All Chapters of คลั่งรักเด็กเช่า: Chapter 1 - Chapter 5

ตอนที่2 ทำหน้าที่เตมินกลับเข้าบ้านก็เจอกับเจ้าของบ้านนั่งรออยู่ห้องรับแขกสีหน้าเรียบนิ่ง ทั้งที่ปกติเวลานี้จะนั่งทำงานอยู่ในห้องหรือไม่ก็พักผ่อนอยู่บนเตียง“มึงไปไหนมาทำไมกลับมาเอาป่านนี้”“นายถามเหมือนเป็นเมียผมเลยนะครับ นายลืมไปหรือเปล่าว่านายเป็นคนไล่ผมลงจากรถ” เลขาหนุ่มหันไปตอบคนเป็นนายขณะที่เดินเข้าบ้านมาสีหน้าดูมีความสุข“จากสาทรมาบ้านนั่งแท็กซี่แค่ครึ่งชั่วโมง แล้วตอนนี้เกือบเที่ยงคืนมึงหายหัวไปตั้งสองชั่วโมง”“ผมก็ไปหาข้าวกินมาสิครับ แล้วอีกอย่างผมบังเอิญเจอณิชาก็เลยนั่งทานข้าวแล้วก็คุยกับเธอเพลินไปหน่อย”“เจอณิชา”“ครับ เจอณิชาออกมาหาอะไรทานที่ตลาดพอดี”“เด็กนั่นออกมาหาอะไรทานตอนสี่ทุ่มเนี่ยนะ มาอยู่กรุงเทพฯ ได้ยังไม่ถึงวันออกมาเดินเที่ยวเพ่นพ่านแล้วอย่างนั้นเหรอ”“เธอคงหิวน่ะครับ ที่ห้องผมไม่ได้ซื้ออะไรเข้าไปไว้ให้”“แล้วทำไมแกไม่ซื้อ ฉันสั่งให้ซื้อทุกอย่างที่จำเป็นไม่ใช่หรือไง”“ก็เธอบอกว่ายังไม่ได้ย้ายเข้ามาอยู่ตอนนี้ผมเลยยังไม่ซื้อของสดเข้าไปไว้น่ะครับ”“แล้วเธอกลับห้องยังไง”“ผมนั่งแท็กซี่ไปส่งเธอครับ”“พรุ่งนี้เอารถของที่บ้านไปส่งเธอที่ต่างจังหวัดด้วยเผื่อต้องการขนอะไร

ตอนที่4 สร้างความคุ้นชิน#2“คุณจะนอนค้างที่นี่เหรอคะ” ณิชาที่พึ่งล้างจานเสร็จเดินออกมาจากในครัวก็เจอกับชายหนุ่มเจ้าของห้องยังนั่งทำงานอยู่ที่โซฟาห้องรับแขก“ถ้าไม่นอนนี่ฉันจะนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ไหม เสร็จงานแล้วก็เข้านอนพรุ่งนี้มีเรียนแต่เช้าไม่ใช่หรือไง” เสียงทุ้มดุกลับไปเมื่อเด็กสาวถามคำถามที่ไม่ค่อยถูกใจสักเท่าไหร่“ค่ะ คุณก็อย่านอนดึกมากนะคะ ฝันดีค่ะ” ณิชาพูดจบก็เดินเข้าห้องนอนตัวเองทันที มือบางกำลังกดล็อกประตูห้องก็ต้องหยุดชะงักเมื่อนึกขึ้นได้ว่าอีกฝ่ายอาจจะมานอนกับเธอก็ได้ จึงเพียงแค่ปิดประตูแต่ไม่ได้ล็อกจากด้านใน“ดวงตากลมโตมองเพดานสีขาวอยู่นานเกือบชั่วโมงก็ไม่สามารถข่มตาหลับลงได้เพราะนึกถึงเหตุการณ์ในห้องน้ำเมื่อช่วงเย็นก็ทำให้เธอนอนไม่หลับ คอยแต่คิดวนซ้ำไปซ้ำมาว่าสิ่งที่เธอกำลังทำนั้นมันถูกต้องแล้วหรือไม่“ถ้าขอยกเลิกสัญญาตอนนี้จะได้ไหมนะ” เด็กสาวพึมพำกับตัวเอง เป็นจังหวะเดียวกันที่ซันเดย์เปิดประตูเข้ามาพอดี“เลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วนอนได้แล้ว เธอแค่เป็นคู่นอนให้ฉันคนเดียวไม่ได้ไปอ้าขาให้ผู้ชายนับร้อยนับพันคนเอาทั้งคืน ถึงทำอย่างนั้นก็ไม่รู้จะได้เงินเยอะเท่าที่ฉันจ่ายให้ไหม เพราะฉะ