All Chapters of ปลัดที่รัก/ตำรวจที่รัก: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากที่แม็กซ์ได้พบกับมินตราครั้งแรกในตลาด เขาก็ยังคงแวะเวียนไปที่ตลาดอยู่บ้างเพื่อซื้ออาหารและของใช้จำเป็น แม้จะยังรู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรจากแม่ค้าส้มตำสาว แต่กลิ่นส้มตำรสจัดจ้านของร้านเธอก็ยังคงดึงดูดให้เขาเดินเฉียดเข้าไปใกล้ๆ อยู่เสมอวันหนึ่ง ขณะที่แม็กซ์กำลังเดินเลือกซื้อผักสดอยู่ไม่ไกลจากร้านส้มตำของมินตรา ก็เกิดเหตุการณ์วุ่นวายขึ้น มีชายวัยกลางคนท่าทางเมาสุราโวยวายเสียงดัง และพยายามเข้ามาลวนลามลูกค้าที่กำลังต่อแถวซื้อส้มตำมินตราเห็นเหตุการณ์ก็รีบเข้าไปห้ามปรามด้วยท่าทางไม่เกรงกลัว “ลุง! อย่ามาทำแบบนี้นะคะ ถ้าไม่ไปดีๆ จะแจ้งตำรวจ!”ชายเมากลับไม่ฟัง แถมยังผลักมินตราจนเซไป แม็กซ์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็รีบวิ่งเข้าไปช่วยเหลือทันที เขาแสดงตัวเป็นตำรวจและสั่งให้ชายเมาสงบสติอารมณ์“นี่มันเรื่องอะไรกันครับ? คุณทำแบบนี้มันผิดกฎหมายนะ” แม็กซ์กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นชายเมาเมื่อเห็นตำรวจก็เริ่มมีท่าทีอ่อนลง แต่ก็ยังคงบ่นพึมพำไม่พอใจ มินตราลุกขึ้นยืนด้วยความขอบคุณ“ขอบคุณนะคะคุณตำรวจ ถ้าไม่ได้คุณช่วย ป่านนี้ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น” มินตราเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด

เหตุการณ์ที่แม็กซ์เข้ามาปกป้องมินตราจากลูกค้าที่คุกคาม ทำให้ความรู้สึกของมินตราที่มีต่อเขาเริ่มเปลี่ยนไป จากความไม่ชอบหน้าในตอนแรก กลายเป็นความรู้สึกขอบคุณและประทับใจในความกล้าหาญของเขา แม้ว่าทั้งคู่จะยังคงมีปากเสียงกันบ้างในบางครั้ง แต่ในแววตาของมินตราก็เริ่มฉายแววอ่อนลงเมื่ออยู่ใกล้แม็กซ์แม็กซ์เองก็เริ่มสังเกตเห็นร่องรอยความห่วงใยที่มินตราแสดงออกมาอย่างไม่ตั้งใจ เช่น การถามไถ่อาการเมื่อเห็นเขามีท่าทางเหนื่อยล้า หรือการแอบใส่พริกน้อยลงในส้มตำที่เขาสั่งเป็นประจำ แม้ปากจะยังคงบ่นว่าเขาเป็นตำรวจจอมจุ้นอยู่ก็ตามขามสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในความสัมพันธ์ของแม็กซ์และมินตราอย่างชัดเจน เขารู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้น และพยายามที่จะเข้ามาใกล้ชิดมินตรามากขึ้นกว่าเดิม หวังจะดึงความสนใจของเธอกลับมา“มิน วันนี้อากาศร้อนๆ กินน้ำสมุนไพรเย็นๆ หน่อยไหม? ฉันทำมาเผื่อ” ขามนำน้ำกระเจี๊ยบเย็นชื่นใจมาให้มินตราที่กำลังเหงื่อโทรมกายกับการตำส้มตำ“ขอบใจนะไอ้ขาม แกนี่รู้ใจฉันที่สุดเลย” มินตราคลายยิ้มรับน้ำสมุนไพรจากเพื่อนอย่างขอบคุณ แม็กซ์ที่เดินเข้ามาในตลาดพอดี เห็นภาพนั้นก็รู้สึกถึงความรู้สึกบางอย่างในอกที่

