All Chapters of จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด: Chapter 11 - Chapter 20

"พ่อแม่คุณไม่เคยสั่งไม่เคยสอนหรือไง ว่าไม่ให้ทำกับผู้หญิงแบบนี้" รู้ดีว่าถ้าเขาจะเอาเธอคงไม่พ้นเงื้อมือของเขาแน่ ต้องลองพูดก่อนเผื่อเขาจะมีมนุษยธรรมบ้างแต่คำพูดของเธอมันยิ่งไปกระตุ้นต่อมความเป็นเจ้าพ่อในตัวเขา"ปากดี เธอคิดว่าฉันจะไม่มีปัญญาจ่ายให้เท่ากับผัวแก่ของเธอหรือไง"ผัวแก่งั้นเหรอ? ตกลงเขาเป็นลูกชายของพ่อเลี้ยงคนนั้นไหมเนี่ย เธอยังคงสับสนกับคำพูด รู้แบบนี้ขอดูรูปลูกชายคนโตท่านหน่อยก็ดี แต่ถ้าเป้าหมายไม่ใช่คนนี้พ่อเลี้ยงคงตามหาตัวเราแล้วมั้ง"แล้วคุณมีปัญญาจ่ายไหมล่ะ" เธอต้องลองหยั่งเชิงดูก่อน"ได้สิถ้าเธอรับความรุนแรงจากฉันได้""?" เขาเป็นคนซาดิสม์ด้วยเหรอ "ถอยไปนะ!" เธอยังไม่ทันตั้งตัว คนที่ยืนคุยอยู่เมื่อสักครู่ก็กระโจมเข้ามาหา"ถ้าไม่กลัวกระดูกจะหักก็อย่าดิ้น" มือหนาจับไหล่เล็กกดลงเตียง"โอ๊ย คนเลวปล่อยนะฉันเจ็บ""แค่นี้บอกเจ็บเหรอยังไม่ได้เริ่มเลย ถ้าคิดว่าฉันจะทะนุถนอมเธอเหมือนพ่อ เธอฝันไปเถอะ"เขาเป็นพ่อลูกกันจริงๆ จากที่กำลังดิ้นอยู่เมื่อสักครู่วันจันทร์หยุดเล็กน้อยเพื่อคิดหาวิธีใหม่แต่มันก็เป็นจังหวะให้ คนตัวโตที่ทับร่างเธออยู่ได้จู่โจมต่อ โดยการโน้มใบหน้าลงมาซุกที่ร

"โอ๊ย..ซี๊ดด" จะร้องเจ็บแรงกว่านี้ก็ไม่กล้าเดี๋ยวลูกน้องรู้ว่าจอด ชายร่างสูงค่อยๆ ขยับตัวลงจากเตียง สองมือกุมน้องชายที่ถูกเธอเล่นงานเมื่อสักครู่ไว้ นิ้วชี้ยกขึ้นมาชี้หน้าเธอก่อนที่จะค่อยๆ ถอยออกจากห้องไป"สมน้ำหน้า" หญิงสาวลุกขึ้นแล้วรีบไปปิดประตูห้องไว้ เธอมองหาอะไรก็ได้ที่สามารถดันประตูได้ แต่ในนี้ก็มีแค่ตู้กับเตียง "ทำไมออกมาเร็วจังครับพ่อเลี้ยง""เรื่องของกู พวกมึงสองคนเฝ้าอยู่ที่นี่ ส่วนมึงตามกูมา" พ่อเลี้ยงพันฤทธิ์สั่งให้เชี่ยวชาญตามมาขับรถให้"เราจะไปไหนกันครับ""ไปหาไอ้หมอ""ใครเป็นอะไรครับพ่อเลี้ยง""มึงไม่ต้องถามมากได้ไหม ขับรถเบาๆ ด้วยล่ะ"เชี่ยวชาญมองผ่านกระจกดูใบหน้าของพ่อเลี้ยงที่นั่งอยู่ด้านหลัง แต่ก็ดูไม่มีอะไรผิดปกติ[คลินิกในตัวอำเภอ]"มีอะไรทำไมโทร ให้ออกมาหาดึกๆ ดื่นๆ แบบนี้วะ" นายแพทย์กฤษณะเป็นเจ้าของคลินิกแห่งนี้ และเป็นเพื่อนรักของพ่อเลี้ยงพันฤทธิ์"มึงช่วยดูกล่องดวงใจให้กูหน่อยสิวะ" เจ็บนะไม่ใช่ไม่เจ็บ แต่ก็ยังทนมาจนถึงมือหมอ"หึหึ ไปโดนอะไรมาวะ" "มึงจะขำกูอีกนานไหม ดูให้หน่อยว่ากูจะยังใช้งานได้ไหมเนี่ย""มึงแค่บอกมาว่าถูกอะไร เดี๋ยวกูจะจัดยาให้ไม่ต้องดูหรอก

