All Chapters of เมื่อบอสสุดหล่อกลายร่างเป็นแมว: Chapter 21 - Chapter 30

“พี่เต…”เจ้าขาเรียกคนพี่เสียงแผ่ว ไม่ใช่คนโง่จนใครบอกอะไรก็เชื่อ แต่พอเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากเตมินทร์ตอนนี้ ไม่รู้ทำไมเจ้าขาถึงได้เชื่อหมดใจ แถมยังรู้สึกใจฟูฟ่องไปหมดที่ได้ยินแบบนี้ แค่รู้ว่าเตมินทร์ไม่เคยมีใคร แค่รู้ว่าได้เป็นคนเดียวที่ได้รับจากเตมินทร์แค่นี้ เจ้าขาก็ทำอะไรไม่ได้แล้วนอกจากพยักหน้าให้คนพี่อย่างง่ายดาย“เด็กดี…”เตมินทร์ยิ้มบางก่อนเช็ดน้ำตาออกให้เจ้าขาอีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาโน้มต่ำลงมาจนลมหายใจตกกระทบผิวแก้มนวล ก่อนที่จะหลอมรวมแลกเปลี่ยนเป็นลมหายใจเดียวกันเมื่อปากหยักประกบลงมาบดเบียดเคล้าคลึงที่ปากอิ่มแผ่วเบา แขนแกร่งโอบร่างบางเข้าแนบชิดก่อนจะไล้เล็มดูดดึงปากอิ่มจนเปียกชื้น สอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปควานหาความหวานที่โหยหามานานอย่างคิดถึง มือเล็กโอบรอบคอหนา ยอมให้คนพี่รั้งร่างกายแนบชิดจนไร้ช่องว่าง กลิ่นกายที่ต่างหลงใหลมอมเมาให้รู้สึกหวานล้ำในอกยิ่งกว่าเดิมเนิ่นนานจนแทบลืมทุกสิ่ง พายุฝนด้านนอกที่แสนเกรี้ยวกราดสวนทางกับความหวานละมุนภายในห้องกว้างที่สองคนกำลังมอบทุกความรู้สึกผ่านรสจูบแสนหวาน ราวกับทุกความเจ็บปวดกำลังถูกปลอบประโลมด้วยสัมผัสที่มอบให้แก่กันเตมินทร์ยอมละปากออก

“พี่เตคะ”เจ้าขาเรียกคนที่ยังนอนซุกอยู่บนเตียงด้วยความแปลกใจ ปกติหากมานอนด้วยกันเตมินทร์มักจะตื่นไวกว่าเจ้าขาเสมอ ที่จริงก็เป็นเพราะถูกรังแกจนอ่อนเพลียเจ้าขาถึงได้ลุกไม่ขึ้นในวันถัดมา แต่แปลกที่วันนี้เตมินทร์ยังคงนอนหลับสนิทแม้เวลาจะล่วงเลยมาจนบ่ายแล้วก็ตาม เจ้าขาที่ลุกไปเตรียมอาหารมื้อแรกในวันหยุดแบบนี้ถึงต้องเดินขึ้นมาเรียกคนขี้เซาอีกครั้ง“อืม ครับ”เสียงทุ้มตอบรับเบาหวิว ร่างแกร่งขยับตัวนอนหงายก่อนจะปรือตามองเจ้าขาด้วยความยากลำบาก เจ้าขาที่เห็นท่าทางไม่ปกติก็รีบเข้าไปใกล้ก่อนจะจับตามตัวและทาบมือกับหน้าผากจนรับรู้ได้ถึงอุณหภูมิที่สูงผิดปกติของคนตัวโต“ตัวร้อนนี่นา ลุกไหวมั้ยคะ”“ไม่ครับ ปวดหัวมากเลย”เตมินทร์นิ่วหน้าก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงแหบแห้งไม่ต่างจากเดิมนัก คงเพราะเมื่อคืนนั่งตากฝนอยู่นานกว่าเจ้าขาจะออกไปพาเข้าบ้าน แถมยังพักผ่อนน้อยเพราะเอาแต่รังแกเจ้าขาอีก สภาพตอนนี้ถึงได้อนาจจนแทบลุกไม่ขึ้นแบบนี้“ไปหาหมอมั้ยคะ เจ้าขาพาไปนะ”“ไม่เอาครับ ให้พี่นอนเดี๋ยวก็หาย”เตมินทร์ที่ไม่ชอบการไปโรงพยาบาลเป็นทุนเดิมรีบปฏิเสธทันที มือหนาดึงผ้าห่มขึ้นคลุมหน้าหนีราวกับกลัวถูกบังคับให้ไปหาหมอยัง

