บททั้งหมดของ Scumbag Fiancée:Claimed by the Coldhearted Multimillionaire: บทที่ 121 - บทที่ 130

Pagkalabas pa lang nila sa airport, agad na nakuha ni Arniya ang malamig na simoy ng hangin ng palawan. Napapikit siya sa sarap ng malamig na hangin—ang malaking kaibahan kumpara sa init na hinalinhan nila sa Manila. Ang hangin dito ay sariwa, halos mabango pa sa amoy ng pine trees at mga luntiang dahon na nagpapasigla sa kanyang buong katawan.“Ahhh, ang ganda talaga ng Baguio,” bulong ni Arniya sa sarili habang humihinga ng malalim. “Parang life reset button ‘to, ‘no?”Kasabay ng paglabas nila, naroon na ang buong pamilya Guerero, nakaabang sa labas ng airport. Palakpakan at ngiti ang sagot sa kanilang pagdating, at dali-daling tinulungan silang dalhin ang mga malalaking bagahe.Si David, siyempre, ang pinaka-handsome sa lahat — naka-suit na nakaayos, casual pero elegante, mukha’y mukhang milyonaryo talaga. Napatingin si Arniya sa dambuhalang maleta niya, halos lumobo ang mga mata niya.“David, lima o anim na araw lang naman tayo dito. Pinakamahaba na ang isang linggo. Bakit parang

“Bukod dito, hindi ko siya tinamaan. Hindi ko kailangang humingi ng tawad,” matatag na sabi niya kay Arniya, hindi nagpapakita ng takot kahit pa ang mga matang nakatitig sa kanya ay tila nagbabantang sisimulan na ang gulo.Tahimik na tumingin si Harold sa kanya, may kapal ng mukha at halatang galit na galit, na parang ang tingin lang ay sapat na para gawing sugatan si Arniya. “What do you think you can do to me, huh?” ang sabi ng mga matang iyon na puno ng pananakot — parang karapat-dapat siyang sampalin o kaya'y sabayan ng palo.Pero hindi siya nagpaapekto. Lumihis ang mga pilik ni Arniya, at di nagtagal, dahan-dahang iniunat ang kamay niya. Mabilis at matalim ang kilos nang tinusok niya si Irvin, “Give me the basketball.”Napatingin si Irvin sa kanya, parang nahirapan unawain ang babae sa harap niya. May makapal na bangs, malalaking mata, at kulay kayumangging balat na may konting ligaw na dumi sa gilid. Hindi malinaw ang ekspresyon, tila malalamig na barya ang ipinapasa sa kanya ng

Hinila ni Sarah si Arniya papasok sa kwarto, halos bitbitin na siya nito. "Magkapareho ang layout ng mga kwarto dito. May bakanteng kwarto sa tabi ko, kapag kailangan, pwede nating..."Bigla siyang natigilan. Nanlaki ang mga mata ni Sarah, at natigilan sa kinatatayuan, tila na-paralyze.Napakunot ang noo ni Arniya at sinundan ang direksyon ng tingin ni Sarah.Tatlong anino ang bumungad sa harap nila—si David, Nathaniel, at Kaira.Sabay silang napalingon nang marinig ang pagkalampag ng pinto. Magkakaiba ang reaksyon ng kanilang mga mata: si David ay malamig ngunit mahinahon, si Nathaniel ay nanlilisik ang mata, at si Kaira ay parang uwak na sabik manlapa.Huminga nang malalim si Sarah. Kinilabutan siya. Kapag nagsasama ang tatlong ito, parang may kakaibang field—Shura field—kung saan puwedeng sumabog ang tensyon sa kahit anong sandali.Nararamdaman niya, mula ngayon hanggang sa mga susunod na araw, hindi magiging simple ang lahat.Pero si Arniya? Hindi siya natitinag. Sanay siya sa gan

Nagngingitngit si Nathaniel, halatang hindi mapakali, habang nanginginig ang kanyang tinig."I'm telling the truth!" sigaw niya, bakas ang inis at takot.Tahimik pero mabigat ang sagot ni Arniya, malamig ang kanyang boses.“Nathaniel, tapos ka na ba? Nakita ni Sir David mismo. How can you say it's not true?”Hindi na siya tumitingin sa lalaki. “Wala akong pakialam sa nangyari sa inyo ni Kaira. Totoo man o hindi, it doesn’t matter anymore.”“I can show you the surveillance footage—” alok ni Nathaniel, halos pagmamakaawa.Pero agad siyang pinutol ni Arniya. Umangat ang gilid ng kanyang labi, may mapait na ngiti.“No need. I’m not interested.”“Pagod na ako. Ang tagal ko sa eroplano. I just want to rest.”Sa puntong iyon, mabilis lumapit si Sara at hinawakan ang kamay ni Arniya.“Come on, girl, let’s go to your room. You need rest and peace, promise!”Buong sigla siyang tumulong, at isinara nang malakas ang pinto ng kwarto.Naiwan si Nathaniel na nakatulala, hindi alam kung saan titingin

Pinilit niyang pigilan ang init ng ulo habang mahinahong nagsalita, kahit nanginginig na sa galit ang tinig.“Ano bang meron kay David? Malamig. Walang puso. He even kicked out the one who saved him, all for that ugly girl! What do you even see in a man like that?”Tahimik lang si Lia sa kabilang linya. Pero may bigat ang bawat sagot niya.“Lia, sana tignan mo rin ang ibang tao sa paligid mo…”…tulad ko.Nakapikit si Harold habang hawak pa rin ang cellphone. Nanginginig ang kanyang kamay at tila ba dinudurog ang puso niya.Oo, maangas siya. Madalas magyabang. Pero sa totoo lang—takot siya. Takot na takot siya sa mga babaeng mahinhin, mabait, at tahimik… gaya ni Lia.Noong bata pa siya, hindi pa ganoon ka-gulo ang relasyon nila ng kapatid niyang si Irvin. Lagi siyang nakabuntot rito. Hanggang isang araw, dinala siya ni Irvin sa bahay ng mga Calderon.Doon niya unang nakita si Lia.Sa isang iglap, nahulog ang puso niya. Walang exaggeration—love at first sight talaga.Ang payat, maputla,