Lahat ng Kabanata ng ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Kabanata 71 - Kabanata 80

หนิงหนานเสว่กลับมาถึงบ้านของตัวเอง เธอจ้องมองรูปของสุยสุยพลางหัวเราะเบา ๆ พูดด้วยเสียงนุ่มนวลว่า “สุยสุย หนูเห็นไหม? แม่ทำสำเร็จแล้ว แม่เก่งมาก ๆ เลยใช่ไหม?”ทว่าพูดยังไม่ทันขาดคำ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น หนิงหนานเสว่เปิดประตู และก็เห็นใบหน้าของคนที่เธอไม่อยากเห็นที่สุดเธอขมวดคิ้วพลางมองฟู่เฉินที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจก่อนหน้านี้ไม่ว่าเธอจะอ้อนวอนให้เขากลับบ้านมาเยี่ยมสักแค่ไหน เขาก็ไม่สนใจใยดี แม้แต่คำขอร้องของสุยสุย เขาก็ยังมองข้ามไปแต่ตอนนี้เธอกลับไม่อยากแม้แต่จะมองเขา เขากลับปรากฏตัวในโลกของเธอไม่หยุดหย่อน เขาต้องการจะทำอะไรกันแน่? คน ๆ นี้เป็นคนชอบทำตรงข้าม ต้องขัดกับเธอตลอดเลยหรือไง?“ฟู่เฉิน คุณต้องการอะไรกันแน่?”“วันนั้นที่คุณโทรมา ผมไม่ได้ตั้งใจไม่รับสายนะ”ฟู่เฉินหยิบมือถือออกมา ขมวดคิ้วมองหนิงหนานเสว่เขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องมาอธิบายเรื่องนี้ในเวลานี้ด้วยอะไรนะ?หนิงหนานเสว่ถึงกับไม่เชื่อหูตัวเอง และจ้องมองฟู่เฉินตรงหน้าอย่างเหลือเชื่อ ตอนที่ทั้งคู่ยังเป็นสามีภรรยากัน เขามักจะทำอะไรเงียบ ๆ ไม่เคยปรึกษาเธอ และไม่เคยบอกเธอด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เขากลับถือโ

ฟู่เฉินเก็บเช็คคืนทันที แค่นเสียงเหอะหนึ่งที แล้วหันหลังเดินจากไปที่วันนี้เขามาก็เพื่อให้โอกาสสุดท้ายกับผู้หญิงคนนี้ แต่ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะหน้าไม่อายถึงเพียงนี้ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เขาก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไรอีกแล้วเมื่อกลับมาถึงฟู่ซื่อกรุ๊ป ฟู่เฉินก็เริ่มตอบโต้กลับอย่างเต็มรูปแบบที่เขาสามารถควบคุมบริษัทมาได้หลายปี ไม่ได้อาศัยแค่เพียงสายเลือดของตระกูลฟู่เท่านั้น แต่เขามีความสามารถอย่างแท้จริงอยู่ในมือด้วยยิงคนต้องยิงม้าก่อน จับโจรต้องจับหัวหน้าโจรก่อน เขารู้ดีว่าสาเหตุที่หนิงหนานเสว่สามารถหยิ่งผยองได้ถึงเพียงนี้เป็นเพราะเจียงเหยียนเชิน ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เขาก็แค่เล่นงานเจียงเหยียนเชินโดยตรงก็พอแล้วไม่นาน ลูกค้าหลายรายของเจียงเหยียนเชินก็ถอนตัวไป แล้วเขาเองก็ตกอยู่ในความยากลำบากอย่างกะทันหันเมื่อเห็นคำสั่งซื้อของตัวเองถูกแย่งไปทีละน้อย เขาก็รู้ว่าฟู่เฉินน่าจะลงมือแล้วเจียงเหยียนเชินจ้องมองการเปลี่ยนแปลงของข้อมูลบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ เขาไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกกังวล แต่กลับตื่นเต้นด้วยซ้ำ เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “ใช่ นี่แหละถึงจะเป็นฟู่เฉินตัวจริง นี่แหละถึงเป็นเขา การตอบโต

เมื่อมาถึงหน้าประตูโรงแรม หนิงหนานเสว่ก็กระซิบว่า “ยังไงคุณเข้าไปเองดีกว่าไหม?”“คุณไปกับผม” เจียงเหยียนเชินจับมือหนิงหนานเสว่ด้วยรอยยิ้มแล้วเดินเข้าไปทั้งอย่างนั้นหลังจากพ้นประตูเข้ามา เจียงเหยียนเชินก็ยิ้มให้อาจารย์จ้าวทันที “อาจารย์ครับ ผมพายัยเด็กที่คุณเอาแต่คิดถึงกลับมาแล้วครับ!”“อาจารย์จ้าวคะ” หนิงหนานเสว่เดินออกมาจากด้านหลังเจียงเหยียนเชินด้วยความรู้สึกผิดเล็กน้อย เมื่ออยู่ต่อหน้าอาจารย์จ้าว เธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น เพราะเธอมักรู้สึกเสมอว่าเธอทำให้อาจารย์จ้าวผิดหวังอาจารย์จ้าวมองหนิงหนานเสว่ที่ทำทางรู้สึกผิดแล้วถอนหายใจอย่างจนใจ จากนั้นก็เดินเข้าไปกอดเธอก่อนพลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความสะอื้น “เด็กดี เธอต้องทนทุกข์แล้ว”เดิมทีหนิงหนานเสว่คิดว่าอาจารย์จะดุเธอ แต่ไม่คิดเลยว่าจะพูดแบบนี้ออกมาจริง ๆ?เธอโผเข้ากอดอาจารย์จ้าวทันที น้ำตาไหลพรากพลางเอ่ยเสียงสะอื้นว่า “ขอโทษค่ะอาจารย์จ้าว ขอโทษนะคะ!”“เด็กโง่ มีอะไรต้องขอโทษ?” อาจารย์จ้าวหัวเราะเบา ๆ พลางเช็ดน้ำตาของหนิงหนานเสว่ “ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นแม่คนแล้ว ทำไมยังร้องไห้งอแงอยู่ล่ะ อายบ้างไหม?”หนิงหนานเสว่รู้สึ

