอาจนำไปใช้การได้ทั้งหมด เพราะสตรีหาใช่ว่าจะต้องไปสอบคัดเลือกขุนนางเสียเมื่อใด น่าจะให้นางเรียนรู้แค่เพียงเรื่องของสตรีก็เพียงพอแล้ว วันนี้หลี่ชิงเหมียวเลยแสร้งป่วยขึ้นมาชีวิตก่อนนางเกิดในตระกูลจอมยุทธ์ รักอิสระเป็นที่สุด อีกทั้งร่ำเรียนวิชายุทธ์จนชำนาญ เรื่องการดูแลจวนหรือสิ่งที่บรรดาคุณหนูในห้องหอร่ำเรียนกัน นางก็เพิ่งจะเรียนรู้เพียงไม่นาน ก่อนออกเรือนไปกับหลัวอี้เฉินแค่สามเดือนเท่านั้น ดีที่นางหัวไว เรียนรู้สิ่งใดได้ไวกว่าผู้อื่น“คุณหนู…วันนี้ท่านป่วย ก็ถือโอกาสนี้นอนพักผ่อนเสียเถิดเจ้าค่ะ”อี้เหลียนกล่าวออกมาอย่างปวดใจ นางเห็นคุณหนูต้องร่ำเรียนวิชามากมาย ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ ว่านายท่านประสงค์จะให้คุณหน