Semua Bab ภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น: Bab 81 - Bab 85

85 Bab

81: ความฝัน [2]

"นางหนูตื่น ๆ ""อืม แจ๊บ ๆ อย่ากวน ข้าจะนอน คร่อกฟี้""ตื่น ๆ เจ้าจะนอนกินบ้านกินเมืองเลยหรือไง""อย่ากวน ก็บอกว่าคนจะนอนไงเล่า" หยุนชิงบ่นออกมาอย่างรำคาญ เมื่อมีบางอย่างรบกวนการนอนของตนเอง ทั้งที่ตายังหลับแต่มือก็ยังโบกปัดสิ่งที่มารบกวน"ไม่ยอมตื่นใช่ไหม ได้! ข้าขอใช้วิธีเดิมก็แล้วกัน" ยายเมิ่งที่ความอดทนต่ำปลุกหญิงสาวตรงหน้าอย่างไรก็ไม่ยอมตื่น จนนางต้องใช้วิธีสุดท้าย ก็คือยกฝ่าเท้าขึ้นก่อนจะสะกิดเล็กน้อยตรงบั้นท้ายอันงามงอนของร่างบางตรงหน้าตุ๊บโครม"โอ๊ย!!!! "ร่างบางที่กลิ้งหลุน ๆ ตามแรงถีบตอนนี้ถึงกับตื่นเต็มตา ก่อนจะค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่งลูบก้นตัวเองปรอย ๆ พร้อมกับสะบัดหน้ามองแรงยายเมิ่งอย่างไม่พอใจ"เจ้าจะโทษข้าไม่ได้นะ ข้าปลุกดี ๆ แล้วเจ้าไม่ยอมตื่นเอง" ยายเมิ่งที่เห็นอีกฝ่ายมองแรงอย่างคาดโทษจึงรีบพูดอธิบาย นางก็ว่าออกแรงแค่นิดเดียวเองนะ"คราวก่อนท่านก็ถีบข้านะเจ้าคะ แต่เดี๋ยวนะที่นี่ที่ไหนแล้วข้ามาอยู่กับท่านได้อย่างไร ไม่ใช่ว่าข้าตายแล้วนะ ไม่จริงข้ายังชื่นชมสามีสุดที่รักไม่หนำใจเลย ไหนจะกิจการข้า อาจูอีก" หยุนชิงมองไปรอบ ๆ ไม่เห็นสิ่งใดนอกจากสีขาวโพลนเท่านั้น"หยุดก่อน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

82: ความกังวลของเด็กน้อย [1]

"อืมมม" ร่างบางค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาทีละนิดกะพริบตาถี่ ๆ เพื่อปรับการมองเห็นให้ชัดมากขึ้น"ชิงเอ๋อร์เจ้าตื่นแล้วหรือ เจ้าดีขึ้นแล้วใช่หรือไม่" ชายหนุ่มที่นั่งเฝ้าภรรยาอยู่ด้านข้างรีบคว้ามือนางขึ้นมาจับสอบถามอย่างห่วงใย"ข้าสบายดีแค่นอนหลับพักผ่อนมีอะไรหรือเจ้าคะ ดูสีหน้าท่านไม่ค่อยดี""ก็เจ้าหลับไปตั้งสามวัน พี่เชิญท่านหมอมาตรวจบอกเพียง ว่าเจ้าไม่เป็นอะไรแค่หลับไปเท่านั้นจะไม่ให้พี่ห่วงได้อย่างไร" หลังจากที่เค้นความลับจากคนที่จับมาได้เขาก็ตั้งใจจะให้ภรรยานอนพักสักหน่อยค่อยปลุกมากินข้าว เมื่อถึงเวลาเข้าไปปลุกนางกลับไม่ยอมตื่น เขายิ่งร้อนรนตามหมอมาตรวจกลับไม่มีผู้ใดทราบถึงสาเหตุ บอกเพียงแค่ไม่ได้ป่วยเหมือนนางนอนหลับไปเท่านั้นเป็นไปได้อย่างไรนางแค่มานอนกลางวันแล้วฝันแปลก ๆ จะผ่านไปถึงสามวันเลยหรือบ้าไปแล้วจะว่าไปความฝันก็ดูแปลก ๆ ไม่มีสิ่งใดให้นึกถึงพี่สาวเมิ่งแต่ว่าตนกลับฝันถึงอีกฝ่ายไปได้ แถมยังตกปากรับคำจะช่วยดูแลสหายพี่สาวเมิ่งอีก ไม่รู้ว่าทั้งสามจะมากันตอนไหน จะได้จัดเตรียมต้อนรับถูกเพราะมัวแต่ฟังพวกเขาทะเลาะกันเลยทำให้ลืมถามไปเสียได้"ท่านพี่อย่าล้อข้าเล่นสิเจ้าคะ" ร่างบางยังไม่เชื่อ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

