Semua Bab พระรามหวงรัก: Bab 11 - Bab 20

60 Bab

บทที่ 4/1

บทที่ 4คนที่อยู่ในใจภายในร้านกาแฟชื่อดังแห่งหนึ่งใกล้กับมหาวิทยาลัย มีนั่งศึกษาทั้งชายและหญิงต่างเข้ามาใช้บริการมากมาย นอกจากนี้ยังมีครอบครัวหรือสาวโสดและชายโสดมาใช้บริการอีกด้วยและหนึ่งในนั้นก็คงไม่พ้นดาราสาวหน้าหวานอย่างอลิสาที่วันนี้สาวน้อยควงเพื่อนชายใจหญิงมาด้วยเหมือนเช่นทุกครั้ง ที่เธอมีเวลาว่างตรงกันกับอีกฝ่าย เพราะต่างก็มีหน้าที่และงานของตัวเองให้ต้องจัดการกันทั้งนั้น“เธอจะบอกว่ากับฉันว่าให้ฉันไปเป็นเพื่อนเธอกับเจ้กุ๊กไก่ว่างั้น?” เสียงห้าวที่ดัดจนเหมือนผู้หญิงเอ่ยบอกกับเพื่อนรักของเขาหลังจากที่จิบน้ำในแก้วไปกว่าครึ่ง ใบหน้าหล่อเหลาที่ออกไปทางสำอางมากกว่าหล่อคมทำหน้าครุ่นคิดไปด้วย“นะ นะลูกหมี~ ลูกหมีไปเที่ยวกับเฟรชและพี่กุ๊กไก่เถอะนะ อย่างน้อยเฟรชก็รู้สึกอุ่นใจที่มีลูกหมีไปด้วย” อลิสาเอ่ยขอร้องคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเสียงอ่อนหวาน จนคนที่นั่งอยู่บริเวณข้างๆต่างพากันอิจฉาเพราะนึกว่าทั้งสองคนนั้นเป็นแฟนกันแต่ในขณะเดียวกันก็มีบางคนและบางกลุ่มที่จำอลิสาได้และทำท่าจะวิ่งเข้ามาขอถ่ายรูปอยู่หลายคนแต่ติดตรงที่ว่าอาทิตย์มองพวกเขาเหล่านั้นด้วยสายตาน่ากลัว และบอกเป็นนัยๆผ่านสายตาว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-29
Baca selengkapnya

บทที่ 4/2

ร่างเล็กของสาวรับใช้ก้าวเดินลงบันไดคฤหาสน์ ด้วยความทุลักทุเล ก่อนจะลากกระเป๋าลงพื้นหินอ่อนของคฤหาสน์นำไปไว้ในตู้ให้เรียบร้อยตามคำสั่งของเจ้านายหนุ่ม หลังจากนั้นก็พากันแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองอนุชาพาน้องสาวของเขาลงมาจากชั้นบนของคฤหาสน์ หลังจากที่สั่งให้คนรับใช้เอากระเป๋าเดินทางไปไว้ในรถตู้ก่อนออกเดินทาง“ดูแลตัวเองดีๆพี่ไม่ได้ไปด้วยแล้วอย่าพาลูกหมีกับกุ๊กไก่ไปเถรไถลที่ไหนล่ะ” อนุชายกมือขึ้นชี้หน้า และท่าทางเหมือนครูฝ่ายปกครองนั้นของคนเป็นพี่ชาย ทำให้คนเป็นน้องสาวอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้“ฮ่าๆ พี่ฟิล์มก็พูดเหมือนน้องเฟรชเป็นคนเหลวไหลไปได้ และน้องเฟรชก็ไม่กล้าไปไหนคนเดียวถ้าไม่มีลูกหมีหรือพี่กุ๊กไก่ไปเป็นเพื่อน” เสียงหวานบอกกับพี่ชายของเธอเสียงอ้อนๆ ก่อนจะโผล่เข้ากอดร่างสูง “น้องเฟรชไม่น่าห่วงหรอกคะ ห่วงแต่พี่ฟิล์มเถอะเฟรชไม่อยู่แบบนี้ก็อย่าชวนพี่พลอยทะเลาะอีกนะ สงสารพี่พลอยเขา...”“รู้ดีนักนะเรา” ชายหนุ่มเลือกที่จะไม่พูดอะไรออกมาเกี่ยวกับคนที่น้องสาวเอ่ยถึงก่อนที่มือเรียวขยี้ผมของน้องสาวด้วยความหมั่นเขี้ยว “ไป...ไปขึ้นรถได้แล้ว ป่านนี้เขารอเราแย่แล้วมั้ง” ไม่เพียงแค่พูดแต่อนุช
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-29
Baca selengkapnya

