All Chapters of A LIFE TO REGRET: DEAL WITH A DANGEROUS BILLIONARE: Chapter 1 - Chapter 10

Ashly Novanches’ POV “Ma, p'wede po bang pakiulit ang sinabi n'yo kanina? Hindi ko po kasi masyado naiintindihan dahil may dumaang maingay na sasakyan,” pakiusap ko sa aking ina na nasa kabilang linya. Kasalukuyan akong naglalakad pauwi habang kausap ko si Mama sa telepono. Galing ako sa interview ng papasukan kong trabaho bilang isang guro. Ito ang matagal kong pinapangarap. Masaya ako at natanggap agad ako. Bitbit ko ang payong ko dahil sa biglaang pagbuhos ng malakas na ulan. Malalim na ang gabi kaya pahirapan makahanap ng jeep pauwi ngayon. Wala akong choice kundi ang maglakad. Nabalik ako sa huwisyo nang marinig ko ang tinig ng aking ina. “Ang sabi ko, huwag mong kalimutan ang pinabibili ko sa `yong gamot ng Lolo mo. Kailangan n'yang mainom iyon sa tamang oras, anak. Hindi pa kasi ako makatayo ngayon dahil masama pa rin ang pakiramdam ko. Ang kapatid mo naman ay hindi pa rin umuuwi dahil kailangan daw nila tapusin ang proyekto nila sa paaralan. Ang Lola mo naman ay nagpapahi

Ashly Novanches’ POV “Ashly, sigurado ka ba sa gagawin mong `yan? I mean, hindi kaya mapahamak ka pa d'yan.” ani Jeia na may pag-aalala sa kabilang linya. Kasalukuyan akong nasa loob ng taxi papunta sa hospital kung saan dinala ang lalaking niligtas ko noon linggo rin ang lumipas.“Masyado ka lang nag-overthink d’yan, nuggets. Gusto ko lang naman makita kung okay lang ba s'ya. Hindi naman ako magtatagal ro'n. Basta, kahit masilip ko lang s'ya at okay s'ya, aalis na ako.” I answered with sincerity. “Hay, basta. Hindi talaga maganda kutob ko sa lalaking iyon. No'ng kinuwento mo pa lang `yung kalagayaan n’ya noon bago mo s'ya makita ay may mali na, e,” Jeia added that I frowned while looking outside and holding my phone.“Paanong mali?”“Just think about it, nuggets. Hindi kaya masamang tao s'ya kaya s'ya nando'n sa eskinita na iyon? Maybe he is supplying some drugs to someone out there.. o-or maybe he kills someone–” Bigla na lamang pumreno si manong sa pagda-drive. Medyo napatil

Earlier. . .Third Person Point Of View Kakalabas lang ni Ashly galing sa trabahong papsukan n'ya. Pero imbes na diretso na syang umuwi ay naisipan n'yang bisitahin ang puntod ng yumaong ama. Pagkatapos ng dalawang jeep na kan'yang sinakyan ay kailangan pa nitong maglalakad papunta sa mismong sementeryo. Naalala n’yang may nagrerenta ng bisikleta sa lugar. Kaya pagkarating n’ya roon ay nagmadali s'yang nagrenta ng bisikleta. Mahirap kasi makakuha ng sasakyan doon para ihatid ka sa mismong sementeryo dahil hindi kasya ang malalaking sasakyan. Mag-aalas singko na ng hapon at medyo makulimlim ang kalangitan— parang uulan nang malakas. Subalit hindi iyon naging hadlang sa dalaga upang hindi matuloy ang pagbisita sa puntod ng kan'yang ama."Sa wakas nakarating rin," sambit ni Ashly sa sarili habang umuupo sa unting damuhan kung saan malapit nakapwesto ang puntod ng ama. "Pa, kumusta kayo? Pasensya na at ngayon na lang ako ulit nakadalaw. Pero, pa, mayroon akong magandang ibabalita sa

Third Person Point of ViewAlas siete na rin ng gabi nang makalabas sa kwarto si Ashly. Ihahatid na rin sa wakas ang dalaga sa bahay nila kasama itong si Steve.Nasa loob sila ng sasakyan at kanina pang tahimik ang naghahari sa loob. Steve didn't like it."Don't you dare do something stupid, Ashly. “Why? Are you scared that I might report this to the police?”Walang ano ano’y humawak ang binata sa hita ng dalaga na ikinagulat at ikinadiri ni Ashly. She stuck up for a moment, trying to figure out what she needed to do while her tears started to fall down."Kaya kong baliktarin ang pangyayari. Kaya kong gawing mali ang tama at tama ang mali," he said seriously. Kahit na sino'y matatakot sa pagbabantang iyon. "I am a powerful person. kahit ano pa'ng sumbong mo sa mga pulis, hindi ka nila matutulungan. Wala rin mangyayari kahit ano pa'ng gawin mo. Ikaw lang rin ang magmumukhang tanga at katawa tawa sa atin." Sabay tawa ng binata.The girl is trying not to cry in front of that bastard bec

Ashly Novanches’ POVNapag-isip kong maglakad-lakad sa resort na pagmamay-ari ni Steve, para naman kahit papano ay makalanghap man lang ako ng sariwang hangin, at kahit doon man lang ay makaramdam ako ng payapa, at pahinga.“It feels nice." Nakapikit akong nilalanghap ang simoy ng hangin. Amoy ng paligid na puro halaman. Nakakakalma.Hindi pa nga ako nag e-enjoy nang may bigla akong kakaibang naramdaman. I know those footsteps. It's Steve. Papalapit s’ya sa gawi ko. I want to take a break from him but here he is again. Nilingon ko ang likuran ko at sinalubong s'ya."I'm going to work now, Ashly." Nanatili ang mga mata ko sa kan'ya na may pagod na emosyon. "One week akong wala rito, so.." I frowned when I noticed he was closing the gap between us. He leans a little to me so that he can whisper to my ear. Nanatili akong nakatayo. Pinapakiramdaman ko lang s'ya."Do not do anything stupid while I'm gone, hmm?" pagpapatuloy n'ya ng sasabihin. Ramdam ko ang ingat sa paghaplos n'ya sa buhok