83: ความกังวลของเด็กน้อย [2]

"จริงสิเจ้าคะ อาจูล่ะข้าหลับไปตั้งสามวัน ใครดูแลไม่รู้เป็นเช่นไรบ้างข้าขอไปดูลูกสักหน่อย"หวังอี้หลินได้ถอนหายใจตั้งแต่อาจูน้อยรู้ว่าท่านแม่จะมีน้อง นางก็เก็บตัวเงียบอยู่แต่ในห้อง ถามคำตอบคำเขาก็จนปัญญา ไหนภรรยาจะหลับไม่ยอมตื่นอีก"พี่ไปด้วย"เมื่อเข้ามาถึงในห้องของบุตรสาวสิ่งที่เห็นตรงหน้า มีเพียงก้อนกลม ๆ ของผ้าห่มอยู่บนเตียง กับเสียงสะอื้นออกมาเบา ๆสองสามีภรรยารีบปราดเข้าไปหาร่างเล็กของเด็กน้อย ตกใจที่เห็นนางนอนร้องไห้หรือระหว่างที่ตนหลับถูกใครรังแก"อาจูไหนบอกแม่สิ ใครรังแกเจ้า""บอกพ่อมาพ่อจะจัดการให้เจ้าเอง"อาจูน้อยขดตัวใต้ผ้าห่มได้ยินเสียงของท่านพ่อกับท่านแม่จึงได้รีบเช็ดน้ำตาค่อย ๆ โผล่หน้าออกมาจากผ้าห่ม"จูไม่เป็นไรเจ้าค่ะ แค่ แค่ แง ๆ ๆ" จากที่คิดว่าตนจะไม่ร้องไห้แล้ว แต่พอคิดถึงสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจทนฝืนต่อไปไม่ไหวจนต้องปล่อยโฮออกมา โถมตัวเข้ากอดหยุนชิงเต็มแรง"อาจูอย่าโถมตัวใส่ท่านแม่เช่นนี้ ท่านแม่กำลังมีน้อง" หวังอี้หลินร้องห้ามเสียงหลง"จูขอโทษเจ้าค่ะ" เด็กน้อยถูกผู้เป็นบิดาดุเป็นครั้งแรกถึงกับหน้าเสีย ก่อนจะขยับตัวออกห่างจากหยุนชิงเพราะกลัวท่านพ่อจะไม่พอใจ"ท่านพี่เห
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

84: รางวัล [1]

