Share

บทที่ 17

last update Huling Na-update: 2025-05-07 15:28:09

"เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะ" วันจันทร์คิดว่าตัวเองฟังผิด

"ฉันถามว่าเธออยากเป็นแฟนกับฉันไหม"

"เป็นแฟนกับคุณเนี่ยนะ?"

"ใช่"

หญิงสาวใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าผู้ชายคนนี้มาขอเป็นแฟนในเหตุการณ์ปกติ เธอคงไล่ตะเพิดไปแล้ว

"ทำไมต้องใช้เวลาคิดด้วย เป็นแฟนกับฉันมันไม่ดีตรงไหน"

"ก็ได้" ยังไงเธอก็ตกลงไปก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง

"ดี..ถ้าใครถามว่าเธอมากับฉันทำไม ก็บอกว่าเรารักกัน"

"คะ?"

"ไม่ต้องอยากรู้หรอก พูดไปตามนี้แล้วกัน"

"ค่ะ" อะไรวะคนเป็นแฟนกันเขาขอกันแบบนี้เหรอ ขณะที่เธอกำลังคิดอะไรอยู่ คนที่ขอเธอเป็นแฟนก็ทิ้งตัวนอนลงที่เตียง "คุณทำอะไร"

"ไม่เห็นหรือไงว่ามันดึกแล้วก็จะนอนไง หรือจะให้ทำอย่างอื่น"

"บ้านหลังนี้ฉันเห็นมีหลายห้อง คุณก็ไปนอนห้องอื่นสิ"

"ว่าแล้วทำไมมันถึงร้อนๆ ทำไมเธอไม่เปิดแอร์ ไม่เห็นหรือไงว่าห้องนี้มีเครื่องปรับอากาศ" แทนที่จะตอบคำถามเธอ เขากลับเอื้อมมือไปหยิบรีโมท

ที่จริงวันจันทร์ก็เห็นอยู่ว่ามันมีเครื่องปรับอากาศในห้อง แต่บ้านเธอไม่เคยมีของพวกนี้ ไม่ใช่ว่าใช้ไม่เป็นหรอก แต่ถ้าเปิดมันแล้วกลัวว่าจะติดใจ

"ถ้าคุณจะนอนห้องนี้ฉันจะไปนอนห้องอื่นก็ได้"

หมับ!

"โอ๊ยปล่อยนะคุณ" ขณะที่ห
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 200 ตอนจบ

    ยั่วรักคุณหมอกฤษณะ บทที่ 91 ตอนจบ"ไอ้หมอคนไหนคะ""ก็ไอ้หมอคนที่คุณคุยด้วยหน้าลิฟต์ไง""คุณหมอโอโซนน่ะเหรอคะ" ทีแรกไม่คิดว่าคนที่เขาพูดถึงเป็นหมอด้วยซ้ำถึงแม้ว่าจะมีคำว่าหมอ"ใช่ผมไม่ชอบให้คุณคุยกับมันเลย""เดี๋ยวนะคุณหมอเรียกคุณหมอโอโซนว่าอะไรนะคะ?""ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องไปพูดกับไอ้หมอคนนั้น""คุณหมออย่าบอกนะว่า..""ผมหึง และก็ไม่ต้องไปคุยกับมันได้ยิ่งดี" เขาไม่คิดจะอ้อมค้อมกับเธออยู่แล้วไม่ชอบก็บอกไม่ชอบแต่กฤษณะก็แปลกใจในตัวเอง แต่ก่อนก็เคยมีเรื่องกันเขายังควบคุมอารมณ์ได้ แต่ทำไมตอนนี้แค่เห็นหน้าก็รู้สึกหงุดหงิดแล้ว"คุณหมอ.." เราจะช็อกก่อนไหมเนี่ยทำไมมันเต้นแรงขนาดนี้ ได้ยินชายอันเป็นที่รักบอกว่าหึงทำไมหัวใจเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ"คุณเป็นอะไร" เขากำลังจับชีพจรเธออยู่พอดี"ไม่ได้เป็นอะไรค่ะปกติดี""เอาเครื่องวัดคลื่นหัวใจเข้ามา" ชายหนุ่มรีบเปิดประตูบอกผู้ช่วยที่อยู่ด้านนอก"ไม่ต้องหรอกค่ะ วดีแค่ตื่นเต้นมากเกินไป""ตื่นเต้นเรื่องอะไร""ก็เรื่องที่คุณหมอหึงไงคะ""ผมหึงแล้วมันน่าตื่นเต้นขนาดนั้นเลยเหรอ" เล่นเอาสะเขาตกใจเลย"ก็.."กฤษณะแอบยิ้มและส่ายหน้าเล็กน้อย ทีแรกยังกลัวเธอโกรธให้อยู่เ