บทที่ 4/3

หลังจากที่สมาชิกทุกคนที่ทางอาคมได้นัดหมายมาครบหมดทุกคนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นทีมงานที่ทำงานร่วมกัน ตัวประกอบที่มาแสดงด้วยหรือแม้แต่ทีมงานสตั้นที่มีไม่กี่คนก็มาร่วมงานนี้ด้วย และที่ขาดไม่ได้เลยก็คงจะเป็นนักแสดงชายหญิงที่ได้ร่วมแสดงกันจนละครนั้นเสร็จสมบูรณ์ เหลือก็แต่รอวันออกอากาศอย่างเดียวเท่านั้นมีโอกาสไม่กี่ครั้งที่ผู้กำกับอย่างอาคม จะเปิดเลี้ยงสมาชิกทุกคนที่ได้ร่วมงานกันมาและในเมื่อนักแสดงทุกคนก็ตั้งใจทำงาน อาคมในฐานะผู้กำกับจึงตั้งใจแล้วว่าจะเลี้ยงสมาชิกทุกคนเพื่อตอบแทนที่ทุกคนให้หายเหน็ดเหนื่อยเมื่อมาครบทุกคนแล้วต่างก็พากันขึ้นรถตู้ ที่ทางผู้กับจัดเตรียมไว้ให้ออกเดินทางกันอย่างไม่ให้เสียเวลา เพราะทุกคนก็ต่างเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางกับการขึ้นเครื่องมามากแล้วอาทิตย์ก้าวขึ้นไปเป็นคนแรกในสามคนสุดท้าย ตามมาด้วยอลิสาและผู้จัดการสาวคนสวยอย่างสุภิชญา ที่ก้าวขึ้นมาติดๆ และก็เป็นอย่างที่ทั้งสามคิดไว้ไม่มีผิดว่าแต่ละที่นั่งนั้นมีคนจับจองไว้หมดแล้ว ทำให้ทั้งสามต้องเดินเข้าในนั่งท้ายที่นั่งที่สามารถนั่งได้หลายคน แต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหาของทั้งสามคน เพราะทั้งสามคนนั้นกลับคิดว่าได้นั่งตรงนี้ก็ดีเหมื
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-29
Baca selengkapnya

บทที่ 5/1

บทที่ 5 แค่คู่หมั้นหรือสามี? หลังจากที่เอมมิกาวางสายจากอลิสาทั้งสามก็พากันคุยเล่นชมวิวตามข้างทาง และเผลอหลับไปในที่สุด ก่อนจะตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อรถตู้พามาจอดให้ทำธุระส่วนตัว และยังให้ทุกคนสามารถซื้อของต่างๆ หรือว่าแวะทานข้าวเที่ยงกัน ก่อนจะพากันออกเดินทางต่อหลังจากที่สมาชิกทุกคนขึ้นรถมากันครบแล้ว “เฮ้อ ค่อยยังชั่วนึกว่าจะต้องอั้นจนถึงหัวหินซะแล้ว” สุภิชญาบอกออกมาด้วยความสบายใจ ก่อนจะหยิบขนมกรุบกรอบที่อาทิตย์ซื้อมากิน แต่คนเป็นเจ้าของนั้นก็หาได้โกรธเคืองที่อีกฝ่ายหยิบถุงขนมของเขาไป “ไม่กินหรอเฟรชชี่” อาทิตย์ที่นั่งกินขนมเขี้ยวตุ่ยๆก่อนหน้านี้ หันมาถามคนตัวเล็กข้างกายเพราะความเป็นห่วง เห็นอีกฝ่ายเอาแต่นั่งนิ่งมานานแล้ว ตั้งแต่ขึ้นมาบนรถจนกระทั่งรถออกอลิสาก็ยังนั่งนิ่งเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่อย่างนั้น “นั้นสิคะ ชิมขนมอันนี้ดูมั้ย” สุภิชญาส่งขนมมาให้ดาราสาวของเธอด้วยเป็นห่วงอีกคน แต่ก็ถูกอีกฝ่ายปฏิเสธกับมา “ไม่คะ ขอบคุณนะคะพี่กุ๊กไก่ ลูกหมีตอนนี้น้องเฟรชยังไม่หิวคะ” “งั้นก็ตามใจ ถ้าหิวก็หยิบกินได้เลยนะไม่ต้องเกรงใจ” สุภิชญากับอาทิตย์ บอกกับคนที่นั่งตรงกลาง ก่อนจะพากันหันไป
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya

บทที่ 5/2

“ไปดูแลคู่หมั้น” พูดจบร่างสูงพอกับนายแบบก็เดินจากไปทิ้งไว้แต่ความเงียบ ให้คนเป็นลูกน้องอย่างธนาธิปนั้นมองผู้เป็นเจ้านายอย่างคาดไม่ถึงจนถึงกับอ้าปากค้าง ก่อนสติของชายหนุ่มจะกลับมาเมื่อได้ยินเสียงของพระรามดังมาจากข้างนอกห้อง “ครับๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ” ธนาธิปเอ่ยบอกกับอีกฝ่ายแค่นั้นก่อนจะรีบวิ่งตามคนเรียกไปด้วยความรีบร้อน เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะอารมณ์เสียพานจะทำให้เขาเดือนร้อนขึ้นมาอย่างไม่ใช่เรื่อง และเป็นชายหนุ่มเองที่ไม่ปรารถนาอยากให้คนเป็นเจ้านายอารมณ์เสียแม้แต่น้อย เขารู้ดีว่าเวลาที่อีกฝ่ายโกรธ โมโหหรืออารมณ์ไม่ดีนั้นมันน่ากลัวแค่ไหน เพราะฉะนั้นเขาจะไม่ยอมเสี่ยงเป็นอันขาด “คุณรามจะไปหาคุณหนูจริงๆหรือครับ แล้วแบบนี้ใครจะเป็นคนดูแลงานทางนี้แทนคุณรามล่ะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามกับคนด้านข้าง หลังจากที่ชายหนุ่มเดินเข้ามาอยู่ในลิฟต์แล้วเรียบร้อย “หึ! นายนี่ถามอะไรแปลกๆนะธนาธิป เครื่องมือสื่อสารก็มีก็ใช่ให้เป็นประโยชน์สิ” พระรามที่ได้ยินสิ่งที่ลูกน้องถามคำถามสิ้นคิด ก็อดไม่ได้ที่จะพูดเหมือนตำหนิอีกฝ่าย “เอ่อ จริงด้วยครับผมก็ลืมไป” มือเรียวยกขึ้นเกาศีรษะตัวเองแก้เก้อ ก่อนจะเดินตามร่าง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya

บทที่ 5/3

ทางด้านของอนุชาที่ได้ยินน้ำค้างบอกว่ามีคนมาหาเขานั้น เขาก็ถึงกับควบคุมอาการของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ หลังจากที่อีกฝ่ายบอกว่าคนที่มาหาเขาอยู่ห้องไหน ร่างสูงก็รีบเดินมาทันที เขาลืมแม้กระทั่งพูดขอบคุณเลขาแต่ช่างเถอะ! มันไม่ได้มีความสำคัญอะไรกับเขาอยู่แล้วหลังจากที่เดินมาไม่ไกลจากห้องทำงาน อนุชาก็ผลักบานประตูเข้าไปทันที โดยไม่มีการเคาะประตูขออนุญาตใดๆทั้งสิ้น ทำให้คนที่อยู่ในห้องนั้นไม่ทันได้ตั้งตัว แต่ก็เลือกที่จะเงียบมากกว่าเอะอะโวยวายเหมือนพวกละครหลังข่าวที่เวลามีตอนที่พระเอกผลักประตูเข้ามา ในห้องโดยที่นางเอกไม่ทันได้ตั้งตัว พอหลังจากนั้น เวลาผ่านไปแค่ไม่ถึงนาทีแล้วจะมีจะมีเสียงโวยวายด่าทอพระเอกว่า ‘เสียมารยาท’ ถึงแม้ว่าคนที่เข้ามาในห้องโดยพละการจะเสียมารยาทแบบในละครก็ตามหญิงสาวก็คงทำอะไรไม่ได้ เพราะนั้นมันเป็นสิทธิของเขา เหมือนเธอตอนนี้ที่เธอจะทำอะไรก็ได้ เพราะมันก็เป็นสิทธิของเธอเหมือนกันพลอยไพลินลุกขึ้นยืนเมื่อเห็นคนที่เธอรออยู่เดินเข้ามาในห้อง และกำลังจะเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆและก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ผู้ชายคนนี้ไม่ต้องทำอะไรเขาก็มีแรงดึงดูดบางอย่างได้อย่างน่ากลัวและที่น่ากลัวมากกว่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya

บทที่ 6/1

บทที่ 6ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งรู้สึกห่างร่างบอบบางในชุดเดรสสีหวานถูกวางลงทันทีหลังจากที่ประตูลิฟต์ปิดลงแต่แทนที่หญิงสาวจะขยับตัวถอยหนีเหมือนพวกนางเอกในละครหลังข่าว ที่ถูกพระเอกอุ้มเข้ามาในลิฟต์เวลาทะเลาะกับพระเอกจะถอยห่างกันจนหลังชิดกำแพงลิฟต์แต่สำหรับเธอแล้วมันไม่ใช่พลอยไพลินกลับเบียดร่างของเธอจนติดกับร่างสูง จนแทบจะสิงเป็นร่างเดียวกับอีกฝ่ายด้วยใบหน้าซีดเผือด ในขณะนั้นก็กลับเป็นอนุชาเองที่คอยแต่จะผลักไส ร่างบางออกไปห่างตัวเขา“อยากให้ปล่อยก็ปล่อยแล้วไง!” อนุชาบอกกับคนตัวเล็กที่คอยแต่ขยับเข้ามาใกล้ตัวเขาอย่างไม่เข้าใจ ทั้งที่เขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเพราะอะไร“คุณ ฉะ ฉัน...” พลอยไพลินที่กำลังพยายามรวบรวมสติกลับมาแต่เหมือนเธอจะวูบไปก็หลายครั้ง คนข้างๆก็ช่างใจร้ายทั้งที่รู้ว่าเธอเป็นโรคกลัวที่แคบแล้วยังจะแกล้งเธออีกอย่าให้ถึงทีเธอบางก็แล้วกัน“ฉันอะไร? ถ้าไม่อยากพูดก็ช่วยออกไปห่างตัวผมด้วยเก่งนักไม่ใช่เหรออยู่ในที่แบบนี้สักครึ่งชั่วโมงก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง” ประโยคท้ายอนุชาถามคนตัวเล็กน้ำเสียงเยาะเย้ย นัยน์ตาคมก็มองร่างเล็กที่ยืนห่างจากเขาไปด้วยความเป็นห่วงแต่ก็ต้องใจแข็งทำเป็นไม่สนใจอีกฝ่าย“ไ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya

บทที่ 6/2

ร่างบอบบางของดาราสาวก้าวมาในห้องพัก สำหรับนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวชมเปลี่ยนบรรยากาศ บางคนก็ถือโอกาสมาเที่ยวพักผ่อน บางคนบางกลุ่มก็มาเพื่อถ่ายทำละคร และมิวสิควิดีโอเพลงต่างๆ นัยต์ตากลมโตสีดำกวาดตามองทั่วห้องสี่เหลี่ยมสีครีม มองสำรวจรอบห้องพักที่จัดวางข้าวของไว้เป็นระเบียบเรียบร้อย สมกับเป็นโรงแรมระดับห้าดาว ที่ทั้งคนไทยและนักท่องเที่ยวต่างให้การยอมรับการบริการของที่นี้ อลิสานั่งลงบนเตียงนุ่มสีขาว มือบางก็จับกระเป๋าสีดำที่ลากมาด้วยขึ้นเตียง ก่อนจะเปิดซิบกระเป๋าเพื่อเตรียมจัดของออกมาใส่ตู้เสื้อผ้า มือบางอีกข้างที่ยังไม่ได้ใช้งานก็หยิบโทรศัพท์เครื่องบางออกมาจากกระเป๋ากางเกง และโทร.หาพี่ชายในเวลาต่อมา ในขณะที่รอสายจากพี่ชายอยู่นั้นเธอก็กดสปีกเกอร์โฟนเพื่อจะได้รู้ว่าพี่ชายรับสายเธอตอนไหน รอสายได้ไม่นานปลายก็รับสาย เธอจึงเปลี่ยนมาปิดสปีกเกอร์โฟนและใช้โทรศัพท์แนบหูของตัวเองแทน “ว่าไงเราถึงหัวหินแล้วหรอ” อนุชาที่เพิ่งวางร่างบอบบางในอ้อมแขนลงจากเตียงลงได้ไม่นานกำลังจะเดินไปหยิบผ้าในห้องน้ำมาเช็ดหน้าให้คู่หมั้นสาว ก็ถึงกับชะงักการกระที่กำลังจะทำหลังจากนี้ลง แล้วเปลี่ยนมาเลื่อนรับสายจากน้องส
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya

บทที่ 6/3

เมื่อก่อนพระรามเคยถามตัวเองเสมอว่า การที่เขารักใครสักคนนั้น จำเป็นที่เขาจะต้องเป็นคนดีในสายตาของ ‘เธอคนนั้น’ มั้ย ถ้าเป็นเมื่อหลายปีก่อนหน้านี้ เขาคงตอบตัวเองกลับไปว่า ‘ใช่’ และก็มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมาก เปลี่ยนไปจนเขาเองยังตั้งตัวไม่ทัน กับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นและคงเป็นเรื่องราวในตอนนั้น ที่ทำให้ความคิดของเขาเริ่มเปลี่ยนไป เขาเคยได้ยินคำพูดประโยคหนึ่งแต่ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับตัวเขาแบบนี้‘เวลาเปลี่ยน...คนเปลี่ยน’ ใช่ ที่คือคำพูดประโยคนั้นที่เขาเคยได้ยินมาเมื่อนานมาแล้ว นานจนคิดว่าเขาคงไม่เจอกับคนแบบนั้นหรอก แต่เขาก็คงจะยึดติดกับมันมากเกินไป มากจนคิดว่าคนที่เขารัก และไว้ใจที่สุด คงไม่คิดจะทำร้ายความสัมพันธ์ระหว่างเรา ที่เป็น ‘คนรักกัน’หลังจากนั้นมาเขาก็เริ่มเปลี่ยนตัวเองทั้งหมด เหมือนผ้าสีขาวที่กำลังเลอะไปด้วยสิ่งสกปรกต่างๆ ถ้าไม่มีคนเอามันไปซักก็คงไม่กลับมาสีขาวสะอาดเหมือนเดิมได้“วันนี้พี่กุ๊กไก่จะไปไหนหรือเปล่าคะ แต่งตัวซะสวยเชียว”ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาขึ้นจากภวังค์ความคิดของเขาทันที ที่ได้ยินเสียงหวานคุ้นหูดังอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขานั่งอยู่ในรถสปอร์
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya

บทที่ 7

บทที่ 7มากกว่าคนรู้จักหลังจากที่เดินคุยกับสุภิชญาและอาทิตย์แล้วสาวน้อยก็ขอตัวกลับมาห้องพัก ใช้ข้ออ้างว่าอยากนอนพักสักสองสามชั่วโมงแต่ที่จริงแล้วอยากนอนมากเลยต่างหาก อาจเป็นเพราะเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย ครั่นเนื้อครั่นตัวและปวดศีรษะถึงแม้จะปวดไม่มากแต่เธอก็รู้สึกว่าร่างกายเธอคงไม่ไหวอีกแล้วล่ะมือบางปิดประตูห้องพักลงเสียงเบา ร่างบอบบางเดินผ่านเตียงนอนที่ตอนนี้มีร่างสูงของใครนั่งอยู่บนเตียงของเธอเหมือนกับเป็นเจ้าของ สายตาคมจ้องมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังรินน้ำใส่แก้วด้วยท่าทางเอื่อยเฉื่อยอย่างเห็นได้ชัด เหมือนอีกฝ่ายไม่มีแรง"รู้ว่าตัวเองไม่สบายยังจะดื่มน้ำเย็น" เสียงทุ้มของพระรามเอ่ยออกมาเมื่อเห็นสาวน้อยกำลังยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปากของเธอ ทำให้คนได้ยินถึงกับชะงักกึกก่อนสายตากลมโตจะมองมาทางต้นเสียง"คุณ!"ด้วยความตกใจอลิสาที่ถือแก้วน้ำอยู่ทำแก้วตกลงพื้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทำให้เศษแก้วแตกกระจายเต็มพื้นไปหมด เธอทำท่านจะก้าวถอยหลังเมื่อเห็นร่างหนาของผู้ชายแปลกหน้าเดินเข้ามาใกล้เธอ แต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจเมื่อโดนอีกฝ่ายพูดกับเธอเสียงเข้ม“ซุ่มซ่าม ทำอะไรไม่รู้จักระวัง” พระรามเอ่ยออกไปแค่นั้นก่อนจะเดินเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-31
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123456
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status