“ตอนนั้นเขาไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ ทีแรกเขาก็ไม่อยากไปเลย เขาตัดใจจากเธอไม่ได้และเป็นห่วงเธอมาก แต่สุดท้ายก็ต้องไปเพราะว่าคุณปู่ของเขาท่านมาด้วยตัวเอง เขาไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งเธอไปเลยนะ”อาจารย์จ้าวไม่รู้ว่าควรพูดเรื่องเหล่านี้ตอนนี้หรือไม่ แต่ท่านก็ทำใจไม่ได้ที่จะเห็นคนรักต้องแยกจากกันโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แม้จะผ่านมาตั้งหลายปี แต่ความคิดและความรู้สึกของเจียงเหยียนเชินยังคงอยู่ที่เธอเสมออย่างชัดเจนหลังจากได้ยินดังนั้น หนิงหนานเสว่ก็ก้มหน้าหลบตา ตอนนั้นเจียงเหยียนเชินจากไปแบบไม่ร่ำลา ซึ่งจริง ๆ แล้วหนิงหนานเสว่ก็ติดค้างอยู่ในใจมาตลอดทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นพวกเขากำลังจะคบกันอยู่แล้วเชียว ถึงแม้จะไม่มีใครเอ่ยปากออกมา แต่เธอก็รู้ว่าต่างฝ่ายต่างมีกันและกันอยู่ในใจ แต่หนิงหนานเสว่ไม่เคยคิดเลยว่าในสถานการณ์เช่นนี้ เขาจะจากไปโดยไม่บอกกล่าวแม้แต่คำเดียว และด้วยเหตุนี้เอง เธอจึงเสียใจมาก และถึงได้ใช้ฟู่เฉินเป็นยารักษาแผลใจตอนที่บังเอิญเจอเขาตอนนี้คิดดูแล้ว บางทีอาจเป็นเพราะครั้งแรกที่เจอฟู่เฉิน ใบหน้าด้านข้างของเขาดูเหมือนเจียงเหยียนเฉินมาก เธอจึงตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบ และรักเขาอย่างโง่ ๆ เป็

หนิงหนานเสว่ได้รับการกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างรุนแรง แต่ร่างกายค่อนข้างจะโอเค มีเพียงแค่บาดแผลถลอกเล็กน้อย หลังจากทำแผลเสร็จ ตำรวจก็มาถึงทันที พร้อมด้วยสวีจือหรูและฟู่เฉิน“คุณหนิงคะ ความผิดทั้งหมดเป็นของฉันเองค่ะ ถ้าคุณโกรธ คุณตบตีฉัน ด่าฉันก็ได้ แต่อย่าเล่นงานน้องชายฉันเลยนะคะ”“เขายังเด็ก ยังมีอนาคตอีกยาวไกล คุณทำแบบนี้... ชีวิตนี้ของเขาต้องจบสิ้นแน่ ๆ!”สวีจือหรูพูดพลางคุกเข่าลงต่อหน้าหนิงหนานเสว่เมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกของเธอ หนิงหนานเสว่ก็รู้สึกตลกอย่างมากตอนนี้เธอนั่งอยู่ที่นี่พร้อมบาดแผลเต็มตัว แต่สวีจือหรูคนนี้กลับทำเหมือนไม่เห็นอะไรเลย ราวกับว่าเรื่องทั้งหมดนี้เป็นการแสดงที่เธอเป็นคนกำกับเองเมื่อคิดถึงตรงนี้ หนิงหนานเสว่ก็ยิ่งรู้สึกตลกขึ้นไปอีก ขณะที่เธอกำลังอ้าปากพูดก็มีเสียงอันเย็นชาและดูถูกลอยมาเหนือศีรษะ“บอกเงื่อนไขมา”เมื่อหนิงหนานเสว่เงยหน้าขึ้นมาสบเข้ากับดวงตาที่เย็นชาคู่นั้นของฟู่เฉิน หัวใจของเธอก็สั่นสะท้าน!เธอรู้ดีว่าเขาจะต้องคิดว่าเรื่องนี้เป็นแผนการของเธออีกแน่นอนเพราะในใจของผู้ชายคนนี้ เธอเป็นคนที่ไม่เลือกวิธีการอยู่แล้ว!เมื่อเห็นฟู่เฉินเป็นแบ