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 199

    "หมอโอห์มคุณได้ยินไหม เมื่อกี้คุณแหม่มโทรมาบอกผลตรวจเลือดออกมาว่า...""ผมได้ยินแล้ว และทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็ได้ยินเหมือนกัน.." สายตาของคุณหมอโอห์มกรอกมองไปที่พ่อเลี้ยง เพื่อส่งสัญญาณให้รู้ว่าหาวิธีเอาตัวรอดให้ได้ด่วนเลย"......" กฤษณะเพิ่งรู้ตัวว่างานกำลังเข้า..ตายห่าแล้ว"เมื่อกี้คุณหมอว่าอะไรนะคะ" แต่เปรมวดีไม่ได้สนใจพ่อเลย ท่านจะรู้ความจริงหรือไม่รู้เธอก็ไม่ได้กลัว สิ่งที่เธอสนใจคือผลตรวจเลือดที่พยาบาลโทรมาแจ้ง"เลือดที่ผมนำไปตรวจผลออกมา ตอนนี้คุณตั้งท้อง" คิดแล้วทำไมเขาต้องกลัวด้วย มันเป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับครอบครัว"พ่อคะ..วดีท้องจริงด้วยค่ะ" เธออยากบอกเรื่องยินดีแบบนี้กับพ่อ ถ้าแม่อยู่ตรงนี้ด้วยเธอก็จะกอดแล้วก็บอกท่าน"พ่อรู้แล้ว""ผมต้องขอโทษท่านมากนะครับ" กฤษณะพนมมือไหว้ขอโทษ คิดว่าท่านคงรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น"ขอโทษทำไมล่ะ แค่รักลูกสาวพ่อให้มากๆ ก็พอแล้ว"โอห์มลอบถอนหายใจโล่งอกมาก "..อุ๊ย" แต่ทำไมสายตาท่านที่มองเขา มันไม่เหมือนมองสองคนนั่นเลย"อย่าว่าอะไรให้คุณหมอโอห์มเลยนะคะพ่อ คุณหมอแค่..""แค่อะไรเหรอ"หลังทานข้าวเสร็จ..โอห์มรีบขอตัวออกมาก่อนใครเพื่อนเลย หวังว่าท่านคงไ