“หมอก มาแต่เช้าเลยนะ”เจ้าขาเอ่ยทักเพื่อนที่เข้ามาจอดรถในบ้านก่อนจะลงมาหาเธอด้วยรอยยิ้มสดใส หลังจากทักคุยกันไปเมื่อคืนหมอกก็รีบนัดเจ้าขาในเช้าวันถัดมาทันทีเพราะรู้ว่าเจ้าขาต้องไปทำงานในวันปกติ โอกาสที่จะได้ไปเที่ยวไกลๆเลยต้องพับเก็บรอเจ้าขาลางานได้ก่อนเท่านั้น วันนี้เจ้าตัวเลยขอให้เจ้าขาทำอาหารให้ทานแล้วก็ตั้งใจจะอยู่คุยกันที่บ้านไปก่อน“คิดถึงนี่นา ไม่เจอกันตั้งนานกี่ปีแล้วนะ”“ก็ใครทิ้งเจ้าขาไปเรียนเมืองนอกล่ะ ปล่อยเจ้าขาไว้คนเดียวเนี่ย”เจ้าขารีบดักคอเพื่อนที่เตรียมจะปากหวานใส่ หมอกทำหน้าเศร้าเมื่อโดนดักคอก่อนจะรีบเอาใจด้วยความสำนึกผิดทันที“ขอโทษคร้าบ อย่าย้ำบ่อยสิหมอกใจเจ็บไปหมดแล้วเนี่ย อุตส่าห์หาของฝากมาให้ตั้งเยอะเพื่อไถ่โทษแล้วน้า”“คนหานี่ต้องเป็นพรีมแน่ๆไม่น่าใช่หมอก”เจ้าขาหันไปบอกอย่างรู้ทันจนหมอกเบ้ปากใส่ทันที เพราะเจ้าขารู้ว่าคนที่อยากเอาใจเจ้าขาจริงๆน่ะคือแฟนของหมอกไม่ใช่เจ้าตัวที่กำลังแอบอ้างสักนิด“อะไรกัน หมอกก็ช่วยเถอะทำไมเจ้าขาถึงเข้าข้างแต่พรีมอ่ะครับ”“ก็เพราะพรีมบอกเจ้าขาไว้ก่อนแล้วน่ะสิ”“ใจร้ายทั้งคู่เลย”หมอกโอดครวญเมื่อรู้ว่าแฟนกับเพื่อนแอบคุยกันก่อนหน้าแล้