ความตึงเครียดระหว่างแม็กซ์และขามที่ร้านส้มตำของมินตรา ทำให้บรรยากาศรอบข้างเงียบลงชั่วขณะ มินตรามองหน้าชายหนุ่มทั้งสองด้วยความรู้สึกสับสนและประหลาดใจ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมแม็กซ์ถึงแสดงท่าทีหวงก้างเธออย่างออกนอกหน้า ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเธอเท่าไหร่“คุณแม็กซ์พูดเกินไปแล้วมั้งครับ ผมกับมินเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้ว การทักทายกันมันก็เป็นเรื่องปกติ” ขามเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เจือไปด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย“เพื่อนกันก็ควรมีขอบเขตบ้าง” แม็กซ์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ยังคงแข็งกร้าว สายตาของทั้งสองจ้องมองกันอย่างไม่ยอมลดละ“พอเถอะค่ะคุณตำรวจ คุณขาม มันไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ” มินตราตัดสินใจพูดขึ้นเพื่อยุติความตึงเครียด เธอรู้สึกไม่สบายใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแม็กซ์หันมามองหน้ามินตราด้วยแววตาที่ยังคงมีความไม่พอใจซ่อนอยู่ “คุณมินตราไม่เป็นอะไรแน่นะครับ?”“ฉันสบายดีค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ” มินตราตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างห่างเหิน ทำให้แม็กซ์รู้สึกเหมือนถูกตำหนิมุขที่ยืนดูสถานการณ์อยู่ รีบเข้ามาคล้องแขนแม็กซ์ด้วยท่าทีเป็นห่วง “แม็กซ์คะ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ อย่ามีเรื่องกับใครเลย”แม็กซ์ถอ

การปรากฏตัวของฟ้า เพื่อนเก่าสมัยมัธยม ทำให้แม็กซ์รู้สึกประหลาดใจและดีใจในเวลาเดียวกัน พวกเขาพูดคุยทักทายกันด้วยความคิดถึง เล่าถึงชีวิตและสิ่งที่แต่ละคนทำมาในช่วงเวลาที่ไม่ได้เจอกัน“ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอเธอที่นี่ ฟ้า มาทำอะไรที่อำเภอนี้เหรอ?” แม็กซ์ถามด้วยความสงสัย“พอดีฉันได้รับมอบหมายให้มาดูแลคดีความที่ดินของลูกความแถวนี้น่ะ แม็กซ์ แล้วนายล่ะ มาเป็นตำรวจที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่?” ฟ้าตอบพร้อมกับยิ้มให้แม็กซ์อย่างเป็นกันเอง“เพิ่งย้ายมาประจำการได้ไม่นานเท่าไหร่” แม็กซ์ตอบ “ดีใจนะที่ได้เจอเธออีกครั้ง”มินตราที่ยืนขายส้มตำอยู่ไม่ไกลนัก มองภาพที่แม็กซ์คุยกับฟ้าด้วยความรู้สึกที่ไม่สบายใจ เธอสังเกตเห็นความสนิทสนมในท่าทีและแววตาของทั้งสองคน ความรู้สึกแปลกๆ ที่เคยเกิดขึ้นเริ่มชัดเจนขึ้น มันคือความรู้สึกหวั่นไหวและไม่มั่นใจขามที่เดินเข้ามาในตลาดพอดี เห็นแม็กซ์คุยกับหญิงสาวสวยอีกคนก็รู้สึกถึงความไม่พอใจ เขาเดินตรงเข้าไปหามินตราด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก“มิน นั่นใครน่ะ คุยกับไอ้ตำรวจนั่นท่าทางสนิทสนมเชียว” ขามเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เจือไปด้วยความหึงหวงมินตรามองขามด้วยความรู้สึกหงุดหงิด “มันไม่เกี่ยว

ภาพที่ฟ้ากำลังขโมยของในร้านขายของชำยังคงติดตาแม็กซ์ เขาไม่สามารถเชื่อสายตาตัวเองได้ว่าเพื่อนเก่าที่เคยสดใสและมีอนาคตไกล กลับกลายเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีลักทรัพย์เสียเอง ความรู้สึกสับสน ผิดหวัง และเจ็บปวดถาโถมเข้ามาในใจของเขาแม็กซ์ตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับฟ้า เขาไปหาเธอที่ห้องพักและถามถึงเหตุผลในการกระทำของเธอ“ฟ้า ทำไมเธอถึงทำแบบนี้? เธอรู้ไหมว่าสิ่งที่เธอกำลังทำมันผิดกฎหมาย” แม็กซ์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เจือไปด้วยความผิดหวังฟ้ามองหน้าแม็กซ์ด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย “ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วแม็กซ์ ฉันกำลังมีปัญหาเรื่องเงินอย่างหนัก”“ทำไมเธอไม่บอกฉัน? ทำไมเธอถึงเลือกที่จะทำผิดกฎหมายแบบนี้?” แม็กซ์ถามด้วยความรู้สึกไม่เข้าใจฟ้าเล่าถึงปัญหาทางการเงินที่เธอและครอบครัวกำลังเผชิญ เธอตกงานและต้องแบกรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมด เธออับจนหนทางและคิดว่าการขโมยของเล็กๆ น้อยๆ ในตลาดคงไม่มีใครสังเกตเห็นแม็กซ์รู้สึกเห็นใจในสถานการณ์ของฟ้า แต่เขาก็ไม่สามารถละเลยการกระทำที่ผิดกฎหมายของเธอได้ ในฐานะตำรวจ เขามีหน้าที่ต้องรักษากฎหมายและความยุติธรรม“ฉันเสียใจด้วยนะฟ้ากับสิ่งที่เธอต้องเจอ แต่สิ่งที่เธอทำมันผิด ผ