"ทูลท่านอ๋องหาตัวท่านหัวหน้าองครักษ์ไม่พบพ่ะย่ะค่ะ" หนึ่งในเงาได้รับคำสั่งให้ตามหาหัวหน้าองครักษ์ เนื่องจากไม่กี่วันก่อนได้ออกไปปฏิบัติหน้าที่แล้วหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย"หาตัวให้พบถ้านำกลับมาแบบที่ยังหายใจไม่ได้ก็อย่าให้มีลมหายใจ" อ๋องหนานจิ้งแทบระงับโทสะไม่อยู่ต้องระบายความโกรธลงกับโต๊ะจนขาดเป็นสองท่อนแผนการจะสำเร็จอยู่แล้วเชียว มันผู้ใดกล้ายื่นมือเข้ามาสอด แผนการที่จะให้พี่น้องฆ่ากันเองคงจะเป็นการยาก เห็นทีต้องเปลี่ยนแผนให้พวกเผ่าซ่งหนูยกทัพมาตีเมืองเร็วกว่ากำหนด"ท่านอ๋องแต่ว่าท่านหัวหน้า อ๊าก"ตุ๊บยังไม่ทันที่เงาผู้นั้นจะพูดจบร่างที่โดนเตะจนลอยไปตกหน้าประตูกระอักเลือดคำโตออกมา ทหารที่ยืนอยู่ต่างไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วย เพราะต่างก็รู้ว่าอ๋องเฒ่าผู้นี้อารมณ์ร้าย และสามารถฆ่าพวกเขาได้ทุกเมื่อ การที่เงาผู้นั้นเอ่ยปากขัดเพื่อจะช่วยหัวหน้า นั่นหมายถึงการที่ตนเอาชีวิตมาทิ้งโดยแท้"ไปจัดการตามที่ข้าสั่งอย่าข้าให้ต้องพูดซ้ำ" อ๋องเฒ่าปรายตามองด้วยความเฉยชา สำหรับเขาคนพวกนี้ก็แค่มดปลวก ไม่ได้มีความสำคัญใด ๆ ทั้งสิ้น กับอีแค่ทหารคนเดียวหายไปจะเป็นอะไรไป"พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมทูลลา" กล่าวจบเงาร่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

85: รางวัล [2]

ทางด้านหวังอี้หลินถึงแม้จะรู้สึกคันยุบยิบที่อกข้างซ้าย กับความอ้อนของภรรยาอยากจะดึงตัวเข้ามาฟัดแรง ๆ สักที แต่ก็ต้องหักห้ามใจไว้"ถ้าอย่างนั้นให้พี่อุ้มดีหรือไม่""ท่านพี่" หยุนชิงนั่งกอดอกส่งค้อนให้วงใหญ่ ให้เขาอุ้มนางจะต่างอะไรกับนอนอยู่ในห้องกันล่ะ"เอาล่ะ ๆ พี่ยอมแล้วเจ้าอย่าได้อารมณ์ไม่ดีจะไม่ดีกับลูกของเรา แต่หากจะไปไหนต้องมีพี่ไปด้วยหรือมีคนติดตามเจ้าทุกครั้งสัญญาได้หรือไม่""ข้าสัญญาเจ้าค่ะ ท่านพี่ใจดีที่สุด" เมื่อได้คำตอบที่ถูกใจนางจึงแถมหอมแก้มให้หนึ่งฟอดแต่ความวุ่นวายไม่จบเพียงเท่านั้น ในขณะที่หยุนชิงกำลังจะนั่งลงบนม้านั่งในสวนดอกไม้ข้างจวน"ท่านแม่อย่าเพิ่งนั่งเจ้าค่ะ พี่สาวเล่อขอผ้า" อาจูน้อยรีบร้องบอกมารดา ก่อนจะยื่นมือไปรับผ้าจากอาเล่อ แล้ววิ่งมาปัดม้านั่งจนสะอาด"เจ้าทำอะไรน่ะอาจู" หยุนชิงเอ่ยถามอย่างงุนงง"ทำความสะอาดเจ้าค่ะ เดี๋ยวน้องจะไม่สบาย""น้ำนี่เย็นเกินไปห้ามกินพี่สาวเล่อเปลี่ยนน้ำอุ่นเจ้าค่ะ""เจ้าค่ะคุณหนู""เจ้าอย่าทำหน้ายุ่งสิเดี๋ยวลูกเราจะเครียด"หยุนชิงพูดไม่ออกทั้งพ่อทั้งลูกจะห่วงอะไรกันขนาดนั้น"ทำดีมากอาจูลูกพ่อพวกเราต้องปกป้องท่านแม่กับน้องเข้าใจหรื
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
456789
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status