“ช่วยส่งเอกสารการประเมินงานทุกอย่างของเจ้าขามาให้เลขาผมด้วยนะครับ ต่อไปผมจะป็นคนสอนและประเมินงานแฟนผมเอง เจ้าขาจะไม่ได้มาทำที่แผนกนี้แล้ว”เตมินทร์มองท่าทางหวาดกลัวนั่นอย่างพอใจก่อนจะสั่งออกมาด้วยท่าทางที่กดดันเหมือนเดิม ตอนนี้แค่อยากแสดงตัวให้ชัดเจนไปก่อนแต่ถ้ายังมีใครกล้ามาแตะเจ้าขาลับหลังอีกล่ะก็ เตมินทร์ไม่คิดจะเก็บไว้เหมือนกัน“อ้อ ค่ะ ได้ค่ะคุณเตมินทร์ จะรีบจัดการให้เลยค่ะ”ปัณณดาผงกหัวตอบรับด้วยอาการลนลาน แม้จะตกใจที่เตมินทร์ประกาศสถานะกับเจ้าขาออกมาแต่ก็เหมือนยิ่งตอกย้ำว่าตัวเองกำลังจะซวยที่แอบนินทาเจ้าขามานาน ตอนนี้หากเตมินทร์หรือเจ้าขาปล่อยผ่านไม่ว่าอะไรเธอก็ยินดีทำทั้งนั้น เตมินทร์ไม่ได้สนใจท่าทางหวาดกลัวเพราะถือว่านี่คือการเตือนให้รู้แล้วว่าสถานะเจ้าขาคืออะไร หลังจากนี้ก็ถ้ายังกล้าก็คงต้องไปหางานใหม่เอา ร่างสูงจูงมือเจ้าขาที่ตกใจกับการประกาศโต้งๆแบบนั้นของเตมินทร์กลับห้องทำงานทันที ก่อนที่เจ้าขาจะรีบถามออกมาทันทีเมื่อเข้ามาอยู่ในที่ส่วนตัวแล้ว“พี่เต ทำไมไปประกาศแบบนั้นล่ะคะ”“ก็พี่อยากให้ทุกคนรู้ว่าเจ้าขาเป็นแฟนพี่ เป็นของพี่ไงครับ นี่พี่ว่าจะขึ้นป้ายประกาศบนบอร์ดบริษัทด

“สะ ใส่เข้ามา นะคะ อื้อ”“ขอร้องสิครับ”ต่อให้อยากกระแทกแค่ไหนแต่เตมินทร์ก็สนุกที่ได้แกล้งให้เด็กดีกลายเป็นเด็กใจแตกเมื่ออยู่บนเตียง เวลาเจ้าขาต้องการมากๆมันทำให้เจ้าขายั่วยวนโดยไม่รู้ตัวและเตมินทร์ก็ชอบแบบนี้เหลือเกิน“อยาก เจ้าขาอยากได้ของพี่เต ใส่เข้ามานะคะ”“ใส่ให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะคนดี”สวบ!!“อ๊าาา”“ซี้ดด อ่าส์”สองเสียงครางประสานด้วยความเสียดเสียวที่ตีตื้นทันทีเมื่อแท่งร้อนกดเข้าไปจนมิดด้าม ก่อนจะดังขึ้นต่อเนื่องผสมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อเมื่อเอวสอบสวนกระแทกเข้าออกอย่างเร่าร้อนรุนแรงราวคนอดอยาก เตียงกว้างไหวโยกกระทบผนังจนดังแบบที่ใครผ่านมาก็รู้ได้ไม่ยากว่าคนในห้องกำลังร่วมรักกัน แต่เพราะตอนนี้ทั้งคู่อยู่ตามลำพังเลยไม่ต้องสนว่าใครจะมาได้ยิน อยากทำรุนแรงแค่ไหนหรืออยากไปทำตรงไหนในบ้านก็ทำได้ตามใจและเพราะแบบนั้นเตมินทร์เลยจัดหนักทุกครั้งที่เป็นวันหยุด ทุกที่ในบ้านถูกใช้เพื่อสนองความใคร่จนแทบไม่มีที่ไหนไม่ถูกใช้เป็นที่รองรับอารมณ์ของทั้งคู่ เหมือนยามนี้ที่เตมินทร์พาเจ้าขามาตรงระเบียงนอกห้องนอนที่มีแสงจันทร์สาดส่องจนเจ้าขาหน้าแดงตัวแดงด้วยความเขิน เหมือนระลึกถึงวันแรกที่ได้เจอกัน และเ