All Chapters of พระรามหวงรัก: Chapter 51 - Chapter 60

กึก!เสียงจรดปลายปากกาบนกระดาษสำคัญหยุดลงเมื่อมือเรียวใหญ่เซ็นต์ชื่อตัวเองครบสองช่องแล้ว ก่อนที่เขาจะเลื่อนเอกสารนั้นไปทางร่างเล็กที่ทำหน้าเหรอหราไม่หายนั้น"..เซ็นต์ชื่อสิ" น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยดังขึ้น พระรามจ้องมองคนตัวเล็กตรงหน้านิ่งเหมือนเป็นการกดดันอีกทางหนึ่ง ใบหน้าหล่อเหลาตอนนี้ไร้รอยยิ้มอย่างชัดเจนต่างกับก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัด"เอาจริงเหรอคะ?" แล้วเสียงของอลิสาก็เอ่ยถามขึ้นมาหลังจากที่เรียบเรียงเรื่องราวตรงหน้าตัวเองได้แล้วเธอมองพระรามกับคนของอำเภอสลับกันไปมาอย่างชั่งใจ ก่อนจะมองเอกสารตรงหน้าด้วยสายตานิ่งค้าง พร้อมกับอ่านชื่อเอกสารซ้ำไปมา'ใบสำคัญการสมรส'"เฮียไม่อยากรอแล้ว หลังจากหนูเรียนจบเฮียตั้งใจจะจัดงานแต่งทันที" พระรามพูดขึ้นพร้อมกับมองตากลมโตนั้นอย่างจริงจัง"..แล้วเรื่องผู้หญิงของเฮียล่ะจัดการหมดหรือยัง ถึงอยากให้หนูมาเป็นภรรยา..ไม่ใช่จะมีปัญหาตามที่หลังแบบนั้นหนูไม่เอาด้วยหรอกนะ ชีวิตหนูมีค่ามากกว่าจะต้องมานั่งกลุ้มเรื่องปวดหัวแบบนั้น" อลิสาก็เอ่ยถามคนตัวสูงเสียงจริงจังไม่ต่างกันก่อนจะจ้องมองนัยน์ตาเลือดเย็นนั้นด้วยเย็นชาไม่ต่างกัน เธอในตอนนี้นั้นก็ต่างไปจากก

บทที่ 22สร้างสถานการณ์!และแล้วฤดูกาลสอบไฟนอลของระดับมหาลัยที่อลิสาศึกษาอยู่ก็มาถึง ซึ่งวันนี้เป็นวันแรกที่นักแสดงสาวต้องเข้าสอบและมีไม่ถึงสี่วิชาแต่การสอบในระดับมหาวิทยาลัยนั้นจะต่างกับช่วงประถมและมัธยมศึกษาเป็นอย่างมาก เพราะการสอบไฟนอลในระดับมหาลัยมีจำนวนวันที่มากกว่าบางคณะมีสอบถึงอาทิตย์ไปจนถึงสองอาทิตย์กันเลยทีเดียว แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นกับนักศึกษาที่ลงทะเบียนวิชาอะไรด้วยและวันนี้อลิสากับอาทิตย์ที่สอบห้องเดียวกันก็มีสอบไม่ถึงสามวิชา ซึ่งทั้งสองก็ผ่านการสอบของวันนี้ด้วยดีและตอนนี้กำลังจะลงมาหาอะไรกันก่อนกลับที่พักร่างเล็กในชุดนักศึกษาเดินเคียงคู่มากับร่างสูงในชุดนักศึกษาทั้งสองกำลังจะเดินไปทางโรงอาหารของทางมหาลัยเพื่อทานข้าวกลางวันกัน"..วันนี้กินสุกี้ไหมฉันอยากกิน" เสียงอาทิตย์เอ่ยขึ้นในตอนที่เขากับเพื่อนสนิทเข้าไปในเขตโรงอาหารแล้ว"ก็ได้นะลูกหมี ได้กินอะไรเผ็ดๆหัวจะมองจะได้แล่น" ก่อนอลิสาที่หากระเป๋าในกระเป๋าผ้าอยู่เอ่ยตอบเพื่อนกลับไป"โอเค งั้นเธอไปจองโต๊ะเถอะเดี๋ยวฉันไปต่อแถวสั่งเอง""จ้ะ" ตอบแค่นั้นอลิสาก็เดินแยกไปหาโต๊ะนั่ง เธอเลือกโต๊ะที่ไม่ไกลจากร้านที่อาทิตย์กำลังเดินสั่งมา