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 198

    "นี่มันอะไรกัน" เปรมวดีจำได้ว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างรถก็คือลูกน้องของพ่อ"ท่านให้พวกผมเอารถมาให้คุณหนูไว้ใช้ครับ""พวกฉันมีรถใช้อยู่เอากลับไป" กลัวว่าคุณหมอจะคิดว่าทางครอบครัวของเธออวดร่ำอวดรวย"คุณหนูคงต้องคุยกับท่านเองแล้วล่ะครับ หมดหน้าที่ของพวกผมแล้ว กุญแจรถอยู่ในรถนะครับ""เดี๋ยวก่อนสิ" พอเรียกคนของพ่อไม่หันกลับมา เธอก็เลยหันไปหาเขา "คุณหมอคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ""ผมจะว่าอะไรให้ท่านได้ล่ะครับ นั่นพ่อคุณนะท่านคงอยากให้ลูกสาว""คุณหมอไม่โกรธจริงนะคะ""ไม่โกรธหรอก แต่วันนี้ผมคงต้องขอติดรถคุณไปโรงพยาบาลด้วย" เขาก็คิดอยู่ว่าจะโทรให้เพื่อนมารับดีไหม เพราะไม่อยากพาเธอไปโหนรถเมล์"ถ้างั้นเราเก็บรถไว้ใช้แค่คันเดียวก็พอนะคะ""แล้วแต่คุณเถอะ ก็ท่านมอบให้คุณนี่""ขอบคุณคุณหมอมากนะคะที่เข้าใจ เอาเป็นว่าวันนี้วดีจะขับรถเอง..โอ๊ย" ขณะที่ก้าวเท้าเธอก็รู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องอีก แปลกจังเธอไม่เจ็บท้องแบบนี้มานานแล้ว เพราะตั้งแต่เรียนหมอมาเธอก็มีวิธีรักษาตัวเองเรื่องเจ็บท้องประจำเดือน"เดี๋ยวผมขับเอง" กฤษณะเดินอ้อมไปเปิดประตูให้เธอได้ขึ้นนั่ง แล้วเขาก็กลับมาประจำที่คนขับ[โรงพยาบาล]"ว้าวรถใคร" รถคันหรู

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 197

    หลังทานข้าวเสร็จปุรเชษฐ์ก็ให้คนมาส่งทั้งสองที่บ้านของหมอกฤษณะ ทีแรกเขาก็ขอให้ท่านบอกคนรถไปส่งที่โรงพยาบาลเพราะว่ารถของทั้งสองอยู่ที่นั่น แต่พ่อของเธอบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงกลับมาพักผ่อนกันให้สบายใจเพราะมันดึกแล้ว กฤษณะก็เลยยอมทำตามเพราะไม่กล้าขัดใจท่าน"พรุ่งนี้เราค่อยนั่งรถโดยสารออกไปก็ได้ค่ะ" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเขาคงเป็นกังวลเรื่องนี้"เรื่องนั้นไม่เป็นไรหรอก เรามาพูดอีกเรื่องกันดีกว่า""เรื่องอะไรคะ""ทำไมถึงไม่บอกผมแต่ทีแรก" เขาไม่มีโอกาสถามเพราะอยู่ต่อหน้าพ่อของเธอ"จะให้เปรมเข้ามาแล้วก็บอกว่าเป็นใครเลยหรือคะ แล้วคุณหมอจะคิดยังไงล่ะ""ไม่คิดว่าคุณยังจะจำผมได้อีก" เรื่องนี้มันผ่านมาเป็น 10 ปีได้แล้วมั้ง ขนาดเขายังจำเธอไม่ได้เลย แต่ก็ไม่แปลกหรอกตอนนั้นยังไม่แตกเนื้อสาวเลยด้วยซ้ำ แต่มาตอนนี้ดูสิสวยสะพรั่งเลย"จำได้สิคะ เปรมจำคุณหมอได้ไม่มีวันลืม""อย่าบอกนะว่า.."หญิงสาวพยักหน้า แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาจะถามอะไร"คุณเรียนหมอเพราะจะมาหาผมจริงเหรอ..""ค่ะ""เด็กโง่เอ้ย" มือหนาเอื้อมไปโอบร่างของเธอเข้ามาแนบไว้กับแผ่นอก "ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย""เปรมอยากให้คุณหมอเห็นความสำเร็จของคนที่คุณหม