เช้าวันต่อมา.."พ่อเลี้ยงครับ""ถ้ามึงพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว มึงได้ไปนอนคุยกับรากมะม่วงแน่""ต้นมะม่วงแถวนี้ไม่มีหรอกครับ ถ้ามีผมคงตัดมันทิ้ง ไม่ปล่อยให้มันโตมาให้ผมคุยกับรากมันหรอกครับ""ไอ้เชี่ยว!""ฝีมือเธอใช่ไหมครับพ่อเลี้ยง" เชี่ยวชาญอยากรู้ แต่ก็กลัวว่าจะถูกบาทาก็เลยขยับออกไปถามห่างๆหน่อย"พวกมึงขำอะไรวะ" พันฤทธิ์มองไปที่ลูกน้องอีกสองคน ตอนนี้ทั้งสองกำลังขำกันอยู่"ผมว่าพ่อเลี้ยงต้องตัดแว่นตาดำอีกอันแล้วล่ะครับ""ไอ้!" พันฤทธิ์ลุกขึ้นหวังจะกระทืบลูกน้อง แต่ทั้งสามไหวตัวทัน รีบออกจากบ้านไปก่อนพอลูกน้องออกไปแล้วสายตาที่เขียวช้ำ มองเข้าไปในห้องนอนที่มีเธออยู่ในนั้น"ร้ายนักนะแม่คุณ" พันฤทธิ์คิดหาวิธีเล่นงานเธอใหม่ ยังไงก็ต้องจับทำเป็นเมียให้ได้ ฤทธิ์เดชเยอะแบบนี้แหละชอบสายๆ วันเดียวกัน.."หิวจังเลย" จะเรียกข้างนอกให้เปิดประตูก็ไม่กล้า เพราะเล่นงานเจ้านายพวกมันไว้เยอะทีแรกก็ทำใจแล้วแหละว่ายังไงก็ต้องเป็นของมันอยู่ดี แต่พอถูกเลียหน้าอกเท่านั้นแหละก็รู้สึกขยะแขยง จนกำปั้นเล็กๆ ชกเข้าที่เบ้าตา ถ้าตอนนั้นมันใส่แว่นมีหวังตาบอดแน่ใกล้เที่ยงวันเดียวกัน.."ป่านนี้เธอไม่หิวแย่แล้วเหรอ

"เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ" วันจันทร์คิดว่าตัวเองฟังผิด"ฉันถามว่าเธออยากเป็นแฟนกับฉันไหม""เป็นแฟนกับคุณเนี่ยนะ?""ใช่"หญิงสาวใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าผู้ชายคนนี้มาขอเป็นแฟนในเหตุการณ์ปกติ เธอคงไล่ตะเพิดไปแล้ว"ทำไมต้องใช้เวลาคิดด้วย เป็นแฟนกับฉันมันไม่ดีตรงไหน""ก็ได้" ยังไงเธอก็ตกลงไปก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง "ดี..ถ้าใครถามว่าเธอมากับฉันทำไม ก็บอกว่าเรารักกัน""คะ?" "ไม่ต้องอยากรู้หรอก พูดไปตามนี้แล้วกัน""ค่ะ" อะไรวะคนเป็นแฟนกันเขาขอกันแบบนี้เหรอ ขณะที่เธอกำลังคิดอะไรอยู่ คนที่ขอเธอเป็นแฟนก็ทิ้งตัวนอนลงที่เตียง "คุณทำอะไร" "ไม่เห็นหรือไงว่ามันดึกแล้วก็จะนอนไง หรือจะให้ทำอย่างอื่น""บ้านหลังนี้ฉันเห็นมีหลายห้อง คุณก็ไปนอนห้องอื่นสิ""ว่าแล้วทำไมมันถึงร้อนๆ ทำไมเธอไม่เปิดแอร์ ไม่เห็นหรือไงว่าห้องนี้มีเครื่องปรับอากาศ" แทนที่จะตอบคำถามเธอ เขากลับเอื้อมมือไปหยิบรีโมทที่จริงวันจันทร์ก็เห็นอยู่ว่ามันมีเครื่องปรับอากาศในห้อง แต่บ้านเธอไม่เคยมีของพวกนี้ ไม่ใช่ว่าใช้ไม่เป็นหรอก แต่ถ้าเปิดมันแล้วกลัวว่าจะติดใจ"ถ้าคุณจะนอนห้องนี้ฉันจะไปนอนห้องอื่นก็ได้"หมับ!"โอ๊ยปล่อยนะคุณ" ขณะที่ห

"อะไรนะ?!" ได้ยินสามีพูดกนกจันทร์ถึงกับหันขวับไปมองลูกชาย"?" มันไม่ได้ทำให้พันฤทธิ์ตกใจเลย ทำไมพ่อถึงเอาประเด็นนี้ขึ้นมาพูดต่อหน้าแม่ เพราะคนที่ต้องเงียบให้มากที่สุดก็คือพ่อไม่ใช่เหรอ"แม่ถามว่าพ่อพูดเรื่องอะไร""คุณแม่ก็ถามคุณพ่อดูสิครับ ว่าท่านพูดเรื่องอะไร"กนกจันทร์หันกลับมามองสามี "เรื่องจริงเหรอคะที่คุณพูด""ถ้าไม่จริงผมจะเอาที่ไหนมาพูด""ลูกดูดีหรือยัง อย่าบอกนะว่าไปหาผู้หญิงตามผับตามบาร์มายัดเยียดเป็นลูกสะใภ้แม่""อันนี้คุณแม่ต้องถามคุณพ่อแล้วล่ะครับ ว่าได้ผู้หญิงคนนั้นมายังไง" เขาไม่แน่ใจแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้าน ในฐานะเมียของพ่อหรือเป็นผู้หญิงที่พ่อหามาให้เขา เพราะพันฤทธิ์รู้สึกว่าตัวเองติดกับดักพ่อยังไงไม่รู้"แม่งงไปหมดแล้วนะ..คุณช่วยพูดให้ฉันเข้าใจหน่อยได้ไหมคะ" กนกจันทร์พูดกับลูกชายแล้วก็หันกลับมาพูดกับสามี ทำไมลูกชายถึงให้ถามพ่อดูว่าได้ผู้หญิงคนนี้มายังไงเวลาเดียวกันนั้นที่บ้านในตัวอำเภอ.."พ่อเลี้ยงยังไม่กลับมาอีกเหรอ" เพราะตอนนี้ก็มืดค่ำมากแล้ว "คืนนี้พ่อเลี้ยงจะค้างที่บ้านปางไม้" เชี่ยวชาญโทรมา บอกลูกน้องที่อยู่ทางนี้แล้ว"เขากลับปางไม้เหรอคะ""ใช่ครับ ถ้าค