หลังจากคุยกันนานหลายชั่วโมง ร่างเล็กในชุดนักศึกษาก็เดินออกจากร้านเบเกอรี่ตามหลังอรอุมาไปติดๆก่อนจะดูดน้ำในแก้วที่ถือไว้ครั้งสุดท้ายแล้วเอาไปทิ้งลงถังขยะใกล้ๆกับรถที่พี่สาวของเธอจอดอยู่ ก่อนเธอจะเดินไปเปิดประตูนั่งข้างคนขับ"..ถ้างั้นเราไปของขวัญที่เตรียมไว้ให้เราก่อนนะแล้วค่อยกลับ เดี๋ยวพี่ไปส่งเราที่บ้านรามเอง" อรอุมาเอ่ยขึ้นในตอนที่สตาร์ทรถแล้ว ก่อนจะหันหน้าไปมองร่างเล็กข้างเธอ"ได้ค่ะ" อลิสาก็ยิ้มส่งไปให้อีกฝ่ายก่อนเธอจะปิดปากหาวเมื่อรู้สึกโดนแอร์เย็นๆในรถ "..แต่ถ้าเฟรชของีบสักหน่อยพี่โฟร์คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ""ตามสบายเลยจ้ะ เดี๋ยวถึงแล้วพี่ปลุกเอง" เสียงหวานบอกน้องสาวในขณะที่ถอยรถออกจากจุดจอดรถก่อนจะขับออกไปทางถนนใหญ่"โอเคค่า~ งั้นเฟรชรบกวนด้วยน้า.." บอกแค่นั้นอลิสาก็หลับตาลงแล้วหลับไปทันทีเลย"หึ! เด็กน้อย~" อรอุมากระตุกยิ้มร้ายกาจออกมาทันทีที่ไม่ต้องทนเห็นสายตาใสซื่อน่าสมเพชนั้น ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทร.ออกไปหาคนเดิมที่เธอเคยติดต่อไปก่อนหน้านี้"..แกเตรียมตัวเลยแล้วฉันได้ตัวมันมาแล้ว" เอ่ยแค่นั้นอรอุมาก็ตัดสายทิ้งก่อนจะตั้งใจขับรถต่อไปเพื่อไปยังสถานที่ที่เธอนัดหมายคนขอ

"..คนไข้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะคะอีกไม่เกินหนึ่งชั่วโมงเธอก็ฝืนจากยาสลบแล้วค่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวก่อนนะคะ" เสียงแพทย์หญิงในชุดเสื้อกาวน์สีขาวเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนส่งไปให้ญาติ ก่อนเธอจะเดินเลี่ยงออกไปหลังจากเห็นอีกฝ่ายพยักหน้ารับรู้พระรามพยักหน้าให้คุณหมอสาวโดยไม่ได้หันไปมองหรือสนใจอีกฝ่ายเลยสักนิด สายตาคมตอนนี้เอาแต่เฝ้ามองคนตัวเล็กที่นอนหลับไหลบนเตียงตรงหน้าเท่านั้นตึก ตึก.."คุณราม ยัยเฟรชเป็นไงบ้างครับ" เสียงอาทิตย์เอ่ยถามคนตัวสูงที่กำลังเฝ้าอลิสาอยู่ดังขึ้นมาหลังจากที่เขาเพิ่งกลับมาจากกรอกข้อมูลตามที่พยาบาลบอกและด้านหลังอาทิตย์นั้นก็มีแฟนหนุ่มของเขาอยู่ด้วยข้างหลัง"ไม่เป็นอะไรแล้ว พวกเธอสองคนจะกลับกรุงเทพฯก่อนเลยก็ได้นะ เดี๋ยวอลิสาฉันจะเฝ้าเธอเองอ้อแล้วก็..." พระรามหันกลับไปมองอาทิตย์กับแฟนหนุ่มอีกฝ่ายด้วยสีหน้าจริงจังอีกครั้ง "..เรื่องที่โฟร์ทำวันนี้อย่าเพิ่งบอกอะไรยัยนี่ทั้งนั้น ฉันไม่อยากให้ยัยนี่รู้สึกไม่ดี""แบบนั้นก็ดีเหมือนกันครับ ผมก็ไม่อยากเล่าให้ยัยเฟรชรู้สึกไม่สบายใจเหมือนกัน" "อืม แต่ไม่ใช่ผมจะปิดเรื่องนี้ไปตลอดหรอกนะ รอให้เธอฟื้นสักเดือนสองเดือนหรื

บทที่ 24ด้วยรักและความผูกพัน แชะ!เสียงกดชัดเตอร์กล้องดังขึ้นแผ่วเบา ก่อนที่มือกล้องหนุ่มจะผละใบหน้าห่างออกมา ริมฝีปากสีคล้ำแสยะยิ้มออกมาเมื่อได้ภาพเพียงพอสำหรับวันนี้แล้ว"..คุณผมได้ภาพเธอมาแล้วนะ อยากให้จัดการทำเลยไหม?" เสียงห้าวถามปลายสายตอนนี้เขากำลังยืนหลบมุมหลังเสาต้นใหญ่ในลานจอดรถคุยโทรศัพท์กับนายจ้างอยู่ด้วย พร้อมกับในมือกดปุ่มเลื่อนรูปภาพดาราสาวชื่อดังไปด้วยความคึกคะนอง"อือ ถ้าแกทำสำเร็จฉันจะโอนเงินไปให้อีกก้อน" เสียงผู้หญิงดังขึ้นมาตามสายบ้างก่อนจะวางสายไปในทันทีเพราะไม่อยากเสวนากับพวกระดับต่ำสักเท่าไหร่หึ!"..ทำเรื่องเลวขนาดนี้ไม่กลัวผัวเขาสั่งสอนเลยหรือไงกัน" มือกล้องหนุ่มบ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะเลื่อนกดโทร.หาใครอีกคนในเวลาต่อมาอย่างไม่ให้เสียงเวลา และรอสายไม่นานปลายสายก็รับ"..ว่าไง""ที่คุณรามให้ผมเฝ้าตามดูเธอ ตอนนี้เธอสั่งให้ผมทำแล้วนะครับ" เสียงห้าวรายงานเจ้านายหนุ่มตัวจริงของเขาด้วยความจริงจัง "จะให้ผมจัดการเธอเลยไหมครับ?""อืม.. ฝากนายด้วยแล้วกัน ในเมื่อฉันเคยเตือนไปแล้วแต่เธอไม่ยอมฟังนายก็จัดการเลยแล้วกัน วันแต่งงานฉันไม่อยากให้มีเรื่องอะไเกิดขึ้น""ครับ"หลังจากน