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 196

    "อะไรนะ คุณคือเด็กผู้หญิงคนนั้นจริงเหรอ" จะต้องตกใจตรงไหนก่อนดี ทีแรกคิดว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นเด็กเร่ร่อน เพราะตอนช่วยชีวิตเธอขึ้นมารวมถึงปฐมพยาบาลเบื้องต้น จนพาเธอไปส่งโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ พอดีขึ้นเขาจะพาไปส่งบ้าน แต่เธอกลับบอกว่าไม่มีบ้าน และทั้งสองก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จนเขาแทบจะลืมเรื่องนั้นไปแล้ว"ใช่ค่ะ เด็กผู้หญิงคนนั้นก็คือวดีเอง" ตอนนั้นเธอยังเด็กมาก จำได้ว่าเพิ่งจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กำลังจะต่อมัธยมปีที่ 1 และเป็นช่วงเดียวกับที่พ่อกับแม่แยกทางกันใหม่ๆ หันไปทางไหนก็ดูเคว้งคว้างไปหมด จนคิดว่าจากไปก็คงจะดีกว่าแต่ตอนที่กระโดดลงไปแล้วหายใจไม่ออก มันก็ทำให้เธอคิดอะไรได้หลายๆ อย่าง ว่าทำไมเธอถึงต้องคิดสั้นเพราะคนสองคนหมดรักกันด้วย ถ้าพวกท่านยังรักกันมีหรือที่เรื่องแค่นั้นจะทำให้หย่าร้างกันได้ หญิงสาวพยายามดิ้นสุดแรงที่มีอยู่แต่ขาเริ่มเป็นตะคริว จนตอนที่คิดว่าคงไม่รอดแน่ก็ได้มีแสงสว่างจากร่างของผู้ชายคนหนึ่งว่ายน้ำเข้ามาช่วยจำได้ว่าเขาก็เกือบไม่รอด เพราะเธอเริ่มหมดแรงดึงร่างของเขาลงน้ำด้วย แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย ทั้งๆ ที่มีโอกาสที่จะปล่อยให้เธอจมลงไปคนเดียวพอรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 195

    "คุณหมอว่าอะไรนะคะ""ช่วยผมหน่อยนะ ตอนนี้เหนื่อยมากเลย" ชายหนุ่มไม่พูดเปล่ายังทิ้งตัวลงนอน วันนี้ผ่าตัดก็หลายชั่วโมง ทั้งเครียดเรื่องที่ต้องยื้อชีวิตคนไข้ไว้ด้วย แถมยังต้องเข้าเวรดึกอีก ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้ชายก็เหนื่อยล้าได้เหมือนกัน"ถ้าเหนื่อยคุณหมอก็พักเถอะค่ะ""ไม่ได้" มือข้างที่อยู่ใกล้เธอที่สุดสอดเข้าไปใต้ร่างเล็ก แล้วก็ใช้แรงดึงตัวเธอให้ขึ้นมานอนทับร่างของตัวเอง"อุ้ยคุณหมอคะ เปรมพูดจริงนะ" เธออยากให้เขาพักผ่อน เปรมวดีรู้ดีว่าการทำงานมันเหนื่อยแค่ไหน"แข็งขนาดนี้จะให้ผมหลับได้ยังไง""แล้วคุณหมอจะให้เปรมทำยังไงล่ะคะ""ก็ทำแบบนี้ไง" ชายหนุ่มจับความแข็งนั้นตั้งขึ้นแล้วก็ให้เธอนั่งทับลงมา "ซี๊ดดด ใจเย็นก่อนครับ" ถึงแม้ของผู้ชายมันจะแข็งแกร่ง แต่พอถูกร่องเล็กกลืนกินแบบนี้ ก็รู้สึกเจ็บยอดปลายตรงที่มีหนังหุ้ม"อ๊อย คุณหมอคะ" เขาให้เธอขึ้นคร่อมก็จริงแต่เขาเป็นคนจับสะโพกเธอแล้วก็เด้งสะโพกตัวเองขึ้นมากระแทก"ซี๊ดดด แต่งงานกันนะ""คะ?" ใบหน้างามที่กำลังบิดเบี้ยวไปด้วยความเสียวและเจ็บปนเปกันไปมองชายหนุ่มที่นอนอยู่ใต้ร่างกายเธอแบบตกใจ "เมื่อกี้คุณหมอว่าอะไรนะคะ""แต่งงานกันนะวดี" ก่อนที่เขาจะ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status